🥀 🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀 🥀 #رمان_آنلاین #مستِ_مهتاب #مرضیه_یگانه #پارت_170 نمی دانم با آن لحن محبت آمیزش، داشت توبیخم می کرد یا اعتراف به عشقی که در دل داشت؟! ناچار باز از نگاهش فرار کردم. _ببخشید. _بخشیدم.... جان و قلب و روح و روانم... همه اش مال شما. _آقا یونس. سری تکان داد که با آنکه نگاهش نمی کردم اما در دایره ی احاطه ی دیدم بود. _جان یونس این جوری صدام نکنید... صبحانه نخورده ام و ممکنه غش کنم. دستم را جلوی دهانم گرفتم و گفتم : _الان با من میایید بازار پارچه فروشا؟ _بازار می خواید برید؟.... بله... چرا که نه.... فقط یه زمان به من بدید، یه لقمه جنگی بزنم.... جنگی لباس بپوشم.... جنگی بیام دنبال شما. از این طبع شوخش خنده ام گرفت. _حالا جنگی نبودم نبود.... صبر می کنم. _نه دیگه... یه فرشته واسه یه آدمی زاد.... صبر می کنه؟! خندیدم باز از دستش. _آقا یونس! _چشم چشم چشم.... ولی تو رو خدا این جوری صدام نکنید..... سرم با تعجب سمتش چرخید. _چه جوری دقیقا؟! _اینقدر دلبرانه!.... اینقدر با ناز. چادرم را کشیدم جلوی لبانم تا باز خنده ام را نبیند. _پس من میرم حاضر بشم تا شما بیایید. _زیاد نمی ذارم منتظر بمونید. برگشتم به خانه که تا در حیاط را بستم، دستانم شل شد و چادر از سرم افتاد. من تاب این همه دلبری اش را نداشتم! ناز کجا بود اصلا؟! مگر من ناز کردن بلد بودم؟! او زیادی عاشق بود! _چی شد؟! با این سوال خاله طیبه که نمی‌دانم از کی، روی بالکن حیاط به تماشایم ایستاده بود، به خودم آمدم. _چی شد فرشته؟! _هیچی قبول کرد.... من برم حاضر بشم که میاد دنبالم. و دویدم سمت خانه که باز صدای خاله را بلند کردم. _خب حالا.... چقدر عجله می کنی! خیلی زود حاضر شدم. همین که درون آینه ی کوچک روی طاقچه، خودم را برانداز کردم، خاله مرا دید. _خوشگلی بابا.... اونقدر خوشگلی که دل یونس بیچاره ی منو بردی! اخم کردم. _خاله!.... تو طرف منی یا یونس؟ خندید. _طرف یونس. 🥀#کپی_رمان_حرام حتی بالینک کانال و اسم نویسنده⛔️ 🔴 پیگرد قانونی دارد ⚖ 🥀♻️ 🥀🥀💠 🥀🥀🥀♻️ 🥀🥀🥀🥀💠 🥀🥀🥀🥀🥀♻️ 🥀🥀🥀🥀🥀🥀〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀@be_sharteasheghi🥀 〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀🥀🥀🥀🥀♻️ 🥀🥀🥀🥀💠 🥀🥀🥀♻️ 🥀🥀💠 🥀♻️