eitaa logo
مجله‌ افکار بانوان‌ حوزوی
730 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
270 ویدیو
21 فایل
*مجله #افکار_بانوان_حوزوی به دغدغه‌ی #انسان امروز می‌اندیشد. * این مجله وابسته به تولید محتوای "هیأت تحریریه بانو مجتهده امین" و "کانون فرهنگی مدادالفضلا" ست. @AFKAREHOWZAVI 🔻ارتباط با ادمین و سردبیر: نجمه‌صالحی @salehi6
مشاهده در ایتا
دانلود
آیات خودمونی إنّا فَتَحنا لَکَ فَتحاً مُبیناً. سوره مبارکه فتح آیه اول وقتی پیامبر گرامی اسلام صلح حدیبیه رو پذیرفتند، یه عده مسلمون‌نما با توپ پر خدمت حضرت رسیدند و به پیامبر خدا درس سیاست و شجاعت دادند و ادعا کردند که صلح، کلاس کارشونو آورده پایین و حضرت آبروی اسلام و مسلمین رو بردند. (نعوذبالله) حالا بگذریم از اینکه... نه نگذریم، بد نیست یه سری به گذشته پر افتخار این خود پهلوون پندارها بزنیم. اینا همونایی بودند که توی این همه جنگ محض قسم خوردن شمشیرشون از غلاف درنیومد. یا اینکه انقددددر فرار کرده بودند که نزدیک بود قاره عوض بشه. نشون به اون نشون که رسول خدا صلوات الله علیه بهشون فرمودند: حالا فرار هم می‌کنید آنقدر هم لازم نیست دور بشین. خدا می‌دونه اصلا نماز می‌خوندند یا نه ولی اگه می‌خوندند باید شکسته می‌خوندند دیگه. یه سریاشون مرجفون هم تشریف داشتند. الله اکبر به اینا که حقیقتا فول آپشن بودند؛ یه عده دائم الغر که یا نمی‌رفتند جنگ یا می‌رفتند و در می‌رفتند، یا آپشن جدید رو می کردند اونم چی بود؟خالی کردن دل مسلمونای دیگه. ورژن عرب و چارشونه‌تر شخصیت همیشه مأیوس کارتون گالیور. حالا صلح بود یا جنگ فرق نمی‌کرد مهم ساز مخالف بود که خوب می‌زدند. شایعه پشت شایعه که حقیقت رو وارونه به خورد مردم بینوا بدهند. اصلا فتوشاپ رو از روی کارای اینا درآوردند. اون از وقتی که جنگ بود، حالا بیا یه بار صلح میشد و مطمئن می‌شدند که صلح جدیه، کوچه رو که خلوت می‌دیدند می‌شدند لات کوچه خلوت و رجز و هیچی دیگه: من آنم که رستم بود پهلوان(پنبه)! مدیون باشید اگه یه درصد فکر کنید منظورم آتش بس لبنان و انقلابی نماهای، دایم پشت صحنه‌ی، دست به فضای مجازی این روزاست. آها تا یادم نرفته بگم، سال ششم هجری ( زمان صلح حدیبیه) مسلمونا حدود دوهزار نفر بودند بعد از دو سال رسیدند به ده هزار نفر و کلی اتفاق خوب دیگه مثل فتح مکه که مرجفون دلشون نمی‌خواست اتفاق بیفته ولی خدا خواست و افتاد. 🔸طاهره ابراهیم‌نژاد🔸 مزاح‌الدین | @mezahoddin
«فراتر از مرزها» این روزها زمزمه‌ی هجوم دوباره‌ی تروریست‌ها به خاک سوریه، حال‌وهوای ما را به دهه نود می‌برد؛ سال‌هایی که هرچند روز، خبر شهادت جوانان رشید و غیور این مملکت شنیده می‌شد. مدافعین حرم، همان کسانی هستند که فراتر از مرزهای کشور، برای دفاع از ایمان، امنیت و انسانیت ایستادند و از جان خود گذشتند تا دیوارهای آرامش ما ترک برندارد. حرم برای آن‌ها تنها یک مکان نبود، بلکه باوری عمیق و آرمانی بزرگ بود. حالا ما مانده‌ایم و میراثی گران‌بها؛ میراثی که با خون آن‌ها آبیاری شده است. آیا توانسته‌ایم پاسدار این فداکاری‌ها باشیم؟ شاید وقت آن رسیده که به یاد بیاوریم امنیت، هدیه‌ای رایگان نیست و هر قدم کوچک ما در مسیر حق و ایمان، ادامه‌ی راه آن قهرمانان است. آن‌ها رفتند تا خاک وطن به دست دشمن نیفتد، تا باورهایمان خدشه‌دار نشود و تا چراغ حرم خاموش نگردد. امروز، هر بار که صدای اذان در گوشه‌ای از جهان طنین‌انداز می‌شود یا کودکی در آغوش مادرش به خواب می‌رود، باید به یاد بیاوریم که این لحظه‌ها، مدیون مردانی است که جان دادند تا زندگی ادامه یابد. اما اکنون، پرسش اینجاست: ما برای آن‌ها چه کرده‌ایم؟ آیا در مسیر آرمان‌هایی که برایش ایستادند، گامی برداشته‌ایم؟ هر کدام از ما می‌توانیم مدافعی باشیم؛ نه فقط در میدان نبرد، که در میدان زندگی، با ایمان، صداقت و دفاع از حقیقت. اگر امروز نگذاریم یاد آن‌ها کمرنگ شود، فردا فرزندانمان نیز در سایه همین امنیت خواهند زیست. این وظیفه ماست که راهشان را زنده نگه داریم؛ با قلم، با قدم و با هر آنچه در توان داریم. اینک، در سکوت این روزها، صدای آن قهرمانان هنوز در گوش زمان زمزمه می‌کند. آن‌ها با رفتنشان به ما آموختند که مرزهای دفاع از حق، تنها روی نقشه‌ها نیست، بلکه در دل‌های ماست. هر کجا که ظلم باشد، هر جا که ایمان در خطر افتد، آنجا میدان نبردی است که باید برایش ایستاد. اما نباید فراموش کنیم که این نبرد هنوز تمام نشده است. امروز، مدافعان حرم، حزب‌الله و نیروهای سپاه قدس همچنان در خط مقدم ایستاده‌اند؛ همان قهرمانانی که امنیت ما را در سایه مقاومت و شجاعتشان حفظ می‌کنند. این راهی است که ادامه دارد، و بر ماست که همواره حامی آن‌ها باشیم؛ با دعا، با حمایت و با یادآوری ارزش آرمان‌هایی که برایشان جان می‌دهند. این نبرد، نبرد همه ماست، در هر جا و به هر شکلی که می‌توانیم. وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ (آل عمران، آیه 169) ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ @AFKAREHOWZAVI