آقای روحانی! امروز پرسیدید چرا حالا که آمریکا توافق را بهم زده است، از دولت انتقاد میکنید! که خطاب به شما عرض میکنم:
جناب روحانی! برخلاف شما که امروز تازه از آمریکا گلایه میکنید، ما همان موقع میگفتیم او #شیطان_بزرگ است و نمیتوان روی توافق و تعامل با او حساب کرد ولی شما آن موقع این سخنان را با توهینهایی مثل #بزدل، #تعامل_هراس، #ترسو، #کاسب_تحریم #رانتخوار_تحریم، #افراطی، #بروید_به_جهنم، #لرزان، #کم_عقل، #بی_سواد، #بی_شناسنامه و... پاسخ میدادید و شعار #مرگ_بر_آمریکا را نفی میکردید! پس اگر امروز شما به فکر گلایه از آمریکا افتاده اید، ما سالهاست با شناخت دقیق از آمریکا، او را مورد لعن قرار میدهیم! و اما چرا از شما گلایه مندیم؟! خب معلوم است! برای این که اگر چه اقتضای دشمن، دشمنی است اما اقتضای دولت جمهوری اسلامی ایران، تأمین منافع ملی، حفظ خطوط قرمز، رعایت بدبینی در مذاکرات، نقد ندادن و منتظر نسیه نماندن، نپذیرفتن مکانیزم ماشه، عدم اخذ ضمانتهای لازم، دنبال نکردن منافع حزبی در مذاکرات و متن برجام بود! و امروز هم توقع این است همانطور که در طول مذاکرات اصرار داشتید شما مسئول مذاکرات هستید، همانطور که در برابر هشدارها و خطوط قرمز رهبری به نظرات خودتان عمل کردید و بعضا هم با #ادبیات_منقلی زبان به طعنه و کنایه گشودید، همانطور که حتی حاضر نشدید برجام را طی یک لایحه به مجلس ارائه کنید، همانطور که عاملان هر روز تأخیر در اجرای برجام را دشمنان منافع مردم معرفی کردید، همانطور که با اصرار بر این که برجام، #آفتاب_تابان، #ابر_شتابان، #هوای_تازه، #معجزه_الهی، #باغ_گلابی و... همچنین رافع مشکلات آب خوردن، آلودگی هوا، بیکاری، رکود و... است، #هزینه_مخالفت_با_برجام را آن قدر افزایش دادید که هر کسی به آن نقدی داشته باشد، #کاسب و #رانتخوار و #افراطی و #بی_سواد قلمداد شود، همانطور که شروط نه گانه رهبری و شرایط مجلس و شورای عالی امنیت ملی را در شیوه اجرای برجام رعایت نکردید، به همان شکل، امروز هم مسئولیت کاری که با محرمانه سازی، خودرأیی و تحمیل گری انجام دادید را برعهده بگیرید و پاسخگو باشید نه این که طلبکارانه دیگران را مقصر بشناسید و تخطئه کنید!
✍سیاوش آقاجانی
️
💠 نتایج اجتماعی «سوءظن به خدا» در عرصه حکمرانی
🔰 امیرالمومنین(ع) در فرمان حکومتی مالک اشتر(نهج البلاغه، نامه53) میفرمایند: سه گروه را وارد در #حلقه_مشاوران خود نکن:
1️⃣ «#بخيل» را وارد نكن، چرا كه جلوی #احسان، عطا و بخششت را مىگيرد و تو را از #فقر و تنگدستى مىترساند.
(لا تُدخِلَنَّ في مَشوَرَتِكَ بَخيلاً يَعدِلُ بِكَ عَنِ الفَضلِ و يَعِدُكَ الفَقرَ)
2️⃣ «#ترسو» را نیز راه نده، چرا که #اراده ات را بر انجام امور، سست و ضعیف کرده و تو را از امور مهم منصرف میکند.
(و لا جَباناً يُضعِفُكَ عَنِ الاُمورِ)
3️⃣ «#حريص» را نیز راه نده، چرا که تو را شیفته ستم کرده و طمعورزى و #ثروتاندوزى_ظالمانه را در نظرت مىآرايد.
(و لا حَريصاً يُزَيِّنُ لَكَ الشَّرَهَ بِالجَورِ)
🔺همانا ریشه بخل، ترس و حرص، به «#سوءظن_به_خداوند» بازمیگردد.
(فَإِنَّ البُخلَ وَ الجُبنَ وَ الحِرصَ غَرائِزُ شَتّىٰ يَجمَعُها سوءُ الظَّنِّ بِاللّٰه)
📌پ.ن:
▪️این سه ویژگیِ اخلاقی، صرفاً خصلتهای فردی و شخصی نیستند، بلکه در ساحت حکمرانی، نظامی معنایی و ارزشی را رقم میزنند که بنیانِ #تصمیمسازیها و #سیاستگذاریها را تحت تأثیر قرار میدهد. هنگامی که این رذایل در ذهن و روان تصمیمگیران ریشه میدوانند، منشأ اختلال در سازوکار قدرت، توزیع منابع، و اعتماد عمومی میشوند.
🔸#بخل: موجب میشود حاکم آنجا که باید هزینه کند، هزینه نکند، هزینهکرد بهموقع و شایسته، خصوصا در عرصههای ضروری انجام نشود. این خودداری، نه از تدبیر، که از #ترس_فقر و کمبود ناشی میشود؛ در نتیجه، رشد و حرکت جامعه متوقف شده و چرخهٔ #پیشرفت از کار میافتد.
🔸#ترس: ارادهٔ سیاسی حاکمیت را #فلج میکند. در بزنگاههایی که باید تصمیمی جسورانه و بهموقع گرفته شود، ترس آن را به تأخیر میاندازد یا حتی منحل میسازد. حاصل آن، #عقبنشینی از مواضع اصولی، تسلیم در برابر فشارها، و گسست در اعتماد به نفس نظام حکمرانی است.
🔸#حرص: خطرناکترین خصلت در ساختار قدرت است؛ چون با آرایش فریبندهاش، چپاول، #رانتخواری و سوداگری سیاسی را بهعنوان «#توسعه» و «هوشمندی اقتصادی» توجیه میکند. در نتیجه، ساختار حکمرانی به ابزاری برای تأمین منافع گروههای خاص و انحصارگر بدل میشود و فساد، بهتدریج سیستمی و نهادینه میگردد.
▪️اما نکتهٔ ژرفی که امیرالمؤمنین(ع) در این سخن بیان میفرمایند آن است که ریشهٔ مشترک همهٔ این انحرافات، به «#سوءظن_به_خداوند» بازمیگردد. یعنی آنکس که به روزی رسانی، حکمت و عدالت الهی ایمان نداشته باشد، ناگزیر از بخل، ترس و حرص برای حفظ خود و قدرتش بهره خواهد برد.
▪️از این رو، ایمان راسخ به #وعدههای_الهی، نه فقط یک فضیلت فردی، بلکه ضرورتی حیاتی برای سلامت حکمرانی است. اگر کارگزاران حکومت، این باور را در جان خود نهادینه نکنند، دیر یا زود گرفتار آسیبهای مذکور خواهند شد، و مشروعیت و کارآمدی نظام سیاسی در خطر خواهد افتاد.
💢 آیات و روایات اجتماعی|#عضویت👇
https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9