🥀 🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀🥀 🥀🥀🥀 🥀🥀 🥀 #رمان_آنلاین #مستِ_مهتاب #مرضیه_یگانه #پارت_172 سمت یکی از مغازه ها رفتم. پارچه هایش را روی میز بزرگی جلوی مغازه اش، در معرض دید گذاشته بود که گفتم : _پارچه پیراهنی مردونه می خوام. و همان موقع یونس هم کنارم ایستاد و نگاهش بین پارچه ها چرخید. مرد مسن مغازه دار، یک توپ پارچه روی پارچه های روی میز پهن کرد و گفت : _این چطوره؟ نگاهم سمت یونس رفت. و باز همان سوال را تکرار کردم. _این چطوره؟ _مردونه است! _بله دیگه.... نگاهش را به چشمانم دوخت. _مگه شما پارچه زنونه نمی خواستید؟ _نه.... من واسه شما پارچه می خواستم بگیرم. چشمانش روی چشمانم خشک شد. _واسه من! _بله.... _آخه چرا من؟! و اینجا بود که حاج آقای مغازه دار گفت : _چرا نداره پسرم!.... وقتی یه خانم محترمی مثل ایشون می خواد برات پارچه پیراهنی بخره، از خداتم باشه. من خندیدم و یونس تنها لبخند زد. نگاهش بین من و آقای مغازه دار چرخید و در آخر گفت : _قشنگه. و حاج آقا هم نگذاشت لااقل یه پارچه ی دیگر را پسند کنم. فوری گفت : _مبارکت باشه.... بِبُرم؟ _بِبُرید حاج آقا.... و حاج آقا بسم الله بلندی گفت و پارچه را برش داد. _آقا یونس، خاله گفته یه قواره پیراهنی هم واسه آقا یوسف بخرم.... می شه یکی هم برای آقا یوسف انتخاب کنید؟ یونس که انگار هنوز تو شوک خرید قواره ی پیراهنی خودش بود، گیج نگاهم کرد. _چی گفتید؟ _می گم یه قواره پیراهنی هم واسه آقا یوسف انتخاب کنید.... دستور خاله طیبه است. _یوسف!.... یوسف رنگ آبی دوست داره. و حاج آقا که گویی، گوش هایش پیش ما بود، فوری گفت : _پارچه پیراهنی مردونه ی آبی زیاد دارم. 🥀#کپی_رمان_حرام حتی بالینک کانال و اسم نویسنده⛔️ 🔴 پیگرد قانونی دارد ⚖ 🥀🚦 🥀🥀🚥 🥀🥀🥀🚦 🥀🥀🥀🥀🚥 🥀🥀🥀🥀🥀🚦 🥀🥀🥀🥀🥀🥀〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀@be_sharteasheghi🥀 〰〰〰〰〰〰〰〰 🥀🥀🥀🥀🥀🚦 🥀🥀🥀🥀🚥 🥀🥀🥀🚦 🥀🥀🚥 🥀🚦