مسیری برای رهایی از قفس آهنین و تراژدی فرهنگ 🔸در عصری هستیم که به تعبیر زیمل، جامعه شناس آلمانی، ساختارها و دولت ها فربه تر و چاق تر می شوند و عامل ها و افراد، کوچک و کوچک تر. او اسم این رویداد را #تراژدی_فرهنگ می نامد. 🔸یعنی مدرنیته با سرعت بالا و نامهربانی تمام، در حال حذف و محو و یکسان سازی انسان هاست. #مرگ_سوژه یعنی همین حالت که دیگر کسی توان و جرات دیده شدن نخواهد داشت و مدرنیته و ساختارهای مدرن، یکه تاز میدان سلطه خواهد بود. 🔸انسان بی هویت و سرگردان، محصول همین بی تفاوتی و نامهربانی مدرنیته است. مرگ سوژه در چهره اجتماعی خود، #انسان_پرسه_زن را می‌سازد که هدف خاصی جز پرسه زنی و گذران وقت را در سر نمی پروراند و در چهره فرهنگی خود، انسان شهرت طلب و به تعبیر امروزی، #سلبریتی را رقم می‌زند. 🔸حال در این هیاهو و سرگردانی، عده ای هستند که قصد و مرام مقدس را برای رهایی از #قفس_آهنین_مدرنیته انتخاب کرده اند. از اتوبان به ظاهر شیک و در باطن، چدنیِ مدرنیته، به جاده در ظاهر خاکی و در باطن پر از معنا و آزادی و آزادگی نجف تا کربلا پناه میبرند. 🔸معنایی که گمشده عصر جدید است و اربابانش با چاشنی تکنیک و فن سالاری و رسانه، آنرا از ملت ها دریغ می‌کنند. چرا که #بیداری و آگاهی و معنویت، شاه کلید آغاز دوران طلایی بشریت خواهد بود. 🔸اربعین نه یک روز در میان روزها و کربلا نه شهری در میان شهرهاست. پیاده روی اربعین یک تفریح اجتماعی و توریستی نیست که بیست سی میلیون عاشق را هرساله تجربه می‌کند. یک #مسافرت_لاکچری نیست که با کت وشلوار و کراوات آغاز شده و با چمدان های پر از سوغاتی های آنچنانی به پایان برسد. 🔸این پیاده روی یک حرکت تمدنی است. تجلی فرهنگی است که از ۱۴۰۰سال پیش آغاز شده و تا برپایی کامل حقیقت و عدالت در سایه ولایت ادامه خواهد داشت. 🔸 مسافرت نیست بلکه یک هجرت از خویشتن و ماتریالیسم تاریخ و جامعه بهت زده و گرفتار است. یک #هجرت از خویشتن برای رسیدن به خودآگاهی و خودشناسی. 🔸تلاشی که در مسیر بازگشت، در خدمت جامعه‌سازی قرار خواهد گرفت. نورانیت و اتحاد و سلامت و معنویت و گذشت را به جامعه و محیط، هدیه خواهد داد و گام های رسیدن به تمدن سازی را سرعت خواهد بخشید. 🔸افرادی را تربیت خواهد کرد که خودخواهی را رها کنند و به یک #خودتعمیم_یافته برسند. انسانی بامرام و دوست داشتنی که اهل دروغ و ریا و تنبلی و خیانت در امانت نیست و آیتم ها و اقتضائات مدرنینه را با اخلاق اربعینی دُور خواهد زد. 🔸اینجا کسی طالب #شهرت و دیده شدن نیست و احدالناسی در خیل جمعیت میلیونی، احساس غربت و تنهایی ندارد. اینجا مثل لندن، #وزارت_تنهایی لازم ندارد و مثل ژاپنِ تا دندان تکنولوژیک، از بحران #خودکشی رنج نمی برد. اینجا خلوت ها و شلوغی هایش یک طعم و رنگ دارد. تمامش صفاست و بوی زندگی و عشق می‌دهد. 🔸اما یادمان نرود که مُبدع و مبدا مکتب اربعین، پاهای مقدس شیرزنی است که در سوریه مدفون است و ما این مسیر را به نام و یاد عمه سادات می‌شناسیم. ویزای لشگر اربعینی ها در سفارت زینب کبری(س) به امضا رسیده و این حرکت نورانی تا رسیدن به آن #مقصد_مقدس در جان های عاشقانش ادامه خواهد داشت. 🔸ما جاماندگان نیز همچون مدافعان حرمش می‌سراییم #کلنا_عباسکِ_یا_زینب. بی بی جان برای دیدن برادرت سر از پا نمی شناسیم و نشد که پای پیاده به حرمش رهسپار شویم. اما بدان و شاهدباش که برای عزت و امتداد قیامی که شما آغازگرش بودید، نه دست و پا که سر و جانمان را فدا می کنیم و نشان می‌دهیم که اگر آن‌روز همراه شما بودیم نه‌ سری بالای نیزه ها می رفت و نه به گوشواره و معجری جسارت می‌شد. یا زینب یا زینب ما عاشق حسینیم یازینب یازینب ما سائل دمشقیم یازینب یازینب بی نام و بی نشانیم یازینب یازینب تاکربلا روانیم ✍️علیرضامحمدلو 🆔 @andisheengelabi

🔎کلبه دبجیتال تافلری یا خانواده اجاره‌ای ژاپنی 1⃣ژاپن کشوری که معضل #تنهایی باعث شکل گیری بنگاه هایی برای کرایه خانواده شده است. هفنه ای دوساعت یا ماهی چندساعت، هنرپیشه یا شخصیت هایی را اجاره می کنند تا اوقات تنهایی شان را پر کنند. با آنها جشن تولد بگیرند یا تفریح و #سرگرمی هایشان‌را به انجام رسانند. 2⃣نتیجه تکنولوژی زدگی و رباتیک شدن زندگی، چیزی جز این نیست که در ژاپن #خانواده_کرایه_ای و اجاره ای شکل می‌گیرد و در اروپا و انگلیس، #وزارت_تنهایی دست و پا می شود. سبک زندگی و فرهنگ، متاثر از #دیجیتالیسم شده و به معنای واقعی باید دیجیتالیسم را یک مکتب فکری نامید که در تمام ساحت های فردی و اجتماعی، ظهور و بروزش را شاهد هستیم. 3⃣نکته اینجاست که با ظهور #هوش_مصنوعی و دنیای #متاورس که ذهن و ساحت موازی و پیشرفته تری را به ارمغان خواهند آورد، چه بسا #کلبه_دیجیتال الوین تافلری، معنای نوینی پیدا کرده و وارد یک عصر بسیار پیچیده تر و ضدانسانی تری بشویم که دیگر عمر طولانی و زیست بلندمدت و بی انتها هم جاذبه چندانی برای بشر به حساب نخواهد آمد. دنیایی نامهربان تر از امروز و مجازی تر از همیشه و به تعبیری کاذب ترین عصر بشر را تجربه خواهیم کرد. علیرضامحمدلو 🆔 @andisheengelabi

🔎پوشش و حجاب یک ذائقه متغیر فرهنگی یا یک باور عمیق فلسفی؟ ✍علیرضامحمدلو ▫️اگر در جغرافیای مدرن، مساله پوشش را دست کم می‌گیرند یا حاشیه می‌دانند و در حد یک ذائقه و تمایل فردی تقلیل می‌دهند، ناشی از یک دستگاه فلسفی است که در ساختارهای آن جامعه رسوب کرده و تطوراتی متکثر، گسسته و چند پاره‌ای را تجربه نموده است. ▫️انتهای این تغییرات بنیادین و رسیدن به «بدن مندی فلسفی و جامعه شناختی» به جایی رسید که دیگر نقطه اتکا داشتن و مبناگرایی را به سخره گرفته و با فیگور پسامدرن، یک سرگردانی و نسبیت معرفتی را به داشتن معیار معرفت روشن، ترجیح دادند. ▫️این گم شدگی معرفتی در تهی شدن زندگی‌ها از معنا و رسیدن به نقطه بی بازگشت هویت‌های سیال و شکل گیری #انسان_پرسه‌زن و خانواده‌های اجاره‌ای و انبوه تنها (به تعبیر رایزمن) و #وزارت_تنهایی و انقلاب جنسی در برخی کشورهای مدرن، تجلی پیدا کرده است. ▫️نمی‌توان در #شبکه_خانگی با سریال‌های مروج بی ادبی و خیانت و رقص و مصرف دخانیات و ارتباطات خارج از دایره عرف و شرع و پوشش نامتعارف، به #استعاره‌های_مفهومی و ریشه دار و ارتکازات مذهبی جامعه هجوم برد و پدیده «ذهنیت مهاجر» و «رفتار ناهنجار» در بخش‌هایی از جامعه نوجوان و جوان را هم به انتظار ننشست. ▫️اگر در بخشی از جامعه مساله #حجاب دچار اعوجاج هم شده باشد، متأثر از یک سبک زندگی است که در بستر ساختارهای فرهنگی و مکانیسم‌های اقتصادی و کانون‌های رسانه‌ای به یک ایده یا پدیده اجتماعی تبدیل شده است. ایده آلی که فرهنگ و ذهنیت «در لحظه زندگی کن»، «مجاورت مصرف و منزلت»، «هویت سیال» و «پوشش نامتعارف» و «تکثر مرجعیتی» و «فروپاشی و قداست زدایی از خانواده»، «عدم قطعیت و گسستن و پیوستن‌های آنی و سریع» را به جامعه پمپاژ کرده است.  🔻لینک‌ ادامه یادداشت: http://mehrnews.com/x33KWX 🆔 @asre_tabyin