مثلِ غزلِ پُخته‌یِ سعدی‌ست نگاهت! هر بار مرورش بکُنم، بـاز قشنگ است #رویا_باقری

صحبت از صبح شود رویِ تو آید نظرم در خــیالاتِ خـــودم جلوهٔ ماهت نـگرم #میثم_بشیری

عیب از ماست که هر صبح نمیبینیمت چشم بیمار شده تار شدن هم دارد #علی_اکبر_لطیفیان #حالا_جهان_منتظر_اوست #العجل_یا_مولا

از دلخوشے هاے زمانہ دست مے شستيم شايد اگر معشوقہ بويے از وفا مے برد. #شيدا_صيادے_پـور

‏کم خـــریداری برای ما هنر باشد نه عیب! کِی توان بهــرِ کِسادی،طعنه بر گوهر زدن؟ #کلیم_کاشانی

ما بارها به عشق تو اقرار کرده‌ایم ِگاهی تو هم به حس خودت اعتراف کن! #محمدحسن_جمشیدی

جان چه باشد که به بازارِ تو آرد عاشق قیمت ارزان نکنی گوهرِ زیبائی را دل به هجرانِ تو عمریست شکیباست ولی بارِ پیری شکند پشتِ شکیبائی را #شهریار

مخموری ما باعث خوشحالی ساقی‌ست معمار چو ویرانه ببیند خوشش آید! #ناظم_هروی

اول هوس و شیطنتی پر هیجان بود، نوعی طپشِ قلب، شبیهِ ضربان بود! کم کم همه‌ی دغدغه‌ام دیدن او شد انگار که جذاب ترین فردِ جهان بود! هی رفتم و هی دیدم و هی آه کشیدم، دلبستگی‌ام بیشتر از تاب و توان بود... میخواستم اقرار کنم عاشقم اما... [ چیزی که عیان بود چه حاجت به بیان بود؟ ] فهمید که دیوانه و دلبسته‌ی اویم [ از بس‌که اشارات نظر، نامه‌رسان بود ] القصه گرفتار دل هم شده بودیم روزی که جوان بودم و او نیز جوان بود... از آنچه میان من و او بود چه گویم؟ مجنونِ زمان بودم و لیلایِ زمان بود اما وسط آنهمه دلبستگی و عشق، معشوقه‌ام انگار کمی دل‌نگران بود! خوردیم به یک مشکلِ معمولیِ ساده... من زاغه نشین بودم و او دختر خان بود! کم کم به خودش آمد و فهمید چه کرده... حق داشت که پا پس بکشد، بحثِ زیان بود! اصلا تو بگو، دختر خان با دک و پوزش، هم شأن من پاپَتیِ غاز چران بود؟! البته که نه! رفت... خدا پشت و پناهش اصرار چرا؟ قسمتِ او با دگران بود... او رفت و غمش شعله به جان قلم انداخت! من ماندم و یک دفتر و طبعی که روان بود... یک مشت غزل شد همه‌ی دار و ندارم، دیوان بزرگی که پر از آه و فغان بود... بیش از دو دهه دور خودم گشتم و گشتم دل در گروِ عشق و سرم در دَوَران بود... گفتم که بدانید وفا، عشق، دروغ است! من تجربه کردم، به همین قبله چَخان بود... حُسنش همه گفتند و من سر به هوا را... آگاه نکردند به شری که در آن بود...! ویروس، خطرناک تر از عشق ندیدم یک قاتل بِالفطره اگر بود، همان بود! هی ریشه زد و ریشه زد و ریشه کنم کرد این توده‌ی بدخیم گمانم سرطان بود... #محمدرضا_نظری

تو را می‌بوسمت با اینکه می‌دانم که با جرمم رواجش می‌دهم در کوچه‌ها، بی بند و باری را... #محمد_لالوی

به کم‌قدری، ز اقبال بلند سُرمه حیرانم! که این خاکِ سیه،چون جا به چشم دلبران دارد؟! #طالب_آملی

غرورم را شکستم پای خودخواهی تو اما برای ماندنِ تو بیش از این اصرار باید کرد! #محمد_حسن_جمشیدی