eitaa logo
امامت و امارت
185 دنبال‌کننده
85.3هزار عکس
47.8هزار ویدیو
4.2هزار فایل
گزارش شخصی امامت وامارت پردیسان
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨ ✨ ⭕️چرا برترين و بالاترين معجزه پيامبر گرامى اسلام است؟ 💠همه علما معتقدند كه (ص) است. اينكه مى‌گوييم برترين، به خاطر اين است كه: 🔹اولا: ، كه با روح و فكر مردم سر و كار دارد.[۱] 🔹ثانياً: و هميشگى.[۲] برخلاف بقيه معجزات كه جاودانه نبودند و از بين رفته يا تحريف شده اند. 🔹ثالثاً: معجزه اى است كه چهارده قرن فرياد مى زند: اگر مى‌گوييد اين كتاب آسمانى از سوى خدا نيست، همانند آن را بياوريد[۳] و اين هرگز در قبل و بعد آن مشابهی برايش وجود ندارد. 🔹رابعا: علاوه بر آنكه، ظاهر قرآن، معجزه وار است، ، دنيايی است پر معجزه و دريايی است كه عمق آن براستی مشخص نيست. عبارت لايه های معنايی قرآن، به اين سخن از رسول اكرم (ص) باز ميگردد كه فرمودند: «همانا و باطن آن باطنی دارد تا ۷۰ بطن.»[۴] منظور از اين سخن اين است كه معنای قرآن، باطن آن است و اين باطن، ظاهری است برای معنای بعد و ۷۰ بطن نيز، به خاطر نشان دادن زياد بودن لايه های معنایی است و نه تعداد آن. بدين صورت، عمق معانی قرآن، بی نهايت ميشود. 💠امام صادق (ع) نيز با دسته بندی به چهار بخش ، ، ، ميفرمايند: «... عبارت مخصوص عوام است و اشاره مربوط به خواص است و لطائف‌ برای اولياء است و حقايق مخصوص انبياء.»[۵] اين سخن نيز بيان ميكند كه قرآن، معانی عميقی دارد كه فهم آن تنها برای پيامبران و اوليای خدا ممكن است. بدين ترتيب، هر انسانی بسته به ظرفيت روحی اش، ميتواند بهره‌ای متفاوت از قرآن داشته باشد؛ لذاست كه نه تنها برترين معجزه پيامبر اكرم بلكه است. پی نوشتها: [۱] ۵۰ درس‌اصول‌عقائدبرای‌جوانان آيت‌الله‌العظمی مكارم‌شيرازی، ص۴۵ [۲] البيان‌فی‌تفسيرالقرآن (ابوالقاسم خوئی) ص۶۴ [۳] سوره يونس، آيه‎ ۳۸ [۴] بحارالانوار، ج۸۹، ص۸۷ [۵] مواعظ‌امامان‌عليهم‌السلام (ترجمه جلد ۷۵ بحارالأنوار)، ص۲۴۴ منبع: وبسایت انوار طاها @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ چگونه باطل را برای انسان تزیین می کند؟ (بخش دوم) 🔷آیه ۲۴ سوره نمل نیز به اشاره دارد؛ در این آیه چنین آمده است: «وَجَدتُّهَا وَقَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ». این آیه از زبان است؛ هنگامى كه به آمد و تمدّن عظيم و درخشان آنها و حكومت آن زن (بلقيس) را بر آنان مشاهده كرد، و مسائل را براى (ع) بازگو نمود. سپس افزود: «او و قومش را ديدم كه براى مى كنند نه براى خدا؛ و اعمالشان را در نظرشان داده، و آنها را از راه [حق] بازداشته؛ از اين رو هدايت نمى شوند». اين تعبير نشان مى دهد كه حتى اين پرنده اى كه در عالم خود عقل و هوشى دارد، به مسأله و اجمالا آشنا بود، و میدانست مى تواند پرده بر فكر انسانى بيفكند، او را از باز دارد، و درهاى هدايت را به روى او ببندد و از رسيدن به سر منزل مقصود مانع شود. 🔷همچنین در آیه ۳۸ سوره عنکبوت، سخن از و و سركشى ها و طغيانگرى ها و سپس نابودى آنها است. ضمناً شهرهاى ويران شده و مساكن نابود گشته آنها را كه اعراب حجاز در مسافرت هايشان به سوى يمن و شام از كنار آن مى گذشتند (يكى سرزمين قوم عاد، و ديگرى سرزمين قوم ثمود) به عنوان آيينه عبرت به آنها نشان مى دهد. سپس به و نابودى آنها اشاره كرده مى گويد: "شيطان اعمالشان را براى آنها زينت داده بود، و با اين كه ظاهراً چشم بينا و عقل و خرد داشتند، پرده بر ديد و دركشان افكند و از راه حق بازداشت"؛ «وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ كَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ». جمله «وَ كَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ»؛ (آنها بينا و آگاه بودند) به گفته بسيارى از مفسّران به اين معنا است كه آنها داراى و شعور و قدرت استدلال بودند و مى توانستند را از باطل تشخيص دهند؛ ولى [بر اثر وسوسه هاى شيطان] شدند و در تدبّر ننمودند. [۱] 🔷در تفسير الميزان نيز آمده است كه آنها با الهام فطرت، را مى دانستند، ولى ، را داد و آنها را از بازداشت. [۲] بعضى نيز گفته اند منظور آگاهى از حق به وسيله دعوت انبياء و تعليمات آنها است. [۳] هر كدام از اين تفسيرهاى سه گانه مورد قبول باشد ـ و يا همه آنها، چون منافاتى در ميان آنها نيست ـ گواه بر مقصود ما است كه بر و فكر انسان مى شود. پی نوشت‌ها: [۱] مجمع البيان فى تفسير القرآن، طبرسى، فضل بن حسن، انتشارات ناصر خسرو، تهران، ۱۳۷۲ ش، چ سوم، ج ۸، ص ۴۴۵، المعنى؛ تفسير روح البيان، حقى بروسوى، اسماعيل، دارالفكر، بيروت، بى تا، ج ۶، ص ۴۶۸، سوره عنكبوت، آيات ۳۶ الى ۳۸ [۲] الميزان فى تفسير القرآن، طباطبايى، سيد محمد حسين، دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ مدرسين حوزه علميه قم، ۱۴۱۷ ق، چ پنجم، ج ۱۶، ص ۱۲۷، (بيان). [۳] مفاتيح الغيب، فخرالدين رازى، ابوعبدالله محمد بن عمر، دار احياء التراث العربى، بيروت، ۱۴۲۰ ق، چ سوم، ج ۲۵، ص ۵۶، سورة العنكبوت، آيات ۳۸ الى ۳۹ 📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶ ش، چ نهم، ج ۱، ص ۴۰۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel