⁉️متن شبهه: 👇👇
همواره یک شبهه رایج و کهنه توسط اسلام ستیزان مطرح می شود که چرا پیامبر اسلام(ص) چندین همسر داشته؟ و آیا ازدواج های پیامبر برای هوسرانی بوده؟ (معاذالله)
✅ پاسخ شبهه: 👇👇👇
💠💠اولا: هیچکس ادعانکرده پیامبر(ص) اصلانیازجنسی نداشته است.
💠💠ثانیاٌ:درباره تعدادزنان پيامبربرخي به مبالغه سخن گفته اند.پیامبر(ص) درطول حیاتشان با 13 زن خطبه عقدخواند،ازاین تعدادبا دوتن به برگزاری خطبه عقدبسنده کردو بدون عروسی و زندگی مشترک ازهم جداشدند. اما 11 تن را به خانه بردو با آنان زندگی کرد: خدیجه،سوده، عایشه، زینب ام المساکین، حفصه،ام سلمه، زینب بنت جحش، جویریه، ام حبیبه، میمونه، صفیه؛ که هنگام رحلت ایشان، 9 تن آنها زنده بودند.
(ضمنا حکم محدود کردن ازدواج دائم به 4 همسر پس از ازدواجهای پیامبر بوده (تا قبل از سال 9 هجری))
💠💠 ثالثا:ازدواج های پیامبر (ص) برای ارضاء غرایزنفسانی نبوده، به دلایل زیر:👇
1 – ازدواج پیامبر(ص) در 25 سالگی با بیوه ای که 15 سال ازاو بزرگتربوده و 25 سال زندگی با اوبدون اختیارهمسری دیگر . ایشان تا حدود ۵۵ سالگی تنهایک همسر داشتند.👌
"جان ديون پورت" مي گويد: "آيا ممکن است مردي که به شهرت توجهي بسيار دارد، در چنان کشوري که تعدد زوجات عمل عادي محسوب مي شد،در چنان کشوري که تعدد زوجات عمل عادي محسوب مي شد،براي مدت 25 سال به يک زن قانع باشد، آن هم 15 سال از او بزرگ تر؟! (جعفر سبحانی ، فرازهایی از تاریخ اسلام)
2 – بنابر شواهد تاریخی پيامبر(ص) از ناحيه افراد و قبائل مختلف تحت فشار بود كه از آنها همسر بگيرد، و هر يك از قبائل مسلمان افتخار مى كردند كه زنى از آنها به همسرى پيامبر (ص) در آيد، حتى بعضى از زنان بدون هيچگونه مهريه، حاضر بودند خود را به عنوان (هبه ) در اختيار آن حضرت بگذارند و بى هيچ قيد و شرط با او ازدواج كنند. (از جمله عایشه و حفصه که توسط پدرانشان ابوبکر و عمر، به پیامبر پیشنهاد شدند)
به همین دلیل، قرآن، بعد از گرفتن 9 زن، ازدواج دیگر را بر پیامبر ممنوع کرد. (آیه 52 سوره احزاب) بنابراین آزادى پیامبر در ازدواج، متوقف مىشود، تا مردم بدانند که ازدواج پیامبر(ص) تنها برای پاسخ به غریزه انسانی و دفع شهوت نبوده، بلکه هدف والاتری در آن وجود داشته است.
3- همه همسران پیامبر بجزعایشه بیوه بودند.چرا پیامبربعد از او با زنان بیوه و مسنی که از زیبایی بهره نداشتندازدواج کرد؟!
4- زندگی زاهدانه و به دور از تجملات پیامبر(ص) با هوسرانی و انگیزه ارضاء غرایز نفسانی منافات دارد.
5- دو تن ازهمسران پیامبر( ص) کنیزبودند (جویریه و صفیه) که پیامبر(ص) می توانست بدون ازدواج ازآنها لذت ببرداما پیامبرابتدا آنها را آزاد کرد،سپس آنها بااختیار خودبا پیامبر(ص) ازدواج کردند.👌
5- پیامبر(ص) با قبایلی وصلت می کردکه برای تحکیم روابط سیاسی به اتحادبا آنهانیاز داشت.مانند ام حبیبه دخترابوسفیان ازبنی امیه،ام سلمه از بنی مخزوم، سوده از بنی اسد، به همین دلیل با هیچ دختری از انصار ازدواج نکرد زیرا از ناحیه آنان خطری احساس نمی کرد.
دقیقابه همین دلیل،پس ازازدواج رسول خدا(ص) با جويريه و صفيه هیچگونه تحركى را از سوى بنى نضير و بنى مصطلق (دو قبیله یهودی مدینه) در برابر آن حضرت مشاهده نمیکنیم.
6 – دربحبوحه جنگهای سخت ( احد) ازدواج های متعددداشت ولی بعدازفتح مکه (پایان بحران های سیاسی) ازدواجی انجام نداد.
بنابراین همگی ازدواجهابنا به مصالح سیاسی و اعتقادی بوده: ✔️تحکیم روابط باقبایل بزرگ عرب، ✔️تغییرفرهنگهای غلط زمانه مثل منع ازدواج باهمسر پسرخوانده،✔️ تکریم یک بانوی محترم و..
💠💠 رابعا: تحلیل ازدواجهای پیامبربدون توجه به فرهنگ ازدواج درجزیره العرب درآن عصر وحتی عصرکنونی اشتباهی بزرگ است. درآن جامعه:
1 –چندهمسری امری معمول وپسندیده بود. (هنوز هم هست) 👉
2 – محدودیت سنی برای ازدواج وجود نداشت.
3 – مجردماندن زنان بیوه امری ناپسند و زشت تلقی می شد.👉
4- محدودیت درتعداد همسر وجود نداشت.و اسلام آنرامحدود کرد.
5 – دروضعیت ناگواراقتصادی حاکم برآن جامعه وتمرکز ثرون دردست قدرتمندان،همسرگزینی وسیله ای برای کمک به خانواده دختر بود.به همين جهت بودکه مشرکان قريش، درمسير مبارزه اقتصادي به پيامبر(ص) شوهران دختران آن حضرت راتشويق مي کردندکه دختران پيامبر را طلاق دهند و آنان را به خانه پيامبر بفرستدتابه اين وسيله،مشکل اقتصادي پيامبر بيش تر بشود.
6 –جنگهای قبیلگی با ارتباطات فامیلی حذف میشد. لذا با ازدواج،درگیری ها ازبین می رفت و مودت ایجاد می شد.
@ayeha313
#معرفی_کتاب
📚ارمغان
مشتمل بر شش بخش است که در بخش اول آن به مفهومشناسی کارآمدی و رابطهی آن با دستاوردها پرداخته شده است.
بخش دوم کتاب به بیان اهداف و آرمانهای انقلاب اسلامی از جمله؛ آرمانهای فرهنگی، اجتماعی و علمی، اهداف و آرمانهای سیاسی و اهداف و آرمانهای اقتصادی، اختصاص یافته است.
در بخش سوم کتاب امکانات و ظرفیتهای موجود نظام اسلامی اعمّ از امکانات مادّی و غیرمادّی مورد بررسی قرار گرفته است.
موانع پیش روی انقلاب اسلامی عنوان بخش چهارم از این کتاب است که با تقسیم موانع موجود به موانع بیرونی و درونی این بحث را در بر گرفته است.
در بخش پنجم با برشمردن دستاوردهای انقلاب اسلامی در سطح جهان، سیاست، اقتصاد، دین و ...، پیشرفتهای ایران در عمق و سطح مورد توجّه قرار گرفته است.
و در نهایت در بخش پایانی این کتاب به ضرورت تلاش برای کم کردن فاصله با حکومت اسلامی مطلوب و مراحل دستیابی به تمدّن جهانی اسلامی پرداخته شده است.
@ayeha313
#شهرام_ناظری
زاده: ۲۹بهمن ۱۳۲۸ (۷۲ سال)
کرمانشاه، ایران
ژانر: موسیقی اصیل ایرانی
موسیقی کُردی
موسیقی مقامی و خانقاهی ایرانی
ساز(ها): سهتارسالهای فعالیت۱۳۵۴–اکنون
ناشر(ان)
کانون چاووش نواگر ورلد نتورک سروش خوشنوا آواز بیستون همآواز چهارباغ بانگ آوای باربد سونی میوزیک
#نام_آوران_ایران
شهرام ناظری (زادهٔ ۲۹ بهمن ۱۳۲۸)
موسیقیدان و خوانندهٔاهل ایران است. او از خوانندگان شناختهشدهٔ موسیقی اصیل ایرانی و ملقب به «شوالیهٔ آواز ایران» است. مجمع انجمن آسیاوی را «هنرمند برتر آسیا»،
نیویورک تایمز او را «بلبل فارسی»
و کریستین ساینس مانیتور او را «لوچانو پاواروتیایران» نامیدهاست.
شهرام ناظری از آغاز دهه پنجاه به عنوان یک هنرمند شناخته شد و نخستین آلبومهایش به صورتِ آلبومهای مشترک بامحمدرضا شجریان با محتوای میهنی و مضامینی نظیر آزادیخواهی در اواخر دهه پنجاه توسط کانون چاووش منتشر شد و از آثار کانون چاووش، تصنیفهای ایران ای سرای امیدساختهٔ محمدرضا لطفی بر روی شعری از ه.ا.سایه که توسط هم شجریان و هم ناظری خوانده شد، و آزادی با صدای ناظری وهمراه شو عزیز با صدای شجریان، به شهرت بالا رسیدند. پس از پایان کار کانون چاووش، ناظری در دهه شصت به خواندن قطعات بسیار با شعر مولانا جلالالدین بلخی پرداخت و نخستین خوانندهای شد که بهطور ویژه به شعر مولوی توجه کردهاست و از آن میان، آلبوم گل صدبرگ به شهرت و محبوبیتِ بالا رسید. در آغاز دهه هفتاد، همکاری شهرام ناظری با پسرعمویش کیخسرو پورناظری منجر به خلق آثاری با ساز تنبور شد. از آثار حاصل این دوره، تصنیف مهتابرو شهرت خاصی یافت.
از معروفترین تصنیفهای شهرام ناظری میتوان به تصنیفهای اندک اندک با شعر مولانا در آلبوم گل صدبرگ، تصنیف آتشی در نیستان با شعر مجذوب تبریزی در آلبومی به همین نام، کاروان شهید با آهنگ محمدرضا لطفی و شیدا شدمبا شعر خودش، تصنیف مهتابرو در آلبومی به همین نام، و تصنیفهای میهنی و ایراندوستانهاش (مانند سرود ایران جوانیا آثار کانون چاووش) اشاره کرد. همچنین، آثاری که ناظری به زبان مادریاش (زبان کُردی) اجرا کرده، مشهورند. از معروفترین آثار کردیِ کرمانشاهانی که ناظری نیز خوانده میتوان به تصنیفهای قدیمیِ کابوکی، شیرین شیرین و واران وارانه اشاره کرد که او بازخوانی کردهاست.
ناظری در سال ۲۰۰۷، از سوی دولت فرانسه نشان لژیون دونور و در سال ۲۰۱۴ «نشان شوالیه ملی لیاقت» فرانسه به او اهدا شد.نیویورک تایمز به او لقب «بلبل ایرانی» دادهاست
شهرام ناظری در کوچهٔ یخچالی در برزهدماغ (کرمانشاه)کرمانشاه، در خانوادهای کُرد آشنا با موسیقی و شعر متولد شد. وی صدای دلنشینش را از پدر و مادر خویش به یادگار دارد و از دوران خردسالی توسط مادرش با شعر و آواز آشنا شد؛ پدرش نیز صدای لطیفی داشت و ضمن آشنایی با گوشهها وردیفهای آواز ایرانی، سهتار هم مینواخت. وی از سبک قدما و خوانندگان آن دیار به خصوص «شیخ داوودی» خوانندهٔ بزرگ آن زمان بهره گرفته و نیز داشتههایش را در اختیار فرزندش گذاشت.
بزرگ این خانواده، استاد پرویز خان پورناظری معروف به حاجی خان خود از شاگردان درویش خان و کلنل وزیریبودهاست. اکثر موسیقیدانان کرمانشاه توسط وی با نت و موسیقی اصیل ایرانی آشنا شدهاند. این محیط مناسب هنری موجب شد تا شهرام ناظری بتواند در سن ۷ سالگی اولین برنامهٔ هنری خود را در رادیوی کرمانشاه همراه با تار درویشی، از نوازندگان معروف آن زمان کرمانشاه، اجرا نماید. پس از آن در سن ۱۱ سالگی نیز توانست در رادیو تلویزیون ایران چند برنامهٔ آواز ایرانی اجرا کند.
ناظری همواره در پی بهره بردن از مکاتب و استادان مختلف بودهاست. وی در سال ۱۳۴۵ برای بهرهگیری از محضر استادانی چون عبدالله دوامی، نورعلی خان برومند، عبدالعلی وزیری،محمود کریمی
عازم تهران شد و ضمن بهرهگیری از محضر این استادان، سهتار را نیز نزد استادان احمد عبادی،جلال ذوالفنون و محمود هاشمی فرا گرفت.
شهرام ناظری به مدت یک سال نیز در تبریز با نوازندگان و موسیقیدانان آن دیار مانند غلامحسین بیگجهخانی و محمود فرنام قیطانچیان که خود از شاگردان اقبال آذر بودند در زمینه موسیقی ایرانی کار کرد. در سال ۱۳۵۴ بنا به پیشنهاد نورعلیخان برومند به استخدام رادیو تلویزیون ایران درآمد و اولین برنامهٔ خود را با گروه شیدا به سرپرستی محمدرضا لطفی با مثنوی مولوی و ترانهای از شیخ بهایی اجرا کرد، پس از آن با گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان کار خود را ادامه داد. دوستی نزدیک و رفتوآمد خانوادگی شهرام ناظری جوان با محمدرضا شجریان نیز از سال ۱۳۵۴ و از دیدار در ساختمان رادیو ملی ایران آغاز شد، و نزدیک به هفت سال
به درازا کشید. ناظری در سال ۱۳۵۵ در نخستین آزمون موسیقی سنتی ایران با نام باربد شرکت کرد و توانست مقام نخست را در رشتهٔ آواز در این آزمون به دست آورد. در سال ۱۳۵۶ همراه با گروه سماعی به سرپرستیاصغر بهاری و حسن ناهید برای اجرای کنسرت در جشنوارهٔ توس انتخاب شد.
شهرام ناظری در دهه هشتاد خورشیدی به پژوهش و مسیریابی برای آرایه موسیقی نوین پرداخت. پژوهش بر نحوه اجرایشاهنامه فردوسی و پروژهٔ مولوی که در سال جهانی مولانا از فعالیتهای وی در این سالها میباشد. وی در این سالها چندین آلبوم دیگر منتشر کرد که آثار آواز اساطیر، لیلی و مجنون، لولیان، مولویه (شور رومی) و سفر عسرت از آن جمله میباشند.