🔔هشدار ‼️ 🔷با چه کسانی دوست نشویم ⁉️⁉️ 🚫از دوستی با #احمق بپرهيز، همانا می خواهد به تو نفعی رساند اما دچار زيان مي كند. 🚫از دوستي با #بخيل بپرهيز، زيرا از آنچه كه سخت به آن نيازی داری از تو دريغ می دارد. 🚫و از دوستی با #بدكار بپرهيز، كه با اندك بهايی تو را می فروشد. 🚫و از دوستی با #دروغگو بپرهيز، كه او به سراب ماند، دور را به تو نزديك، و نزديك را دور می نماياند. 📚نهج البلاغه حکمت 38

💠 انفاق یعنی «پُر کردن خلأها» (بخش اول) 🔰 مرحوم #کلینی در کافی از #امیرالمومنین(ع) نقل میکند: 🔺هر كس از ميان شما كه مالى دارد، از #فساد برحذر باشد؛ چون بخشش مال اگر #نابجا باشد یعنی در غیر محل درستش انفاق کند، ريخت پاش، #تبذیر و #اسراف خواهد بود. هرچند این کار، اسم آن طرف را در بین مردم بالا برده و مشهور میسازد اما او را نزد خدا کوچک کرده و عملا از چشم خدا خواهد افتاد. (مَن كانَ فيكُم لَهُ مالٌ فَإِيّاهُ وَ الفَسادَ! فَإِنَّ إعطاءَهُ في غَيرِ حَقِّهِ تَبذيرٌ و إسرافٌ‌، و هُوَ يَرفَعُ ذِكرَ صاحِبِهِ فِي النّاسِ و يَضَعُهُ عِندَ اللّهِ‌) 🔺و هيچ كس نيست كه مالش را #نابجا و براى غير شايستگان خرج كند، مگر آنکه خداوند سپاس آنها را از وى دريغ دارد و دوستىِ غیر او در دلشان افتد؛ و اگر هم از آنان كسى او را سپاس گويد و برايش دل بسوزاند، از باب #چاپلوسى و ناراستى خواهد بود و اگر روزگار برعکس شده و او به آنان محتاج شود و نيازمند جبرانشان گردد، آن گاه، فرومايه‌ترين دوست و بدترين يارِ او خواهند بود. (و لَم يَضَعِ امرُؤٌ مالَهُ في غَيرِ حَقِّهِ و عِندَ غَيرِ أهلِهِ إلاّ حَرَمَهُ اللّهُ شُكرَهُم، و كانَ لِغَيرِهِ وُدُّهُم؛ فَإِن بَقِيَ مَعَهُ مِنهُم بَقِيَّةٌ مِمَّن يُظهِرُ الشُّكرَ لَهُ و يُريهِ النُّصحَ فَإِنَّما ذلِكَ مَلَقٌ مِنهُ و كَذِبٌ‌؛ فَإِن زَلَّت بِصاحِبِهِمُ النَّعلُ ثُمَّ احتاجَ إلى مَعونَتِهِم و مُكافَأَتِهِم فَأَلأَمُ خَليلٍ و شَرُّ خَدينٍ‌) 🔺و هيچ كس نيست كه دارايى‌اش را نابجا و براى #ناشايستگان صرف كند، مگر آنکه تنها بهره‌اش، ستايشِ فرومايگان و سپاسِ بَدان باشد، آن هم تا زمانیکه به احسان و بخشش خويش ادامه دهد و نادان ها او را مدح و ثنا کرده و درباره‌اش میگویند: «او چه بخشنده است!» او نزد #جاهلان، اهل جود و بخشش خواهد بود اما نزد خدا، #بخيل به شمار مى‌آيد. پس چه بهره‌اى مرگبارتر و زيانبارتر از اين بهره است‌؟ و كدام كارِ به ظاهر نيك، سودش كم تر از اين كار است! (و لَم يَضَعِ امرُؤٌ مالَهُ في غَيرِ حَقِّهِ و عِندَ غَيرِ أهلِهِ إلاّ لَم يَكُن لَهُ مِنَ الحَظِّ في ما أتى إلاّ مَحمَدَةُ اللِّئامِ و ثَناءُ الأَشرارِ ما دامَ عَلَيهِ مُنعِما مُفضِلاً و مَقالَةُ الجاهِلِ‌: ما أجوَدَهُ‌! و هُوَ عِندَ اللّهِ بَخيلٌ‌. فَأَيُّ حَظٍّ أبوَرُ و أخسَرُ مِن هذَا الحَظِّ؟! و أيُّ فائِدَةِ مَعروفٍ أقَلُّ مِن هذَا المَعروفِ؟!) 🔺پس هر يك از شما را مالى است، با آن به خويشاوندان پيوند رسانَد؛ و ميهمانىِ نيكو ترتيب دهد؛ و رنجور و اسير و در راه مانده را رهايى بخشد؛ كه هر آينه دستيابى به اين خوى‌ها هم در دنيا مايه كرامت است و هم در آخرت، سبب شرافت. (فَمَن كانَ مِنكُم لَهُ مالٌ فَليَصِل بِهِ القَرابَةَ‌، وَليُحسِن مِنهُ الضِّيافَةَ‌، وَليَفُكَّ بِهِ العانِيَ وَ الأَسيرَ وَ ابنَ السَّبيلِ‌؛ فَإِنَّ الفَوزَ بِهذِهِ الخِصالِ مَكارِمُ الدُّنيا و شَرَفُ الآخِرَة) ➕ مطالعه کامل روایت

💠 نتایج اجتماعی «سوءظن به خدا» در عرصه حکمرانی 🔰 امیرالمومنین(ع) در فرمان حکومتی مالک اشتر(نهج البلاغه، نامه53) میفرمایند: سه گروه را وارد در #حلقه_مشاوران خود نکن: 1️⃣ «#بخيل» را وارد نكن، چرا كه جلوی #احسان، عطا و بخششت را مى‌گيرد و تو را از #فقر و تنگ‌دستى مى‌ترساند. (لا تُدخِلَنَّ في مَشوَرَتِكَ بَخيلاً يَعدِلُ بِكَ عَنِ الفَضلِ و يَعِدُكَ الفَقرَ) 2️⃣ «#ترسو» را نیز راه نده، چرا که #اراده ات را بر انجام امور، سست و ضعیف کرده و تو را از امور مهم منصرف می‌کند. (و لا جَباناً يُضعِفُكَ عَنِ الاُمورِ) 3️⃣ «#حريص» را نیز راه نده، چرا که تو را شیفته ستم کرده و طمع‌ورزى و #ثروت‌اندوزى_ظالمانه را در نظرت مى‌آرايد. (و لا حَريصاً يُزَيِّنُ لَكَ الشَّرَهَ بِالجَورِ) 🔺همانا ریشه بخل، ترس و حرص، به «#سوءظن_به_خداوند» بازمیگردد. (فَإِنَّ البُخلَ وَ الجُبنَ وَ الحِرصَ غَرائِزُ شَتّىٰ يَجمَعُها سوءُ الظَّنِّ بِاللّٰه) 📌پ.ن: ▪️این سه ویژگیِ اخلاقی، صرفاً خصلت‌های فردی و شخصی نیستند، بلکه در ساحت حکمرانی، نظامی معنایی و ارزشی را رقم می‌زنند که بنیانِ #تصمیم‌سازی‌ها و #سیاست‌گذاری‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هنگامی که این رذایل در ذهن و روان تصمیم‌گیران ریشه می‌دوانند، منشأ اختلال در سازوکار قدرت، توزیع منابع، و اعتماد عمومی می‌شوند. 🔸#بخل: موجب می‌شود حاکم آنجا که باید هزینه کند، هزینه نکند، هزینه‌کرد به‌موقع و شایسته، خصوصا در عرصه‌های ضروری انجام نشود. این خودداری‌، نه از تدبیر، که از #ترس_فقر و کمبود ناشی می‌شود؛ در نتیجه، رشد و حرکت جامعه متوقف شده و چرخهٔ #پیشرفت از کار می‌افتد. 🔸#ترس: ارادهٔ سیاسی حاکمیت را #فلج می‌کند. در بزنگاه‌هایی که باید تصمیمی جسورانه و به‌موقع گرفته شود، ترس آن را به تأخیر می‌اندازد یا حتی منحل می‌سازد. حاصل آن، #عقب‌نشینی از مواضع اصولی، تسلیم در برابر فشارها، و گسست در اعتماد به نفس نظام حکمرانی است. 🔸#حرص: خطرناک‌ترین خصلت در ساختار قدرت است؛ چون با آرایش فریبنده‌اش، چپاول، #رانت‌خواری و سوداگری سیاسی را به‌عنوان «#توسعه» و «هوشمندی اقتصادی» توجیه می‌کند. در نتیجه، ساختار حکمرانی به ابزاری برای تأمین منافع گروه‌های خاص و انحصارگر بدل می‌شود و فساد، به‌تدریج سیستمی و نهادینه می‌گردد. ▪️اما نکتهٔ ژرفی که امیرالمؤمنین(ع) در این سخن بیان می‌فرمایند آن است که ریشهٔ مشترک همهٔ این انحرافات، به «#سوءظن_به_خداوند» بازمی‌گردد. یعنی آن‌کس که به روزی‌ رسانی، حکمت و عدالت الهی ایمان نداشته باشد، ناگزیر از بخل، ترس و حرص برای حفظ خود و قدرتش بهره خواهد برد. ▪️از این رو، ایمان راسخ به #وعده‌های_الهی، نه فقط یک فضیلت فردی، بلکه ضرورتی حیاتی برای سلامت حکمرانی است. اگر کارگزاران حکومت، این باور را در جان خود نهادینه نکنند، دیر یا زود گرفتار آسیب‌های مذکور خواهند شد، و مشروعیت و کارآمدی نظام سیاسی در خطر خواهد افتاد. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی|#عضویت👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9