❓ما باید وظایف را انجام بدهیم ولی اینطور نیست که وظایف را انجام بدهیم حتما به آن نتیجه برسیم. ✅پاسخ #استاد_عربیان حفظه الله: 🌺 بله. یک اسراری هست . گاهی موقع برای اینکه خلاصه ما با انگیزه های تربیتی، با اهداف تربیتی به دنیا آمده ایم. صلاح ما در این است که در بعضی از امور، دیر نتیجه بگیریم. یا تحقق بعضی از امور به صلاح ما نیست. این ها را باید به خدا بسپاریم. ❓غالبا هم این طور است که اسباب را فراهم می کنند و توکل می کنند، غالبا این طور است که شخص نرسد. انگار مصلحت این است که زیاد شخص دچار دنیا نشود. ✅پاسخ #استاد_عربیان حفظه الله: 🌸ولی حتما آدم رشد می کند. این فهو حسبه سرجای خودش است. درست است من فکر می کردم به الف برسم. اما در حقیقت صلاح من این است که به باء برسم. حالا بعد از مدتی آدم متوجه می شود دارد به باء نزدیک می شود. اتفاقا خوشش هم می آید. چه خوب شد. می بیند به شکل محسوسی که دارد از توکل خودش نتیجه می گیرد. ❓ ما غالبا اشتباه معرفی می کنیم. مردم هم شاید کمی باسواد اند این حرف را می زنند که مقدمات را فراهم کن، توکل کن و کارت انجام می شود. و غالبا هم انجام نمی شود و می گذارند کنار. می گویند من تلاشم را کردم و توکل کردم ولی نشد. ✅پاسخ #استاد_عربیان حفظه الله: 🌺 این نکته ای که می فرمایید نکته خوبی است . نگاه مان در معارف نباید ساده لوحانه باشد. یعنی به این صورت که انسان یک خواسته هایی را در نظر گرفته باشد، یک حاجاتی را معین کرده باشد و اصرار داشته باشد به آن برسد. در صورتی که حکمت خداوندی اقتضا می کند که این بنده به گونه دیگری نتیجه بگیرد. این ها برمی گردد به معرفت. حتی در اینکه من چه موقع به حاجت خودم برسم و چگونه و به کدامیک از این حاجت هایم دست پیدا کنم، در این ها هم باید توکل به خدا بکنیم. در همه چیز دیگر. توکل در اینجا مطلق است. در همه چیز باید به خدا توکل کنیم. به خدا بدهیم بگوییم هدف مان را هم تو تعیین بکن. چگونگی رسیدن را هم تو تعیین بکن. این ها همه از اطلاق و توکل استفاده می شود. در همه چیز به خدا توکل کنیم. اصرار نداشته باشیم. بله این نکته خوبی است که مواظب باشیم هم خودمان به اشتباه نیافتیم و هم دیگران را به اشتباه نیندازیم. ❓ این که وظایف را باید انجام بدهیم بعد توکل هم باید بکنیم؟ ✅پاسخ #استاد_عربیان حفظه الله: بله. وظایف ظاهری را باید انجام بدهیم. اینجور نیست که ما تدبیر نداشته باشیم. خودمان را به تدبیر الهی بسپاریم. آمده ایم پای کار تلاش می کنیم اما شرایط یک جوری شد که ما می خواستیم مثلا فرض کنید بر اساس الگوی اول کار کنیم و یک دفعه ای اصلا فضا عوض شد. خودمان را به تقدیر الهی بسپاریم. به جای اینکه دل به اختیار خودمان خوش کنیم، آن چیزی که خدا برایمان مقدر کرد، همان را بپذیریم. این یک حالت های عارفانه و عاشقانه ای است. که اگر زیرساخت معرفتی اش در کسی فراهم بشود، خیلی حال خوشی پیدا می کند. خودش می فهمد چه جوری زندگی باید بکند. کار خودش را به خدا می سپارد و به خدا اعتماد می کند. آنی که خدا اختیار می کند همان خوب است. و آن تدبیر الهی بهترین تدبیرهاست لذا از خدا بخواهیم خدایا ما را در حقیقت از نظر فکری، روحی، قلبی، پذیرنده تدبیر و اختیار خودت قرار بده. طوری ما را قرار بده که ما دلمان به آن تدبیر و اختیارت گرم باشد. همان را. همراهی کنیم. اعتراض نداشته باشیم. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_سی_و_یک در تاریخ چهارشنبه 1400/12/11 #قسمت_سیصد_و_شصت_و_دو ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #اخلاقی #توکل #توحید