رز 💙: سلام امام زمانـم سلام حضرت رهایی ، دنیا از نفس افتاده است . این عالم فقط با نفس های توست که آرام می شود . با گام های توست که جان می گیرد . با لبخند توست که مصفا می شود . با طنین صدای توست که شفا می یابد .... بیا ای فریادرس موعود ... أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج

📛 يك بوم و دو هواى #حجاب! 🔴#یهودیهایی که بی حجابی را در دنیا ترویج میدهند خودشان در حفظ حجاب بسیار سختگیرند. 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

#عاشقانہ_شہدا 🌹❤️ نشست کنارم و گفت: "طاهره جان…❤ ازم راضے هستے...؟"" گفتم : "چرا نباشم…!؟ تو اونقد خوبے ڪه باورم نمیشه...❤ این آرامشے که ڪنارت دارم...💕 من واقعا کنار تو خوشبختم...💕" سرشو انداخت پایین و... با حالت شرمندگے گفت: "منو ببخش…😔 نتونستم همیشه ڪنارت باشم...💕 وقتایے که نبودم تنها بودے... توے شهر غریب... تو خونه... نتونستم زندگے اے رو که دوست دارے... برات درست ڪنم...😔" دستاشو گرفتم و گفتم: "این چه حرفیه میزنے…؟!❤ من همیشه تو رو همینجورے خواستم... وجودت مایه آرامشمه...💕 که با دنیا عوضش نمیکنم..." مکثے ڪردم و... زل زدم به چشاش و گفتم: "تو چے…؟! ازم راضے هستے…؟😢" سرمو گرفت و... محڪم بوسید...😘 گفت： "من راضےِ راضے ام...💕 خدا هم ازت راضے باشه..." صبح طبق عادت نون گرفت... مثه همیشه که وقتے میدید خوابم... سماورو روشن میڪرد... چایے و سفره رو آماده میڪرد... اون روزم سنگ تموم گذاشت...💚 #شهید_مهدے_خراسانے🌺 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

💔💔 دوست دارم دوبار شهید بشم یکبار قبل ظهور آقا امام زمان عج یکبار بعداز ظهورشون به خیال خودم زرنگی میکنم دوبارشهید میشم...😢😔 قسمتی ازوصیت #شهید_محسن_حججی 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

دابسمش شهید‼️⁩ دابسمش شهید مدافع حرم،شهید #مجید_قربانخانی 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

یار آنجا و من این جا ، وَه چه باشد گر فلک یار را این جا رساند ، یا برد آنجا مرا... | هلالی جغتائی | #روزتون_با_یاد_امام_زمان 💚🌻 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

🎞#به_وقت_شهدا🍃🌹 هاشا اینکه از راه تو ✨ حتی لحظه ای برگردیم🦋 #شهید_سجاد_زبرجدی🌱🥀 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

شادمان‌ترین مردم🌼🍃 بهترین چیزها را در زندگی ندارند بلکه آنها بهترین "برداشت" را از زندگی دارند به امید برداشت های خوب از زندگی🌼🍃 #ظهرتـون_دلپذير 🍹🍋🍹 😐😐😐😐 🍃🌸

وقتی نماز #پشت تـو این قـدر باصفاست... پس #اقتدا بہ مهدی زهرا«س» چہ دلرباست.... 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

🥀آخرین وداع شهید مدافع حرم از زبان مادر مادر شهید #امیر_کاظم_زاده می‌گوید آخرین دفعه‌ای که او می‌خواست به جبهه برود مدام بر می‌گشت و پسرش را نگاه می‌کرد، نمی‌دانستم دیگر او را نخواهم دید، رفت و شهید شد. 🌹 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

آخرین باری ڪه از سوریہ برگشتہ بود، گفتـ: (( بچہ ها اینڪہ مے گن چند تا از بچہ هاے امام حسین علیہ اݪسݪام توے مسیر شهید شدن، اݪڪے نیست. من این سرے مجبور شدم با نیروهام توے منطقه اے بخوابم ڪہ ڪاروان ڪربݪا را از همین مسیر رد ڪردن. دقیقا در همون مقطعے ڪہ از اونجا عبور ڪرده بودن. بچہ ها خیلے سخت بود. اونجا شب هاے استخون سوزے داره.)) #جرعہ‌ای‌از‌ڪتآب #برشےازڪتاب📚 #عمار_حݪب⛓ 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

دستها را برده ام بالا سپردم دل به آن والا و ازعمق وجود خود خدایم را صدا کردم ✨✨✨ نمیدانم چه میخواهے؟ ولے من برای تو برای رفع غمهایت برای قلب زیبایت برای آرزوهایت به درگاهش دعاکردم!🌺 روزتون در پناه امن الهی💚

فیلمی زیبا از حرم عمه جان زینب س ☘☘☘ 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

رمان عاشقانه مذهبی #من_با_تو نویسنده: لیلی سلطانی👇👇

گلزار شهدا ڪه بروی عڪس هایشان راڪه ببینی وصیت نامه هایشان راڪ بخوانی آن وقت میفهمے ارزش امانتشان را «سرخے خونشان را به سیاهے چادرتان امانت دادند» یادت باشد رمز عملیات یا زهرا(س) بود ─ 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

امام_خامنه_اۍ‌ اگرشهـ❥ــداے مـدافع حـرم نبودنـد هیـچ اثرۍالان از #حرمــ_اهلبیت(ع)نبود. ☘☘☘

مناجات‌خوانی و اشک‌های شهید سلیمانی در بیت خدام حرم #امام_رضا علیه‌السلام با خدا چه معامله‌ای کردی که ۶ ماه بعد از رفتنت ذره‌ای داغت کم نشده است سردار 💔 ☘☘☘

بانو...در عصر سیدعلی که زندگی‌کنی دراین عصر تو یک رزمنده ای... رزمنده ای که این بار پشت جبهه نقش کارگردانی رابرعهده دارد... #لبیک_یا_خامنه_ای

ای بیقرار یار ، دعای فرج بخوان با چشم اشکبار ، دعای فرج بخوان عجّل علی ظهورک و یابن الحسن بگو پنهان و آشکار دعای فرج بخوان

حب الحسيڹ رشته تحصيلی شماست دانش سرای عشق و جنوڹ شہر کربلاست در مبحث حسيڹ شناسی موفقيد موضوع بحث سينه زدڹ پای روضه هاست شهیدمحمودرضابیضایی شهدا را یاد کنید با ذکر صلوات شبتون شهدایی🌷 ☘☘☘

#من_با_تو ✍لـیـلــے سـلـطـانــے #قسمت_1 (بــخــش اول) نگاهم رو از کتاب فیزیک گرفتم و از پشت میز بلند شدم. کتاب رو به قفسه ی سینه م چسبوندم و به سمت پنجره قدم برداشتم. رسیدم نزدیک پنجره،پرده ی سفید رنگ رو کنار زدم و نگاهم رو به حیاط کوچیک مون دوختم. آسمون گرفته بود،ابرهای خاکستری رنگ جلوی خورشید رو گرفته بودن. جمعه به اندازه ی کافی دلگیر بود با این هوا هم بهتر شده بود! برگ های درخت گوشه ی حیاط زرد شده بود،برگ های زرد و نارنجی روی موزاییک ها رو پوشنده بودن. با لبخند به منظره ی حیاط زل زده بودم. خونه مون تو یکی از محله های متوسط نشین تهران بود،پدرم کارمند بانک و مادرم خانه دار. و من تک دختر و ته تغاری خونه،فقط یه برادر بزرگتر از خودم به اسم شهریار که هفت سال ازم بزرگتره دارم. خونه مون ویلایی و یک طبقه،یه اتاق بزرگتر از دوتا اتاق پایین داشت که پله میخورد. اجازه ندادم به عنوان انباری ازش استفاده کنن و از سیزده سالگی اتاق من شد. بی اراده نگاهم به سمت خونه ی سمت چپ کشیده شد! خونه ی عاطفه دوست صمیمیم. آب دهنم رو قورت دادم و روی پنجه ی پا ایستادم تا توی حیاطشون رو راحت ببینم. _هانیه! با شنیدن صدای مادرم،صاف ایستادم و کمی از پنجره فاصله گرفتم. بلند گفتم:بله! صدای مادرم ضعیف می اومد:بیا ناهار! آروم پرده رو کشیدم،در همون حین نگاهی گذرا به دو تا حیاط انداختم. کتابم رو روی میز گذاشتم،بلوز بافت مشکی رنگم رو مرتب کردم و به سمت در رفتم. دستگیره ی در رو فشردم و وارد راه پله ی کوچیک شدم. اولین قدم رو روی پله گذاشتم،دامن چین دار قرمز رنگی که تا کمی پایین تر از زانوهام می رسید با جوراب شلواری مشکی رنگ پوشیده بودم. چون آروم و موزون از پله ها پایین می رفتم چین های دامنم آروم تکون میخوردن و حرکت موهای مشکی رنگ بافته شدم با حرکت چین های دامنم همراه شده بود. رسیدم به آخرین پله،آشپزخونه با فاصله سه چهار متری سمت راست پله ها بود. دیواری رو به روی راه پله آشپزخونه و راه پله رو از پذیرایی جدا می کرد. دستی به انتهای نرده های فلزی کشیدم و به سمت آشپزخونه قدم برداشتم. آشپزخونه مون کمی بزرگ بود،دور تا دور آشپزخونه رو کابینت های چوبی گردویی رنگ گرفته بودن. همه ی دیوارهای خونه جز آشپزخونه که پوشیده با کاشی های قهوه ای و کرم بودن،سفید بود. پام رو روی سرامیک های سفید گذاشتم. بخاطره لیز بودن سرامیک ها و پارچه ی جوراب شلواریم با احتیاط قدم بر می داشتم،رسیدم جلوی آشپزخونه. مادرم کنار گاز ایستاده بود،همونطور که پشتش به من بود گفت:چه عجب اومدی؟ با تعجب وارد آشپزخونه شدم و گفتم:پشتتم چشم داری؟! نگاهی به آشپرخونه انداختم،پدرم و شهریار نبودن. به سمت میز غذاخوری رفتم،صندلی چوبی رو عقب کشیدم و روش نشستم. _بابا و شهریار که نیستن! مادرم قابلمه رو روی میز گذاشت و گفت:یه کاری پیش اومد رفتن بیرون. صندلی رو عقب کشید و رو به روم نشست. دو تا بشقاب کنار قابلمه بود،یکی از بشقاب ها رو برداشت و گفت:تو افسردگی نمیگیری همش تو اون اتاقی؟ همونطور که قاشق و چنگال از توی ظرف وسط میز برمی داشتم گفتم:نچ! مادرم در حالی که غذا میکشید گفت:چی کار می کنی؟ _درس میخونم! ابروهاش رو بالا داد و چیزی نگفت،متعجب گفتم:مردم آرزونشونه بچه شون درس بخونه،منم میخوام از الان خوب بخونم برای مهندسی عمران،صنعتی شریف! شاید حرفی که زدم برای خیلی ها آرزو و خیال بود اما برای من نه! مطمئن بودم بهش می رسم. غیر از درس خون بودن من انگیزه و الگوش رو داشتم! مادرم بشقاب لوبیا پلو رو جلوم گذاشت،بو کشیدم و با ولع گفتم:به به! قاشق رو روی برنج ها و لوبیاها کشیدم،قاشق رو نزدیک دهنم بردم اما قبل از اینکه قاشق رو داخل دهنم ببرم صدای برخورد چیزی با شیشه پنجره باعث شد مکث کنم! قاشق رو روی بشقاب غذا گذاشتم و با ذوق گفتم:بارونه؟! از پشت میز بلند شدم و به سمت پنجره ی پذیرایی دویدم! مادرم با حرص گفت:هانیه! چیزی نگفتم و از کنار مبل ها رد شدم. پرده ی پنجره ی پذیرایی طرح سلطنتی به دو رنگ قهوه ای و شیری بود. پرده ی نازک شیری رو کمی کنار کشیدم،با ذوق به حیاط نگاه کردم. موزاییک ها خیس شده بودن. داد کشیدم:بارونه! مادرم تشر زد:خُبِ حالا! پرده رو انداختم و به سمت در رفتم. وارد حیاط شدم. دمپایی های ساده ی سفیدم رو پا کردم و رفتم وسط حیاط. سرم رو به سمت آسمون گرفتم و دست هام رو بردم بالا. قطره های بارون با شدت روی صورتم می ریختن،بدون توجه شروع کردم به زیر لب دعا کردن! شنیده بودم اگه زیر بارون دعا کنی مستجاب میشه! خواستم دعای اصلی و آخر رو زمزمه کنم که صدایی مانع شد! _آهای خوشگلِ عاشق! ادامــه دارد... @zendegiasheghane_ma

#story | #استوری نامَت امنیت و لبخندِ تـ∞ـو آرامش من...💙 #شهیدقاسم‌سلیمانـے 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹

☀️🌿 سلام صبحتون بخیر یک جوانه کوچک در ذهنت کافیست که درختی تنومند با ریشه های جاودانه در زندگیت خلق کند! به ندای درونت گوش کن و قاصدک رویاهایت را به پرواز در بیاور...🌼

🍃👀 . . در اوجِ نـا امیـدے دنـبال روزنہ‌ی امـیدت باش🌾 اوسـت ڪہ در همہ حـال اُمید زندگے‌ات اسـت . . .☝️🏼 #خدارامےگـویم^^ . . 🌹🕊 @pare_parvaz🕊🌹