@barsakht #محمد_رضوی_قره_قشلاق

@barsakht #محمد_رضوی_قره_قشلاق

@barsakht #محمد_رضوی_قره_قشلاق

@barsakht #محمد_رضوی_قره_قشلاق

شناخت جریانی فتنه ۱۴۰۱ #محمد_رضوی_قره_قشلاق @barsakht_rubika در تلگرام و ایتا نیز ما را با آدرس @barsakht دنبال کنید..☝️

#محمد_رضوی_قره_قشلاق #برساخت سلسله مباحث ایران و توسعه - بخش ۳۳ دکتر علی همایون کاتوزیان یکی از اقتصاددانان و کاوشگران مطرح در رشته های علوم سیاسی و تاریخ نگاری ایران است. او عضو هیات علمی موسسه شرق شناسی دانشگاه آکسفورد بوده و دارای تالیفاتی در بحث هستی سیاسی ، تاریخی و اجتماعی ایران است. یکی از مهمترین کتابهای وی در بحث از شناخت ایران و دلایل توسعه نیافتگی آن، کتابی است با عنوان «ایران، جامعه کوتاه مدت» که توسط آقای عبدالله کوثری ترجمه و به وسیله انتشارات نی به چاپ رسیده است. دکتر کاتوزیان معتقدند که مباحث و نظریه وی پیرامون ایران، حاصل یک مطالعه قیاسی بین تاریخ اروپا و جامعه ایرانی است. وی ریشه های توسعه یافتگی در اروپا را مغایر با ایران می داند . برای نمونه، جوامع اروپایی به عنوان جوامعی بلند مدت، دارای حاکمیت قانون، طبقات اجتماعی مستقل از قدرت حکومتی و سنخ قدرت پخش شده در بین نهادهای مختلف، هستند . این در حالی است که جامعه ایران به عنوان یک جامعه کوتاه مدت، واجد سه ویژگی عمده بوده است: ۱_ نبود قواعد سیاسی مشخص برای کسب قدرت و در نتیجه چالش مشروعیت و جانشینی. ۲_ بی اعتبار بودن مال و جان مردم و در نتیجه عدم تمایل به تولید و پس انداز ۳_ چالش انباشت سرمایه در تاریخ ایران . دکتر کاتوزیان معتقد بود که این سه ویژگی عمده در طول تاریخ باعث شده اند که ایران همیشه به عنوان یک جامعه کوتاه مدت نتواند پایه های اساسی لازم برای رسیدن به توسعه را به دست آورد... این بحث ادامه دارد... @barsakht

#محمد_رضوی_قره_قشلاق #barsakht #برساخت سلسله مباحث ایران و توسعه _ بخش۳۴ در بحث چالش مشروعیت و جانشینی در ایران، آقای دکتر کاتوزیان معتقد است که در ایران هیچ قانون و یا قاعده ای وجود نداشته که بحث جانشینی را قبل از وقوع آن مطرح و حل و فصل کند. به عبارت دیگر در تاریخ ایران، اساسی ترین اصل در بحث جانشینی و مشروعیت، این نبوده که لاجرم هر فرزندی که بزرگتر باشد از موقعیت بهتری برای جانشینی برخوردار می بود، بلکه قاعده اصلی، برخورداری از فره ایزدی یا فیض الهی بود و به تبع آن، هرکس که از این فیض الهی بهره ای داشت، می توانست بر تخت پادشاهی بنشیند و حکومت او هم با این طریق مشروع میشد .. @barsakht در واقع در ایران، بحث جانشینی یک امری پیش بینی ناپذیر بود و حتی تا یکصد سال قبل ، عده ای از پادشاهان، جانشینی و مقام جانشینی را در عوض پول به یک فرد دیگری واگذار می کردند ویا می فروختند و این کار هیچ ننگ و عاری هم نداشت.. از این رو، اساس انتخاب جانشین وابسته به موفقیت فرد در کسب قدرت و نگهداری آن بود و به همین خاطر در طول تاریخ ایران مباحثی مثل فرزندکشی، برادرکشی، پدرکشی، شاه کشی و وزیر کشی در خاندان شاهی در حد بسیار زیادی رواج داشت و حتی صفویان افرادی را کور می کردند و یا به صورت دائمی در حبس می‌انداختند تا به مقام جانشینی نرسد و البته داستان بلاهای جانشینی در ایران از دوران سامانی تا به امروز همچنان ادامه دارد... @barsakht

سلسله مباحث ایران و توسعه -بخش ۳۵ #محمد_رضوی_قره_قشلاق در این فایل صوتی به صورت مختصر در خصوص ویژگی های جامعه کوتاه مدت ایران از نگاه آقای دکتر کاتوزیان در مقابل جامعه بلند مدت اروپا بحث کرده‌ام و اینکه تاریخ ایران رشته هایی از دوران کوتاه مدت میباشند که در هر کدام، تغییرات فراوان با تحرکات اجتماعی بسیار زیاد را مشاهده می کنیم که نتیجه آن، عدم انباشت سرمایه و عدم شکل گیری نهادهای اجتماعی و در نتیجه انقلاب های زیاد و دگرگونی های فراوان در نظام های سیاسی ایران در طول تاریخ را مشاهده می کنیم .... تاریخ ایران سرشار از دوران کوتاه مدت بیست و یا سی سالگی است و آقای دکتر کاتوزیان از آنها به عنوان عمارت کلنگی و کهنه یاد می کند. ویژگی مهم جامعه کلنگی یا کوتاه مدت آقای کاتوزیان این است که هر دوره نسبت به دوره های قبل خود به نوعی انقطاع از تجربه پیدا می کند و این باعث از دست رفتن حافظه بلندمدت و حاکم شدن فرهنگ و افق نگاه کوتاه مدت در اذهان ایرانیان شده است که نتیجه آن چیزی نیست به غیر از عدم رسیدن به توسعه ... ویژگی های عمده جامعه کوتاه مدت از نگاه آقای دکتر کاتوزیان: ۱- نبود قواعد سیاسی مشخص برای کسب قدرت و در نتیجه وجود چالش مشروعیت و جانشینی ۲- بی اعتبار بودن جان و مال مردم و صاحبان حرفه ها و در نتیجه عدم تمایل آنها به تولید و پس انداز ۳- چالش انباشت سرمایه در ایران ۴- چالش فرد پرستی و عدم برنامه ریزی با ما در کانال #برساخت در تلگرام و ایتا به نشانی @barsakht همراه باشید...

سلسله مباحث ایران و توسعه بخش ۳۶ دکتر مقصود فراستخواه از اساتید موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی می باشد و در رشته های فلسفه و الهیات و برنامه ریزی توسعه تحصیل کرده است.. دکتر فراستخواه توسعه را یک الگوی زیستن مبتنی بر یک گرامر یا دستور زبان اجتماعی ی ارتقا یافته می داند که در سطوح مختلف حیات جمعی و از طریق مشارکت و در میان مدت و بلندمدت آموخته می شود. دکتر فراستخواه معتقد است که توسعه یعنی ارتقای سطح سازمان یافتگی درون‌زا در یک جامعه در راستای افزایش قابلیت های تجمعی انسانی و با هدف گسترش رفاه و کیفیت زندگی و گسترش انتخاب ها. @barsakgt دکتر فراستخواه با کمک نخبگان و دانشگاهیان و با انجام برخی از کارهای پیمایشی معتقد بود که ویژگی ها و یا خلقیات ما ایرانیان از قبیل ضعف فرهنگ کار جمعی، رودربایستی ، عدم شفافیت ، خودمحوری ، غلبه احساسات بر خرد ورزی ،رواج دروغ و رفتارهای غیرقابل پیش بینی، نقش بسیار مهمی در توسعه نیافتگی داشته اند... برخی از عادت واره های اجتماعی ما باعث شده اند که ایرانیان به عنوان یک ملت گمینشافتی جلوه کنند ... علاقه ی بسیار به ارتباط رودررو ، روابط گرایی ، گرایش به نیهیلیسم و پوچ گرایی و نیز فرار از مسئولیت اجتماعی در عین احساس کرختی و قربانی بودن از عادت واره های ما ایرانیان است... تمامی این ویژگی های اجتماعی موجب شده اند که به نظر برسد که ما یک ترومای فرهنگی (آسیب وارد شده از خارج بر جسم) داریم... البته این ویژگی ها ذاتی نیستند بلکه برخی از عوامل در پیدایش آنها در طول تاریخ دخیل بودند، مثل ساختار دولت ، مناسبات بین دین دولت ، تاریخ پر از حادثه ، مناسبات تولید و ساختار اقتصادی و یا کاهش سرمایه شماعی در برهه های زمانی مختلف..... @barsakht ادامه بحث در پست های بعدی... گمینشافت و گزلشافت از مفاهیم کلیدی اندیشه های فردیناند تونیس هستند که منظور از گمینشافت ، اجتماع بود که به تجمعات انسانی قبل از تجدد یا ساختارهای قبیله‌ای و قومی اشاره می شد و بیشتر بر پایه عاطفی، احساس، سنت و خویشاوندی بنا شده بودند و منظور از گزلشافت ، جامعه بود که حاصل شهرنشینی بوده و افراد در آن بیشتر به دنبال منافع شخصی و تخصص‌گرایی بودند. @barsakht

سخنی با مردمان کردزبان ایران زمین ✍️محمد رضوی قره قشلاق https://basirat.ir/fa/news/341728

سخنی با مردمان کردزبان ایران زمین ✍️ محمد رضوی قره قشلاق اتفاقات این روزهای مناطق کردنشین استان آذربایجان غربی ، بسیاری از معادلات ذهنی مردم و مسئولین ایران را تحت تاثیر قرار داده و بدون شک بر سیاستگذاری های جفرافیایی و امنیتی ما نیز تاثیر بسزایی خواهد شد. در طول این سال ها ، کارنامه درخشان بسیاری از نخبگان بومی و ایلی مناطق کردنشین آذربایجان غربی از ایل سرافراز هرکی در منطقه دشتبیل اشنویه گرفته تا ایل غیور منگور مهاباد در دفاع از ارزش های نظام اسلامی و در دوران پس از انقلاب در دفتر حساب و کتاب جمهوری اسلامی بصورت کامل ثبت و ضبط است اما با این حال، حوادث این روزهای شهرهایی مثل پیرانشهر و مهاباد ، آتشی را برافروخته است که دود آن نه تنها به چشم مردمان کردزبان این مناطق خواهد رفت ، بلکه بر آینده تحولات این مناطق از تمام جهات نیز تاثیرات بسیار زیادی خواهد گذاشت. بدون تردید ،در منظومه ی فکری نظام جمهوری اسلامی ایران و سیره ذهنی و عملی رهبری انقلاب ، مردم کرد ایران همواره با احترام و صداقت مورد خطاب قرار گرفته اند اما در مقابل آن ، برخی از نخبگان بومی و قومی و یا عده ای معدود از علمای اهل تسنن با کناره گیری های مزدورانه در این برهه ی حساس زمانی از مسئولیت ها و وظایف شرعی و قانونی خود، به جای دفاع از کیان نطام اسلامی که خود در همین بستر به مقام و جایگاهی دست یاقته اند، آب بر آسیاب دشمن ریختند و لقب منافقینی را به خود گرفتند که بازی آنها نصیبی جز کمک رسانی به جبهه ظلم و استکباری آمریکا ، اسرائیل و عربستان را در پی نداشت. واقعیت قضیه این است که دایره و حوزه نگاه حکمرانان و سیاستگذاران تا روز های اخیر به مناطقی مثل مهاباد به عنوان نماد یک شهر صنعتی در قلب یک استان واپس مانده ای مثل آذربایجان غربی ، به اندازه ای بود که کم کم این شهرستان تبدیل به یک قطب موثر صنعت ، پیشرفت و توسعه در شمالغرب میشد اما فروپاشی عقلانیت از درون ساختارهای اجتماعی و سیاسی شهرستان ، ادامه ی تداوم این روند را به یغما برده و سوالات بسیاری را در اذهان عمومی ایجاد کرد. بدون تردید وضعیت ایران بسیار قدرتمند تر، توسعه یافته تر و به مراتب پایدارتر از چهار دهه قبل است و اگر کشوری در ابتدای سازمان یابی سیاسی خود در دروان پس از انقلاب توانسته بر معاندین و منافقین تا بن دندان مسلخ خود فائق آید، پس اینک نیز به تجربه های چهل ساله و قابلیت های مختلف خود در عرصه های گوناگون، به راحتی خواهد توانست که برخی از ناملایمات سیاسی و اجتماعی را با موفقیت پشت سر بگذارد. اما سوال این است که از این پس چگونه باید سیاست کرد؟ این سوالی است که بسیاری از نخبگان سیاسی اجتماعی از هر طیف و مقامی و در هر جایگاهی می بایست بدان پاسخ واقع بینانه و منطقی ارائه دهند! @barsakht افرادی مثل نماینده مهاباد در مجلس شورای اسلامی که خود نیز صاحب کرسی حکومتی در این نظام است و حتی تمام ماهیت وجودی فعلی خود در مقام نماینده را به برخی از نهادهای انقلابی مثل سپاه مدیون است، چرا و چگونه در این روزها آب بر آسیاب دشمن ریخته و به جای کمک برای حفظ صلح و آرامش ، به تهییج اغتشاش گران و معاندان تا بن دندان مسلح و تجزیه طلب میپردازند؟ حال با این اوصاف چگونه میشود با اینگونه افراد با عینک دوستانه و خودی نگریست؟ چگونه میشد به انها لقب نخبه داد در حالیکه خیانت به سرزمین و سیستمی میکنند که در آن رشد و نمو پیدا کرده اند ؟ واقعیت این است که در روزهای اخیر گذر از حد اعتراض اجتماعی به محدوده آشوب امنیتی به وضوح در برخی از شهرستان های درگیر مثل مهاباد ، پیرانشهر و سردشت مشاهد میشود و خطوط خودی و غیر خودی نیز بسیار آشکارتر از آن است که نیاز به گفتن داشته باشد. به نظرم می بایست هم تکلیف آن امام جمعه ای را مشخص کرد که از نفاق خود ، تریبون نماز جمعه را به بهانه اختلاف با فرماندار ترک میکند تا مجبور نشود که بر علیه ضد انقلاب کردی صحبتب بر زبان جاری سازد و هم تکلیف آن نماینده ای را که عناد آن با کلیت نظام و چهارچوب های آن به حد اعلای خود رسیده است. در لیبرال ترین نظام ها نیز این حد از تحمل و مدارا متصور نیست! @barsakht

نیک میدانیم که امروزه ، امنیت ، بهترین آورده ی نظام برای تمامی اقوام ایرانی و بویژه هموطنان کرد زبان ماست . واقعیت این است که هیچکس منکر ناکارآمدی برخی مسئولین و نهادها در ایران امروزی نیست. نظام ، اعتراض را حق یک شهروند میداند و با ساحت های سیاسی و اجتماعی آن نیز هیچ مشکلی ندارد. اما اگر این اعتراضات بهانه ای برای تخریب ساحت امنیت جغرافیایی و مرزی و ملی ما بوده و تبدیل به آشوبی امنیتی شود ، دیگر داستان فرق میکند! اینک باید مشخص شود که یقه ی چه کسی را باید بگیریم؟! و همگان نیک میدانیم و عده ای از نخبگان قومی نیز نیک مدانند که اگر این حد و اندازه – حفظ حدود امنیت سرزمینی - نیز کمرنگ تر شود ، کدام سرنوشت به سراغ ما خواهد آمد؟ مروری بر خاطرات دوران پهلوی و نگاهی به وضعیت فعلی کردها در ترکیه ، عراق و سوریه گواهی بر این مدعاست که نظام جمهوری اسلامی تا حد توان ، بیشترین و بهترین حافظ آرامش و منافع کردها بوده و جایگاه مطلوبی را برای قوم کرد در خاورمیانه ، در مقایسه با دیگران ، به ارمغان آورده است. سخن پایانی اینکه ، امروزه حاکمیت نیز به این تیجه رسیده که می بایست روند و مدل توسعه سیاسی در استان آذربایجان غربی به گونه ای منحصر به فرد طراحی شود تا علاوه بر تقویت سرمایه اجتماعی ، ضریب استحکام لایه های امنیتی این مرز و بوم را نیز افزایش دهد. به نظر می رسد که گسترش تحزب و نهاد سازی بتواند تا حدودی از سطح خشونت ها بکاهد، اما با این حال تا زمانیکه قوم گرایان افراطی و و برخی از فعالین اجتماعی نابالغ که بیشتر نگاه واگرایانه دارند در این بستر به صورت کامل و آزادانه به تبلیغ ایده های جدایی طلبانه خود میپردازند ، امکانی برای بحث و تبادل نظر در خصوص توسعه سیاسی وجود نخواهد داشت. تاریخ ، بستر درس آموزی و اصلاح رویه هاست. @barsakht