رمان انلاین #الهه_بانوی_من 📿 #پارت37 دو روز از عقدمون گذشت. دسته گل عقدم خشک شد و باخشک شدنش، خاطره ی شب عقدمون رو هم مثل قاب عکس برایم قاب کرد . انعکاس اون خاطره ی تلخ روی دسته گل من افتاده بود و همراه اون روی دیوار اتاق، همون جایی که دسته گلم رو زده بودم، خودنمایی میکرد. بدتر از خاطره ی عقدم، مادر بود که مدام می پرسید: " پس چرا آرش بهت زنگ نمی زنه....چرا سراغی ازت نمی گیره. چرا نمیآد باهم برید بیرون " چراهای زیادی بود. اما «زیرا»یی نبود که بتونم به زبونم بیارم و به مادرم بگم. دلم نمی خواست ناراحتش کنم . نمیخواستم بگم همون روز عقدمون بحثمون شد. سنم کم بود. ولی با همه بچگی و شیطتنتم، خوب فهمیدم باید با چنگ و دندون پای بله ای که گفتم بایستم. میدونستم نباید بچه بازی در بیارم و واسه هر حرفی و هر کاری نگم ، " آرش گفت " ، " آرش اینکار رو کرد " . واسه همین حتی قید غرروم رو هم زدم و بهش زنگ زدم. صدایش بعد از سه چهار بوق، با کمال خونسردی شنیده شد: -سلام. -مثلا که علیک ...که چی؟ از طرز حرف زدنش دلخور شدم ولی به روم نیاوردم: _ببخشید که ما عقدیم و نامزد.....نه یه حالی نه یه احوالی ازم میپرسی ..... خب ؟ مامانم هی میپرسه تو کی میآی. -اتفاقا مامان منم مدام می پرسه «حالا که بهش رسیدی فکر میکنی میارزه؟» دیگه نتونستم کنایه اش رو نادیده بگیرم: -آرش خیلی بی ادبی .... من نمیفهمم چرا اینقدر کنایه ی مهریه رو ، به من میزنی ....خب از اول قبول نمیکردی، بله رو نمی گفتی ، چرا حالا داری هی طعنه میزنی !؟ -چون حالا فهمیدم ارزشش رو نداشتی. حس کردم خون گرم توی رگ هام هم یخ زد: -آرش!! -من کار دارم ..... اگه تو بیکاری به من ربطی نداره . _دیوونه لااقل بخاطر اینکه بقیه فکر نکنن که ما قهریم بیا اینجا تا باهم بریم بیرون. -نه اتفاقا بذار بفهمند قهریم....خب بگو بهشون....دیگه الان عموجان که نمیتونه کاری کنه ....اتفاقا حالا مزه میده یکم حرص بخوره تا حالش جا بیاد ....درست مثل حرصی که من و پدر و مادرم روز خواستگاری خوردیم. یکدفعه زمان و مکان ، فراموشم شد و جیغ بنفشم بلند: -به درک...اصلا نمیخواد بیای. گوشی رو که قطع کردم یه دقیقه نکشید که مادر اومد به اتاقم: _چی شده الهه؟ صدات تا توی آشپزخونه اومد . دیگه نتونستم سکوت کنم و عصبی گفتم: -هیچی ...سر قیمت اختلاف پیدا کردیم. مادر متعجب پرسید: -قیمت چی؟ -قیمتی که برای من گذاشتید. 📝 به قلم نویسنده محبوب #مرضیه‌یگانه 🌸🌼🌸🌼🌸 #کــپـــی_حـرام است نویسنده راضی به کپی حتی با اسم نیستن🌷🙏 🌸🌼🌸🌼🌸

رمان جدید 😍 از نویسنده محبوب و مشهور #مرضیه_یگانه رمان آنلاین #اوهام #پارت37 هومن باز کوتاه نیامد : -واقعا خوب میشد اگه منو هم درک می کردید ، لااقل کار من به اینجا نمی کشید . مادر مستاصل شده بود.با صدایی پر از اضطراب و استرس گفت : _بس کنید توروخدا ....منوچهر ...آروم باش قلبت درد میگیره . و صدای قدم هایی عصبی که داشت سالن را ترک می کرد برخاست .فوری در اتاقم رو باز کردم و وارد اتاقم شدم. کتابم رو انداختم روی تخت و گلسرم رو باز کردم . وقتی کلافه می شدم ، سردرد می گرفتم و انگار با باز کردن موهایم حس می کردم آروم می گیرم . چنگی به موهایم زدم و رهایشان کردم که تا نزدیک کمرم آویزان شدند و با رقص دستانم ، چند مرتبه ، آنها را در هوا تکان دادم . ناگهان در اتاق با ضرب باز شد . پشتم به در بود ولی حدس زدن اینکه چه کسی پشت سرم ایستاده کار سختی نبود. شاید از همان نحوه ی باز شدن در . آرام برگشتم سمت در . هومن عصبی و ناراحت مقابلم ایستاده بود . نگاهش خنجری داشت تیزتر از همه ی حرف هایی که زده بود. -تو ... از روزی که اومدی ... چیزی جز دردسر و بد بختی برای من نداشتی . قدمی جلو آمد و من ترسیده از جذبه ی نگاه روشنش که عصبانیتش را به وضوح به تصویر می کشید ، عقب رفتم . -خوب گوش کن ببین چی میگم ... اگه بخوای پا روی دم من بذاری ... حرف زیادی بزنی ... حرف بیاری و ببری ...که خودتو عزیز کنی و منو پیش پدر و مادر خراب ... مکث کرد . پایان آنهمه تهدید چی می توانست باشد ؟! -بلایی سرت میآرم که مجبور بشی چمدونت رو ببندی و برگردی همون پرورشگاهی که ازش اومدی . بغض کرده با ترس و لکنت گفتم : _م ...من ...که کاری نکردم . -دیگه می خواستی چکار کنی ؟ رسیده بودم به لبه ی تخت .دیگر جایی برای عقب نشینی نبود . ایستاده مقابل چشمانی روشن ازجنس نفرت . جلوتر آمد و همراه با چند نفس تند و عصبی چنگی به موهایم زد . می خواستم جیغ بزنم که صدای خفه اش با همان دُز عصبانیت توی گوشم نشست : _لال می شی ...شنیدی چی گفتم ؟ لال . -آره ...شنیدم . محکم هولم داد سمت تختم و با نفرت به ناتوانی ام خیره شد : _خوبه ..بتمرگ درست رو بخون . و بعد چند قدمی به عقب رفت و برگشت سمت در اتاق . اما قبل از خروج باز برگشت . نیم نگاهی به من انداخت . شاید می خواست مطمئن شود که به اندازه ای که باید می ترسیدم ، ترسیده ام یا نه . و اینبار گفت : _تلافی می کنم ... من پسر بچه ی 15 سال پیش نیستم که اینبار بذارم و برم .... اینبار تلافی می کنم . و در اتاق با صدایی مهیب بسته شد . 🍁🍂🍁🍂 #کــپـــی_حرام است نویسنده راضی به کپی حتی با اسم نیستن🌷🙏 🌸🌼🌸🌼🌸 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝