eitaa logo
اشعار حسینی و آموزش مداحی
5.4هزار دنبال‌کننده
317 عکس
184 ویدیو
38 فایل
کانال اشعار حسینی این کانال زیر مجموعه کانال مقتل ضامن اشک است. اشعار بر اساس مطالب مقتل است. http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af آی دی برای ارسال اشعار @Yaghoubian آی دی استاد @m_h_tabemanesh
مشاهده در ایتا
دانلود
. ۳۹۳ ای عمو جان تازه دامادت نفس هایش برید از حرم یکدم بیا بنگر تنم در خون تپید گر چه اکبر اربا اربا شد تنش اما دگر پیکر پاشیده اش آسیبی از مرکب ندید تا که افتادم زمین قاتل روی سینه نشست هیچ میدانی چگونه ناز قاسم را خرید بی حیا خنجر به حلقومم فرو برد ای عمو از گلو تا سینه ام را بی مهابا می درید با تو من سربسته می گویم چه آمد بر سرم نعل مرکب کند شد از بس روی جسمم دوید مثل کندوی عسل گردیده اعضای تنم هم به زیر دست و پای اسب،قاسم قد کشید شائق،این غم را به اهل دل بگو از قول من قد کشیدم من ولی قد عموی من خمید **** .
. ۳۹۴ تازه داماد،من از غربت تو با خبرم از زمین خوردن تو سوخت تمام جگرم روز من شب شد از این طرز امانت داری کس نداند که در این دشت چه آمد به سرم قاسمم نیزه به اعضای تنت خورده گره چشم خود باز نما و بنگر چشم ترم گله از من نکنی گر به زمین مانده تنت یک عبا داشتم و پر شده از آن پسرم به روی خاک،تنت مثل عسل چسبیده به چه شکلی بدنت را سوی خیمه ببرم زیر مرکب همه اعضای تو از هم وا شد از تماشای تنت خم شده آخر کمرم قد کشیدی تو،ولی قامت من تا شده است می برم سینه به سینه بدنت را به حرم تیرها بر بدنت خورد و دلم تیر کشید تیرباران حسن گشته عیان در نظرم زنده بودی و به تو از همه سو تیر زدند چه بلایی به سرت آمده،ای محتضرم **** .
. ۳۹۵ سیزده ساله ی من،من بفدای سخنت نوعروست شده در بین حرم،سینه زنت خاک و خون پاک کنم از لب چاکت قاسم تا که یکبار عمو جان شنوم از دهنت بگمانم که رشید حرمم خورده زمین ای عزیزم شده مانند ابالفضل تنت پیرمردان جمل طعنه زنان می گویند حلقه حلقه شده اعضای یتیم حسنت بی زره رفتی و جسم تو شده مثل زره بدن پاک تو شد پاره تر از پیرهنت زنده زنده بدنت زیر سم مرکب رفت شده پاشیده تر از جسم جوانم بدنت اسبها روی تنت گرم تردد بودند نعلِ کهنه-شده،ای وای به پیکر کفنت **** .
. ۳۹۶ از بس نفس نفس زدی ای ماه دلربا چون شمع سوختی و نداری دگر صدا پنجه به گیسوی تو گره خورد قاسمم دست عدو به کاکل تو گشته آشنا لرزید دست و پای من از دیدنت،که تو در زیر دست و پا زده ای سخت دست و پا از خیمه گر نیامده عمه،دلیل داشت در بین خیمه بود به دنبال یک عبا تسبیح پاره پاره ی من بود اکبرم اما تو مثل خاک تیمم شدی چرا؟ مردم چو دیده ام که به مانند مادرم بر جسم کوچک تو لگد خورده بی هوا در بر بگیرمت اگر ای لاله ی حسن هر استخوانی از بدنت می شود جدا **** .
اشعار حسینی و آموزش مداحی
. #شب_اول_محرم #مسلم_بن_عقیل_ع #شهادت #حضرت_مسلم_علیه‌السلام #مسلمیه یا مسلم علیک منا السلام ن
. مولای ما که اشک نگاهت مداوم است بر قلب تو همیشه غم ِشیعه حاکم است بنگر که ما اسیر هزاران بلا شدیم بهر نجات شیعه ظهور تو لازم است پایان بده به غیبت خود صاحب الزّمان دیگر بیا که غیبت تو، درد دایم است داری به تن، لباس عزا ای غریب عصر در سینه ی تو داغ شرربار مسلم است داری برای غربت او گریه می کنی او بی پناه در وسط قوم ظالم است نامه نوشته کوفی ملعون ولی کنون تنها به فکر رأس حسین و غنائم است نامه نوشته کوفی و با اهل خود حسین سمت دیار مردم بد عهد،عازم است حالا به روی بام به وقت شهادتش از نامه ی نوشته به ارباب ، نادم است گردد به روی بام، سر از پیکرش جدا زیرا برای عشق ِبه ارباب، مجرم است صدشکر،دخترش سر او را ندیده است ناموس او احاطه میان ِ محارم است انگشترش نرفته به غارت به وقت مرگ رأسش بریده گشته و انگشت سالم است (عبدالمحسن)✍ .
. گر چه ای یار، اسیر کف اغیار توام نی گرفتار عدو بلکه گرفتار توام نام تو وِردِ زبانم به سر دار شده ست تو علی هستی و من میثم تمّار توام می زند خصم مرا طعنه ولی غافل از آن بر سرم نیست هوایی که هوادار توام دستم از پشت اگر بسته، دگر قطع نشد فکر انگشت تو و دست علمدار توام گر شکافی لب من خورده دگر چوب نخورد در غم چوب یزید و لب خونبار توام دشمنم آب دهد لیک ننوشم هرگز گرچه لب تشنه ولی تشنه دیدار توام حاج علی انسانی✍ .
. آنکه در کوفه کشیدند فراز دارش گفت با سوز جگر قصه دل با یارش دل بر این مردم نا اهل مکن خوش که وفا رفته زین شهر، نماند است دگر آثارش میل این باغ مکن کز اثر بی خبری گل این باغ تفاوت نکند با خارش بهر این قوم بود خوردن خون تو مباح گذر از کوفه و از طایفه خونخوارش کوجه عمر من خسته به بن بست رسید تو میا کوفه که سر مس شکند دیوارش فاطمه دختر خود را تو به همراه میار ورنه چون فاطمه نیلی بشود رخسارش طفل شش ماهه بخواب است از آن می ترسم حرمله آید و با تیر کند بیدارش یوسف فاطمه بهر پذیرایی من چوبه دار به پا گشته سر بازارش .
. هواى وصل تو ما را کشانده تا اینجا کریم شهر گدا را کشیده تا اینجا ز بسکه دست گرفتى همین بزرگى تو گداى بى سر و پا را کشیده تا اینجا همینکه گفت گنهکار یا کریم العفو دل شکسته خدا را کشیده تا اینجا شمیم پیرهن یوسف آید از عرفات صداى روضه شما را کشیده تا اینجا یقین کنم که تا دسته ها به راه افتاد نواى ما ،شهدا را کشیده تا اینجا حسین گفتن ما هر سال نسیم کرب و بلا را کشید تا اینجا صداى پاى محرم به گوش مى آید حسین قافله ها را کشیده تا اینجا بنى گفتن یک مادرى شب جمعه چقدر اهل بکا را کشیده تا اینجا سخن ز موى پریشان زینب کبرى امام صاحب عزا را کشیده تا اینجا به یار نیزه سوارش به گریه زینب گفت کمند زلف تو ما را کشیده تا اینجا ز روى بام کسى ناله زد حسین ببخش که نامه هام شما را کشیده تا اینجا عزیز من نگرانم دلم چه بى تاب است دگر زمانۀ آوارگى ارباب است 🔸شاعر: .
. سردارم وُ بر دارم وُ بی‌تابِ نگارم دلواپسِ دلدارم اگر چه سرِ دارم ای کاش نمی‌گفتمَت اِی یار بیایی اُمّیدِ وفاداری از این کوفه ندارم اینجا همه مَردند ولی مرد ندیدم گاهی شَه وُ گاهِ دِگری بی‌کس وُ کارم می بینم از اینجا به خدا کرب‌وبلا را انگار می‌آیی به سویم نیزه‌سوارم این اشکِ غریبی که زِ چشمَم شده جاری گرید زِ غمِ بی‌سر وُ سامانیِ یارم اینجا همه صدرنگ‌ وُ همه سنگ به دستند راهِ دِگری گیر وُ برو مضطر وُ زارم تیر وُ سِپر وُ دشنه وُ شمشیر وُ سه‌شعبه‌ آماده‌یِ حمله‌َست میا کوفه قرارم مُلکِ ری وُ رأسِ به نی وُ مجلسِ مِی وای خاکم‌‌ به سر از قافیه وُ شعر وُ شعارم بی‌معجری وُ بی‌سری وُ دربه‌دری با.... صد قافیه‌یِ روضه که با اشک شُمارم این عاشق وُ آوایِ سفیری که غریب است محزونِ غروبِ غم وُ داغِ خَس وُ خارم .
. با تو بیا تا گِرِه از کار جهان باز شود با گُل روی تو هر روز من آغاز شود تو بیا تا که شوم عبد و غلام کویت تو شوی شاه و دلم بنده ی ممتاز شود عرفه آمده آقا ، تو بیا یادم کن با دعای تو فقط زندگیَم ساز شود دست خالی تو رهایم نکن آقای کریم با نگاه تو برای همه اعجاز شود کرمی کن که گناهم همه بخشیده شود تا دلم سوی خدا ، راهیِ پرواز شود غم دوریِ حرم را به تو می گویم تا حاجت کرببلا پیش تو ابراز شود ✍ .
. (ع) درشهر کوفه رسم این مردم عجیب است مهمانشان مسلم چقدر اینجا غریب است این مردمِ نامرد ، در خانه نشستند روی سفیر تو در و کاشانه بستند این شهر ، شهرکوفه ، شهر بی وفایی است خاصیت و اخلاق آنها بی حیایی است اینجا کسی با او سرِ یاری ندارد آواره گشته چون که غمخواری ندارد هر خانه ای که در زده بسته به رویش اندوه و غُصه عُقده گشته در گلویش در زیر لب حرفی ز سوز و درد دارد آقا نیا ، کوفه مَرامی سرد دارد آقا نیا ، چشم انتظار تو کسی نیست جُز تیر و نیزه ، بیقرار تو کسی نیست اینها ز کینه سینه را لبریز کردند خنجر برای حنجر تو تیز کردند آقا نیا دائم گل پرپر ببینی داغ ابوالفضل و علی اکبر ببینی مولا بیا و مُسلمت را کن نظاره در کوچه ها گشته تن من پاره پاره آقا دگر بر من نمانده راه چاره شد قتلگاه مسلمت دارالاماره ✍ .