eitaa logo
مجله‌ افکار بانوان‌ حوزوی
739 دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
207 ویدیو
21 فایل
*مجله #افکار_بانوان_حوزوی به دغدغه‌ی #انسان امروز می‌اندیشد. * این مجله وابسته به تولید محتوای "هیأت تحریریه بانو مجتهده امین" و "کانون فرهنگی مدادالفضلا" ست. @AFKAREHOWZAVI 🔻ارتباط با ادمین و سردبیر: نجمه‌صالحی @salehi6
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. اندکی صبر... ✍نجمه صالحی با مردم مظلوم فلسطین همدردی می‌کنيم و به لحظه ظهور امیدواریم. به یاری خدا بر لشکر صهیون پیروز خواهیم شد و بر قله کوه صهیون نماز می‌خوانیم. در صبح امید، کودکان غزه خواهند خندید و مادران با صبر و استقامت و تلاش، در خاک آن، گل شادی‌ را درو خواهند کرد! 🍃اندکی صبر سحر نزدیک است...🍃 @AFKAREHOWZAVI
. 🇵🇸بغض‌هایی که فریاد شد ✍آمنه عسکری منفرد مردمان آزاده بغض‌هایشان را گریه نمی‌کنند، فریاد می کنند. بغضها‌ی ملت غیور، مقتدر و مظلوم غزه، مشت‌های گره‌کرده‌‌ی ماست که در روز قدس بر سر استکبار، اسرائیل خونخوار و پدرخوانده‌اش آمریکای جنایتکار فرود آمد. امروز همه‌ی آزادگان جهان، امت واحده‌ای هستند که غیرت، انسانیت و مقاومت در مقابل استکبار را فریاد می‌زنند. @AFKAREHOWZAVI
. ✍ اگر تمام کودکان غزه را هم که بکشید، برای کشتن فرعون، موسی زنده خواهد ماند ...✌️🇯🇴/ دیوارنگاره میدان انقلاب @AFKAREHOWZAVI
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. 🌀 زینبی در برابر طاغوت یزیدیِ صدام 🌐 بنت‌الهدی صدر، الگوی زنان مجاهد ✍خالقی ۱. به مناسبت سالروز شهادت بانویی حماسه‌ساز، تاریخ را ورق زدم تا شاید با نگاهی نو به اندیشه، مجاهدت‌ها، زندگی و آثار آمنه پی ببرم. آمنه یا همان بنت‌الهدی، یکی از زنان دانشمند، شاعر، نویسنده و معلم فقه و اخلاق بود؛ که در اسفندماه سال ۱۳۱۶ در شهر کاظمین به دنیا آمد و در یازده سالگی به همراه دو برادر خود، سید اسماعیل و سید محمدباقر جهت کسب علم به نجف هجرت کرد و در محضر دو برادر دانشمندش و مادری وارسته و با بصیرت، رشد و پرورش یافت. جمله‌ی معروفش این بود: «نمی‌خواهم پیر شوم و زمان اثر خودش را بر من بگذارد؛ بلکه من کسی هستم که اثر خود را بر زمان می‌گذارد.» و به درستی نوع نگاه و معرفتش را در عمل به اثبات رساند. ۲. تحصیلات خود را در زمینهٔ فقه، علم حدیث، اخلاق، تفسیر و سیره را البته نه در مدارس کشورش، که طعم نظام آموزشی و سبک زندگی انگلیسی و غربی را داشت، بلکه در خانه، نزد برادرش محمدباقر دنبال کرد و به درجه اجتهاد رسید.‌ در اوان ۲۰ سالگی، فعالیت سیاسی را آغاز کرد، اما به جهت فضای به‌ شدت استبدادی حزب بعث عراق، جهاد علمی، تربیتی و تبلیغی وی به صورت‌های گوناگونی بوده است. وقتی خانم دکتر بنت‌الشاطی مصری، نویسنده سنی‌مذهب، در سفری به نجف اشرف با وی ملاقات کرد از او پرسید «از کدام دانشکده فارغ التحصیل شده‌ای؟» او با تبسمی ملیح گفت: «من فارغ التحصیل مدرسه‌ی خانه‌مان هستم»! خانم دکتر از این پاسخ غافلگیرکننده شگفت زده شد؛ چرا که خود را در برابر اندیشمندی مسلمان می‌دید که در هیچ مدرسه و دانشگاهی درس نخوانده بود. ۳. او دارای کتاب‌ها و مقالاتی بسیار زیباست که بعضی از آن کتاب‌ها به شکل داستان و رمان سبک زندگی اسلام انقلابی و ناب را به نمایش گذاشته است و برخی دیگر جایگاه واقعی زن در اسلام که نه شرقی‌ست و نه غربی بلکه الگوی سوم زن است، را مطرح می‌نماید. به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی در ایران به رهبری امام خمینی قدس سره فرصتی برای سید محمدباقر صدر و خواهرش بنت الهدی پیش آمد تا موج‌های انقلاب اسلامی را در عراق نیز گسترش دهند. اما در ۱۷ خرداد ۱۳۵۸ شمسی سید محمدباقر صدر به فرمان صدام حسین، حاکم دست نشانده و طاغوتی عراق، دستگیر شد. ۴. بنت الهدی هنگام دستگیری برادرش، تا خیابان اصلی خانه‌شان جلو آمد و تصمیم گرفت تا برادر را همراهی کند، اما گماشتگان بعثی اجازه این کار را ندادند و وی در همان مکان فریاد برآورد و سخنرانی شگفت انگیزی ایراد نمود. سپس، رو به برادر کرد و گفت: «من بر نمی‌گردم و می‌خواهم مانند حضرت زینب (سلام الله علیها) که برادرش حسین (علیه ‌السلام) را همراهی کرد، همراه تو باشم.» وی پس از انتقال برادرش به زندان، به حرم امیرالمومنین (علیه السلام) رفت و شبانه در آنجا سخنرانی کرد و مردم را به گریه واداشت. فردا و فرداهای دیگر هر روز به آنجا می‌رفت و سخنرانی می‌کرد و در جمع زنان می‌گفت: «اسلام غریب است و دلسوز کم دارد.» ۶. سرانجام، حرکت‌های روشنگرانه بنت الهدی، برادر را از زندان آزاد کرد، اما دیگر بار در ۱۷ فروردین ۱۳۵۹، حکومت بعثی عراق، بنت الهدی را، یک روز پس از بازداشت برادرش، آیت الله صدر، دستگیر نمود و آنان را به سختی شکنجه داد. او با همه وجود در این راه تا پای جان پیش رفت. صدام، بنت الهدی صدر و برادرش آیت‌الله صدر، را در ۱۹ فروردین ۱۳۵۹ سه روز پس از آخرین دستگیری، به گونه دردناکی به شهادت رساند. پس از آنکه صدام، بنت الهدی را به شهادت رساند، بعضی به او گفته بودند: چرا خواهر صدر را به قتل رساندی؟ او در پاسخ گفته بود: «من قضیه حسین را تکرار نمی‌کنم. زینب بعد از برادرش، زنده ماند و یزید و آل امیه را رسوا کرد.» @AFKAREHOWZAVI
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
«هنر انقلاب اسلامی» ✍کبرا خالقی ۱. امروز ۲۰ فروردین به نام هنر انقلاب اسلامی و شهید سید مرتضی آوینی مُزیّن شده است. اگر این دو نام به هم گره‌ خورده‌اند، به این معناست که سید مرتضی الگوی هنر انقلاب اسلامی است. اما سوال اینجا مطرح می‌شود؛ چرا سید مرتضی باید الگو باشد؟ بیایید حتی با دو سه جمله در افکار او غوطه‌ور شویم: «ضحاک‌بنِ‌عبداللهِ‌ مشرقی» را كه می‌شناسی! عصرِ عاشورا از جبهۀ حق گریخت؛ بعد از آن‌كه صبح تا شام را در ركابِ امام شمشیــر زده بود. خوفْ، فرزند شک است و شک زاییدۀ شِرک. و این هرسه، خوف و شک و شِرک، راهزنانِ طـــریقِ حق‌اند... كه اگر با مرگ اُنس نگیری، خوفْ، راهِ تو را خواهد زد و امام را در صحرایِ بَلا رها خواهی كرد». « سربازان امام زمان از هیچ‌چیز جز گناهان خویش نمی‌ترسند!». «کسانی به امام زمانشان خواهند رسید که اهل سرعت باشند و اِلّا تاریخ کربلا نشان داده که قافله حسینی مُعَطّل کسی نمی‌ماند». «یاران شتاب کنید... گویند قافله‌ای در راه است که گناهکاران را در آن راهی نیست، آری گناهکاران را راهی نیست، اما پشیمانان را می‌پذیرند.» و یا کتاب‌هایش، مانند «کتاب‌های توسعه و مبانی تمدن غرب، انفطار صورت، حلزون‌های خانه به دوش، فردایی دیگر، رستاخیز جان و فتح خون » و... ۲. این روایت را هم بخوانید؛ [مسؤول دفتر مقام معظم رهبری وقتی در مراسم تشیع شهید آوینی حاضر شدند، به من فرمودند: «تدارک ببینید، آقا هم قرار است در تشییع شرکت کنند». گفتم: «چرا از قبل نگفتید که ما آمادگی داشته باشیم؟» گفتند: «ساعت ۸/۳۰ صبح آقا زنگ زدند و پرسیدند شما نرفتید مراسم تشییع؟ گفتیم، داریم می‌رویم؛ فرمودند: مراسم تشییع در حوزه‌ی هنری است؟ گفتیم: بله. فرمودند: من دلم گرفته، دلم غم دارد؛ می‌خواهم بیایم تشیع پیکر پاک شهید آوینی». (راز خون صفحه ۳۰) ] و ناگهان! تشییع‌کنندگان می‌بینند امام جامعه بر پیکر « این معجزه‌ی انقلاب اسلامی در زمینه‌ی هنر الهی» حاضر شدند. بله سید مرتضی باید رهبر فکری جامعه‌ی هنری را به عهده بگیرد و چه کسی بهتر از او که «از یک راه طی شده» سخن می‌گوید، او که از عمق وجود، در دفاع از انقلاب اسلامی و آرمان‌هایش و در حمایت از امامین انقلاب، در زمانی که پس از دفاع مقدس، برخی از مسئولان رو به تجملات آورده و عده‌ای عکس شهدا را از در و دیوار شهر حذف می‌کردند، فضای سبک فیلم‌سازی به ناکجاآباد روانه شده بود و عدالت زیر چرخ‌های توسعه در حال له شدن بود؛ دچار هیچ‌گونه ترس و خودباختگی و رودربایستی نشد، مقاومت کرد و بر مبانی انقلاب اسلامی محکم ایستاد و هزینه این ایستادن را هم روزبه‌روز به روزنامه‌های باصطلاح انقلابی وقت پرداخت! _چیزی که امروز خیلی از مؤمنان به انقلاب و نظام در میانه بمباران تبلیغاتی دشمن و فضاسازی‌های گسترده رسانه‌ای به آن احتیاج دارند. ۳. چرا نباید چنین صاحب فکر، جهان‌بینی و نظریه‌ای، نقّاد فلسفه غرب، صاحب بحث‌های تمدنی، الگو باشد؟ امام خامنه‌ای در دیدار دانشجویان و معلمان در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ می‌فرمایند: «ما برای تربیت نسل جوان منطبق بر اهداف و آرمان‌ها و جهت‌گیری‌های نظام اسلامی دچار فقرِ الگو نیستیم که سراغ فلان شخصیت تاریخی بیگانه برویم، بلکه الگو‌های بزرگی همچون شهدای هسته‌ای، شهید چمران، شهید آوینی و شهید حججی داریم که با احساس مسئولیت و با قدرت و عزت و برای افتخار و سربلندی ملت، در مقابل دشمن ایستادند.» بله سید مرتضی آوینی با تمام وجود در راه اهداف نظام مقدس قدم برداشت و سرانجام در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۷۲در رمل‌های فکه، به مقام رفیع شهادت دست پیدا کرد. @AFKAREHOWZAVI
«علیکم بالمتون لا بالحواشی» ✍مریم حمیدیان روزهای اول ورودم به حوزه را خوب به یاد دارم. یادم می‌آید یک روز بین کلاس تاریخ، استاد بیت شعری خواندند: "اَلا یا ایها الطلابِ ناشی علیکم بالمتون لا بالحواشی" آن موقع اینطور برداشت کردم که منظور استاد این است که آهای طلبه‌های تازه وارد حسابی درس بخوانید و از هر چیزی غیر متن کتاب‌های درسی فاصله بگیرید. حالا که چند واحد تا پایان سطح دو نمانده، پیش خودم می‌گویم کاش از استاد پرسیده بودم منظورشان چیست؟ حواشی یعنی چه؟ آیا واقعا در دوران طلبگی فقط باید به کتاب‌ها چسبید؟‌ راستش این روزها بیشتر از هروقت دیگر مهارت آموزش و توانمندی طلاب خواهر دغدغه‌ام شده است. مدام حسرت روزهایی را می‌خورم که فقط درس خواندم. گاهی از خودم می‌پرسم نکند کتب درسی مانع کارهای فرهنگی و پژوهشی‌ شده باشند؟ به ریزش‌های هرسال حوزه فکر می‌کنم. اگر مباحث نظری همراه آموزش‌های عملی باشد، جذاب‌تر می‌شود. مثلا طلبه پایه دو، با توجه به علاقه و استعدادش، آموزش یک مهارت تخصصی را در کنار تحصیل علوم حوزوی شروع کند. نویسندگی، سخنرانی، فیلم‌سازی، پادکست‌سازی و هر قالب دیگری که مورد نیاز تبلیغ دین باشد، بیاموزد. آن وقت خواندن فقه، اصول، احکام، تاریخ و هر درس دیگری شیرین می‌شود، چرا که طلبه دائما در ذهنش آموخته‌ها را داخل قالب می‌ریزد و برای روزی که ماهر شد برنامه می‌چیند. شاید بهتر باشد اینطور شعر استادم را تغییر دهم: " الا یا ایهاالطلاب الناشی علیکم بالمتون و بالحواشی حواشیُ المفید للامرِ تبلیغ نشاطُ فی العلوم والامر تحصیل" @AFKAREHOWZAVI
«سپرده‌گذاری توشه‌ی رمضان» ✍آمنه عسکری منفرد در آخرین ساعات و لحظات ماه بندگی و اطاعت، ماه مبارک رمضان قرار داریم. روزها و شبهایی که سرشار از رحمت و نعمت و بخشایش بوده راه قرب الهی بر بندگان روزه‌دار هموار و بهترین‌ سودهای عالمین نصیبشان گشته و اینک هنگامه‌ی وداع نزدیک است. در دعای وداع ماه مبارک رمضان، امام سجاد (علیه‌السلام) می‌فرماید: «تَشکُرُ مَن شَکَرَکَ وَ أنتَ ألهَمتَهُ شُکرَکَ»؛ تو بودی که شکرگزاری را به دل شاکران الهام کردی. «وَ تُکافِئُ مَن حَمِدَکَ وَ أنتَ عَلَّمتَهُ حَمدَکَ»؛ تو بودی که توفیق دادی، تعلیم دادی که بتواند حمد تو را به جا بیاورد.» به جاست که مؤمن زیرک سرمایه‌ی این ماه پربرکت را در جایی مطئن به امانت گذارد تا در روزی که همه‌ی انسانها محتاج رحمت و بخشایش حق هستند، از آن بهره‌برداری کند. در آخرین شب ماه مبارک رمضان در لحظه‌ی آخرین افطار به میزبانی بهترین و بخشنده‌ترین عالم، تمام توشه‌ی رمضان و شبهای قدر امسال خود را به دستان مبارک حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) بسپاریم و با قطره‌ی اشکی بر مصیبت ثارالله، روزه‌ی خود را افطار کنیم و از حضرت حق درخواست کنیم که پاکی و طهارتی را که عطیه‌ی اوست، برایمان حفظ کند و در آستانه‌‌ی عید بزرگ فطر ما را پاکیزه بپذیرد. @AFKAREHOWZAVI
‌ «وقت خداحافظی» ✍🏻 زهرا کبیری پور همیشه آخر ماه رمضان که می‌شود حسرت عجیبی دلم را فرا می‌گیرد اینکه آیا ماه رمضان سال بعد را هم درک خواهم کرد یا نه... یکبار دیگر فرصت خواندن «خلصنا من النار یا رب» را دارم یا نه... شنیدن روضه‌ی فَرقِ شکافته باز هم روزی‌ام می‌شود یا نه... عمرم به مُحرم ارباب قد می‌دهد یا نه... اما مگر نه اینکه لحظه‌ی خداحافظی صاحبخانه کنار در می‌ایستد و مهمانانش را با لبخند بدرقه می‌کند. خدایا با لبخندت عمرمان را به تکرار این لحظه‌ها بلند کن. در انتهای ماه رمضان هستیم خداوندا ما بنده‌های عاصی را مشمول رحمت بی‌انتهای خودت قرار ده... قلم عفو بر تمام معاصی‌یمان بکش... و این وداع را آخرین وداع ما با ماه رمضان قرار مده... لبخند خدا بدرقه‌ی زندگیتان، بنده‌های خوب خدا @AFKAREHOWZAVI
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا