eitaa logo
کتیبه و پرچم باب الحرم
10.1هزار دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
50 ویدیو
568 فایل
🔸فروشگاه باب الحرم↶ @babolharam_shop ثبت سفارش 👇 @babolharam_shop_admin شماره تماس: 📞09052226697 ☎️ 02155970902 ☎️ 02155970903 👈زیر نظر گروه جهادی باب الحرم و کانال متن روضه 🆔 @babolharam_net آدرس: شهرری خیابان آستانه نبش کوچه شهید رجبی پلاک 50
مشاهده در ایتا
دانلود
PTT-20210210-WA0004_091269105342.opus
530.5K
«کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam
دختر شهید و خواهر شهیدم ام کلثومم که غم روی غم دیدم واویلا واویلا واویلا واویلا با مسمار و از زهر و از تیغ و خنجر این دنیا از من گرفته سه برادر واویلا... دارم از ظلم سقیفه به دل آذر قدر من مخفی بود چون قبر مادر واویلا... من زاده ی کوثر و هل اتی هستم آه ای فلک از چه رو بسته ای دستم واویلا... دیده ام آتش گرفته یک پروانه خزان آمده به غارت گلخانه واویلا... یا رسول الله شده دیده ام خونبار من کجا و رفتن به کوچه و بازار واویلا.... «کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam
با دل بشکسته و / اشک دو عین آمدم مدینه راهم مده / که بی حسین آمدم ببین که شرمنده و / خسته و سر گشته ام که بی علی اصغر و / رقیه برگشته ام وای حسینم حسین / وای حسینم حسین ....... مدینه یک نصف روز / بی کس و یاور شدم نمی شود باورم / که بی برادر شدم گشته دم واحسین / ذکر و مناجات من پیرهن کهنه ی/ او شده سوغات من وای حسینم حسین / وای حسینم حسین ...... مدینه دیدم حسین / بی کس و تنها شده بر سر انگشتر و / عمامه دعوا شده دیدم در قتلگاه / بر سر او ریختند چقدر سنگ و نی بر / پیکر او ریختند وای حسینم حسین / وای حسینم حسین ........ چه عزتی داشتم / مدینه یادش به خیر چه حرمتی داشتم / مدینه یادش به خیر مدینه خون گریه کن / کار حرم زار شد میان بازار شام / دخت علی خار شد وای حسینم حسین / وای حسینم حسین
4_6028409920502643038.mp3
526K
«کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam
من بر علی و فاطمه نور دوعینم شریک غمهای شریکة الحسینم من روضه خوانِ داغِ ؛ گلهای کربلایم گریه کنِ عزایِ ، حسین سر جدایم آه و واویلا ؛ آه و واویلا ...... شش ماه بر غمهای زینب گریه کردم شش ماه بر شش ماهه هر شب گریه کردم از خاطرم نرفته ؛ آن طفل شیرخواره گلوی نازکش شد ؛ با تیر پاره پاره آه و واویلا ؛ آه و واویلا ....... شش ماه گریه کردم و از حال رفتم با یاد آن ساعت که در گودال رفتم با خواهرم رسیدم ؛ محزون و دل شکسته دیدم که شمر ملعون ؛ بالاسرش نشسته آه و واویلا ؛ آه و واویلا .... زینب به سر بر تلّ زینبیّه میزد مادر ما ناله یا بنیّ میزد یادم نرفته زینب ؛ پیر و شکسته تر گشت به خیمه مو سفید و ؛ قامت خمیده برگشت آه و واویلا ؛ آه و واویلا ...... اشک مخدرات از یادم نرفته دروازه ساعات از یادم نرفته معجر پاره ام را ؛ بر رخ گرفته بودم من که میان بازار ؛ هرگز نرفته بودم آه و واویلا ؛ آه و واویلا
4_6028409920502643063.mp3
538.6K
«کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam
🏴سبک شور وفات شهادت گونه حضرت ام کلثوم سلام الله علیها 🏴بند اول الگوی حجب و حیا به بانوان مقتدا ثانیِ خیرالنساء دختر شیر خدا اسوه ی عشق و وفا معدن جود و سخا منبع فیض و عطا خواهر خون خدا ایتها المحترمه یا ام کلثوم ایتها المعظمه یا ام کلثوم ایتها المکرمه یا ام کلثوم تو افتخار اولیایی خطابه خوان کربلایی مثال شاهه لافتایی مدد بی بی یا ام کلثوم 🏴بند دوم کشیدی بر روی دوش از کربلا تو علم میفته با خطبه هات لرزه به کاخ ستم رسوندی پیغامو به کوفی و اهل عناد با نطق تو ریخت بِهَم بساط ابن زیاد یک تنه مثه لشکری یا ام کلثوم دقیقا عین حیدری یا ام کلثوم خداوکیلی محشری یا ام کلثوم تو حامی دین خدایی راوی مشق کربلایی جبل الصبر نینوایی مدد بی بی یا ام کلثوم ۱۴۰۰/۱۱/۰۶ 🙏التماس دعای خیر ✍🎵کربلایی امیرحسین سلطانی
4_6021554770446125989.mp3
1.34M
«کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam
جایی که حُسن مَطلع قرآن ما علی ست در شرع من شروع سخن ذکر یاعلی‌ست هر چند ذات عزّ و جل نیست دیدنی‌ وقتی بنا شود به تجسّم ؛ خدا علی‌ست طبق روایتی که خودش نقل کرده‌است پُشت و پناه سلسله‌ی انبیا علی‌ست آن‌کس که بعد خلقت او بارها به خویش فرموده‌است ذات خدا مرحبا ؛علی‌ست ذکری که باز می‌کند از کار ما گِرِه ((یامصطفی‌محمّد و یامرتضی‌علی‌ست)) ------------------------------------------------- دل را علی به تیر نگاهی شکار کرد مارا همان نگاه به‌عشقش دچار کرد خُمس‌و نماز و روزه‌و حجّ‌و زَکات؛نَه ما را فقط ولایت او رستگار کرد مارا پس از زیارت بالا سر؛ از کرم در کشتی نجات حسینش سوار کرد باید به شُکر بندگی شاه لافتی تا وقت هست سجده به پروردگار کرد شاگرد قنبرم که به من یاد داده است باید فقط به عشق علی افتخار کرد --------------------------------------------- از راه او ندیده کسی مستقیم تر از او کسی نداشته خُلقی عظیم تر وقت رکوع بخشش انگشتری کُنَد یعنی نیامده کسی از او کریم تر بادست‌خود به‌قاتل‌خود می‌دهد دوا بالله‌قسم که‌نیست از او دل‌رحیم تر از هرکسی که فکر کنی غیر مصطفی دانا تر و خَبیر تر است و حکیم تر تاکیید می کنیم نه از عالم اَلَست حیدر امیر بوده از آن هم از قدیم تر -------------------------------------------- دست‌علی‌به‌کون‌ومکان‌نظم‌داده‌است اندیشه‌اش‌به‌نظم‌ِجهان‌نظم‌داده‌است شاهدمثال‌عینی ما هست رَدّ شَمس انگشت‌او‌ به چرخ‌زمان‌نظم‌داده‌است با باز و بسته‌کردن‌مُشتش‌ - به‌ قلب ما بخشیده‌جان‌و بَر ضربان‌نظم‌داده‌است نیل و فرات و دجله روانند اگر چنین دست‌علی به حرکتشان نظم‌داده‌است ذکرش نجات داده یقیناً "اقامه"را تکرار نام او به"اذان‌" نظم‌ داده‌است ------------------------------------------- با گفتن فضائل او عشق‌ می‌کنیم با دیدن شمایل او عشق می‌کنیم فرقی نمی‌کند که کجا جَمع‌مان کند پیوسته‌ در محافل او عشق می‌کنیم با یازده امامِ ز سر تا قَدَم علی با جلوه‌های‌ کامل او عشق می‌کنیم او حاضرست‌در همه‌جا؛پس‌من‌وشما در بزم او مقابل او عشق می‌کنی شبهای قدر نیز پس از ختم "یاعلی" با سَبّ و لعن قاتل او عشق می‌کنیم -------------------------------------------- ((مجموعه‌ی‌صفات‌خدا می‌شودعلی)) روح نماز و روح دعا می‌شود علی وقتی که روبروی محمّد بایستد آیینه‌ی تمام نما می‌شود علی وقتی‌که‌راه چاره بر او بسته‌ می‌شود ذکر لب پیمبر ما می‌شود علی اعراب طبل خاتمه جنگ می‌زنند ازجا به‌قصدجنگ‌که پا می‌شود علی هرکس‌که‌پیش روی تو گردن‌کشی کند از طول یا به عرض دوتا می‌شود علی ------------------------------------------- یا از حدود تیغ تو باید فرار کرد یا مثل ما به‌ کُشته‌شدن افتخار کرد از روی‌ جهل زندگی‌اش را به باد داد رزمنده‌ای‌که پیش‌تو گرد و غبار کرد پی بُرد بر شجاعت تو عمر‌ِ عبدوَد روزی که سر به قبضه‌ی تو واگذار کرد در بدر و در حُنین و تَبوک و اُحُد ؛خدا کفّار را به دست علی تار و مار کرد طوری دونیمه‌شدکه‌پس از چارده‌صَده مرحب‌هنوزمانده‌که‌حیدرچکار کرد! ------------------------------------------- دور سر تو آینه ها دور می‌زنند اهل زمین و اهل سما دور می‌زنند تا از طواف خانه‌ی تو بهره‌ور شوند اطراف کعبه شاه و گدا دور می‌زنند شبهای جمعه دور ضریح تو انبیا تاصبحدم به‌جای خدا دور می‌زنند ذرّات خاک شهر نجف تا که دُر شوند گِرد تو صبح و ظهر و عشا دور می‌زنند در حول‌وحوشِ‌گنبدو ایوان‌و ناودان با اشتیاق خاطره‌ها دور می‌زنند ---------------------------------------------- روح‌و روان‌و جان‌و جهان منی علی فرموده مصطفی تو جنان منی علی فرموده مصطفی که میان تمام خلق تو همتراز فاطمه جان منی علی تضمین شده‌ست امنیتم در جوار تو حصن‌حصین‌و کهف امان منی علی من دائم العبادتم از برکت شما تا آن زمان که ورد زبان منی علی روز ظهور بر همگان فاش می‌شود تو صاحب‌الزّمانِ زمان منی علی
ای قطره در حوالی دریا قدم مزن ای ذره از ستایش خورشید دم مزن حرف وجود را به زبان عدم مزن کار تو نیست؛ مدح علی را قلم مزن هرچند آرزوی من از او سرودن است کی در توان بنده خدا را ستودن است روزی اگر که خلق به وصفت زنند دم یا شاعران شوند به مدح تو هم قسم دریا شود مرکب و اشجار هم قلم صدها هزار حافظ و سعدی و محتشم لالند در بیان تو یا مرتضی علی وقتی که هست وصف تو کار خدا علی باید غزل نوشت گدای در تو را باید سرود هر نفس قنبر تو را من کیستم که وصف کنم بوذر تو را باید که واژه واژه ی هر منبر تو را دریایی از بحار، و یا الغدیر کرد خود را چنان سخن، به کمندت اسیر کرد پر کرد تا صدای خدا گوش کعبه را روشن نمود خانه ی خاموش کعبه را دیدار تو ربود ز سر هوش کعبه را دیدند باز بودن آغوش کعبه را یعنی که باده ریخت ز پیمانه ی خدا دیدند حق درآمده از خانه ی خدا راهی اگر به سمت خدا هست راه توست غیر از خدا زمین و زمان در پناه توست خوشبخت کیست؟! انکه هلاک نگاه توست کعبه کجاست؟! کعبه همان زادگاه توست کعبه همانکه در طلبت سینه میدرد هر شب بر آستان نجف سجده می برد گفتم نجف دوباره به غم مبتلا شدم بی اختیار راهی ایوان طلا شدم هر بار که مسافر کرب و بلا شدم در آسمان شهر تو اول رها شدم ای کوه! باز اذن به این کاه می دهی؟ ما را به خانه ی پدری راه می دهی؟ ای خانه ی تو خانه ی ما از قدیم ها بابای مهربان تمام یتیم ها هستند در پناه تو حتی رجیم ها محشر نجاتمان بده از چنگ بیم ها ای کاش روز حشر من اهل رجب شوم با دست های فاطمه ات منتخب شوم
خدا در کعبه مهمان دارد امشب حرم در سینه قرآن دارد امشب زمین خورشیدِ تابان دارد امشب محمد یک جهان جان دارد امشب درون بیت جانان دارد امشب فلک اسرار پنهان دارد امشب نوشته بر در و دیوار کعبه که امشب بخت گشته یار کعبه الا عیدت مبارک باد کعبه خدا امشب امامت داد کعبه علی در تو قدم بنهاد کعبه تولد یافت عدل و داد کعبه مبارک باد این میلاد کعبه چه شوری در وجود افتاد کعبه بتان هم با علی گفتند امشب سخن ها با علی گفتند امشب خداوند حرم را مظهر است این محمد را چو جان در پیکر است این تمام هستی پیغمبر است این زمین و آسمان را محور است این یم و طوفان و موج و لنگراست این چگویم حیدر است این حیدر است این تمام افتخار کعبه این است خدا گفته امیر المؤمنین است مه برج اسد امشب اسد زاد اسد، آری اسد، بنت اسد زاد ازل را جلوه ی حسن ابد زاد جمال قل هو الله احد زاد بگو مرآت الله الصمد زاد خدارا چشم وگوش و وجه و ید زاد رخ صاحب حرم تا شد هویدا حرم گمگشته اش را کرد پیدا جهان یک سایه از دیوار مولاست زمان هم مست و هم هشیار مولاست فضا لبریز از انوار مولاست حرم محو گل رخسار مولاست خدا در کعبه مهماندار مولاست محمد عاشق دیدار مولاست که دیده بزم الله الصّمد را؟ خدا و حیدر و بنت اسد را مرا مولا و سرور کیست؟ حیدر دل و دلدار و دلبر کیست؟ حیدر امیر دادگستر کیست؟ حیدر امام عدل پرور کیست؟ حیدر محمّد (ص) را اگر پیغمبری بود خدا داند که او هم حیدری بود علی مرآت ربّ العالمین است علی استاد جبریل امین است علی سرّ خداوند مبین است علی آیینۀ حقّ الیقین است علی مولای اصحاب الیمین است علی کلّ ولایت کلّ دین است همین است و همین است و جز این نیست کسی جز او امیرالمؤمنین نیست علی ذکر و علی حمد و علی دم علی بیت و مقام و رکن و زمزم علی یعنی صراط الله اعظم علی یعنی کتاب الله محکم علی یعنی تمام دین آدم علی یعنی امام کلّ عالم علی در عالم خلقت یکی بود محمّد هم به مهرش متّکی بود تو در جسم نبی جانی علی جان تو اصل اصل ایمانی علی جان تو روح روح قرآنی علی جان تو نوحِ نوح طوفانی علی جان تو میزانی تو فرقانی علی جان تو روز حشر ساطانی علی جان لوای حمد در دست تو باشد تمام حشر پابست تو باشد تو جا بر دوش پیغمبر گرفتی تو در از قلعۀ خیبر گرفتی تو از عَمر دلاور سر گرفتی تو چون جان مرگ مرگ را در بر گرفتی تو از ختم رسل کوثر گرفتی تو دل از انبیا یکسر گرفتی تو قاتل را ز رأفت شیر دادی تو خصم خویش را شمشیر دادی تو روی خاک، معراج نمازی تو بال طایر راز و نیازی تو درد عالمی را چاره سازی تو وقت جان فشانی پیشتازی تو دل بشکسته گان را دلنوازی تو بین انبیا نشکفته رازی اگر چه با خلایق زیستی تو خدا می داند و بس کیستی تو به جز تو کیست با آن اقتدارش زند وصله به کفش وصله دارش فلک خورشید گردون خاکسارش کند اشک یتیمی بی قرارش فدای لطف و احسانت علی جان که «میثم» شد ثنا خوانت علی جان
بسم‌الله الرحمن الرحیم ای طبیبا نظری کن دل بیمار مرا آنقدر گریه کنم تا بخری بار مرا قدر یک سال فقط گریه بدهکارم من کرمی کن بپذیر عمر بدهکار مرا پهن کردم سر راه تو بساطی ای دوست تا که رونق دهد احسان تو بازار مرا پرده پوشی تو پایم به حرم وا کرده به کناری نزدی پرده اسرار مرا گردنی کج ، سرِ پایین ،به پناه آمده ام آخرِ سال تو سامان بدهی کار مرا آمدم تا که بگویم به خودم بد کردم تا که اسباب شفاعت کنی ؛ اِقرار ِمرا آخر کار شده شوق شهادت دارم پس به تأخیر میانداز تو دیدار مرا خاک جبهه چقدر بوی وصالت می داد کاش پاسخ بدهی خواهش و اصرار مرا ناز دلدار کشیدن تن بی سر خواهد درشلمچه تو ببین شاهد گفتار مرا ** سامرا روضه به پا میکنی آقا ،تنها یاریِ خویش ببر دیده ی خونبار مرا چِقَدَربی ادبی شد به امام هادی سخت کرده بخدا روضه ی او کار مرا جایِ معصوم مگر بزم شراب است ،آقا گوش کن روضه ی این قلبِ عزادارِ مرا توخودت گفته ای: خون گریه کنم هر جایی که بگویند غمِ عمه ی بی یار مرا وسط بزم شراب عمه ی ما گیر افتاد گفت :یارب برسان میر وعلمدار مرا آستین پاره حجاب سر وصورت می شد پیش چشمش به لبِ یار جسارت می شد
بسم‌الله الرحمن الرحیم حال و هوای چشم ترت جور دیگری ست ذکر قنوت هر سحرت جور دیگری ست وقتی میان سجده به معراج می پَری پِی می برم که جنس پرت جور دیگری ست حتّی نسیم کویِ تو هم اعتراف کرد عطر بهشتی گذرت جور دیگری ست در سامرا همیشه زیارت لذیذ هست طعم زیارت سحرت جور دیگری ست هادی ترین چراغ هدایت کلام توست. نور چراغ شعله ورت جور دیگری ست این جامعه ز "جامعه" ات رُشد کرده است محصول کِشت پر ثمرت جور دیگری ست درندگان کنار تو آرام می شوند بر روی قلب ها اثرت جور دیگری ست ارباب های ما همگی با سخاوتند امّا عنایت پدرت جور دیگری ست کشکول چشم های مرا پر ز اشک کن حال گدای پُشت درت جور دیگری ست زهری رسید و شمع وجود تو آب شد سوسوی نور مختصرت جور دیگری ست دیگر گُمان کنم جگری هم نمانده چون خون لخته های دور و برت جور دیگری ست او دیده دست و پا زدنت کنج حجره را... آه دمادم پسرت جور دیگری ست شُکر خدا سر از بدن تو جدا نشد شُکر خدا کفن به تنت "بوریا" نشد شکر خدا به پیرهنت نیزه ای نخورد شکر خدا که بر بدنت نیزه ای نخورد پیشانی تو سنگ و عصایی ندیده است آقا!دو پلک شب شکنت نیزه ای نخورد تو دست و پا زدی نه ولی زیر دست و پا بال تو وقت پر زدنت نیزه ای نخورد شکر خدا که دور و بر تو سنان نبود شکر خدا که بر دهنت نیزه ای نخورد عمامه و عبای تو سهم عدو نشد با سُمِّ اسب پیکر تو زیر و رو نشد
بسم‌الله الرحمن الرحیم ابر بارانی ام و این شب ها پا به پای غم تو می بارم تشنه ی گریه ام و می خواهم سر به خاک قدمت بگذارم اشک یعنی که درون قلبم باز هم درد زیادی دارم من عزادار گل زهرایم ماتمِ حضرت هادی دارم سامرا گفتم و قلبم لرزید ناگهان پرده ی چشمم تر گشت داغ تصویر حریمی ویران تلخی خاطره هایم برگشت من از احوال حریمت آقا... شدت فاجعه را می خوانم... با دل خسته مفاتیح به دست... خط به خط جامعه را می خوانم... عادت دست شما احسان است... من به دنبال کرم آمده ام... از گدایان قدیمی توٱم... بازهم سمت حرم آمده ام... اینقدر آه نکش می سوزم... از دلم زمزمه بر می خیزد... تا که بر روی زمین می افتی... ناله ی فاطمه بر می خیزد... لحظه ی آخر خود می دیدی مادرت با دل شاکی آمد آه اینبار خدا رحم کند با همان چادر خاکی آمد سرّ مظلومیت نام علی ع غربت شهر چه کرده با تو؟؟ سخت می افتی و برمی خیزی اثر زهر چه کرده با تو؟؟ چشم خونین تو امّا اینبار ... راوی واقعه ی عاشوراست... یاد غم های حسین افتادی... سامراء شعبه ای از کرببلاست... تشنه بودی و پریشان احوال وسط بزم شراب افتادی در همان حین که گریان بودی یاد احوال رباب افتادی زیر لب نوحه کنان می گفتی جای هر تکه کلامی...ای وای زینب و مجلس رقص و شادی عمه و چشم حرامی ای وای همه را گفتم و دیدم قطعاً جمعه ای نور سحر می آید انتقام علوی در راه است عشق با تیغ دو سر می آید
بسم‌الله الرحمن الرحیم دلم امشب گدای سامراست از تو غیر از تو را نخواهم خواست یا علیّ النقیٍ الهادی حرم تو بهشت قرب خداست آسمان خاک‌بوس گنبد تو کهکشان پیش پای تو برخاست «مهبط الوحی و معدن الرحمه» دل دریایی و زلال شماست ذره با یک اشاره‌ات خورشید قطره با یک نگاه تو دریاست «من عصاکم فقد عصی الله» است که مطیع شما مطیع خداست قصه‌ی دوستی‌تان مولا شرح و تفسیر وال من والاست «قد نشرتم شرایع الاحکام» راه غیر از شما فریب و خطاست «قولکم صدق، فعلکم حقٌّ امرکم متبع» که حکم قضاست بسته بر بال هر ملک آمین نفس جاری تو عین دعاست «من اتاکم نجی»، برای همه آن ضریح شکسته قبله‌نماست مشعل جامعه‌کبیره‌ی تو به یقین رهگشای اهل ولاست هر فرازش کتاب معرفت است سطر سطرش شعور و شور افزاست و خدا در طلیعه‌ی خلقت عرش خود را به نورتان آراست برج و باروی اقتدار شما تا قیامت بلند و پا بر جاست بزم می، برکة السباع، ای وای روضه‌هایت گریز عاشوراست خاک‌بوس در تو سلطان است هرکه بیچاره‌ی تو شد آقاست
نیمۀ شب امام را بردند خانه و خانواده مضطرب است نگران امامِ هادی شد سامرا بی قرار و ملتهب است من بمیرم که پیش چشمانش سَبِّ جدِّ گرامی اش کردند دل هفت آسمان به درد آمد بس که بی احترامی اش کردند می بَرَندش بدونِ عمامه غربت از چشمهاش معلوم است خوب که ، در رُخش نگاه کنی مثل جدّش علیست؛ مظلوم است جان به قربان آن امامی که دستهایش به غصه زنجیر است علتِ بردنش به بزم شراب به گمانم به قصد تحقیر است متوکّل مقابل حضّار اندکی آمد و توقّف کرد بی حیا از شرابِ در دستش به امام دهم تعارف کرد خواست تا که امام هادی را نحوه‌ٔ دیگری عذاب دهد گفت با او که شعر میخوانی؟ منتظر ماند تا جواب دهد حضرتش قصد شعر خواندن کرد کرد آغاز معجزاتِ کلام سخنش مثل تیغ حیدر بود محشری شد به پا ز شعر امام بر سرِ دشمنش خراب ، آقا گویی آن خانۀ مجلّل کرد شعرها در مَذَمّتِ دنیا عیش او را به غم مبدّل کرد متوکّل که منقلب گردید در خود احساس روسیاهی کرد لااقل در میان آن مجلس از امام آمد عذرخواهی کرد دشمنی هم سراغ دارم که پرچم ظلمِ بی امان برداشت در قبال سری که قرآن خواند بی حیا چوب خیزران برداشت پیش زنها و بچه ها، ملعون پستی‌اش را به خلق ثابت کرد ضربه را بر لب و دهانش زد صوت قرآن به چوب ساکت کرد گریه کردیم بر حسین ، ولی حال زینب کجا و ما ؟ هیهات ما شنیدیم و خواهرش دیده وای بر حال عمۀ سادات 🔸شاعر:
دودمه شهادت امام هادی علیه السلام : شعله ءآتش شده پا تا سرِ ابن الرضا سامرا شد کربلا( ۲) میزند از تشنگی با کام پُر خون دست و پا
‍ 🏴زمینه شهادت حضرت امام هادی علیه السلام 🏴بند اول امامِ سامرایم گل خیر النسایم به شهر خود غریب و به غم ها مبتلایم به خود میپیچمو سوزد تمام تارو پودم عطش آتش زده بر پیکر و کل وجودم به غربت میدهم جان به یاد شاه عطشان (غریبم وا اماما شهیدم وا اماما) 🏴بند دوم ز زهر کینهٔ دون شده حالم دگرگون ز شرح حال و روزم بگرید چرخ گردون کجایی ای تمام آرزویم ای حسن جان که گیری این دم آخر سرم را روی دامان شوم مهمان دلبر برم بنشسته مادر (غریبم وا اماما شهیدم وا اماما) 🏴بند سوم در آن بزم شرابم ولی در التهابم عدو با طعنه هایش دهد دائم عذابم خدا داند که آمد جانم آنجا بر روی لب در آن مجلس شدم من روضه خوان عمه زینب غمش در دل نهان است قدِ عمه کمان است (غریبم وا اماما شهیدم وا اماما) 🙏التماس دعای خیر ✍کربلایی امیرحسین سلطانی
4_5857226156310268928.m4a
1.21M
«کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam
4_5971860637326770303.mp3
382.6K
«کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam
🏴زمینه شور شهادت امام علی النقی الهادی علیه السلام 🏴بند اول تو هوای مرقد تو،کبوتره،این دل من گرد گنبد طلای تو،هی میپره،این دل من جای دیگه نمیره تا،حاجتشو،بهش بدی یه نگاه کن ببین آقا،پشت دره،این دل من دل وامونده ی من،به تو مولا اسیره امشب آخر براته،سامرا رو میگیره ای نور دهم جد امام زنده ی ما ای زاده ی زهرا مددی هادی یا مولا مولا مددی امام هادی 🏴بند دوم منه بیچاره رو ببین،گدای این،در خونم تا که جون دارم آقاجون،فدای این،در خونم اگه صد بارم برونیم،میام بازم،در خونت با نگاه مهربونت،آقای این،در خونم در خونت گدارو،میکنه پادشاه و و میبخشه خدا این،بنده ی پر گناه و دریای کرم تویی و من قطره ی ناچیز چون برگ خزانم و شبیه فصل پاییز ای نور دهم جد امام زنده ی ما ای زاده ی زهرا مددی هادی یا مولا مولا مددی امام هادی 🏴بند سوم شده دارالعزای تو،شها ببین،سینه ی من تو چشامه اشک غمت،و آتشین،سینه ی من تو رو کشتن با زهر کین،الهی من،فدای تو میسوزه از غمت آقا،شده حزین،سینه ی من سینه ام بیقرار و،برای تو کبابه بمیرم جای تو کی،بزم عیش و شرابه اونجا برای عمه جونت گریه ها کردی روضه خون شدی یاد غم کربلا کردی ای نور دهم جد امام زنده ی ما ای زاده ی زهرا مددی هادی یا مولا مولا مددی امام هادی 🙏التماس دعای خیر ✍♩کربلایی امیرحسین سلطانی
🏴سبک واحد سنگین شهادت امام هادی علیه السلام و توسل به امام زمان (عج) 🏴بند اول شد سامرا کرببلا،شد کشته هادی از جفا از زهر کینه میزند،در بین حجره دست و پا خونی شده لبهای او،آتش گرفته پیکرش این لحظه های آخر او،افتاده یاد مادرش ذکرش شده این لحظه ها،ای مادرم زهرا بیا تو قتلگاهت کوچه ها،من قتلگاهم سامرا شد قاتل تو سیلی و،شد قاتل من زهر کین مادر بیا مادر بیا،شد هادی ات نقش زمین بین پاره های جگرم ای مادرم ای مادرم واویلتا_واویلتا 🏴بند دوم شد سامرا ماتم سرا،از داغ شاهه سامرا گرد و غبار غم نشست،بر چهره ی صاحب عزا از این مصیبت تسلیت،ای صاحب عصرو زمان بر شال مشکیت سلام،ای منجی هر دو جهان ای غایب از دیده کجا،یی تا شوم قربان تو یک جان ناقابل فقط،دارم فدای جان تو بازا که این فصل بهار،با تو شود فصل بهار مهدی بیا مهدی بیا،تا سر رسد این انتظار ای آخرین دلدار ما مهدی بیا مهدی بیا مهدی بیا_مهدی بیا 🏴بند سوم افتاده ام در راهه تو،همچون یتیمی بی پدر تا که ببینم روی تو،من آمدم با چشم تر با ذکر مولا العجل،سر میشود این جمعه ها کی میشود بینم تورا،در کربلا و سامرا از خانه ی کعبه طلوع،کن آفتاب مشرقین سالار من ای منتظر،منتقم خون حسین ای مونس و غمخوار ما،ای آرزوی ما همه عجل امام منتقم،چشم انتظارت فاطمه ای آخرین دلدار ما مهدی بیا مهدی بیا مهدی بیا_مهدی بیا 🙏التماس دعای خیر ✍♩کربلایی امیرحسین سلطانی
4_5872977519371616890.mp3
528.3K
«کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam
4_5852788608984943704.opus
188.3K
زمینه شهادت امام هادی
‍ ‍ . مولای من تو از تبار احمدی مولا علی بن محمدی مولا بین همه سرآمدی مولا یا امام هادی منم گدات یا امام هادی جونم‌فدات یا امام هادی از کرمت دعوتم کن بیام به سامرات یا امام هادی ابن جواد(۴) مولای من زیارت جامعه ات نور است ریزه خور سفره ی تو حور است حریم تو چو وادی طور است حریم تو مولا بهشت ماست مهرت تا محشر در سرشت ماست از بس که خوب و با کرامتی عجین حبت با سرنوشت ماست یا امام هادی ابن جواد(۴) مولای من هادی دین امام معصومی چو مادرت فاطمه مظلومی از زهر معتمد تو مسمومی معتمد تو را کرده خون جگر زهر ستم بر تو کرده اثر آتش کینه ی دشمن تو بر جسم و جان تو زده شرر یا امام هادی ابن جواد (۴) مولای من در سامره مولا شدی تنها خون شد دلت ز دست دشمن ها سامره شد ز داغت عاشورا جود و کرامت بوده عادتت تا لحظه ی مرگ و شهادتت از بس که غریبی به سامرا کسی نیامده عیادتت یا امام هادی ابن جواد(۴) .
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم چهارپاره وفات شهادت‌گونه‌یِ حضرت اُمِّ‌کلثوم سلام‌اللّه‌علیها روضه می‌خوانْد و گریه‌هایش را هدیه بر شاهِ بی‌کفن می‌کرد گاه‌گاهی حسین وایْ حسین گاه‌گاهی حسن حسن می‌کرد روضه می‌خوانْد و گریه‌هایش را هدیه بر روحِ مادرش می‌کرد گاه با روضه‌هایِ کوچه‌یِ غم گاه گودال خوانده غش می‌کرد روضه می‌خواند و پایِ هر روضه رنگِ او می‌پرید و تب می‌کرد یادی از خیمه‌هایِ سوخته و .... غیرتِ فارسُ‌العرب می‌کرد روضه می‌خواند و اشکِ چشمانش رویِ گونه چو لاله گل می‌کرد یادی از اکبرِ زمین‌گیر و .... هِقْ‌هِقِ خاتمِ رُسل می‌کرد روضه می‌خواند و با نوایِ خود آسمان و زمین پریشان کرد العجل گفت و روضه‌خوان‌ها را بر سرِ خوانِ ندبه مهمان کرد روضه می‌خواند و یادِ آن روزی که حرم پابرهنه شد را کرد مثلِ زینب دعا برایِ فرج ناله‌ها از فراقِ آقا کرد
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم غزل - مدح و مرثیه حضرت اُمِّ‌کلثوم سلام اللّه علیها از مرتضی یک قطره خون در پیکرش باشد... باید تمامِ نُه فَلک خاکِ دَرَش باشد پشتِ سرِ زینب قدم برداشت با دقّت پس حق به مریم می‌دهم پشتِ سرش باشد این دخترِ مرضیه است و کوثری جاری باید هر آن کس حیدری شد نوکرش باشد مثلِ حسن مظلوم و چون زهراست معصومه تصویرهایِ کـربلا در باورش باشد در کوفه بعد از خواهرِ خود خطبه می‌خوانَد یعنی همیشه خواسته هم‌سنگرَش باشد این اُمِّ‌کلثوم است اِرثِ یاسِ مظلومه با اینکه دارد مقبره چون مادرش باشد گریه‌کنانِ کوچه و گودال و بزمِ شام بانو همیشه روضه‌ای دور و بَـرَش باشد پایِ سرِ بر نیزه ندبه‌خوانِ دیدار است در آرزویِ روزِ وصل دلبرش باشد