رمان آنلاین #اوهام از نویسنده محبوب و مشهور #مرضیه_یگانه #پارت141 دستش را درون جیب داخل کتش کرد و کارت ویزیتی بیرون کشید : _کارت دفترمه .. خوشحال میشم یه قرار بذاریم بازم با هم حرف بزنیم . دست و پام رو زیر نگاه تیز هومن گم کرده بودم که هیچ ،حتی کلمات را هم گم کردم وفقط با لبخندی که نمایشی بود برای نشان دادن آرامشی ظاهری و پنهان کردن آشوب قلبی ام ،گفتم : _بله حتما تماس میگیرم . کارت را گرفتم و او رفت .هومن صندلی کنارم را سمت خودش کشید و نشست: _بشین . آهسته نشستم و درحالیکه سرم را پایین انداخته بودم و با کارت ویزیت هاتفی میان انگشتای دستم بازی می کردم ، صدای خونسردش را شنیدم . -پس مهمونی امشب قاطی نیست ! با گفتن همان یه جمله فوری سرم بالا آمد وخیره اش شدم وگفتم : _به جان تو... لبخند حرصی زد و نگذاشت حرفم را بزنم : _جانِ کی ؟!.. .من؟!... لبانم رو محکم روی هم فشردم که باز ادامه داد: -چی می گفتید؟ خواستم بگویم هیچی که باز با لحنی خونسرد اما نگاهی ترسناک نگاهم کرد: _کارت ویزیت ازش گرفتی که بهش زنگ بزنی ؟! فوری گفتم : _نه....آخه اون ... یکدفعه چنان محکم با کف دستش روی میز کوبید وصدایش را بلند کرد که قلبم ایستاد. -آخه اون چی ؟! قهقه میزنی باهاش ؟ فوری برخاست : _همین حالا دنبالم میآی . -هومن. -هومنو مرگ ...وسایلتو جمع کن دنبالم بیا . -فریبا آخه .... سرش را خم کرد توی صورتم ودرحالیکه من هنوز روی صندلی نشسته بودم و او مجبور بود برای تهدیدم ، تا کمر خم شود ،گفت : -ببین ...تاهمینجا جلوی همه ،سیاه وکبودت نکردم ،وسایلتو جمع کن بیا . نفسش توی صورتم می خورد و نگاه تندش چیزی فراتر از اضطراب و دلشوره به وجودم هدیه داد. به ناچار وسایلم را برداشتم و دنبالش رفتم .تا نشستم توی ماشین و در ماشین را بستم . صدایش فریاد شد : -فکر کردی هر غلطی که بخوای میتونی بکنی . دلشوره که هیچ، حالت تهوع هم گرفتم .خدا می دانست چه بلایی میخواست به عنوان تنبیه سرم بیاورد. مخصوصا که حالا خانه خالی بود و مادر هم نبود. لال شدم .جای هیچ عذرخواهی و بهانه تراشی نبود. او هم فعلا سکوت کرد اما چیزی از اخم و عصبانیت چهره اش کم نشد . به خانه که رسیدیم فوری از ماشین پیاده شدم و دویدم سمت خانه . وسایلم را پرت کردم روی میز نهارخوری . کفش های پاشنه دارم را هم همان جلوی پله ها انداختم و پا برهنه دویدم از پله ها بالا . وارد اتاق شدم . دنبال لباس خانگی ام بودم تا هرچه زودتر عوضشان کنم اما اصلا یادم نمی آمد لباس هایم راچکار کردم روی تخت ، زیر تخت ، کنار پرده ، همه جا را گشتم ودسته آخر گفتم یک دست لباس دیگر برمی دارم .سمت دراتاق رفتم تا ازاتاق خودم ،لباس بردارم که دراتاق بازشد .هومن در چهارچوب در ایستاد .حالا دیگر باید التماس می کردم .نگاهش آنقدر عصبی بود که فوری گفتم : _به خدا نمی دونستم ...به جان تو نمیدونستم .. به ارواح خاک بابا راست میگم . قدم به قدم سمتم می آمد و من قدم به قدم از او فرار می کردم . -با اون پسره ی عوضی بلند بلند می خندیدی ؟! -داشت دانشگاه رو ...مسخره می کرد...به خدا...حرف بدی نبود . ...به جان هردومون .. ساق پاهایم به لبه ی تخت خورد.حالا راه فرارم بسته شده بود که مقابلم ایستاد: _با یه مرد غریبه غش غش می خندی ؟ولی واسه شوهرت اخم و تخم می کنی !دروغ می گی. -هومن باورکن ..من.. سرش راجلو کشید که خودم را عقب کشیدم و پرت شدم روی تخت .خم شد سمتم .چشمانم رو با ترس محکم بستم وصدای گریه ام برخاست : 🍁🍂🍁🍂 #کــپـــی_حرام_است نویسنده راضی به کپی حتی با اسم نیستن🌷🙏 🌸🌼🌸🌼🌸 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

رمان آنلاین #اوهام از نویسنده محبوب و مشهور #مرضیه_یگانه #پارت142 _چرا حرفمو باور نمی کنی .. میگم نمیدونستم مهمونی قاطیه ...من نمیخواستم ... ناگهان مهر سکوت لبانم زده شد و چشمانم حیرت زده باز . هومن سر خم کرده بود روی صورتم و با لبانش سکوت را روی لبانم مهر زد.شاید چند ثانیه درحیرت ماندم تا سرش را عقب کشید و باهمان چشمان ترسناک و پرجذبه نگاهم کرد: -تنبیه خوبی بود تا یادت بندازم من شوهرتم نه هومن، نه رادمان ، نه استاد دانشگاه ... به من یکی نباید دروغ بگی ..فهمیدی ؟ تمام تنم می لرزید که کمرش را صاف کرد و ایستاد . نگاهم کرد و بعد باچند قدم تند از اتاق بیرون رفت. لرزی کرده بودم که بند نمیآمد . به زحمت نیم خیز شدم و پتو را چنگ زدم و سمت تنه ام کشیدم . یه لحظه یک نفس بلند به دادم رسید و حالم را بهتر کرد. دستم را محکم روی قفسه ی سینه ام فشردم و زیر لب گفتم : _خدای من ...خدای من... چشمانم را بستم و باز نفس دیگری کشیدم . با آنکه تنبیهش دردناک نبود ولی آنقدر غافلگیرم کرد که حالم برای چند دقیقه واقعا بد شد . به زور از روی تخت برخاستم تا به اتاقم بروم و لباس عوض کنم .سرم درد می کرد. انگار به اندازه ی یک کدوی تنبل باد کرده بود .تا کنار در رفتم که باز در باز شد .هومن مقابلم ایستاده بود: _کجا؟ فوری عقب رفتم و با ترسی بی جهت گفتم : _لباسم روعوض کنم . -همینجا عوض کن . دستم رفت روی یقه ی لباسم و با ترس نگاهش کردم که با جدیت گفت : _مگه من نامحرمم . -هومن خواهش می کنم . وارد اتاق شد و سمت تخت رفت کتش را درآورد وپرت کرد روی تخت : _جوابم رو ندادی؟ نامحرمم؟ باز گریه ام گرفت : _من که گفتم اشتباه ..... فریاد زد : _اشتباه چی ؟! احمق فرضم کردی!کورم ؟ یا کرم ؟ خودم دیدمت ... با اون پسرک عوضی پشت یه میز می خندیدی که چی ؟ واسه همون عوضی اینقدر اصرار میکردی که به این مهمونی بری ؟ -نه به خدا نه. -آره ...منم باورت کردم ..کی هست حالا؟ -نمی دونم . چرخید سمتم . یه دستش به دکمه ی پیراهنش بود که داشت باز می کرد و دست دیگرش به کمرش . -نمی دونی ! آره حتما نمی دونی ... -باور کن ..به خدا نمی دونم ...پسر دایی نگینه. خندید .خنده اش بدجوری بوی عصبانیت میداد: _کم کم داره زبونت باز میشه ... پسر دایی نگینه. آب گلویم را قورت دادم و درحالیکه آهسته می گریستم گفتم : _تو...توخودت اونجا چکار می کردی . عصبی سمتم آمد که فوری چشمانم رو بستم و کف دستانم را در مقابل ضربه احتمالی اش جلوی صورتم گرفتم اما نزد. آهسته چشم گشودم که نفس های تندش را شاهد باشم .چند ثانیه ای نگاهم کرد و گفت : _به تیپ خودت نگاه کردی ! رژ لبات رو دیدی ؟ بعد میگی هیچی ...هیچی چی ؟پسره داشت باچشاش تورو درسته قورت میداد ...جلوی من شماره تلفن بهت داد ... میگی هیچی ؟! با لرز گفتم : _باشه ...اصلا ..اصلا ببخشید... نفس بلندی کشید. دکمه های پیراهنش تا چهارمی باز بود.نگاهم یه لحظه به نیم تنه اش افتاد که پشتش را به من کرد و گفت : _برو اتاقت لباستو عوض کن ....ده دقیقه ی دیگه اومدی .دویدم .فرار کردم.در اتاقم را وقتی محکم پشت سرم بستم و با دو دست جلوی دهانم راگرفتم .صدای خفه ای از فریاد از گلویم برخاست و زار زدم .نشستم کف اتاقم و زار زدم .هیچ شبی مثل آنشب حالم را بد نکرد.بدترین تنبیه بود . بدتر از یک سیلی که اگر می زد ،فقط صورتم می سوخت .اما حالا قلبم را هم سوزانده بود. خوب فهمیدم که اگر عصبانیش کنم چه بلایی سرم می آورد.شایدم او خوب به من فهماند که می تواند چه بلایی سرم بیاورد. لباسم راعوض کردم واشکانم را پاک وبرگشتم . 🍁🍂🍁🍂 #کــپـــی_حرام_است نویسنده راضی به کپی حتی با اسم نیستن🌷🙏 🌸🌼🌸🌼🌸 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

سلام 😊✋ صبح آخرهفته تون بخیر و شادی ☕ 😊 🌸 عجب معجزه‌ای دارد😇 نفس صبحدم☀️ زیرسایبان رحمت خدا بایست✨❤✨ خنکای صبح بهاری 🌺🍃 همراه با مهربانی را نفس بکش ...☺️ الهی🙏 دلتون سرشار از آرامش آخر هفته تون پراز برکت و رحمت درکنارخانواده 🌺🍃

میگفت: خدانکنه‌حرف‌زدن‌و‌نگاه‌کردن‌به‌نامحرم، براتون‌عادی‌شھ! پناه‌میبرم‌به‌خدا . . از‌روزی که‌گناه‌فرهنگ‌و‌عادت‌مردم‌بشھ'🌿 - شهیدحمیدسیاهکالی‌مرادی  

●◈●◈●◈●◈●◈● ◈● ● تلنـــــــــ❗️ــــــــگر 👌برحـــــذر باش ازاینڪہ : ✔نـــــمازبخوانے ✔روزه بـــــگیرے ✔قـــــرآن بخوانے ✔نـــــماز شب بخوانے ✔صـــــدقہ وانفاق ڪنے ✔ڪارهاے مردم را راه بیندازے ❗️اما یڪے دیگہ بیاد با خیال راحٺ نیڪے ها و حسناٺ تو را بردارد ⁉️ #غــــــــــیبٺ‌‌نــــــــــڪن 📛 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

‹📘✨› - - عشق‌یعنے؛ دڔ‌میاݩ‌صد‌هزاراݧ‌عطر‌خاڝ عاشق‌عطرحریم‌ڪربڷا‌باشۍ‌و‌بس! - - 🦋⃟❤️↝| #ڪربلا ┈┈┈┈┈🌻┈┈┈┈┈ 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

#رهبرانهـ🌙 بنازم قدرت دست خدا را😍❤️ 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

دلانھـ 🌱 •‹مثلاچۍمیشہ‌یھوبہتون‌خبر‌بدن؛ فلانۍڪربلآتون‌ردیفہ[😍‌] مہمون‌امام‌حسینین‌‌؏... حتۍ‌فڪرکردن‌بہش‌شیرینہ![😇] ڪربلآ...[💔] 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

#پندانه🌱✨ مراقبِ نمک های زندگـی تون باشید.... #پـدرومـادر❤️ 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝

رمان آنلاین #اوهام از نویسنده محبوب و مشهور #مرضیه_یگانه #پارت143 شام نخورده محکوم به خواب شدم. برگشتم به اتاق. روی تخت دراز کشیده بود‌‌. یک دستش زیر سرش بود و دست دیگرش روی پتو. بالشتم را برداشتم و کف اتاق انداختم که صدایش پاهایم را باز به لرز انداخت: _بیا اینجا . _چی ؟ _از امشب اینجا می خوابی . نفسم حبس شد. تخت دونفره را می گفت . _هومن... فریاد زد: _بهت می گم بیا اینجا . با قدم هایی که دوست داشتم هرگز به تخت نرسد سمت او رفتم. پتو را کنار زدم و روی تخت نشستم . _نگفتم بیای اینجا بشینی...بگیر بخواب . قلبم درد می کرد. ضربان داشت یا نه را نمی دانم ولی می دانم در عوض نبض روی شقیقه هایم تند و تند می زد. نیم خیز شدم که پشتش رابه من کرد و گفت: _انگار تقصیر منه که خیلی کوتاه اومدم...اشکال نداره...شاید لازمه ی شرطبندی من و تو همین باشه ...باید بهت بفهمونم که شوهر یعنی چی... صدای نفس های تندم که از اضطراب بود را می شنید. بغضم هنوز هم می خواست که بشکند که گفتم: _خواهش می کنم هومن... خونسرد جواب داد: _خواهش نکن . _تا امروز اینطوری نبود....نمی تونم این تغییر رفتارت رو تحمل کنم . یکدفعه نشست روی تخت.از ترس سرم را عقب کشیدم: _نبودم؟فکرکردی چون اینطوری نبودم راحت بودم؟ تو می فهمی یه مرد زن داشته باشه یعنی چی؟یه زن که فقط اسمش رو داشته باشه ولی خودشو نه ...من 15 ساله زن دارم ولی حق نداشتم ببینمش ...زن داشتم ولی حق نداشتم بهش بگم ... زن داشتم ولی حق نداشتم کنارش باشم ...اینا حق زناشوییه! سرم را پایین گرفته بودم و زیر لرزش خفیفی از ترس گفتم: _الان نه..... _الان نه چی؟!مگه شرط نکردی که واسه عشقت خرج می کنی ...خب فرصت بده می خوام بهت ثابت کنم ...که می شه . قطرات داغ اشک روی صورتم دوید . _اشتباه کردم ....حساب بانکی رو همینطوری بهت می دم ...باشه ؟ نفس تندی کشید و تکیه زد به تاج تخت: _حساب بانکی تو نمی خوام ..اینجوری نمی خوام ...که باز بشم همون هومن بده و مادر کنایه بزنه که دزد شدم ،پدرم هم حتما نفرینم کنه ...آره؟اینبار دلت رو می خوام ...چیزی که خودش همه ی کارها رو درست می کنه ...از اول هم باید اینو صاحب می شدم ...اشتباه کردم ولی قابل جبرانه ...من تاحالا به هر چی خواستم رسیدم ....من به اینم می رسم . _بازور؟!با حیله ؟با تظاهر ؟ سرش چرخید سمت من: _زوره؟! زورت کردم؟! دست و پای عقلت رو که نبستم ...اگه فکر می کنی تظاهره ...یا حیله است ...دل نبند... دل خودته ...صاحبشی ...حق داری هر طوری که می خوای باهاش تا کنی ..جلوت رو نمی گیرم ...ولی کاری که بخوام رو می کنم ..حالا زار الکی نزن بگیر بخواب . و بعد خودش فوری دراز کشید و پتو را تا زیر گردنش کشید.اما من خوابم نمی برد .گرسنه بودم . ضعف داشتم و همه ی قوای تنم در عرض همان چند دقیقه ،تحلیل رفته بود.از روی تخت برخاستم .وقتی اعتراضی از هومن نشد ،حدس زدم که خوابیده .ازپله ها پایین رفتم و از درون یخچال ،مقداری برنج و خورشت فسنجان کشیدم و داخل ماکرو فر گذاشتم .نشستم پشت میز درون آشپزخانه و حرف های هومن در سرم تکرار شد .صدای بوق ماکروفر بود که مرا متوجه ی گرم شدن غذا کرد.غذا را روی میز گذاشتم وقاشق و چنگالی برداشتم نشستم پشت میز. _منم گرسنه ام . سرم بالا اومد.هومن بود .بی دعوت جلو آمد و پشت میز نشست . 🍁🍂🍁🍂 #کــپـــی_حرام_است نویسنده راضی به کپی حتی با اسم نیستن🌷🙏 🌸🌼🌸🌼🌸 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝