#سوره_البقره #تفسیر_آیه31 فرشتگان در بوته آزمایش از آنجا که آدم به لطف پروردگار ، دارای استعداد فوق العاده ای برای درک حقایق هستی بود خداوند این استعداد را به فعلیت رسانید می فرماید:" به آدم همه اسماء(حقایق و اسرار عالم هستی ) را تعلیم داد"( و علم آدم الاسماء کلّها) گرچه مفسران در تفسیر "علم اسماء" بیانات گوناگونی دارند ، ولی مسلمّ است منظور تعلیم کلمات و نام های بدون معنا به آدم نبوده ، چرا که این افتخاری محسوب نمی شده است بلکه منظور تعلیم معانی این اسماء و مفاهیم و مسمّاهای آنها بوده است. البته این آگاهی از علوم مربوط به جهان آفرینش و اسرار و خواص مختلف موجودات عالم هستی ، افتخار بزرگی برای آدم بود. در حدیثی داریم که از امام صادق (ع) پیرامون این آیه سئوال کردند ، فرمود: الارضین و الشعاب و الاودیه ثّم نظر الی بساط تحته ، فقال : و هذا البساط مما علمه :" فرمود منظور زمینها ، کوه ها،دره ها و بستر رودخانه ها ( و خلاصه تمامی موجودات ) می باشد." سپس امام (ع) به فرشی که زیر پایش گسترده بود نظری افکنده فرمود : حتی این فرش هم از اموری بود ه که خدا به آدم تعلیم داد"! بنا بر این "علم اسما " چیزی شبیه"علم لغات " نبوده است بلکه مربوط به فلسفه ، اسرار، کیفیات و خواص آنها بوده است ، خداوند این علم را به آدم تعلیم کرد تا بتواند از مواهب مادی ومعنوی این جهان ، در مسیر تکامل خویش بهره گیرد. همچنین استعداد نام گذاری اشیاء را به او ارزانی داشت تا بتواند اشیاء را نام گذاری کند و در موارد اختیاج با ذکر نام ، آنها را بخواند تا لازم نباشد عین آن چیز را نشان دهد ، و این خود نعمتی بزرگ است. هنگامی به اهمیّت این موضوع پی می بریم که می بینیم بشر امروز ، هر چه دارد به وسیله کتاب و نوشتن است و همه ذخایر علمی گذشتگان در نوشته های او جمع است ، و این خود به خاطر نام گذاری اشیاء و خواص آنها است ، و گر نه هیچ گاه ممکن نبود علوم گذشتگان به آیندگان منتقل شود. آنگاه می افزاید:"سپس خداوند به فرشتگان فرمود : اگر راست می گویید، اسماء اشیا و موجوداتی را که مشاهده می کنید و اسرار و چگونگی آنها را شرح دهید" "ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ " جواب فرشتگان را در آیه 32 خواهیم خواند. ♦️تفسیر نمونه، ج اول، ص 217 و 218♦️