🔰آثار پژوهشی
✅ابراهیم بن مهزیار
💠یکی از رواتی که به صراحت مورد توثیق یا تضعیف قرار نگرفته «ابراهیم بن مهزیار اهوازی » برادر «علی بن مهزیار» است ولی به نظر ما او ثقه بوده و برای اثبات وثاقت او دو راه وجود دارد:
1️⃣راه اول: نقل کتاب او توسط «محمد بن عبدالجبار»
بنابر نقل نجاشی کتاب «ابراهیم بن مهزیار» را «محمد بن عبدالجبار» که از اجلاء ثقات است نقل میکند و نقل کتاب قرنیۀ اعتماد بر راوی است.
2️⃣راه دوم: عدم استثناء از رجال نوادر الحکمه
کتاب معروف «محمد بن أحمد بن یحیی بن عمران اشعری» به نام «نوادر الحکمه» قبل از کتاب شریف کافی مرجع شیعه بوده است، ولی با وجود این که مولف ثقه و معتبر بوده به دلیل اینکه درباره مؤلف «یروی عن الضعفاء» وارد شده، سه نفر از نقادین حدیث یعنی مرحوم ابن ولید، مرحوم صدوق و مرحوم ابو العباس سیرافی اسناد این کتاب را مورد بررسی قرار داده و حدود به سی نفر را از راویان «نوادر الحکمه» را از استثنا کرده و آنها را نامعتبر دانستهاند که نتیجهاش این است که بقیه مشایخ او این کتاب، معتبر بوده و روایات آنها قابل عمل است. یکی از مشایخ «محمد بن احمد» که استثنا نشده «ابراهیم بن مهزیار» است، لذا او قابل اعتماد دانسته شده و روایاتش قابلیت عمل را دارد.
✳️جدای از این دو راه برای اثبات وثاقت «ابراهیم بن مهزیار» مدائحی نیز در وصف او وارد شده که موید وثاقت اوست.
👈 نتیجه اینکه به نظر میرسد با توجه به این قرائن، می توان وثاقت «ابراهیم بن مهزیار» را ثابت دانست.
🔅متن کامل مقاله در وبسایت:
👉 https://b2n.ir/371745
#آثار_پژوهشی
#رجال
#مفردات
___
🌐کانال مرکز فقهی امام محمد باقر علیهالسلام
@mfeqhi
#اخبار_علمی
#آثار_پژوهشی
✅ترک استفصال و شرایط اطلاق گیری
هر گاه شارع در مورد موضوع خارجیِ محقّقشدهای که امکان تحقّق در صورتهای مختلف را داشته، بدون تفصیل و استفصال، حکمی صادر کند، به این کار، «ترک استفصال» گفته میشود.
🔸 انواع ترک استفصال
ترک استفصال دو گونه است:
1️⃣ ابتدایی و بدون سابقۀ سؤال
گاهی شارع ابتدائاً و بدون سابقۀ قبلی، در مقام بیان حکم قضیّۀ شخصیّهای که امکان تحقّق در صورتهای مختلف را داشته، بر میآید و بدون هیچگونه تفصیلی، حکمی واحد صادر میکند. مثال این گونه از ترک استفصال، این است که حضرت با علم به نجسبودنِ لباسی، بدون اینکه نوع و مقدار نجاست را بداند، بفرماید: «با این لباس نجس، میتوان نماز خواند.»
2️⃣در پاسخ به سؤال
گاهی شارع در پاسخِ سؤال از قضیّۀ شخصیّهای که با الفاظ مبیّن و بدون اجمال و البتّه با سکوت از ذکر برخی خصوصیّاتِ واقعه پرسیده شده، بدون استفصال و تفكیک صورتهای ممکن، حكمی واحد صادر میكند. مثلاً سائل میپرسد: «من با لباس نجس نماز خواندم؛ آیا نمازم صحیح است؟» یا اینکه فرضاً میپرسد: «لباس من نجس شده؛ میتوانم با آن نماز بخوانم؟» و حضرت در پاسخ میفرمایند: «بله.»
در این پرسش، معنای «نجاست» روشن است؛ امّا خصوصیّات مورد سؤال، مانند «نوع و مقدار نجاست» مهمل است؛ با این حال، امام بدون پرسش از اینکه نجاست، خون بوده یا بول، و کم بوده یا زیاد، حكم به صحّت نماز میکنند. در این مثال، از ترک استفصال، اطلاق فهمیده و گفته میشود: هیچیک از اقسام نجاسات، مانع نیست.
✳️اما شرایط استفادۀ اطلاق از ترک استفصال چیست؟
پاسخ به این سؤال را اینجا بخوانید:
👉https://b2n.ir/084966
____
🌐کانال مرکز فقهی امام محمدباقر علیه السلام
👉@mfeqhi
🔰آثار پژوهشی
✅دلالت ترک استیضاح بر اطلاق
هنگامی که سائل در سؤال خویش، لفظی مجمل بهکار ببرد یا قیدی را که عرفاً باید بیاورد، بیان نکند، چنانچه مجیب از مراد سائل نپرسد و بدون تفصیل پاسخ دهد، بدان «ترک استیضاح» گفته میشود.
🔸تقریب استدلال به ترک استیضاح برای استفادۀ اطلاق
اگر هر یک از معانی لفظ مجملی که در سؤال بهکار رفته، دارای پاسخی جداگانه و مغایر با پاسخ معانی دیگر باشد، پاسخدهنده باید حکم هر یک را جداگانه بیان کند و پاسخِ واحد دادن، خلاف حکمت است؛ مثلاً اگر دو مرجع به نامهای «حاج حسین بروجردی» و «حاج حسین قمی» وجود داشتهباشد و سائل، خصوص یکی از این دو در نظرش باشد و بپرسد: «آیا از حاج حسین میتوان تقلید کرد؟» و پاسخدهنده بدون استیضاح از مراد سائل و بدون تفصیل بگوید: «بله.» از پاسخ فهمیده میشود که از هر دو مرجع میتوان تقلید کرد.
🔹مناقشه در تقریب استدلال
استفادۀ عموم از ترک استیضاح، مبنى بر مقدّماتی است که اثباتپذیر نیستند:
مقدّمۀ اوّل: لفظی که امروز براى ما مجمل است، در زمان امام(ع) نیز مجمل بودهاست.
مقدّمۀ دوم: سائل با اینکه لفظ مجمل بهکار برده، برای مرادش قرینهای بهکار نبردهاست.
مقدّمۀ سوم: امام(ع) از لفظ مجمل، مراد سائل را متوجّه نشدهاست.
✳️مناقشات نگارنده در هر سه مقدمه و نتیجه بحث را اینجا بخوانید:
👉https://b2n.ir/903909
#اصول
#ترک_استفصال
#اطلاق
#آثار_پژوهشی
____
🌐کانال مرکز فقهی امام محمدباقر علیه السلام
👉@mfeqhi