💠 انفاق یعنی «پُر کردن خلأها» (بخش اول) 🔰 مرحوم #کلینی در کافی از #امیرالمومنین(ع) نقل میکند: 🔺هر كس از ميان شما كه مالى دارد، از #فساد برحذر باشد؛ چون بخشش مال اگر #نابجا باشد یعنی در غیر محل درستش انفاق کند، ريخت پاش، #تبذیر و #اسراف خواهد بود. هرچند این کار، اسم آن طرف را در بین مردم بالا برده و مشهور میسازد اما او را نزد خدا کوچک کرده و عملا از چشم خدا خواهد افتاد. (مَن كانَ فيكُم لَهُ مالٌ فَإِيّاهُ وَ الفَسادَ! فَإِنَّ إعطاءَهُ في غَيرِ حَقِّهِ تَبذيرٌ و إسرافٌ‌، و هُوَ يَرفَعُ ذِكرَ صاحِبِهِ فِي النّاسِ و يَضَعُهُ عِندَ اللّهِ‌) 🔺و هيچ كس نيست كه مالش را #نابجا و براى غير شايستگان خرج كند، مگر آنکه خداوند سپاس آنها را از وى دريغ دارد و دوستىِ غیر او در دلشان افتد؛ و اگر هم از آنان كسى او را سپاس گويد و برايش دل بسوزاند، از باب #چاپلوسى و ناراستى خواهد بود و اگر روزگار برعکس شده و او به آنان محتاج شود و نيازمند جبرانشان گردد، آن گاه، فرومايه‌ترين دوست و بدترين يارِ او خواهند بود. (و لَم يَضَعِ امرُؤٌ مالَهُ في غَيرِ حَقِّهِ و عِندَ غَيرِ أهلِهِ إلاّ حَرَمَهُ اللّهُ شُكرَهُم، و كانَ لِغَيرِهِ وُدُّهُم؛ فَإِن بَقِيَ مَعَهُ مِنهُم بَقِيَّةٌ مِمَّن يُظهِرُ الشُّكرَ لَهُ و يُريهِ النُّصحَ فَإِنَّما ذلِكَ مَلَقٌ مِنهُ و كَذِبٌ‌؛ فَإِن زَلَّت بِصاحِبِهِمُ النَّعلُ ثُمَّ احتاجَ إلى مَعونَتِهِم و مُكافَأَتِهِم فَأَلأَمُ خَليلٍ و شَرُّ خَدينٍ‌) 🔺و هيچ كس نيست كه دارايى‌اش را نابجا و براى #ناشايستگان صرف كند، مگر آنکه تنها بهره‌اش، ستايشِ فرومايگان و سپاسِ بَدان باشد، آن هم تا زمانیکه به احسان و بخشش خويش ادامه دهد و نادان ها او را مدح و ثنا کرده و درباره‌اش میگویند: «او چه بخشنده است!» او نزد #جاهلان، اهل جود و بخشش خواهد بود اما نزد خدا، #بخيل به شمار مى‌آيد. پس چه بهره‌اى مرگبارتر و زيانبارتر از اين بهره است‌؟ و كدام كارِ به ظاهر نيك، سودش كم تر از اين كار است! (و لَم يَضَعِ امرُؤٌ مالَهُ في غَيرِ حَقِّهِ و عِندَ غَيرِ أهلِهِ إلاّ لَم يَكُن لَهُ مِنَ الحَظِّ في ما أتى إلاّ مَحمَدَةُ اللِّئامِ و ثَناءُ الأَشرارِ ما دامَ عَلَيهِ مُنعِما مُفضِلاً و مَقالَةُ الجاهِلِ‌: ما أجوَدَهُ‌! و هُوَ عِندَ اللّهِ بَخيلٌ‌. فَأَيُّ حَظٍّ أبوَرُ و أخسَرُ مِن هذَا الحَظِّ؟! و أيُّ فائِدَةِ مَعروفٍ أقَلُّ مِن هذَا المَعروفِ؟!) 🔺پس هر يك از شما را مالى است، با آن به خويشاوندان پيوند رسانَد؛ و ميهمانىِ نيكو ترتيب دهد؛ و رنجور و اسير و در راه مانده را رهايى بخشد؛ كه هر آينه دستيابى به اين خوى‌ها هم در دنيا مايه كرامت است و هم در آخرت، سبب شرافت. (فَمَن كانَ مِنكُم لَهُ مالٌ فَليَصِل بِهِ القَرابَةَ‌، وَليُحسِن مِنهُ الضِّيافَةَ‌، وَليَفُكَّ بِهِ العانِيَ وَ الأَسيرَ وَ ابنَ السَّبيلِ‌؛ فَإِنَّ الفَوزَ بِهذِهِ الخِصالِ مَكارِمُ الدُّنيا و شَرَفُ الآخِرَة) ➕ مطالعه کامل روایت