eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.4هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
noor_35p2.pdf
212.1K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 35 تاریخ: 1390/09/29 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 علم دینی 🔹 دین فراگرفتن را واجب کرده است؛ یعنی تعلیم واجب است، تعلُّم واجب است، عمل به آنها که سودمندند، واجب است و مانند آن؛ اما جوهره علم، گوهر علم، دینی است یا نه؟ این در منظر دوم باید بحث شود. 🔹 در منظر دوم مستحضر هستید یکی از بحث ‌های دامنه ‌دار علم، آن است که به چیست؟ علم یک سلسله مجموعه مسایل متناسخ و متناسبی است که در یک جا جمع ‌آوری می ‌شود. از نظر فلسفی چون وحدتش وحدت اعتباری است نه حقیقی، وجودش وجود اعتباری است، هر گونه بحثی درباره علم می ‌شود، از منظر اعتبار است، چون است، چیزی که واحد حقیقی نیست، وجود حقیقی ندارد. علم مجموعه مسایل است، اگر هزار مسئله در یک جا جمع شود، این می ‌شود علم خاص. این هزار مسئله است هزار موضوع است، هزار محمول است، هزار ربط است، اینها وجود واحد و جدایی ندارند تا بحث بشود به اینکه این تمایزش به چیست؟ ولی وحدتش وحدت اعتباری است و اعتبارات هم چون به یک سلسله حقایق وابسته ‌اند، سهمی از حقیقت می ‌برند. علم مجموعه مسایل متناسخ و متناسب است. 🔹 به تمایز موضوعات است. اگر علمی موضوع آن خدا، اسم خدا، وصف خدا، فعل خدا، قول خدا، اثر خدا باشد، این علم حتماً دینی است. اگر کسی درباره خود خدا بحث کند، أسمای خدا، اوصاف خدا، افعال خدا، اقوال خدا، آثار خدا بحث کند، این یقیناً دینی است. اگر در تفسیر قرآن علم دینی است، برای اینکه از اقوال خدا بحث می‌ شود، اگر در حوزه‌ ها فقه علم دینی است، برای اینکه از احکام خدا بحث می ‌شود، فقیه بحث می‌ کند که خدا چنین حکمی کرد، مفسّر بحث می‌ کند که خدا است، یک زمین ‌شناس، یک دریا شناس، یک فضاشناس، یک هواشناس، یک ستاره‌ شناس، یک سپهرشناسی، یک جهان ‌بین می ‌گوید خدا . بحث درباره زمین و آسمان، بحث درباره فضا و هوا، بحث درباره انسان و غیر انسان، بحث درباره معدن‌ ها، چشمه ‌ها، زمین ‌ها، کوه‌ ها، همه بحث در . بحث در فعل خدا ممکن نیست دینی نباشد. 🔹 دینی بودن علم، آن علم است، نه معلم آن علم، نه متعلِّم آن علم. قبول و نکول معلم، سهمی ندارد. پذیرش و انکار متعلِّم اثری ندارد. موضوع علم اگر بود، یقیناً آن علم دینی است. به همان دلیل که اگر موضوع علم بود، یقیناً آن علم دینی است. 📚 پیام به مراسم تجلیل از دانش آموختگان دانشکده اهل بیت اصفهان تاریخ: 1396/09/22 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
khoms_071 ay ss.mp3
3.8M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 71 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
khoms_071p2.pdf
162.8K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 71 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
noor_036 ads ss.mp3
8.23M
💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 36 تاریخ: 1390/10/03 🆔 @a_javadiamoli_doross
noor_36p2.pdf
200.5K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 36 تاریخ: 1390/10/03 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 مطیع خدا 🔸 صالح ‌بن ‌سعید به حضور امام هادی (علیه السلام) مشرف شد دید حضرت را در كوی فقرا تحت نظر دارند، به عرض كرد: «أَرَادُوا إِطْفَاءَ نُورِكَ وَ التَّقْصِیرَ بِكَ‏»؛ مأموران عباسی خواستند نور تو را خاموش كنند؛ حضرت فرمود نتوانستند، نگاه كن ببین در این كوی فقرا چه می ‌بینی، نگاه كرد دید بوستان هایی است؛ همان ﴿جَنّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ﴾؛[1] تقریباً آنچه را قرآن درباره بهشت یاد فرموده است، صالح ‌بن ‌سعید با چشم ملكوتی دید. حضرت به صالح‌ بن‌ سعید فرمود: «فَهَذَا لَنَا عَتِیدٌ»؛[2] این برای ما آماده است. 🔸 «مَنِ‏ اتَّقَی‏ اللَّهَ‏ یتَّقَی»؛[3] چیزی را گرفتار خود نمی ‌كند و اگر كسی بود ماسوای خدا از او اطاعت می ‌كنند، چه اینكه از حضرت هادی (سلام الله علیه) اطاعت كردند. فرمود اگر كسی بود باكی از خشم مردم ندارد چون سود و زیان به دست مردم نیست. [1] . سورهٴ آل‌عمران, آیهٴ 15. [2] . الكافی(ط - الإسلامیة), ج1, ص498. [3] . الكافی(ط - الإسلامیة), ج1, ص138. 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1372/09/26 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 سعد و نحس ایام 🔸 زاد روز امام دهم امام را به پیشگاه ذخیره عالم تهنیت عرض می‌ كنیم. وجود مبارك امام هادی (علیه السلام) سخنی دارد كه دنیا یك بازاری است كه یك عده استفاده می ‌كنند و یك عده ضرر می ‌برند: «الدُّنْیا سُوقٌ رَبِحَ فِیهَا قَوْمٌ‏ وَ خَسِرَ آخَرُونَ».[1] حسن ابن علی كسی بود كه به محضر امام دهم مشرف می‌ شد، یك روزی به محضر امام دهم مشرف شد عرض كرد كه چه روز مشئومی است «مَا ذَنْبُ‏ الْأَیامِ»[2] چه روز مشئوم و نحسی است، برای اینكه من در یك مزاحمت هائی برخورد كردم؛ هم جامه و لباس من دریده شد و هم بدنم آسیب دید و مانند آن، آنگاه وجود مبارك فرمود به اینكه ای حسن ابن مسعود با بیت علم ما ارتباط داری، تو با ما ارتباط علمی داری، این حرف حرف صحیحی نیست، این چه حرفی است كه گفتی؟! مگر می ‌شود یك روزی مثلاً سیزده نحس باشد؟! البته آن روز، روز سیزده نبود و در آنچه كه تحف العقول دارد نفرمود روز سیزده بود، فرمود مگر روز می ‌شود نحس باشد؟! ایام مگر كاری از آنها ساخته است؟! یك ظرفی است، یك مظروفی است، یك ظرف آفرین و یك مظروف سازی، روز و زمان جز اینكه است و اثر دیگری ندارد؛ حالا شما یك خاطره خوبی از بعضی از ظرف ها دارید یا یك خاطره تلخی، این چه كار به آن روز دارد؟! برای ایام و برای روزها كه صُنعی نیست اگر یك روزی برای یك عدّه است برای یك عدّه هم است. اگر «فی یوم نحسٍ» مستمر بود آن روز برای مؤمنین یمن و میمنت و بركت بود، برای انبیاء و برای پیامبر آن عصر بركت بود، این یك نحس نسبی است، وگرنه آیا می ‌شود یك روز نحس باشد؟ اگر «فی یوم نحسٍ» مستمر هست، برای رهبران الهی و مؤمنین روز میمنت و بركت بود. یك سلسله آثار فقهی داشتند که گفتند عقد هنگام چنین است، سفر هنگام قمر در عقرب چنین است، یك حكم فقهی خاصی دارد آنهم حالا با صدقه و اینها حل می‌شود؛ ولی این به آن معنی نیست كه روز مؤثر است. 🔸حسن ابن علی فرمود كه چرا شما یك روزی را نحس می‌دانید؟ نه سیزده نحس است و نه روزهای دیگر نحس است، هیچ روزی را نمی ‌شود انسان بداند. حوادثی كه به وسیله خود انسان پدید آمد باعث رخدادهای تلخ است، در حقیقت خود انسان است و اعمال بد او ﴿قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ﴾؛[3] این چنین نیست كه واقعاً روز نحس باشد یا واقعاً روز نحس باشد، روز ظرف حادثه است اگر اطاعت های قبلی داشتیم، برای ما یمن و بركت پدید می ‌آید و اگر خدای ناكرده به دام تباهی افتادیم برای ما مشكل پدید می‌ آید، غرض آن است كه وجود مبارك امام دهم به حسن ابن مسعود فرمود چرا ذنب و گناه خودت را به روزگار می ‌دهی؟! اگر كسی تبهكار بود با خود اوست ﴿قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ﴾، هم به بركت الهی با خود انسان است. [1]. تحف العقول، ص483. [2]. تحف العقول، ص482. [3]. سوره یس، آیه19. 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1378/01/13 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
khoms_072 ay sss.mp3
3.7M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 72 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
khoms_072p2.pdf
167.4K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 72 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
noor_037 ads ss.mp3
8.78M
💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 37 تاریخ: 1390/10/04 🆔 @a_javadiamoli_doross
noor_37p2.pdf
209.3K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 37 تاریخ: 1390/10/04 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 قداست نماز جمعه 🔹 را واقعاً برابر آن قداست اش باید حفظ بكنیم؛ یعنی عبادی سیاسی هست، اما خیلی از حرف هاست كه ریز است، اینها را انسان پایین [منبر] می‌ گوید نه بالا! همه ما هم همین‌ طوریم و مواظبیم. بالای منبر كه رفتیم واقعاً مواظبیم! اینجاها ممكن است نظر خصوصی خودمان را بگوییم، اما آنجا كه هستیم مواظبیم، برای اینكه اثر ندارد. چون آدم آنجا كه هست (علیهم السلام) است كه اینها دارند این را می‌ گویند، اینجا كه هست خب بالأخره با بالای منبر خیلی فرق دارد، ممكن است كه جزئیات را ریز مسئله را هم بگوید، بخشی مثلاً نظر كلی باشد و بعضی نظر شخص خود آدم باشد، گرچه ما همیشه موظفیم كه خلاف نگوییم و این هم خلاف نیست كه ـ ان‌ شاء ‌الله ـ اینجا می‌گوییم؛ اما این نظر شخص ماست و به نظر ما درست هم هست و خلاف هم نگفتیم، اما بنا بر این نیست كه آدم نظر شخص را بگوید، آنجا را باید بگوید؛ آن پله ‌ها برای است. 🔹 دو بار بیشتر ذات اقدس الهی را به خود استناد نداد؛ «بَیتِی بَیتِی» فقط دو بار در قرآن آمده است،[1] اما درباره مؤمن هفتاد بار «عبدی عبدی عبدی عبدی». خب چرا آن شرف را نداشته باشد كه كعبه دارد؟! خب كعبه را اگر شما می‌ گویید که دو تا پیامبر ساخت، انسان را هم ذات اقدس الهی آفرید، اگر بگویید كعبه را خدای سبحان به خود اسناد داد فرمود «بیتی»، ذات اقدس الهی مؤمن را مانند ﴿فَادْخُلِی فِی عِبَادِی﴾[2] به خودش اسناد داد، خب ما چرا كم بیاوریم؟ چرا كعبه شریف باشد و ما شریف نباشیم؟ ما خودمان را با كعبه باید بسنجیم، نه اینكه فلان كس چیزی دارد و ما نداریم، این حیف است! فلان كس به فلان مقام رسید و ما نرسیدیم، این حیف است! كعبه چون با خدا ارتباط پیدا كرده [چنین شده است] این یای كعبه «بیتی» یای است، همین شرافت را كه خدا به ما داد كه در شناسنامه ما نوشت ﴿فِی عِبَادِی﴾ گفته، «عَبْدَی» گفته است! آنها كه هستند می ‌گویند ما چه چیزمان كم از كعبه است؟ آنها كه هستند می‌ گویند فلان كس به آن مقام رسیده، ما چرا فلان پست را نگیریم؟! او به دنبال می‌گردد و با یك دست خالی هم می ‌میرد! دیدید چه كسانی كه در این كسوت بودند یا در آن جامه بودند كمی بازی که كردند افتادند. نه با می ‌شود بازی كرد، نه با خون طیب و طاهر شهدا كه شما بعضی از آقایان خب خودتان از خانواده‌ های معظم شهدایید. خیلی اینها پاك بودند! مگر می‌ شود با اینها بازی كرد؟! این اقیانوس ها و دریاها این‌طورند، با دریا نمی‌ شود بازی كرد. وقتی كه آدم زنده است و حیاتی دارد خب دریا قبول می ‌كند، همین كه لاشه است او را دور می ‌اندازد. لاشه افراد را قبول نمی‌ كند، یك آدم بی ‌روح را! بنابراین ما صدر و ساقه‌ اش باید طیب و طاهر باشد «طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُمْ»[3] باشد. 🔹 گاهی ممكن است آدم اشتباه بكند هم خدا می ‌بخشد و هم خلق خدا. اگر واقعاً مردم بفهمند كه این خطیب اشتباه كرده یقیناً می‌ بخشند، اما اگر بفهمند خدایی ناكرده این عمداً دارد بیراهه می ‌رود خب نمی‌ بخشند. سهو و نسیان را «رُفِعَ عَنْ أُمَّتِی»[4] را هم خدا می ‌بخشد و هم خلق خدا می‌ بخشد، اما اگر خدای ناكرده كسی عمداً بخواهد كج راه برود، نه خدا می ‌بخشد و نه خلق خدا. [1]. سوره بقره، آیه125؛ سوره حج، آیه26. [2]. سوره فجر، آیه29. [3]. مصباح المتهجد، ج2، ص723. [4] . الخصال، الشیخ الصدوق، ج1، ص417. 📚 دیدار مسئولان ستاد اقامه نماز جمعه با حضر ت استاد تاریخ: 1385/04/14 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
khoms_073 ay sss s.mp3
3.53M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 73 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross