جامعه شناسی شادی؛ از وسعت تا ثبات
«به بهانه برد تیم ملی فوتبال»
🔸جامعه همیشه آبستن تقابل شادی اجتماعی و غم اجتماعی بوده و هست. این ایام، در ایران عزیز خیلی ها غمگین شدند؛ دلسوزان انقلاب و نظام، غمگین از اغتشاشات. معترضین منطقی، غمگین از کاستی های وضع موجود. بازماندگان شهدای امنیت و مردمی که توسط اغتشاشگران شهید شدند، غمگین از دست دادن عزیزانشان.
◀️این تقابل غم و شادی ذیل کلان تقابل حق و باطل، هیچگاه تمامی ندارد اما می توان از شادی هایی که پیش می آید برای ارتقای شادی اجتماعی و پیروزی بر غم اجتماعی بهره برد.
🔹برد امروز تیم ملی فوتبال مقابل ولز در جام جهانی شادی عمومی و قدرتمندی را به جامعه ما تزریق کرد. پس از دو ماه این جامعه چقدر می تواند ازین شادی بهره گیرد. واضح است که بهره گیری از شادی این برد به معنی تقلیل مسایل و مشکلات اجتماعی نیست. گاهی بهانه شادی ها ممکن است بظاهر گذرا باشد اما این، وسعت شادی ست که تأثیر دارد.در همه قسم های غمگین که مثال زده شد، این شادی می تواند فراگیر و وسیع و دارای مصداق باشد.
تکلیف اغتشاشگران که معلوم است؛ تا ابد الدهر باید در حسرت آسیب زدن به نظام و کشور بمانند اما بیایید درون کشور، این شادی های اجتماعی را آغازی دوباره تلقی کنیم و همه با هم ایران عزیز را در مسیر پیشرفت کامل تر و رفع کاستی ها یاری کنیم و البته این، اول از همه متوجه مسئولان است.
🔷 نگذارید این شادی های اجتماعی که همیشه ایرانیان در صحنه ها می آفرینند، وسعت و ثباتش کم شود.
#جام_جهانی
#قطر
#ایران
@ahmad_olyaei
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
مقام معظم رهبری در دیدار با بسیجیان (۵ آذر ۱۴۰۱)؛ دشمن دنبال این است که بر مغزها تسلط پیدا کند.
✍ تسلط بر مغزها اشاره به همان جنگ شناختی دارد. اگر فرایند ادراک و شناخت انسان دستکاری شود بطور کل استدلال کردن های وی دچار خطا می شود. نمی تواند اولویت سنجی کند، نمی تواند داده های فراوانی که از فضای مجازی دریافت می کند را تحلیل کند. در آن صورت مغزها در اختیار دشمن قرار می گیرد.
باید سنت «پرسش»، «مطالعه» و رجوع به کسانی که از ما بیشتر می دانند احیا شود.
@ahmad_olyaei
📊46 درصد از خانوارهای ایرانی خودروی شخصی ندارند
🗞روزنامه فرهیختگان:
🔹 بررسی خانوارهای شهری نشان میدهد 53.9درصد از جمعیت کشور دسترسی به خودروی شخصی دارند. در میان دهک اول درآمدی، بهعنوان دهکی که دارای کمترین درآمد است تنها 13 درصد از خانوارهای این دهک صاحب خودروی شخصی هستند. واضح است که با افزایش درآمد هر دهک، نرخ خانوارهای دارای خودروی شخصی افزایش مییابد بهطوریکه در دهک نهم و دهم بهعنوان دو دهک ثروتمندتر از سایرین این مقدار به ترتیب به 74 و 85 درصد میرسد. از طرف دیگر بررسی توزیع خانوارهای ساکن در استانهای مختلف کشور که صاحب خودروی شخصی هستند نشان میدهد استانهای یزد، کرمان و خراسانجنوبی به ترتیب 68.6درصد، 66.7درصد و 65 درصد دارای بالاترین میزان دارندگان خودروی شخصی هستند.
🔹در سویی دیگر استانهای اردبیل، گیلان و لرستان با 37.5، 38.4 و 39.4 درصد دارای کمترین سهم خودروی شخصی در میان خانوارهای ساکن در آن استان هستند.
#عدالت_اجتماعی
@rasad_tahlil
@ahmad_olyaei
درس گفتار عدالت اجتماعی جلسه دوم.mp3
36.92M
📣 درسگفتار عدالت اجتماعی
(مروری بر نظریه های عدالت اجتماعی: پنج جلسه)
2⃣جلسه دوم
🎤ارائه: احمد اولیایی
⏳تاریخ برگزاری دوره: تابستان۱۴۰۱
برگزار کننده: مرکز آموزش های آزاد دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام
@ahmad_olyaei
10.46M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔸مسئولیت اجتماعی یعنی بلاکشی کل جامعه...
🔹یعنی زمانی که بر کشتی جامعه سوارید، حواستان به آن افرادی که کنجی مشغول سوراخ کردن کشتی هستند باشد که اگر بشود، همه غرق می شوند...
🔷قلب انسان اجتماعی نه فقط برای خود بلکه برای همه می تپد...
🎵این صوت استاد صفایی را گوش دهید.
@ahmad_olyaei
روایت یکی از دوستان (با واسطه) الجزایری حاضر در قطر از شرایط قبل از بازی ایران و آمریکا
گفتم: "الجزایر که در جام جهانی نیست؟"
گفت "این اولین باری است که میزبان جام یک کشور عربی اسلامی است. آمدهام تا تیمهای عرب را تشویق کنم". همین که با سیبیلهای کوتاه وارد رستوران شد فهمیدم باید اهل یکی از کشورهای شمال آفریقا باشد. حامی تیمها تونس و قطر و مراکش بود.
امروز صبح یک بار دیگر موقع صبحانه دیدمش. جلو آمد و بخاطر پیروزی ایران بر ولز تبریک گفت. من هم پیروزی مراکش را بر بلژیک تبریک گفتم. ادامه داد: "همه منتظر بازی بعدی هستند، بازی با آمریکا. ما همگی طرفدار ایران هستیم. مهمترین بازی این جام پیش روست" و این از حس و حال و قیل و قال همه در این روزها عیان است. میگفت فقط ما عربها منتظر برد ایران نیستیم، حتی چینیها و آرژانتینیها و ایتالیاییها همه حامی ایران هستند و راست میگفت. هرچه به بازی ایران و آمریکا نزدیکتر میشویم نگاهها بیشتر به سمت ایران و ایرانی و پرچم ایران میچرخد. همه انگار دارند فریاد میزنند که آمریکا را ببرید. ایران با یک مساوی هم میتواند به مرحله بعد برود اما توقعات از ایران فقط برد است. دعوا سر اینکه فوتبال سیاسی هست یا نیست را بریزید دور؛ جوهر همهی رخدادهای این عالم سیاسی است. بدون اغراق پنج میلیارد انسان روی کره زمین پشت ایرانند.
#ایران
#جام_جهانی
#آمریکا
#قطر
@ahmad_olyaei
تغییر سیر مطالبات بانوان
امروز خبری خواندم به نقل از رئیس انجمن تولیدکنندگان دوچرخه ایران که گفته بود: «گزارشهای بازار نشان میدهند خانمها تمایل زیادی برای خرید موتور سیکلت برقی از خود نشان دادهاند.»
🔸اساسا تمایلات زنان و مطالبات آن ها در ایران امروز سیر قابل تاملی دارد. در تحلیل این تغییر مطالبات، نظریه هیجان خواهی(Sensation seeking) زاکرمن کارایی دارد. ماروین زاکرمن یکی از روانشناسان معروف آمریکایی هیجان خواهی را به این صورت توصیف می کند: «میل به هیجان ها و تجربیات متنوع، تازه، پیچیده و شدید و تمایل به مخاطره جویی بدنی، اجتماعی، قانونی و مالی به خاطر چنین تجربه ای.»
⏪اما من قصدم این است که هیجان خواهی زاکرمن را به مقوله ارتباطات ربط دهم چراکه تحلیل مطالبات جدید بانوان را از جنس ارتباطات اجتماعی می دانم.
«هیجان ارتباطی» در فضای رویکرد آیینی به ارتباطات معنا پیدا می کند. رویکرد آیینی در برابر رویکرد انتقالی قرار دارد. در رویکرد آیینی فرد نه فقط برای انتقال پیام بلکه برای تجلی معنای مشترک ارتباط برقرار می کند. به عبارت دیگر، انتقال صرف پیام، هدف فرستنده نیست بلکه حضور ارتباطاتی را جستجو می کند. فرد برای تعامل اجتماعی خویش وارد ارتباط می شود و هیجان ارتباطی را در متن تعامل و حضور اجتماعی اش جستجو می کند.
◀️مطالبات زنان اعم از مطالبات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ... بنابر حس نیاز به هیجان ارتباطی قابل تفسیر است. زنان عمدتا به جهت حس فقدان برابری در حضور اجتماعی خود، مطالبات خود را طلب می کنند. ارتباط میان زنان و مردان راهی است که آن ها برای مطالبات خود در پیش می گیرند. ارتباط میان زنان و مردان نه به معنای ارتباط برقرار کردن یک زن با یک مرد، بلکه به معنای ایجاد مشابهت معنوی میان گروه های مختلف جامعه. یا بعبارتی حضور در جایی که مردان نیز حاضرند. نفس این، هیجان انگیز است.
🔹مطالبات زنان مانند اشتغال، حضور اجتماعی خرد مانند حضور در ورزشگاه ها و حضور اجتماعی کلان مانند حضور در مناصب مهم و ... به نوعی به ارتباطات بر می گردد. ارتباطات فردی یک زن در منزل یا جامعه به برطرف کردن امور فردی و عمدتا همان رویکرد انتقالی خلاصه می شود.
🔹 شاید نیاز به بررسی بیشتر باشد اما در تغییر سیر مطالبات زنان در ایران امروز تفاوت چندانی بین مذهبی ها و غیر مذهبی ها (با همان معنای عرفی) وجود ندارد. جنس مطالباتشان متفاوت است اما سیر تغییر مطالبات یکی ست و هر دو در همین فضای هیجان خواهی ارتباطی قابل تفسیر است.
🗓 ۱۴۰۱/۸/۷
@ahmad_olyaei
جلسه سوم.mp3
29.1M
📣 درسگفتار عدالت اجتماعی
(مروری بر نظریه های عدالت اجتماعی: پنج جلسه)
3⃣جلسه سوم
🎤ارائه: احمد اولیایی
⏳تاریخ برگزاری دوره: تابستان۱۴۰۱
برگزار کننده: مرکز آموزش های آزاد دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام
@ahmad_olyaei
#برنامه_تلویزیونی
سه قسمت از برنامه پنجاه قسمتی «گام دوم» تولید شده در شبکه قم به موضوع عدالت اجتماعی اختصاص داشت.
🔸قسمت سوم و آخر ازین سه قسمت، دیروز سه شنبه هشتم آذرماه از شبکه قم پخش شد.
لینک تماشا از تلویبیون؛
https://telewebion.com/episode/0x5281b9d
#عدالت_اجتماعی
@ahmad_olyaei
درس گفتار عدالت اجتماعی جلسه چهارم.mp3
24.12M
📣 درسگفتار عدالت اجتماعی
(مروری بر نظریه های عدالت اجتماعی: پنج جلسه)
4️⃣جلسه چهارم
🎤ارائه: احمد اولیایی
⏳تاریخ برگزاری دوره: تابستان۱۴۰۱
برگزار کننده: مرکز آموزش های آزاد دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام
@ahmad_olyaei
ادراک عدالت؛ پاشنه آشیل جوامع
🔸ممکن است در جامعه ای عدالت باشد اما مردم ادراک بی عدالتی کنند یعنی معتقد باشند عدالت نیست. یا برعکس، در جامعه ای عدالت نباشد اما مردم تصور کنند عدالت هست. این، تفاوت عدالت با ادراک عدالت است.
⏪در نگاه اسلامی نیز میتوان اهمیت ادراک یعنی دریافت و ذهنیت مخاطب و مردم را از عدالت دریافت. این اهمیت را در عدالت قضایی جایی که رفتار قاضی باید عادلانه باشد، بیشتر میبینیم.
شیخ طوسی در کتاب المبسوط فی فقه الامامیه، ذیل دلالت روایتی از رسول اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلم)، اشاره میکند که قاضی حتی حق ندارد با یکی از طرف دعوی بلندتر صحبت کند. واضح است که بلند شدن صدای قاضی به حکم عادلانه وی لطمهای نمیزند، بلکه احساس بیعدالتی را در فردی که با صدای بلند با او صحبت شده است ایجاد میکند. شاید شارع برای جلوگیری از این احساس و ادراک، به قاضی چنین حقی را نمیدهد.
🔹در توصیه حضرت علی (علیهالسلام) به شریح قاضی میخوانیم: «واسِ بَینَ الْمُسلِمِینَ بِوَجهِكَ ومَنطِقِكَ ومَجلِسِكَ حَتّی لا یطمَعَ قَرِیبُكَ فی حَیفِكَ ولا ییأسَ عَدُوُّكَ فی عَدلِكَ؛ «میان مسلمانان در نگاه كردن و سخن گفتن و نشستنت برابری را رعایت كن تا نزدیكانت به جانبداری [و ستم] تو امید نبندند و دشمنانت از دادگری تو نومید نشوند».
پرسش این است که مگر نگاه کردن، سخن گفتن یا نوع نشستن در عدالت واقعی تأثیر دارد؟ قاضی میتواند با شاکی بخندد و در سمت او بنشیند، اما عادلانه در دعوا حکم کند. آن چیزی که احتمالاً میتوان برداشت کرد اهمیت ادراک عدالت است. رفتار قاضی میتواند شاکی یا مشتکیعنه را به وجود عدالت واقعی بدبین کند یا دستکم اتصاف قاضی به صفت عادل را نزد وی مخدوش سازد.
🔷اگر به ادراک عدالت توجه نشود ممکن است جوامع با خطر جدی روبرو شوند.
یادمان نرود تلاش های ما برای بسط عدالت ممکن است به ادراک عدالت اساسا ربطی نداشته باشد. باید برای اصلاح ادراک پرونده ای جدا باز کرد.
#عدالت_اجتماعی
#اغتشاشات
#جامعه
#فرهنگ
@ahmad_olyaei
دعوای آزادی و عدالت در فرهنگ
⬅️دعوای آزادی و عدالت و اینکه کدام یک مقدم است، یک دعوای قدیمی و البته ریشه ای می باشد. اگر به نظریه های عدالت مراجعه کنیم، خواهیم دید در نظر افرادی مانند هابز، هیوم و رالز، آزادی نسبت به عدالت در اولویت است. حتی این اولویت در نظر هیوم به قدری است که برابری کامل را محدود کننده آزادی های فردی می دانست. تلاش کانت نیز در عدالت بر دفاع از آزادی های فردی متمرکز شده است. رالز اما کمی معتدل تر در عین حال که یک آزادی خواه است اما مساوات طلبی را نیز جستجو می کند. در مقابل، جامعه گرایانی مانند سندل، عدالت مبتنی بر خیر جمعی را بر آزادی های فردی اولی می شمردند.
◀️این دعوا را می توان در فرهنگ به صورت ویژه تر بررسی کرد. چگونه می توان عدالت فرهنگی را بسط داد بدون اینکه آزادی های فرهنگی خدشه دار نشوند؟! بعبارت دیگر مرز تداخل و تغایر عدالت فرهنگی و آزادی فرهنگی کجاست؟
برای خاتمه دادن به دعوای آزادی فرهنگی و عدالت فرهنگی باید به سه پرسش پاسخ داد؛
یک. آیا می توان آزادی را بدون توجه به انسان شناسی تعریف کرد؟ بعبارت دیگر آیا نوع انسان شناسی و جایگاه انسان و غایت او در تعریف آزادی فرهنگی نقش خواهد داشت؟
دو. در صورت تعارض آزادی های فرهنگی، ملاک داوری یا برتری چیست؟
سه. ساز و کار تأمین آزادی های فرهنگی چگونه است؟
🔹بنظر می رسد عدالت اساسا برای خاتمه دادن به تغایر، تضاد و کشمکش آزادی های فردی در تصاحب مواهب، خیرات، منافع و اختیار رفتارها و کنش ها آمده است. انسان عموما علاقمند به استفاده دائمی و حداکثری و بدست آوردن همه خیرات است و صدق این کلیت در همه افراد جامعه، تعارض و تقابل آزادی ها را به همراه خواهد آورد. این تعارض در کنار محدودیت مواهب و خیرات، عدالت را به عنوان بهترین راه برای حل مشکل، پیش روی ما قرار می دهد. این بحث در فرهنگ که مبتنی بر تصمیم و انتخاب است به مراتب قابل رویت تر است. لذا عدالت فرهنگی به نوعی حاکمیت بر آزادی های فرهنگی دارد. اما واضح است که این حاکمیت، باید پس از پاسخ گویی به سه پرسشی که پیشنهاد شد، اعمال شود.
#عدالت_اجتماعی
#عدالت_فرهنگی
#اغتشاشات
#آزادی
#فرهنگ
@Ahmadolyaei