مالک صفت جوان ترین.. ✍ دکتر #جانفرا رئیس مجتمع فرهنگی و کتابخانه امام رضا(ع) سبزوار دکتر مالک رحمتی صفت جوانترین را هم در قائم مقامی آستان قدس رضوی، هم سازمان خصوصی سازی و هم استانداری یدک می کشید. بعضی از همکاران که از نزدیک با ایشان حشر و نشر داشتند بر بازبودن فکر و ایده پرداز بودن ایشان تأکید داشتند. جوانی متولد 61 که بعد از حضور در بنیاد کوثر سر از آستان قدس رضوی در آورد و بنیاد بهره وری موقوفات را که به نوعی موتور محرکه آستان است را بر عهده گرفت و بعد به نفر دوم آستان تبدیل شد. آستان قدس رضوی به قول بعضی به اندازه شش وزارتخانه نیرو و شرح وظایف دارد و ما در این چند سال از نزدیک نحوه اداره کردن این هموطن و همکار آذری زبانمان را می دیدیدم. انتقال ایشان به سازمان خصوصی سازی و بعد استانداری آذربایجان شرقی را در عین درک موضوع با حسرت دنبال کردیم و در دل گفتیم کاش در کسوت خادمی امام رئوف می دیدم ایشان را و بعد حسرت مان با سقوط هلی کوپتر حامل چند نفر از عزیزترین مسئولان کشوری و منطقه ای بیشتر شد. دنیا دار گذر است و برای هر انسانی زمانی معین برای رسیدن به دوست. روزی این عزیزان نیز همین بود که در روز میلاد امام رئوف رخت از این جهان بربندند و حسرتی که ماند بر دل بینندگان. #یادداشت #اهل_قلم #سیدالشهدای_خدمت @ahalieghalam

ثمرۀ «رأی» به «عهد» ▪️ چندجمله‌ای در رثای «رئیسی عزیز» ✍ حجت‌الاسلام مخمد حسین #دعایی من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدّلوا تبدیلا. یک. همین چند روز پیش بود که در کنگرۀ جهانی مولایش حضرت رضا علیه السلام گفت «رأی» مهم است، اما این «عهد» است که ما را به «حکمرانی توحیدی» می‌رساند. او این را گفت و با بیانی رسا توضیح داد؛ ولی خیلی‌ها نفهمیدند منظورش چیست؛ و ای کاش حالا که پیکر سوخته‌اش از دل جنگل‌های مه‌آلود منطقه‌ای دورافتاده و صعب العبور برگشته فهمیده باشند. البته بعضی‌ها هم بودند که خودشان را به نفهمیدن زدند؛ همان‌هایی که به قول رهبر مهربان و قدرشناس انقلاب، ناسپاسی‌ها و طعنه‌هایشان او را آزرد، اما از تلاش برای پیشرفت کشور باز نداشت. آه که اگر موسم همدلی و وحدت نبود، خیلی حرف‌ها داشتیم با خیلی‌ها. دو. «بالابردن ترازها»؛ این هنر اختصاصی مردان خداست؛ مردانی از جنسِ «اخلاص» و «ایثار». به‌راستی اگر «رئیسی عزیز» با مجاهدت و شهادت خود تراز مدیریت و ریاست در جمهوری اسلامی را بالا نبرد، پس چه کرد؟ آیا وقتی مردم طعم خدمت رئیس‌جمهور مغتنمی مثل رئیسی را چشیده‌اند و فرار او از دیده‌شدن را دیده‌اند، دیگر به آنان‌که جز نام و نان سودایی ندارند مجال خودنمایی خواهند داد؟ به لطف خدا هرگز! ما از این پس کسی را انتخاب می‌کنیم که گزینۀ خداست؛ به کسی «رأی» می‌دهیم که اهلِ «عهد» است؛ کسی‌که هم رأی می‌گیرد، هم دل می‌برد؛ کسی‌که مثل «آل‌هاشم» در خط خونین آل‌هاشم است؛ کسی‌که به لباس سبز پاسداری افتخار می‌کند؛ کسی‌که سنگینی مداد علماء و دماء شهداء را با هم دارد؛ کسی‌که صندلی ریاست برای او سکوی رسیدن به سعادت است؛ و چه سعادتی بالاتر از «شهادت». سه. ما به «حکمت الهی» باور داریم. ما عجول نیستم. ما دیگر آموخته‌ایم که «العاقبة للمتقین». ما خیلی خوب می‌فهمیم که تاریخ به نفع حقیقت در جریان است. ما باور داریم که با وجود همۀ فشارها و سختی‌ها نزدیک قله‌ایم. ما دیگر از هلهلۀ هرزه‌ها هول نمی‌شویم. ما دیگر از طعنۀ وطن‌فروش‌ها نمی‌ترسیم. ما دیگر از هتاکی تن‌فروش‌ها باکی نداریم. آن‌چه امروز رخ می‌دهد سرگذشت ماست. ما به این دست‌افشانی‌ها، پای‌کوبی‌ها و می‌گساری‌ها عادت داریم. ما خوانده‌ایم و شنیده‌ایم که سر مطهر یحیی به زنی بدکاره پیشکش شد، وحشی جگر حمزه ـ شیر خدا ـ را به‌پاس کینۀ هند درید و ابن‌ملجم فرق علی ـ امیر خیبرشکن ـ را به طمع قطام شکافت. آری؛ جهان خواهد دید که شهادت رئیسی چگونه کتاب انقلاب را ورق می‌زند، به حرکت کشور سرعت می‌دهد و پیوند هرچه بیشتر «جمهور» با «جمهوری اسلامی» را باعث می‌شود. بگذارید این‌گونه بگویم: «خون» بر «رسانه» پیروز است؛ همان خونی که غبار شبهه را از دل‌های اسیر مجاز خواهد زدود؛ و آن روز است که معلوم می‌شود «اکثریت» از آنِ کیست. چهار. ما به‌شدت دلشکسته‌ایم؛ اما ناامید و افسرده نه. چراکه به صدق وعدۀ خدا ایمان داریم. ما این نهیب حکیمانه و شاعرانۀ خواجۀ شیراز را به گوش جان شنیده‌ایم که: هان مَشو نومید چون واقف نِه‌ای از سرّ غیب باشد اندر پرده بازی‌های پنهان غم مخور ای دل اَر سیل فنا بنیاد هستی برکَند چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور «رئیسی عزیز» رفت؛ اما «خامنه‌ای عزیز» هست؛ همان‌که دست در دست کشتیبان اصلی ـ امام زمان ارواحنا فداه ـ مثل کوه ایستاده و همه به او تکیه داده‌ایم؛ همان خلف صالحِ خمینی کبیر ـ روح الله موسوی ـ که امروز «انّ معی ربیِ» کلیم الله را از زبان او می‌شنویم و با دم عیسوی‌اش دم‌به‌دم زنده می‌شویم. آری؛ سر خمّ مِی سلامت، شکند اگر سبویی. پنج. به‌قول صائب تبریزی: درین بساط به جز شربت شهادت نیست مِیی که تلخیِ مرگ از گلو تواند شست و این شعر لبریز از شور و شعور، در حقیقت شرح این فرمایش شیرین و شیوای پیشوای شهادت‌طلبان و امیر مؤمنان است که: من لم یُقتل مات و ان افضل الموت القتل. خدایا! در طول حیات خود که کاری برای تو نکردیم؛ زندگی‌مان که به درد دینت نخورد؛ بیا و مرگمان را برای خودت و در راه خودت قرار بده. ما که قرار هست بمیریم؛ بگذار فدای تو شویم؛ فدای حسین تو که همه‌چیزش را فدای تو کرد. حسین‌جان! ما هم روسیاهیم؛ ما هم بوی خوشی نداریم؛ سیاهی و بدبوییِ گناه همۀ وجودمان را فراگرفته؛ اما: گرچه سیه‌رو شدم غلام تو هستم خواجه مگر بندۀ سیاه ندارد آری؛ غلامتان به من آموخت در میانۀ خون که روسیاهی ما نیز راه حل دارد پس: ارزقنا الشهادة فی سبیلک یا مولای ... #یادداشت #اهل_قلم

بوئیدن گل نیاز نیست..! ✍ #جوادرستمی دیگر نیاز به بو کشیدن یاس و نرگس و لاله، گل محمدی نیست... تو در قطعه ای از بهشت ساکن شده ای آنجا که بوی خوش یاس نبی و گل نرگس فاطمه مهدی(عج) آید.. اکنون که لاله های شهید به استقبال تو آمده تا همراهشان محضر جدت نبیِ به بوی محمدی مشعوف شوی از استشمام بوی علی که دنبال تحقق عدالتش بودی سرمست شو! گلهای این دنیا نمادی از افضلِ خلق الله بودند تا قدری از غم دوریمان کاسته شود حالا که رفتی..! بوئیدن گل نیاز نیست! #یادداشت #اهل_قلم @ahalieghalam

شهید رئیسی هشتمین عالم مدفون در دارالسلام حرم مطهر رضوی ✍ #جواد_رستمی دارالسلام حرم مطهر رضوی مدفن هفت نفر از علما بود که هشتمين آنها شهید آیت الله دکتر رئیسی هشتمين رئیس جمهور ایران شد. چهل سال از آخرین تدفین آنجا به نام مرحوم سیدحسین خادمی اصفهانی می گذرد که در سال 1363شمسی به خاک سپرده شد. هفت نفری که پیش از این در آنجا توفیق تدفین یافتند عبارتند از حضرات آیات وحجج الاسلام والمسلمین؛ 🪴 سید هاشم میردامادی نجف آبادی به سال 1380قمری 🪴 شیخ حبیب الله گلپایگانی به سال 1384 قمری 🪴 شیخ غلامحسین تبریزی عبدخدائی به سال 1400قمری 🪴 سیدعلی موسوی اصفهانی به سال 1393 قمری 🪴 شیخ مرتضی واعظ عیدگاهی به سال ۱۳۹۲ قمری 🪴 شهید سیدعبدالکریم هاشمی نژاد به سال 1360شمسی 🪴 سیدحسین خادمی اصفهانی به سال 1363شمسی اکنون بعد چهل سال شهید آیت الله دکتر رییسی هشتمين نفر است که به جمع آنان پیوست! روح همه عزیزان مدفون در این مکان شریف شاد.. منبع: مشاهیر مدفون درحرم‌رضوی .جمعی از نویسندگان. ج 1 .مشهد.بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی.چاپ‌دوم 1386ش #یادداشت #اهل_قلم @ahalieghalam

عاقبت بخیری... ✍ دکتر علی #جانفزا رئیس مجتمع فرهنگی و کتابخانه امام رضا(ع) سبزوار همه ما بالاخره می رویم، دنیا جای ماندن نیست. تعبیری که حضرت امیر علیه السلام در نهج البلاغه از دنیا دارد همین دار سفر است. و هم ایشان بعد از ضربت خوردن بدست یکی از اشقیا می فرمایند: فزت و رب الکعبه. بهترین پایان چیزی جز عاقبت بخیری نیست. در خصوص آیت الله رئیسی رحمه الله علیه نیز خبر در عین شوکه کننده بودن آن، شیوه رفتن، پیام رستگاری را مخابره می کرد. فعالیت ایشان را در آستان قدس رضوی از نزدیک دیده بودم نکته برجسته در دوران مدیریت ایشان تلاش برای رسیدن به اهداف و توسعه مجموعه با سرلوحه قرار دادن بیانات رهبر معظم انقلاب بود، یادم هست در نخستین جلسه مدیران دانشگاه علوم اسلامی رضوی با ایشان، بر تربیت طلبه انقلابی در دانشگاه تاکید داشتند و البته برای دانشگاه افق بلندی را می دیدند. بر توسعه دانشگاه با هدف رفع نیازهای نظام تاکید داشتند. همین اندیشه باز را در افکار دکتر مالک رحمتی نیز می دیدیم. از ثمرات حضور تفکر آیت الله رئیسی در آستان قدس رضوی تغییر تعریف در خدمت، خادم و مخدوم بود که ثمره اش را با حضور در سبزوار می بینم. عشقی که مردم با حضور خادمیاران نثار امام رئوف می نمایند. روحشان شاد #یادداشت #اهل_قلم @ahalieghalam

از آمادگی برای زیارت تا نهادینه سازی شوق زیارت این یادداشت به زیارت کودکان و آشنایی آنان با این مهم که دارای بُعد فردی و اجتماعی است، می پردازد و از چگونگی آمادگی در این زمینه و نهادینه سازی زیارت در قلب و جان کودک و راهکارهای آن ارائه سخن دارد. روزنامه خراسان ویژه نامه زندگی سلام @ahalieghalam

از آمادگی برای زیارت تا نهادینه سازی شوق زیارت ✍ #جواد_رستمی زیارت که تمایل قلبی به حضور در کنار مزار اهل بیت علیهم السلام و ایجاد ارتباط روحی با ایشان است عملی مقدس و محترم محسوب می شود که بسته به بزرگی و اعتبار زیارت شونده، ارزش و اعتبار متفاوتی خواهد داشت. زیارت اهل قبور، علما، امام زادگان و ائمه اطهار(ع) هر کدام درجات متفاوت و با ارزشی خاص دارد. خاطره هر کدام از ما از زیارت به دوران خوش کودکی بر می گردد که همراه پدر و مادر به یکی از مشاهد شریفه مشرف شدیم. معمول زیارت ها به واسطه لزوم سفر و قرار گرفتن در فضای خارج از منزل و زندگی روتین، در خاطر ما ثبت و ضبط می شود بر این اساس از اولین مفاهیم دینی است که در ذهن و قلب ما ماندگار می شود. از آنجایی که تربیت کودک به گفتار بدون کردار میسر نیست باید هر آنچه را که به او می آموزیم بدان نیز عمل کنیم. وقتی قصد زیارت می کنیم و از اهمیت آن با کودک سخن می گوییم باید توجه به این موضوع را در رفتار خویش نیز به نمایش بگذاریم. آداب زیارت و آمادگی برای حضور در حرم را در ضمن آموزش به کودک، به دقت عمل می کنیم تا در یاد و خاطر او باقی بماند چنانکه که ما اعمال و رفتار پدرومادرمان در زمان زیارت و حضور در حرم را به یاد داریم. تشویق کودک به کلام محبت آمیز و اهدای جایزه از مواردی است که زیارت را برای او شیرین و پرجاذبه می سازد از این رو بهتر است تدارک آن را در مسیر زیارت ببینیم تا ذوق و شوق تکرار زیارت در او نهادینه شود. با توجه به اینکه کودکان سعی در تکرار رفتار بزرگترها و تشبیه خویش به آنها را دارند در مقوله زیارت باید تلاش کنیم تا با همراهی گفتار و کردار، اعمال و رفتارمان جنبه آموزش داشته باشد. در زمان حضور در حرم و یا در مسیر آن از شخصیت و بزرگی آنکه به زیارتش می رویم سخن گفته و کرامات او را یادآور می شویم که البته لازمه آن و وظیفه پدر و مادر مطالعه در این زمینه است. درصورتی عدم موفقیت در زمینه مطالعه و ارتباط با کودک در این زمینه، می توانیم با تهیه کتاب های داستان مناسب گروه سنی کودکان در زمینه ائمه و زیارت به آموزش پرداخته و به سوالات احتمالی آنها پاسخ مناسب بدهیم. حفظ حرمت مکان زیارتی بسیار مهم است که باید از سوی والدین رعایت و به فرزندان تفهیم شود به واسطه حرمت زیارت شونده ریختن زباله، پرداختن به امور غیر معنوی و احتمالا منافی با روح زیارت، سرگرمی با موبایل و بازی و هر کاری که از منظر عقل نادرست است باید ترک کرده و به کودک نیز تذکر آموزنده بدهیم. رسیدن به روح زیارت و قبولی آن در گرو فهم این مقوله است که آن هم با درک جایگاه امام(ع) و اطاعت پذیری صورت می گیرد. این موضوع را باید به زبان ساده در ذهن کودک جای داده و با ابراز خوشحالی از حضور در حرم به او بگوییم که به زیارت چه کسی آمده و از محبت و دوستی با امام(ع) حرف بزنیم، ضمن بیان اهمیت رضایت حضرات از ما، به لزوم اثبات مهر و محبت خویش با فرمان پذیری و عمل به دستورات آنها تأکید کنیم. شکل رفتار و گفتار ما در زیارت باید به گونه ای متفاوت از زمان حضور در محل کار و زندگی باشد تا کودک به خوبی به این موضوع پی ببرد، حفظ زبان از غیبت و بدگوئی یا خدای نکرده ناسزا و ترک رفتار و اعمال دون شان فضای زیارتی همگی باید به دقت رعایت شود. اشتغال به نماز و دعا در مکان زیارتی و توجه مراسمات مذهبی در حال برگزاری در حرم جنبه ای دیگر از آموزش زیارت است که باید مورد توجه والدين قرار بگیرد. تربیت فرزند در سیره اهل بیت(ع) بسیار مورد توجه بوده و در این باب روایات و حکایات مختلفی از ایشان نقل شده است. امام حسین(ع) ضمن توجه به فرزندش علی اکبر در کودکی و ابراز مهر و محبت نسبت به وی، برای معلم قرآن او عبدالرحمان سلمی، زمانی که سوره حمد را آموخته بود هدایای بسیاری در نظر گرفت که سبب تعجب اطرافیان شد. امام ارزش این کار او را بیش از آن هدایا دانست و بر آموزش دینی و تعلیم قرآن به کودکان تأکید کرد. فرزندی که در کودکی روح و روانش به قرآن و دین و اهل بیت(ع) انس و الفت پیدا کند در آینده مقابل هجمه های فرهنگی و بی دینی در جامعه و فضای مجازی از ایمنی خاصی برخوردار بوده و به راحتی از صراط مستقیم منحرف نمی شود. وجود اماکنی مخصوص کودکان که اخیرا در حرم امن علی بن موسی الرضا علیه السلام شاهد آن هستیم کار بسیار پسندیده ای است که در نظر کودکان نیز زیبا و جذاب جلوه می کند و مشوق زیارت و حضور آنها در اینگونه اماکن مذهبی و شریف خواهد بود. افزون بر آن در زمینه آموزش اصولی معارف دین و قرآن و نیز میل و رغبت کودکان به این امور توفیقاتی را به دنبال خواهد داشت. #اهل_قلم #یادداشت @ahalieghalam

هر عاشقی که تشنۀ جام شهادت است بایست خادم تو شود یا که زائرت #دعایی @ahalieghalam

به بهانه روز زیارتی امام رضا علیه‌السلام ✍حجت‌الاسلام غلامرضا #رضایی تربقان ◾️اغلب زادگاه و محل دفن ائمه ما حجاز یا عراق است چرا امام هشتم(ع) در ایران و خراسان مدفون شده‌اند. برای پاسخ این پرسش به تاریخ سال‌های 190 هجری قمری مراجعه کنیم. 🔹غاصبین خلافت چه خانواده بنی‏امیه و چه خاندان بنی‌عباس، بیشترین وحشت و نگرانی را از جانب خاندان علی(ع) داشتند. چرا که توده انبوهی از مردم، خلافت را حق مسلم آنان می‌دانستند و هرگونه فضیلتی را در وجود آن‌ها می‌یافتند. این بود که فرزندان بزرگوار حضرت علی(ع) همواره مورد شکنجه و آزار خلفای وقت بودند و سرانجام هم به دست آنان به شهادت می‌رسیدند. 🔹هارون‌الرشید یکی از خلفای بنی‌عباس، دستور داد امام هفتم حضرت موسی بن جعفر(ع) را زندانی و پس از سال‌ها زندان به شهادت برسانند. هارون‌الرشید در اواخر خلافت خود پسرش (محمدامین) را که مادرش زبیده خاتون بود، ولیعهد خود قرار داد و از مردم برای او بیعت گرفت و پسر دیگرش (عبدالله مأمون) را که از مادری ایرانی بود، ولیعهد دوم قرار داد. 🔻در سال ۱۹۳ هجری، انقلاب و شورش در شهرهای خراسان بالا گرفت و سرداران سپاه از خاموش ساختن فریاد اعتراض و انقلاب در خراسان عاجز ماندند. 🔻هارون‌الرشید پس از مشاوره با وزیرانش تصمیم گرفت؛ شخصاً به خراسان سفر کرده و قدرت خلافت را یکجا برای سرکوبی انقلاب‌های خراسان به کار گیرد. او پسرش محمدامین را در بغداد گذاشت و مأمون را که از طرف هارون والی خراسان بود همراه خود به خراسان برد و توانست اوضاع آشفته خراسان را آرام کند، اما نتوانست به بغداد (مرکز خلافت) برگردد و که مرگ او را امان نداد و در همان سال در طوس خراسان درگذشت. 🔹شکست امین بعدِ مرگِ هارون در بغداد، مردم با پسر او محمدامین بیعت کردند. از خلافت امین ۱۸ روز نگذشت که او برادرش مأمون را از ولایتعهدی خلع نمود و پسر خودش را ولیعهد نمود. مأمون هم در واکنش نسبت به این عمل، امین را از خلافت خلع کرد و مدت پنج سال بین این دو برادر جنگ‌های خونینی رخ داد و سرانجام در سال ۱۹۸ هجری امین کشته شد و اختیار کامل کشورهای اسلامی در دست مأمون قرار گرفت. در این میان مأمون به قدرت رسید ولی مشکلات بزرگی در برابر او سر برآورد. 🔻اـ اعراب به خلافت و حکمرانی مأمون تن در نمی‌دادند به این علت که مادر و مربی و اکثر متصدیان امورش همه غیرعرب و ایرانی بودند. 🔻۲ـ کشتن برادرش امین، به ظاهر یک پیروزی نظامی بود ولی نتایج منفی داشت. مردم و به‌ویژه عباسیون و عرب را نسبت به او بدبین ساخت و نفرت افکار عمومی را برانگیخت. 🔻۳ـ شورش‌ها و قیام‌های متعددی توسط علویان در نقاط مختلف اسلامی رهبری می‌شد از جمله در کوفه، بصره، مکه، حجاز، مدینه و یمن و… که مأمون برای رهایی از این بحران‌ها تصمیم گرفت خود را به امام هشتم(ع) نزدیک کند تا بتواند شورش‌های علویان را فرو نشاند و اعتماد اعراب را نسبت به خود کسب کند و ضمناً امام(ع) را از نزدیک تحت نظر داشته باشد و بتواند از محبوبیت امام(ع) در جامعه بکاهد. 🔹دعوت مأمون از امام (علیه السلام) به خراسان مأمون پس از مشورت با وزیرش ـ فضل بن سهل ـ دستور داد؛ امام را محترمانه به مرکز خلافت (مرو) بیاورند. ولی امام نپذیرفت و بعد از اصرار و تهدید، امام راهی خراسان شدند. از مسیر کوفه به قم و نیشابور و قریه سناباد (که فعلاً مرقد امام است) و به سرخس و از آنجا به مرو که امروز در کشور ترکمنستان قرار دارد، وارد شدند. مأمون آن حضرت و همراهان را تکریم و تعظیم نمود و در جوار خود منزلی برای امام معین کرد. پس از چند روز از ورود امام، مذاکراتی بین آن حضرت و مأمون آغاز شد. مأمون پیشنهاد کرد؛ خلافت را یکسره به آن حضرت واگذار نماید. گفت: “یابن رسول‌الله من فضل و علم و زهد و تقوا و عبادت جنابت را دانسته‌ام و لذا شما را به خلافت سزاوارتر می‌دانم.” 🔻امام فرمود: “من به بندگی خدای سبحان فخر می‌نمایم و به زهد در دنیا امید نجات دارم و به پرهیز از محرمات امیدوارم به عنایات نامتناهی الهی برسم و به تواضع امیدوار می‌باشم رفعت نزد حق‌تعالی را.” 🔻مأمون گفت: “من اراده کرده‌ام که خود را از خلافت خلع سازم و امر را به شما واگذار کنم و خودم هم با شما بیعت کنم.” 🔻امام فرمود: “اگر خداوند عزت خلافت را برای شخص تو قرار داده باشد جایز نیست که خود را عزل کنی و به دیگری ببخشی و هرگاه خلافت از تو نباشد تو اختیار آن نداری که به دیگری تعویض نمایی.” 🔻مأمون اصرار داشت که باید این امر را بپذیرد و امام امتناع می‌کرد و مدت دو ماه این موضوع در میان بود. مأمون عرض کرد حال که خلافت را نمی‌پذیری پس ولایتعهدی مرا قبول کنید. امام فرمود؛ مرا معذور بدار. مأمون نپذیرفت و با تندی و تهدید گفت: “باید پیشنهاد مرا بپذیرید.” ادامه دارد..👇

🔻امام ناچار ولایتعهدی مأمون را پذیرفت به این شرط که هرگز در امور مملکت مصدر امری نباشد و در هیچ‌یک از امور دستگاه خلافت هم‏چون عزل و نصب‌های حکام مداخله نداشته باشد. ـ امام(ع) با این شرط به‌نوعی مشروعیت حکومت مأمون را زیر سئوال می‌برد ـ مأمون به همین مقدار راضی شد و به یُمن این پذیرش ولایتعهدی، دستور داد؛ بزرگان با امام بیعت کنند و درهم و دینار به نام امام ضرب کنند و در منابر نام امام را به بلندی ذکر نمایند و دستور داد جیره یک‌ساله سپاه را بپردازند و امر کرد مردم سیاه‌پوشی را که بدعت و شعار بنی‌عباس بود ترک کنند و در عوض جامه سبز بپوشند و… ولی بعد از مدتی مأمون که برای ریاست، برادر خودش را کشته بود به اهدافش در دعوت امام به خراسان نرسید و او که می‌خواست امام(ع) را طالب دنیا و مقام جلوه دهد و از شأن و منزلت امام در جامعه بکاهد، دید برعکس روزبه‌روز محبت مردم خراسان به امام بیشتر می‌شود لذا درصدد برآمد؛ در بازگشت از مرو امام(ع) را به شهادت برساند. برای اجرای نقشه قتلِ امام، ابتدا حمام سرخس را برگزید ولی امام از رفتن به حمام منصرف شدند و در ادامه راه بازگشت در قریه طوس نقشه شوم خود را اجرا نمود و امام(ع) را به شهادت رساند. 🔹از آن روز مشهد شریفِ امام، پناهگاه و ملجأ ارادتمندان و شیعیان حضرتش می‌باشد که افتخاری است برای مردم ایران خصوصاً ما خراسانی‌ها. #یادداشت #اهل_قلم منبع خبر: روزنامه سراج @ahalieghalam

🔰 خون خوبان خدا ✍ حجت الاسلام #دعائی ▪️ کار #دین_خدا روی زمین نمی‌ماند. اگر #خواص_جامعه و #عموم_مردم به وظیفۀ خود عمل کنند که هیچ؛ وگرنه خدا با خون خوبانش کار را پیش می‌برد. البته در چنین فرضی وای به حال خواص. ▪️ عده‌ای بعد از شهادت #رئیسی_عزیز با یک ژست خردورزانه و اخلاق‌مدارانه می‌گویند: رئیسی آدم خوبی بود؛ اما به درد ریاست‌جمهوری نمی‌خورد. در خوشبینانه‌ترین حالت خیلی ساده‌اند؛ چون او اساسا ذخیرۀ خدا بود برای درمان درد ریاست‌جمهوری و بازسازی وجهۀ تخریب‌شدۀ سیاست در جامعۀ ایران. روزهای آینده خیلی چیزها را روشن خواهد کرد. ▪️ ما هیچ باکی از هجمه‌های ناجوانمردانه بدخواهان که یقینا در روزهای آینده و در فضای رقابت‌های انتخاباتی بیشتر هم خواهد شد نداریم. چون باور داریم که به‌قول #رئیسی_عزیز، آتش توهین و تحریف حریف #حقیقت نخواهد شد. شهید مظلوم ما نه فقط تراز ریاست‌جمهوری را بالا برد، بلکه سطح ادراک و تحلیل جامعه را هم ارتقاء داد. ▪️ دقیقا با همان منطق و به همان شکل که شهادت #سلیمانی فرایند قوی‌شدن محور مقاومت را سرعت داد و زمینه‌ساز #طوفان_الاقصی شد، شهادت #رئیسی هم به فضل خدا گره کور فاز #دولت‌سازی را باز کرده و به طوفانی در عرصۀ سیاسی کشور منجر خواهد شد. آری؛ «خون خوبان خدا» به هدر نخواهد رفت. #یادداشت #اهل_قلم