#خطبه۴(بخش۱) 🔹🔹🔹 🔹🔹 🔹 به وسيله ما در تاريکيهاى (جهل و گمراهى) هدايت يافتيد و به کمک ما به اوج ترقّى رسيديد و در پرتو شعاع ما (خاندان پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)) صبح سعادت شما درخشيدن گرفت و تاريکيها پايان يافت. کر باد! گوشى که نداى پند و اندرز را نشنود و چگونه، کسى که صيحه و فرياد، او را «کر» کرده است مى تواند صداى ملايم (مرا) بشنود؟ (آن کس که فرمان خدا و پيامبر را زير پا گذارده، آيا فرمان مرا پذيرا مى شود؟) و مطمئن باد! قلبى که از خوف خدا جدايى نپذيرد (و آماده پذيرش حق باشد).  🔹 🔹🔹 🔹🔹🔹

#شرح_خطبه۴(بخش۱) ⚜اين خطبه از فصيح ترين سخنان على (ع) است و در آن مردم را اندرز مى دهد و از گمراهى به سوى هدايت مى برد و گفته مى شود: «اين خطبه را بعد از (جنگ جمل و) كشته شدن طلحه و زبير ايراد فرموده است». خطبه در يك نگاه: اين خطبه چنان كه در عنوان آن آمده، احتمالا بعد از ماجراى «جنگ جمل» و قتل «طلحه و زبير» ايراد شده است و به طور طبيعى ناظر به پيامدهاى اين جنگ و درسهاى عبرتى است كه مسلمانان مى بايست از آن بياموزند.  🔸چشم و گوش خود را باز کنيد: امام(عليه السلام) در آغاز اين خطبه به نعمتهاى فراوان و چشمگيرى که در سايه اسلام نصيب مسلمانان ـ مخصوصاً مسلمانان آغاز اسلام ـ شد اشاره کرده و در سه جمله کوتاه که با تشبيهات زيبايى همراه است اين مطلب را چنين توضيح مى دهد: ✅«به وسيله ما در تاريکيهاى (جهل و گمراهى و جاهليّت) هدايت يافتيد و به کمک ما به اوج ترقّى رسيديد و در پرتو شعاع ما (خاندان پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)) صبح (سعادت) شما درخشيدن گرفت و تاريکيها پايان يافت» (بِنَا اهْتَدَيْتُمْ فِى الظَّلْماءِ، وَ تَسَنَّمْتُمْ ذُرْوَةَ الْعَلْياءِ، وَ بِنا اَفْجَرْتُمْ عَنِ السِّرارِ). 👈در جمله اوّل، امام به شرايط زمان جاهليّت که تاريکى جهل و فساد و جنايت همه جا را فرا گرفته بود اشاره مى فرمايد که در پرتو وجود پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)، مردم صراط مستقيم را پيدا کردند و با سرعت به سوى مقصد حرکت نمودند. در جمله دوّم، ترقّى و تکامل را به شترى🐪 تشبيه مى کند که داراى کوهان است (با توجّه به اين که «تسنّمتم» از ماده سنام به معناى کوهان شتر مى باشد) و مى فرمايد: شما بر بالاى آن کوهان قرار گرفتيد که اشاره به اوج ترقّى و تکاملى است که نصيب مسلمين در پرتو اسلام شد و همه مورّخان شرق و غرب در کتابهاى خود به هنگام شرح تمدّن اسلام به آن اعتراف و اذعان دارند. در جمله سوّم، وضع جامعه جاهلى را به شبهاى تاريک ماه و محاق🌒 (با توجّه به اين که سرار به معناى شبهايى است که ماه مطلقاً در آن نمى درخشد) تشبيه کرده و مى فرمايد: «به وسيله پيامبر و خاندان او پرده هاى تاريکى شکافته شد و داخل در فجر و صبح سعادت شديد». 👈در واقع اين تعبيرات از سرچشمه قرآن گرفته شده که اسلام و ايمان و وحى الهى را تشبيه به نور کرده، گاه مى فرمايد: «اَللّهُ وَلىُّ الَّذينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَى النُّورِ; خداوند ولىّ و سرپرست کسانى است که ايمان آوردند و آنها را از تاريکيها به سوى نور بيرون مى برد» و در جايى ديگر مى فرمايد: «قَدْ جاءَکُمْ مِنَ اللهِ نُور وَ کِتاب مُبين يَهْدى بِهِ اللهُ مَنْ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ سُبُلَ السَّلامِ وَ يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ اِلَى النُّورِ بِاِذْنِهِ; به يقين از سوى خداوند نور و کتاب آشکارى به سوى شما آمد و خداوند به برکت آن، کسانى را که از خشنودى او پيروى کنند به راه هاى سلامت هدايت مى کند و به اذن خود از تاريکيها به سوى روشنايى مى برد» و گاه مى فرمايد: «و اِنَّهُ لَذِکْر لَکَ». ✅سپس امام(عليه السلام) به عنوان نکوهش از کسانى که گوش شنوا ندارند و تعريف و تقدير از افراد واقع بين و آگاه، مى افزايد: «کر باد! گوشى که نداى بلند پند و اندرز را درک نکند» (وُقِرَ سَمْع لَمْ يَفْقَهِ الْواعِيَةَ). 👈واژه «وقر» هم در مورد کرى به کار مى رود و هم سنگينى گوش👂; و منظور از «واعية» فريادهاى بلند است و اشاره به آيات صريح و کوبنده قرآن در مسائل مهمّ اعتقادى و عملى و اخلاقى و همچنين سنّت آشکار پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم). 👈 و تعبير به «لَمْ يَفْقَهُ» درک نکرده» به جاى «لَمْ يَسْمَعَ; نشنيده است» به خاطر اين است که تنها شنيدن اثرى ندارد مهم درک کردن است. ✅سپس مى فرمايد: «کسى که صيحه و فرياد، او را (کر) کرده است چگونه مى تواند آهنگ ملايم (مرا) بشنود» (وَکَيْفَ يُراعِى النَّبْاَةَ مَنْ اَصَمَّتهُ الصَّيْحَةُ). 👈اشاره به اين که اينها که فرمان خدا و پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله وسلم) را زير پا گذارده اند چگونه ممکن است سخنان مرا بشنوند؟! ✅از آن جا که در برابر اين گروه، گروه ديگرى وجود دارد که طرفدار حقّند، مى فرمايد: «مطمئن باد! قلبى که از خوف خدا جدايى نپذيرد (و حقيقت را درک کند و در برابر آن خاضع باشد)» (رُبِطَ جَنان لَمْ يُفارِقْهُ الْخَفَقانُ).

•°🌱 امروز کاظمین ..! #اللهم_ارزقنا_کربلا_به_حق_الحسین_ع #عشاق_الحسین_محب_الحسین_ع

یاجـــــوادالائمہ‌ادرڪنے💔✋🏻 #شھادت🖤 #امام_جـــــواد

#ختم_سوره_واقعه 🔹شروع از دوشنبه ای که اول ماه باشد ⚜روز دوشنبه اول ماه ذی الحجه ۲۱ تیرماه ۱۴۰۰ برای افزایش رزق و برآورده‌شدن حاجات مهم✅ آیت‌الله بهجت رحمه‌الله برای افزایش روزی و برآورده شدن حاجات مهم، ختم سورۀ «واقعه» را به اطرافیان خود توصیه می‌کردند. دستور این ختم بدین شرح است: چون اول ماه قمری دوشنبه باشد، شروع کند به خواندن این سورۀ مبارکه، با طهارت و رو به قبله. روز اول یک مرتبه، روز دوم دو مرتبه و روز سوم سه مرتبه و همچنین تا چهاردهم، چهارده مرتبه بخواند و بعد از تلاوت سورۀ مبارکه، هر روز این دعا را بخواند : يا مُسَبِّبَ الاَسْبابِ وَ يا مُفَتِّحَ الاَبْوابِ اِفْتَحْ لَنا الْاَبْوابَ وَ يَسِّرْ عَلَيْنَا الْحِسابَ وَ سَهِّلْ عَلَيْنَا الْعِقابَ [الصِّعابَ]، اللَّهُمَّ إِنْ كَانَ رِزْقِي و رِزْقُ عِیالي فِی السَّمَاءِ فَأَنْزِلْهُ وَ إِنْ كَانَ فِي الْأَرْضِ فَأَخْرِجْهُ وَ إِنْ كَانَ فِي الْأَرْضِ بَعِيداً فَقَرِّبْهُ وَ إِنْ كَانَ قَرِيباً فَيَسِّرْهُ وَ اِنْ كانَ يَسِيراً فَكَثِّرْهُ وَ اِنْ كانَ كَثِيراً فَخَلِّدْهُ وَ اِنْ كانَ مُخَلَّداً فَطَيِّبْهُ وَ اِنْ كانَ طَيِّباً فَبارِكْ لي فيهِ وَ اِنْ لَمْ يَكُنْ يا رَبِّ فَكَوِّنْهُ بِكَيْنُونِيَّتِكَ وَ وَحْدانِيَّتِكَ اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ وَ اِنْ كانَ عَلي اَيْدِي شِرارِ خَلْقِکَ فَانْزِعْهُ وَانْقُلْهُ اِلَيَّ حَيْثُ اَكونُ وَ لا تَنْقُلْنِي اِلَيهِ حَيْثُ يَكُونُ. در پنجشنبه‌های میان این چهارده روز، این دعا خوانده می‌شود: يا ماجِدُ يا واحِدُ، يا جَوادُ يا حَليمُ، يا حَنّانُ يا مَنّانُ يا كَريمُ، اَسْئَلُكَ تُحْفَةً مِنْ تُحَفاتِكَ تَلُمُّ بِها شَعْثى، وَ تَقْضى بِها دَيْنى، وَ تُصْلِحُ بِها شَأْنى بِرَحْمَتِكَ يا سَيِّدى. اَللَّهُمَّ اِنْ كانَ رِزْقى فِى السَّماءِ فَاَنْزِلْهُ، وَ اِنْ كانَ فِى الاَرْضِ فَاَخْرِجْهُ، وَ اِنْ كانَ بَعيداً فَقَرِّبْهُ، وَ اِنْ كانَ قَريباً فَيَسِّرْهُ، وَ اِنْ كانَ قَليلاً فَكَثِّرْهُ، وَ اِنْ كانَ كَثيراً فَبارِكْ لى فيهِ، وَ اَرْسِلْهُ عَلى اَيْدى خِيارِ خَلْقِكَ، وَ لا تُحْوِجْنى اِلى شِرارِ خَلْقِكَ، وَ اِنْ لَمْ يَكُنْ فَكَوِّنْهُ بِكَيْنُونِيَّتِكَ (بِكَيْنُونَتِكَ) وَ وَحْدانِيَّتِكَ. اَللًّهُمَّ انْقُلْهُ اِلَىَّ حَيْثُ اَكُونُ، وَ لا تَنْقُلْنى اِلَيْهِ حَيْثُ يَكُونُ، اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ، يا حَىُّ يا قَيُّومُ يا واحِدُ يا مَجيدُ يا بَرُّ يا كَريمُ يا رَحيمُ يا غَنِىُّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَمِّمْ عَلَيْنا نِعْمَتَكَ، وَ هَیِّنَا [هَنِّئْنا-هَيِّئْنا] كَرامَتَكَ وَ اَلْبِسْنا عافِيَتَكَ. ☄ هر چه سریعتر برای دیگران ارسال کنید تا در این ختم عظیم شرکت کنند غفلت نکنید 📚 بهجت الدعا، ص٣۶٢ـ٣۶۴

به عشق علی علیه السلام و به بهانه غدیر 🌹 #ارسالی_اعضاء 👏👏 #غدیری_ام

به عشق علی علیه السلام و به بهانه غدیر 🌹 #ارسالی_اعضاء 👏👏 #غدیری_ام

#خطبه۴(بخش۲) 🔹🔹🔹 🔹🔹 🔹 من همواره منتظر عواقب پيمان شکنى شما بودم و نشانه فريب خوردگان را در شما مى ديدم ولى به خاطر استتار شما در لباس دين بود که از شما چشم پوشيدم (و راز شما را افشا نکردم) در حالى که صفاى دل، مرا از درون شما آگاهى مى داد (و از نيرنگهاى شما آگاه بودم). من در کنار جادّه هاى گمراه کننده ايستادم تا شما را به طريق حق رهنمون شوم، در آن هنگام که گرد هم جمع مى شديد و راهنمايى نداشتيد و تشنه رهبر شايسته اى بوديد و براى پيدا کردن اين آب حيات تلاش مى کرديد و به جايى نمى رسيديد. 🔹 🔹🔹 🔹🔹🔹

#شرح_خطبه۴(بخش۲) 🔸پيمان شکنى شما را پيش بينى مى کردم، ولى... در اين بخش از خطبه، امام(عليه السلام) بازماندگان «جنگل جمل» را مخاطب ساخته، مى فرمايد: «من همواره منتظر عواقب پيمان شکنى شما بودم و نشانه فريب خوردگان را در شما مى ديدم!» (ما زِلْتُ اَنْتَظِرُ بِکُمْ عَواقِبَ الْغَدْرِ، وَ اَتَوَسَّمُکُمْ بِحِلْيَةِ الْمُغْتَرّين). 👈در روايات آمده است که «طلحه و زبير» مدّتى بعد از بيعت با «على»(عليه السلام) به خدمتش آمدند و براى رفتن به «عمره» از آن حضرت اجازه گرفتند. امام(عليه السلام) که آثار نفاق و پيمان شکنى را در آنان مى ديد، بار ديگر از آنها پيمان وفادارى و بيعت گرفت، ولى همان گونه که مى دانيم به پيمان خود وفادار نماندند و آتش «جنگ جمل» را روشن کردند که در آن آتش، بيش از ده هزار نفر از مسلمين سوختند و بى شک گروه زياد ديگرى در اين توطئه سهيم و شريک بودند و با اين که بيعت کرده بودند درصدد پيمان شکنى برآمدند و مخاطب «على»(عليه السلام) همين گروهند. 👳‍♀«ابن ابى الحديد» در يکى از کلمات خود نقل مى کند که: «على»(عليه السلام) در آن روزى که «زبير» با او بعيت کرد فرمود: «من از اين بيم دارم که تو پيمان خود را بشکنى و با اين بيعت مخالفت کنى!» عرض کرد: «بيم نداشته باش چنين چيزى تا ابد از من سر نمى زند!» امام(عليه السلام) فرمود: «خداوند گواه و شاهد من بر اين موضوع باشد؟» عرض کرد: «آرى» پس از چند روز «طلحه و زبير» خدمت اميرمؤمنان(عليه السلام) آمدند و عرض کردند: «تو مى دانى در زمان حکومت «عثمان» چه اندازه به ما جفا شد! و مى دانى او همواره طرفدار «بنى اميّه» بود اکنون که خداوند خلافت را به تو سپرده است، بعضى از اين فرمانداريها را در اختيار ما بگذار»❗️ امام(عليه السلام) فرمود: «به قسمت الهى راضى باشيد تا من در اين باره فکر کنم و بدانيد من کسى را در اين امانت شريک نمى کنم مگر اين که از ديانت و امانت او راضى و مطمئن باشيم...» آنها از نزد حضرت بيرون آمدند در حالى که يأس از رسيدن به مقام، آنها را فرا گرفته بود و چيزى نگذشت که اجازه براى «عمره» گرفتند. ⬅️عجيبتر اين که بنا به گفته «ابن ابى الحديد» هنگامى که نامه «على»(عليه السلام) به «معاويه» رسيد که: مردم همگى با من بيعت کرده اند و تو هم براى من بيعت بگير و بزرگان اهل شام را نزد من بفرست; «معاويه» (سخت دستپاچه شد و) نامه اى به «زبير» نوشت و او را به عنوان اميرالمؤمنين خطاب کرد و گفت از تمام مردم «شام» براى تو بيعت گرفتم با سرعت به سوى «کوفه» و «بصره» برو و اين دو شهر را تسخير کن که بعد از تسخير اين دو، هيچ مشکلى وجود ندارد و بعد از تو براى «طلحه» بيعت گرفتم، برويد و مردم را به عنوان خونخواهى «عثمان» بشورانيد.📛 ✅سپس مى افزايد: «ولى به خاطر استتار شما در لباس دين بود که از شما چشم پوشيدم (و راز شما را افشا نکردم) در حالى که صفاى دل، مرا از درون شما آگاهى مى داد (و از توطئه ها و نيرنگهاى شما به لطف الهى آگاه بودم)» (حَتّى سَتَرَنى عَنْکُمْ جِلْبابُ الدّينِ، وَ بَصَّرَنيکُمْ صِدْقُ النِّيَّةِ). 👈در حقيقت اين دو جمله امام(عليه السلام) پاسخ به دو سؤال متعدّد مى باشد: «اوّلا: اگر امام انتظار پيمان شکنى آنها را داشت و نشانه هايش را در آنها مى ديد چرا اين مطلب را آشکار نفرمود؟ و ثانياً: اين آگاهى بر درون و باطن آنها از کجا پيدا شد؟ امام در پاسخ سؤال اوّل مى فرمايد: «استتار در پرده دين بود که ايجاب مى کرد اين راز مکتوم بماند» و در پاسخ سؤال دوّم مى فرمايد: «صفاى دل، مرا آگاه ساخت». 📚بعضى از شارحان «نهج البلاغه» احتمال ديگرى در تفسير جمله اوّل داده اند و آن اين که شما مرا نشناختيد و دليل آن اين بود که پرده خيال و برداشت نادرست از دين، مانع شناخت شما از من بود و يا ديانت من مانع شناخت شما از من گرديد; ولى با توجّه به تکلّفاتى که اين تفسير دارد و تناسب چندانى با جمله هاى قبل در آن ديده نمى شود، تفسير اوّل صحيح تر به نظر مى رسد. ✅در پايان اين سخن مى فرمايد: «من در کنار جاده هاى گمراه کننده ايستادم تا شما را به طريق حق رهنمون شوم; در آن هنگام که گرد هم جمع مى شديد و راهنمايى نداشتيد و تشنه رهبر شايسته اى بوديد و براى پيدا کردن اين آب حيات، تلاش مى کرديد و به جايى نمى رسيديد» (اَقَمتُ لَکُمْ عَلى سُنَنِ الْحَقِّ فى جَوادِّ الْمَضَلَّةِ حَيْثُ تَلْتَقُونَ وَ لا دَليلَ وَ تَحْتَفِرُونَ وَ لا تُميهُونَ). 👈در حقيقت امام(عليه السلام) آنان را در عصر «عثمان» مخصوصاً سال هاى آخر عمر او، تشبيه به مسافرانى مى کند که راه را گم کرده و در بيراهه گرفتار شده و از تشنگى مى سوزند و جاى جاى زمين را براى رسيدن به آب حفر مى کنند و به آب دست نمى يابند; ولى امام(عليه السلام) به يارى آنها مى آيد، به صراط مستقيم هدايتشان مى کند و از سرچشمه هدايت سيرابشان مى سازد.👌

بی مایه فطیر است، بیا اشک بریزیم اندر غمِ بی زائریِ حضرت باقر(علیه السلام) ایکاش خداوند دهد رزق دلم را قسمت بشود شاعری حضرت باقر(علیه السلام) #بانونقیبی ۹۹/۵/۷ شهادت امام باقر علیه السلام بر قلوب محبین آن حضرت تسلیت

بسم الله العلی الاعلی ➰🔶➰🔶 🔶➰🔶 ➰🔶 🔶 کشتی اسلام  را غیر از علی لنگر کجاست؟ امّت آزاده را جز مـــرتضی رهبر کجاست؟   پهنـه ی ایمان و ملک عزّت و اخــلاص  را جز امیرالمومنین حیدر یکی سرور کجاست؟   گو بمیر آن را که بدخواه علی وآل اوست خالی از عشق علی دل در کجا سر در کجاسـت؟   آسمان روشن توحید را در هـــر زمــان نورافشانتر ز گفتار علی اختر کجاست ؟   دین اسلام و مرام شیعـــه را در قرن ها جز علی مرد خدایار و خدامحور کجاسـت ؟ تا گذارم سر به پای خــادمان کوی او میثم و مقداد کو ؟ عمّار کو؟قنبرکجاست؟ ✋السلام علیک یا امیرالمومنین 🔶 ➰🔶 🔶➰🔶 ➰🔶➰🔶 سلام و رحمت خداقوت💪 یکی از فضایل مولا امیرالمومنین علیه السلام، ولادت ایشون در خانه خداست🕋 و این از فضیلت های اختصاصی ایشونه👌 📚آیت الله شیخ محمّدحسین آل کاشف الغطاء ره درکتاب📗 (جنه الماوی ) گوید: چنین ذکرنموده اند: که چون دردمخاض وزایمان برمریم احاطه کرد، به بیت المقدس پناه آورد تا آنجارا محّل و ماوای ولادت عیسی علیه السَّلام قرار دهد.. ندا رسید: ای مریم ! خارج شو؛ فَهذا بَیتُ العِبادَه لابَیتُ الولادَهِ . اماّ فاطمه بنت اسد چون درخود احساس دردنمود ودرکعبه بود، درها بسته شد و قدرت برخروج نداشت تاعلیّ علیه السَّلام رابه دنیا آورد. برای ولادت علی ع در🕋کعبه حادثه ی غریبه و اسرار و رموزی می باشد که اجلّ واَجلای آن این باشد که خداوند سبحانه میگوید: 🕋ای کعبه! من بزودی تو را به وسیله ی این متولّدشده ی در درونِ تو،از رجس و پلیدی اوثان وبتها واز انصاب وازلام طاهروپاک‌میگردانم. وهمینطور هم واقع شد، زیرا رسول خدا صلی الله علیه وآله درسال فتح مکّه ( عام الفتح) داخل کعبه شد درحالیکه بت ها بردیواره کعبه آویزان بودند، وهرقبیله ای از قبائل عرب بت مخصوص داشت. پس علیّ علیه السلام را برشانه اش بالابرد، وعلی بر روی دوش رسول الله همه را خردنموده و می شکست و بر روی زمین پرتاب میکرد ؛ وپیامبر خدا صلی الله علیه وآله این جمله را می گفت: جاءَ الحُّ وز‌َهَق الباطِلُ اِنَّ الباطِلَ کانَ زهوقًا. 🔅ودر ولادت علی بن ابیطالب درکعبه رمزی دیگر است که شاید از نکات قبلی دقیق تر وعمیق ترباشد وآن اینست که: ✅حقیقت توجّه به سوی کعبه توجّه به این نوری است که در آن شده است✴️ 👈زیرا اگر فرض کنیم مقصود از توجّه به کعبه صِرف توجه به این ساختمان واین سنگها باشد، این نیز نوعی از پرستش اصنام وعبادت بتهاست _معاذالله_ ولیکن تناسب حکم میکند که بدن انسان که خاک است متوجّه کعبه ی خاکی شود ، و روح انسان که جوهری ست مجرّد متوجّه به سوی آن نورِ مجرّد گردد ؛ و هرجنسی به جنس خود ملحق می شود؛ نور ✨را برای نور ✨و خاک برای خاک)) 📗امام شناسی ج ۱ ص ۲۷۵ 🌻هدیه به محضر مولانا امیرالمومنین علیه السلام،باندازه دلتنگیتون برای نجف،صلوات

باسمه تعالی ۲۹ تیر ۱۴۰۰ ، نهم ذی الحجه و روزعرفه است وخدای بزرگ دراین روز به سه مکان وسه گروه ازانسانها، توجه خاص دارد: 1_ کربلا به زوار امام امام حسین(ع) 2_ صحرای عرفات و حجاج بیت الله الحرام 3_ هرجااز دنیا که دستی به سوی خدا بلند شود و دلی بشکند. عرفه یعنی: 1_ کسب معرفت و یاد گرفتن. امام صادق(ع) سؤال شد: عرفات را چرا عرفات نامیده‌اند؟ حضرت فرمود: «جبرئیل، حضرت ابراهیم ع را روز عرفه به این مکان آورد، چون ظهر فرا رسید، جبرئیل گفت: ای ابراهیم! به گناه خود اعتراف کن و مناسکت را بیاموز! چون جبرئیل گفت اعتراف کن! این سرزمین عرفات نامیده شد». (اصول کافی، ج 74، ص 402) 2_ اعتراف به گناه. این روز روز اعتراف به گناه است در حضور پروردگار 3_ عرفه یعنی صبر وشکیبایی وتحمل. *حدیث فضیلت روز عرفه: _ امیر مؤمنان علی(ع) درباره راز وقوف در عرفات فرمود: «عرفات، خارج از مرز حرم است و مهمان خدا باید بیرون دروازه، آن‌قدر تضرع کند تا لایق ورود به حرم شود».( اصول کافى، ج 4، ص 224) _ در میان گناهان، گناهانی است که جز در عرفات بخشیده نمی‌شود( مفاتیح الجنان، اعمال روز عرفه) _ امام سجاد(ع) در روز عرفه صدای نیازمندی را شنید که گدایی می‌کرد. به او فرمود: «وای بر تو! آیا در مثل چنین روزی از غیر خدا درخواست می‌کنى، درحالی‌که در این روز برای بچه‌هایی که در شکم مادران هستند، امید سعادت و خوشبختی می‌رود».(جعفریات، ج 114، ص 415) * اعمال شب عرفه 1_ احیا وشب زنده داری وعبادت. روایت داریم که عبادت دراین شب اجر ۱۷۰ ( صدو هفتاد) سال عبادت رادارد. 2_ دعا وبهترین دعا درشب عرفه دعایی است که ازپیامبر نقل شده ودرمفاتیح است: اللهم یاشاهد کل نجوی.......................... 3_ تسبیحاتی که ازپیامبر ص برای این شب واردشده. به مفاتیح الجنان مراجعه شود. 4_ زیارت امام حسین ( ع) امام باقر ع فرمود: هرکس امام حسین ع رادرشب عرفه زیارت کندوتاروز عید در آنجا بماند. خداوند اورا ازگرفتاری ها ومشکلات ان سال حفظ می کند. * اعمال روز عرفه 1_ غسل كه مستحب است قبل ازظهر انجام شود. 2_ زيارت امام حسين كه ازهزارحج وهزارعمره و هزارجهاد بالاتراست. 3 _ بعدازنمازعصروقبل ازدعاي عرفه , دوركعت نمازبجا آورد ونزدخدابه گناه خوداعتراف کندتابه ثواب عرفات رستگار شود وگناهان اوآمرزیده شود. دراین نمازدررکعت اول بعد از حمد سوره توحید ودررکعت دوم بعدازحمدسوره کافرون را بخواند 4_ مستحب است نماز امیرالمومنین ع خوانده شودکه چهاررکعت است دردوتا دو رکعتی در هر رکعت بعد از حمد پنجاه مرتبه سوره توحید را بخواند. 5_ روزه , برای کسی که می تواند روزه بگیردو مانع دعا خواندن او نشود. 6_ صدمرتبه سوره توحید صدمرتبه آیه الکرسی صدمرتبه صلوات برمحمد و آلش 7_ ده مرتبه استغفار: استغفرالله الذي لااله الاهو الحي القيوم واتوب اليه. 8_ ده مرتبه ياالله. ده مرتبه يارحمان . ده مرتبه يارحيم. ده مرتبه يابديع السموات والارض ياذى الجلال والاكرام . ده مرتبه يا حي ياقيوم . ده مرتبه ياحنان يامنان . ده مرتبه يالااله الاانت. ده مرتبه امين. 9_ خواندن دعای پرفیض عرفه امام حسين(ع) *دعای خیردرحق یکدگر بسیارسفارش شده است. التماس دعا 🌹🌹