🔰علامه طهرانی و علوم قرآنى و تفسیر مرحوم علامه طهرانی رضوان‌الله‌عليه بر اساس حسّاسيّت و دقّت فوق‌العاده‌اى كه نسبت به قرآن و لزوم توجّه تمام‌عيار به آن داشتند -كه در بحث قرآن‌مدارى ايشان إن‌شآءالله اشاره خواهيم كرد- بر شناخت قرآن و تشريح و تفسير آيات آن تأكيد داشته و خودشان سالهاى متمادى: متجاوز از بيست سال در مسجد قائم طهران جلسهٔ تفسير قرآن برگزار مى‌نمودند. در آثار مكتوبشان نيز در هر بحثى وارد مى‌شوند قبل از هر چيز به تفسير آيات مربوطه پرداخته آنگاه به نقل و بررسى روايات و تحليل و تجزيهٔ وقايع تاريخى و... وارد مى‌شوند، كه با مراجعهٔ اجمالى به كتابهايشان اين مطلب بدست مى‌آيد. ايشان خود را شاگرد تفسيرى علّامه طباطبائى قدّس‌سرّه می‌دانستند، و بهترين روش تفسيرى را هم همان روش تفسيرى ايشان و استاد بزرگوارشان: مرحوم آيةالله حاج ميرزا على آقاى قاضى رضوان‌الله‌عليه كه تفسير قرآن به قرآن است معرّفى مى‌نمودند. روشى كه مرحوم قاضى بر آن سبک، تفسيرى از ابتداى قرآن تا سورهٔ أنعام نوشته‌اند و شاگردان خود را به آن ترغيب فرموده‌اند، كه علّامه طباطبائى كراراً می‌فرمودند: «ما اين روش تفسيرى را از مرحوم قاضى داريم».[۱] همچنين براى تفسير «الميزان» ده امتياز بزرگ شمرده آن را بهترين تفسير جهان اسلام معرّفى می‌كردند.(مـتـن)/(PDF) 📚 آیت نور، ص457 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱- «مهر تابان»، ص۶۳ 🆔 @allame_tehrani

🔰 كارهاى قرآنى مستقلّ و ضمنى علامه طهرانی غير از آنچه به صورت يک سيرهٔ مستمر در حركت علمى مرحوم حضرت آقا به عنوان يک اصل مشاهده مى‌شود كه تمامى مباحثى را كه مطرح مى‌كنند با تفسير آيات مربوطه شروع و پى‌گيرى مى‌نمايند -كه استخراج آيات تفسير شده به قلم ايشان در مجموعه آثارشان كارى است ديدنى و شايسته و قابل استفاده- آثار مستقلّى در تفسير و علوم قرآنى نيز تدوين كرده‌اند كه اجمالاً اشاره مى‌شود: اوّل: «رسالهٔ بديعه» در تفسير آيهٔ مباركهٔ: الرّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النّسَآءِ بِمَا فَضَّلَ اللَهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَ بِمَآ أَنفَقُوا ... كه به تناسب، مطالب فراوانى را پيرامون حقوق زنان و تشريح نحوهٔ وصول آنان به كمال انسانى خويش و حرم امن الهى طرح و بررسى فرموده‌اند. دوّم: «رسالهٔ نوين» در تفسير آيهٔ مباركهٔ: إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللَهِ اثْنَاعَشَرَ شَهْراً فِى كِتَابِ اللَهِ ... كه بر اساس آن به اثبات تقويم اسلامى و لزوم پايدارى بر تاريخ هجرى قمرى و عدم مشروعيّت سال و ماه شمسى پرداخته و مطالب فراوانى را تبيين و تشريح نموده‌اند. سوّم: «رسالهٔ نكاحيّه» در تفسير آيهٔ مباركهٔ: وَ لَايَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ ... كه بر اساس آن به بحث پيرامون حرمت سقط جنين و استعمارى بودن نقشهٔ كفر جهانى براى «كاهش جمعيّت» و محدودسازى نسل مسلمين مخصوصاً شيعيان با انواع حيله‌ها و شعارها و... پرداخته‌اند. چهارم: «رسالهٔ مودّت» تفسير آيهٔ: قُل لَآأَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبَى و نخستين قربانى: حضرت زهرا و فرزندش محسن سلام‌الله‌عليهما. مطالبى كه در اين كتاب آمده است، خلاصهٔ مباحثى است در تفسير آيهٔ مودّت و لزوم محبّت اهل‌بيت عليهم‌السّلام، و نقل و بررسى برخى از وقايع بعد از رحلت حضرت رسول اكرم صلّى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم تا شهادت حضرت فاطمهٔ زهرا سلام‌الله‌عليها كه حضرت آقا در هشت جمعه، در ماههاى ربيع‌الأوّل و جُمادَى‌الاولى و جمادى‌الثّانيه سال ۱۳۹۱ هجرى قمرى در مسجد قائم طهران ايراد فرموده‌اند. و در همان زمان آيات و روايات مورد بحث و شالوده‌اى از مباحث را مكتوب نموده‌اند تا در موقعيّت مناسب بازنويسى و تحرير شود. و سپس در ضمن مطالعات خود به مطالب و روايات ديگرى برخورد نموده‌اند كه آوردن آنها را نيز در اين كتاب مناسب ديده‌اند، و در آخر نوشتهٔ خود اين معنى را متذكّر گرديده‌اند. پنجم: تفسير سورهٔ مباركهٔ يس كه مجموعه سخنرانى‌هاى ايشان در ماه مبارک رمضان مى‌باشد و به خطّ خودشان ثبت گرديده تا در فرصت مناسب بازنويسى و تدوين گردد. ششم: «نور ملكوت قرآن»: اين كتاب مجموعه‌اى چهار جلدى است كه شامل مباحث بسيارى در علوم قرآنى و اصول و مبانى تفسير است همچون: هدايت قرآن به بهترين راهها؛ بررسى تطبيقى نمونه‌هائى از برنامه‌هاى قرآن كريم با سائر برنامه‌ها؛ أحكام قرآن منطبق بر حق و جاودانى است؛ عينيّت نفس ملكوتى امام با حقيقت قرآن و صراط مستقيم؛ قرآن روشن كنندهٔ همه چيزاست و قابل نسخ نيست؛ منطق قرآن توحيد خالص در جميع شؤون است؛ لزوم بازگشت به قرآن و أحكام آن؛ عملى بودن يكايک أحكام قرآن در هر عصر؛ تأثير قرآن در سير نفوس مؤمنين در مدارج روحى و كمالات نفسانى؛ آداب و آثار تلاوت قرآن و لزوم تدبّر در آن؛ كيفيّت قرائت قرآن در نماز و غيره؛ محكمات و متشابهات قرآن؛ ثمرهٔ قرآن تربيت انسان كامل است؛ دعوت قرآن به سير در آيات آفاقى؛ عظمت اخلاق قرآن؛ عربيّت و إعجاز قرآن؛ عظمت و اصالت قرآن؛ كيفيّت جمع‌آورى و كتابت و طبع قرآن؛ قاطعيّت و واسعيّت قرآن؛ غير قابل تغيير بودن و عموميّت قرآن مجيد؛ و تواتر در عبارات و الفاظ آن. ⬇️ ادامـــه در «پست بعدی» ⬇️ 🆔 @allame_tehrani

↩️ ادامـــهٔ «پست قبلی» ⬇️ در اين دوره همچنين بالمناسبه مباحثى چون فلسفهٔ جهاد و قتل و بردگى در إسلام، حرمت سقط جنين و ديهٔ آن و ردّ نظريّهٔ تحديد نسل، عظمت و تقدّم علوم اسلامى بر علوم امروزى، مزاياى زبان عربى و لزوم تكلّم به آن براى جميع مسلمانان مورد شرح و تحليل قرار گرفته، و به تناسب بحث از نقش و موقعيّت قرآن كريم به عنوان يک كتاب آسمانى به نقد و بررسى بعضى كج‌فهمى‌ها از آيات كريمهٔ قرآن مجيد پرداخته و برخى اشكالات وارده بر مقالهٔ «بسط و قبض تئوريک شريعت»[۱] و كتاب «دانش و ارزش» و نيز كتابهاى «خلقت انسان» و «تكامل در قرآن» و «راه طى‌شده» بيان شده است. لازم به ذكر است كه اين مجموعه، قسمت اوّل از دورهٔ «أنوارالملكوت» است كه اصل آن خلاصه و نتيجهٔ مباحثى است كه حضرت آقا در ماه مبارک رمضان سال ۱۳۹۰ هجرى قمرى پس از اداى فريضهٔ عصر، و تتمّهٔ آن را در روزهاى جمعه در ماههاى شوّال‌المكرّم و ذوالقعدةالحرام همان سال پيرامون پنج موضوع‌ أهمّيّت روزه و نماز و آداب مسجد و أهمّيّت قرآن كريم و أهمّيّت دعا و شرائط آن، مجموعاً در سى و شش مجلس در مسجد قائم طهران ايراد فرموده‌اند. و در همان زمان، آيات و روايات مورد بحث را با شرح مختصر و شالوده‌اى از مباحث براى تذكار خود در هنگام مراجعهٔ ثانوى نوشته‌اند كه در حدود ۲۸۰ صفحه شده و آن را در يک مجموعه تحت عنوان «مواعظ شهر رمضان ۱۳۹۰ هجريّهٔ قمريّه» تجليد نموده‌اند.[۲] و سپس هنگامی كه در سال ۱۴۰۸ هجرى قمرى -پس از هجده سال- آن را مجدّداً ملاحظه و شروع به بازنويسی و تحرير آن تحت عنوان «دورهٔ أنوارالملكوت» فرمودند تنها قسمت «رسالهٔ قرآن» آن كه خلاصهٔ دوازده مجلس از آن مجالس و در اين مجموعه فقط هشتاد و دو صفحه است به يک دورهٔ چهار جلدى با بيش از يكهزار و هشتصد صفحه تبديل شد؛ و طبعاً اگر همين نسبت ملحوظ شود چنانچه خودِ ايشان بقيّهٔ مجموعه را نيز به همين نحو بازنويسى و تحرير فرموده بودند به يک دورهٔ چهارده جلدى بالغ مى‌گشت. 📚 آیت نور، ص461 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱- اين بخش با نام «نگرشى بر مقالهٔ بسط و قبض تئوريک شريعت» مستقلّاً نيز طبع و منتشر شده است. ۲- اين مجموعه با نام «أنوارالملكوت» طبع گرديده است. 🆔 @allame_tehrani

🔸خواستهٔ استعمار، از ميان رفتن قرآن است گِلادستون نخست‌وزير يهودی‌مسلک و صهيونيست انگليسی كه استعمار انگليس را جان داد، در مجلس اعيان، قرآن را از روی خشم و غضب بر روی تريبون كوفت و گفت: «تا اين كتاب در بين مسلمين باشد، امنيّت و اطاعت سرزمين‌های مسلمان‌نشين در برابر استعمار انگليس محال است». از ميان بردن قرآن، سوزاندن و غرق ساختن آن نيست، انگليسی‌ها هم چنين كاری نكردند؛ به عُزلت درآوردن بواسطهٔ عدم تدريس و تدرّس، و عدم تلاوت و عدم رجوع به تفسير و عدم عمل به احكام آن است. و در اين كار موفّق شدند، و قرآن را از صحنهٔ عمل برداشتند. ما اگر امروز ببينيم در حوزه‌ها مثلاً قدری در علم اُصول آن هم در بعضی از مباحث زياده‌روی می‌شود، بايد بجای آن‌ها درس تفسير رسمی و درس نهج‌البلاغهٔ رسمی و درس معارف عاليه را قرار دهيم؛ نه آنكه آن‌ها را حذف نموده و بجايش زيست‌شناسی و علم طبيعی و زبان خارجی قرار دهيم. ما بايد در عربيّت آنقدر توانا و استوار باشيم كه گوئی زبان اوّل ما كه زبان مادری ماست، عربی است. بنابراين چقدر خوب است كه موشكافی در لغات قرآن و نهج‌البلاغه بنمائيم. و بدين‌وسيله به قرآن جامهٔ عمل بپوشانيم. اين است طريقهٔ ترقّی و تكامل، وگرنه مانند عبدالنّاصر جامعةالأزهر ساختن و پسران و دختران طلبه را با هم فيزيک و شيمی ياد دادن، عين مرام و منظورِ گِلادستون می‌باشد؛ گرچه خود ندانيم. 📚 نگرشی بر مقالهٔ بسط و قبض تئوریک شریعت، ص۱۲۵ 🆔 @allame_tehrani

💎‌ نجات‌دهنده از آتش! ▪️خداوند عزّوجلّ می‌فرمايد: ... إنِّي‌ سَمَّيْتُكِ فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتُ بِكِ مَنْ أَحَبِّكِ وَ تَوَلَّاكِ وَ أَحَبَّ ذُرِّيَّتَكِ وَ تَوَلَّاهُمْ مِنَ النَّارِ! وَ وَعْدِيَ الْحَقُّ وَ أَنَا لَاأُخْلِفُ الْمِيعَادَ. « ... من‌ نام‌ تو را فاطمه‌ (يعنی بُرنده‌ و جدا كنندۀ از آتش‌) گذاردم‌ و به‌واسطۀ تو هر كس‌ تو را دوست‌ داشته‌ باشد و ولايت‌ تو را داشته‌ باشد، و ذرّيّۀ تو را دوست‌ داشته‌ باشد و ولايت‌ آنها را داشته‌ باشد، من‌ آنها را از آتش‌ جدا می‌كنم‌! و وعدۀ من‌ حقّ است‌ و من‌ خلف‌ وعده‌ نمی‌كنم‌!» 📚 معادشناسی، ج9، ص210 📍متن کامل روایت:👇 eitaa.com/allame_tehrani/4404 🆔 @allame_tehrani

💫 شفاعت‌ حضرت‌ زهراء (سلام‌الله‌علیها) در روز قيامت‌ در «عِلل‌الشّرآئع‌» از ابن‌ متوكّل‌ از سعد از ابن‌ عيسی از ابن‌ سنان‌ از ابن‌ مُسكان‌، از محمّد بن‌ مسلم‌ روايت‌ كرده‌ است‌ كه‌ گفت‌: من‌ از حضرت‌ باقر عليه‌السّلام‌ شنيدم‌ كه‌ می‌گفت‌: برای فاطمه‌ در روز رستاخيز موقف‌ خاصّی، در درِ جهنّم‌ است‌. چون‌ روز قيامت‌ شود، در پيشانی هر كسی نوشته‌ میشود كه‌ اين‌ مؤمن‌ است‌ و يا كافر است‌؛ و به‌ محبّی كه‌ گناهانش‌ بسيار باشد، امر می‌شود كه‌ به‌ آتش‌ برود. چون‌ فاطمه‌ بر روی پيشانی او می‌خواند كه‌: محبّ نوشته‌ است‌، می‌گويد: إلَهِي‌ وَ سَيِّدِي‌ سَمَّيْتَنِي‌ فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتَ بِي‌ مَنْ تَوَلَّانِي‌ وَ تَوَلَّی ذُرِّيَّتِي‌ مِنَ النَّارِ! وَ وَعْدُكَ الْحَقُّ وَ أَنْتَ لَاتُخْلِفُ الْمِيعَادَ. «ای خدای من‌ و آقای من‌! تو مرا فاطمه‌ نام‌ گذاردی، و به‌واسطۀ من‌ هر كسی ولايت‌ من‌ و ولايت‌ ذرّيّۀ مرا داشت‌ از آتش‌ بركنار داشتی! و وعدۀ تو حقّ است‌ و تو خلف‌ وعده‌ نمی‌فرمائی.» خداوند عزّوجلّ می‌فرمايد: صَدَقْتِ يَا فَاطِمَةُ؛ إنِّي‌ سَمَّيْتُكِ فَاطِمَةَ [1] وَ فَطَمْتُ بِكِ مَنْ أَحَبِّكِ وَ تَوَلَّاكِ وَ أَحَبَّ ذُرِّيَّتَكِ وَ تَوَلَّاهُمْ مِنَ النَّارِ! وَ وَعْدِيَ الْحَقُّ وَ أَنَا لَاأُخْلِفُ الْمِيعَادَ. «ای فاطمه‌ راست‌ می‌گوئی؛ من‌ نام‌ تو را فاطمه‌ (يعنی بُرنده‌ و جدا كنندۀ از آتش‌) گذاردم‌ و به‌واسطۀ تو هر كس‌ تو را دوست‌ داشته‌ باشد و ولايت‌ تو را داشته‌ باشد، و ذرّيّۀ تو را دوست‌ داشته‌ باشد و ولايت‌ آنها را داشته‌ باشد، من‌ آنها را از آتش‌ جدا می‌كنم‌! و وعدۀ من‌ حقّ است‌ و من‌ خلف‌ وعده‌ نمی‌كنم‌!» و اين‌ بندۀ خودم‌ را امر به‌ آتش‌ كردم‌، تا تو دربارۀ او شفاعت‌ كنی و شفاعت‌ تو را بپذيرم‌؛ تا اينكه‌ برای فرشتگان‌ من‌ و پيغمبران‌ من‌ و مرسلينِ از جانب‌ من‌، و برای اهل‌ موقف‌، موقف‌ خاصّ تو نسبت‌ به‌ من‌ و مكانت‌ و منزلت‌ تو در نزد من‌ مبيّن‌ و روشن‌ گردد! پس‌ در پيشاني‌ هر كس‌ مؤمن‌ نوشته‌ شده‌ بود، دست‌ او را بگير و او را داخل‌ در بهشت‌ بنما! [2] 📚 معادشناسی، ج9، ص209 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1ـ در روايت‌ وارد است‌ كه‌: رسول‌ خدا صلّی الله‌ عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ فرمودند: إنَّما سُمِّيَتِ ابْنَتِي‌ فَاطِمَةَ، لِأنَّ اللَهَ عَزَّوَجَلَّ فَطَمَهَا وَ فَطَمَ مَنْ أَصَبَّها مِنَ النّارِ. يا اينكه‌: لِأنَّهَا فَطِمَتْ هِيَ وَ شِيعَتُها مِنَ النّارِ. يا اينكه‌: فَطَمَتْ شيعَتَها مِنَ النَّارِ. «دخترم‌ فاطمه‌ ناميده‌ شد، چون‌ خداوند عزّوجل‌ّ او و هر كس‌ كه‌ او را دوست‌ داشته‌ باشد را از آتش‌ جدا كرده‌ است‌. يا اينكه‌ چون‌ خود او و شيعيان‌ او از آتش‌ بريده‌ شدند. و يا اينكه‌ او شيعيان‌ خود را از آتش‌ بريده‌ است‌.» («بحارالأنوار» طبع‌ حروفی، ج43، باب‌2، ص‌10 تا ص‌19؛ «علل‌الشّرآئع‌» باب‌142، ص‌178 و 179) 2ـ «علل‌الشّرآئع‌» طبع‌ نجف‌، باب‌142، ص‌179. 🆔 @allame_tehrani

🍎 تکوّن حضرت زهراء (سلام‌الله‌علیها) 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) 🆔 @allame_tehrani

🌷زهرا زهرا ، رمز استجابتی... 🎙حاج محمود کریمی 🆔 @allame_tehrani

📗 تدریس کتاب «الله شناسی» 🎙استاد واسطی (حفظه‌الله) 📼 جلسهٔ بیست و سوم (۲۳) 📝 متن مکتوب جلسه (PDF) 🔉 صوت جلسهٔ بیست و دوم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔰اهم موضوعات مطرح شده: ▪️تبیین فقرهٔ مناجات شعبانیه (01:30) خلاصهٔ مباحث گذشته (04:00) توضیح حکمت اشراق (05:00) مناجات شعبانیه (08:00) گویند خدا کجاست؟ (14:10) مثال عشق و محبت (17:30) نور زنده و باشعور (19:00) معنی قدس و قداست (22:00) حکایت مرحوم انصاری همدانی (24:00) علم امیرالمؤمنین علیه‌السلام (25:00) ألحقنی بنور عزک الأبهج (28:00) عارف کسی است که... 🆔 @allame_tehrani

🔴 اهمیت طلب عافیت در همۀ دعاها در هرچه از خدا می‌خواهیم، عافیت را قید کنیم! عافیت یعنی فلاح و رستگاری. ممکن است انسان طول عمر داشته باشد، امّا طول عمر برای او عافیت نباشد؛ یا مال زیادی داشته باشد، امّا آن مال زیاد موجب گرفتاری و نکبت و ضیقِ معیشت و تاریکی دل او باشد، بنابراین عافیت نیست؛ یا ممکن است انسان جاه و جلال داشته باشد، ولیکن آن جاه و جلال او را به جهنّم بکشد، پس عافیت نیست. عافیت یعنی پاک شدن دل از امراض نفسانیّه، و زیاد شدن یقین، و بالأخره در آن ساعتی که انسان می‌خواهد از دار دنیا برود با لبخند و تبسّم و با خوشحالی از دنیا برود، قلبش گرفته نباشد، وِجهه‌اش رو به دنیا نباشد و رو به آخرت باشد و دنیا را فراموش کرده باشد. 📚 مبانی اخلاق در آیات و روایات، ج1، ص168 🆔 @allame_tehrani

🌼 نفس انسان تربیت می‌خواهد نفس‌ انسانی هيولانی است‌، يعنی قابليّت‌ محضه‌ و استعداد صرف‌ است‌. اگر تربيت‌ نشود، به‌ بدترين‌ دركات‌ سقوط‌ می‌كند و از هر شيطان‌ و درّنده‌ای وحشتناک‌تر می‌گردد؛ و اگر ادب‌ شد، به‌ أعلی عِلّيّين‌ صعود می‌كند و از فرشتگان‌ پا فراتر می‌نهد. 📚 روح مجرد، ص۵۷ 🆔 @allame_tehrani