eitaa logo
از بعثت تا ظهور
54 دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
3.3هزار ویدیو
631 فایل
ارتباط با ادمین: @mostafa_soleimany
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✅سوره مبارکه ، صفحه309، آیات 52 تا 64 🗓1399/09/15 🌹 @nedaye_tahzib ☘️ tahzib-howzeh.com
309.mp3
590.3K
🔊 🎤توسط استاد ✅صفحه 309 🗓1399/09/15 🌹 @nedaye_tahzib ☘️ tahzib-howzeh.com
230.pdf
117.5K
هر روز با قرآن و عترت 📚 ✅فضایل و کمالات اخلاقی ✏️15. امانت داری و وفای به عهد 🗓1399/09/15 🌹 @nedaye_tahzib ☘️ tahzib-howzeh.com
مجموعه پوسترهای نمایشگاهی آیات اخلاقی، شماره 23 🌹 @nedaye_tahzib ☘️ tahzib-howzeh.com
🌺قرآن ، معجزه جاویدان🌺 قرآن ، معجزه جاویدان وَ اِنْ کُنْتُمْ فی رَیْبٍ مِمّانَزَّلْناعَلی عَبْدِنافَأْتُوابِسُورَهٍ مِنْ مِثْلِهِ وَادْعُوا شُهَداءَکُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ اگر درباره آن چه بر بنده خود ( پیامبر ) نازل کرده ایم ، شک و تردید دارید ، ( لااقلّ ) یک سوره همانند آن بیاورید و گواهان خود را غیر از خدا بر این کار دعوت کنید، اگر راست می گویید(بقره/۲۳) کلمه « شُهَداء » در این جا اشاره به گواهانی است که آن ها را در نفی رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله کمک می کردند و جمله « مِنْ دُونِ اللّهِ » اشاره به این است که حتّی اگر همه انسان ها جز « اَللّه » دست به دست هم بدهند ، برای این که یک سوره همانند سوره های قرآن بیاورند ، قادر نخواهند بود . به این ترتیب قرآن همه منکران را دعوت به مبارزه با قرآن و یک سوره مانند آن می کند تا عجز آن ها، دلیل روشنی باشد بر اصالت این وحی آسمانی در رسالت الهی آورنده آن. فَاِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النّارَ الَّتی وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَهُ اُعِدَّتْ لِلْکافِرینَ اگر این کار را نکردید و هرگز نخواهید کرد از آتشی بترسید که هیزم آن ، بدن های مردم ( گنهکار ) و سنگ ها است که برای کافران مهیّا شده است .(بقره/۲۴) « وَقُود » به معنی آتش گیره است ، یعنی مادّه قابل اشتعال ، مانند هیزم ( نه به معنی آتش زنه همچون کبریت یا جرقّه ای که با سنگ های مخصوص ایجاد می کنند ) . آتش دوزخ از درون خود انسان ها و سنگ ها شعله ور می شود و با توجه به این حقیقت که امروز ثابت شده ، همه اجسام جهان در درون خود ، آتشی عظیم نهفته دارند ( یا به تعبیر دیگر انرژی هایی که قابل تبدیل به آتش هستند ) درک این معنی مشکل نیست و لزومی ندارد که آن آتش سوزان را شبیه آتش های معمولی این جهان بدانیم . در آیات 6 و 7 سوره هُمَزَه می خوانیم: « نارُ اللّهِ الْمُوقَدَهُ الَّتی تَطَّلِعُ عَلَی الاَْفْئِدَهِ : آتش سوزان پروردگار که از درون دل ها سرچشمه می گیرد و بر قلب ها سایه می افکند و از درون به برون سرایت می کند » ( بر عکس آتش های این جهان که از بیرون به درون می رسد ) . 🌹 @nedaye_tahzib ☘️ tahzib-howzeh.com
🔹مجموعه پوسترهای نمایشگاهی 🔸قرآن در سیره علما، شماره‌ 15 🌹 @nedaye_tahzib ☘️ tahzib-howzeh.com
🍂سلسله مباحث: شماره 9 🌺شاخص‏ها و ملاك‏های كلی (قسمت چهارم)🌺 1.. پیروی از عرف یا ملاحظه آن (قسمت سوم) رعایت مروت ـ كه در فقه شیعه به عنوان شرط عدالت طرح شده است ـ اشاره به همین پیروی از عرف و توجه به هنجارهای اجتماعی است: أَمّا المُروَّة فَبِاجتِنابِ ما یسقِطُ الَمحَلَّ وَ العزّةَ مِنَ القُلوبِ وَ یدُلُّ عَلی عَدمِ الحَیاء وَ عَدَمِ المُبالاةِ بالاستِنقاصِ؛ پرهیز كردن از اموری كه موجب پایین آمدن جایگاه انسان و تنزل عزت او در دل مردم می‏گردد و اموری كه دلالت بر بی‏حیایی و بی‏توجهی به این كاهش منزلت دارد، مروت است. ( ایضاح الفوائد، ج 4، ص 420. ) صاحب مروت، كسی است كه نفس خود را از پلیدی نگاه دارد و پیش مردم خوار نگرداند، یا كسی كه از خنده و تمسخر مردم دوری كند، یا كسی كه به روش امثال خود در زمان و مكان خود عمل نماید. پس كسی كه مروت را ترك می‏كند، لباسی را كه با شأن امثال او مناسب نیست، می‏پوشد ... به گونه‏ای كه مضحكه مردم قرار می‏گیرد و همین گونه است سربرهنه در بازار و اجتماع رفتن از كسی كه برای او سزاوار نیست و نیز پا دراز كردن در مجالس و غذا خوردن در بازار، یا بوسیدن همسر میان مردم، یا لطیفه‏گویی فراوان، یا سخت‏گیری فراوان بر خانواده و همسایه، یا باركشی از شخص معتبر هنگامی كه از روی بخل باشد و البته، اگر از روی فقر یا برای اقتدا به سلف كه از تكلف دوری می‏كردند، باشد به مروت آسیب نمی‏رساند و تشخیص بر اساس چیزی است كه مناسب حال شخص در اعمال و اخلاق باشد و نیز، محمل درستی بر آن آشكار باشد (و انسان در معرض اتهام قرار نگیرد). (مسالك الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام، ج 14، ص 169. ) چیزهای فراوانی را از امور منافی مروت برشمرده‏اند كه موجب از بین رفتن آن می‏شود، مانند غذا خوردن در راه، پا دراز كردن در مجالس عمومی (مبسوط و مدارك) پوشیدن لباس ویژه زنان برای مرد (مبسوط) غذا خوردن در بازار (فاضل در قواعد، فخر الاسلام، شهیدین، كركی، اردبیلی، خراسانی و مجلسی با كمی اختلاف در تقیید به غالب موارد، یا اكثر مناطق، یا برای غیر بازاریان، یا بدویان، و استثنای موارد غلبه تشنگی) غذا خوردن در ملأ عام (روض) كبوتر بازی (قواعد) پوشیدن فقیه لباس سربازی، یا سرباز لباس عالمان را، همواره یا به گونه‏ای كه موجب تمسخر گردد، یا در مناطقی كه پوشیدن چنین لباسی عادی نیست (دروس، مسالك، ذخیره و بحار)، پوشیدن تاجر لباس حمالان و مانند آنها را به صورتی كه مسخره شود (مسالك و قواعد) این‏كه فقیه قبا و عرق‏چین بپوشد و سر را درمیان عموم مردم برهنه كند در مواردی كه عادی نیست (ایضاح، روض، مسالك، روضه و مجمع الفائده)، بیان طنز و مسخره‏آمیز یا زیاد شوخی كردن (دروس، تنقیح و روضه) برهنه كردن قسمتی از بدن كه در نماز پوشاندن آن مستحب است (دروس و مفاتیح) ادرار كردن در خیابان در هنگام رفت و آمد مردم (جامع المقاصد، روض، ذخیره و بحار) همواره یا درباره كسی كه موجب انحطاط شأن او است، كثرت حكایات خنده‏آور (مسالك، روضه، ذخیره و مجمع الفائده) بوسیدن كنیز و همسر در محضر دیگران یا نقل آن‏چه میان آنها در خلوت می‏گذرد (اكثر كتاب‏های نام‏برده) سخت‏گیری در امور كوچك به گونه‏ای كه با حال او تناسب نداشته باشد (ذخیره) این‏كه با خانواده و همسایه‏ها و طرف معامله از معاشرت نیكو خارج شود (مسالك و مجمع الفائده) مثل سخت‏گیری در غذای اندك، ... و مانند آن از كارهایی كه متناسب امثال او نیست ... 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.com
🍂سلسله مباحث: شماره 9 🌺شاخص‏ها و ملاك‏های كلی (قسمت چهارم)🌺 1.. پیروی از عرف یا ملاحظه آن (قسمت سوم) رعایت مروت ـ كه در فقه شیعه به عنوان شرط عدالت طرح شده است ـ اشاره به همین پیروی از عرف و توجه به هنجارهای اجتماعی است: أَمّا المُروَّة فَبِاجتِنابِ ما یسقِطُ الَمحَلَّ وَ العزّةَ مِنَ القُلوبِ وَ یدُلُّ عَلی عَدمِ الحَیاء وَ عَدَمِ المُبالاةِ بالاستِنقاصِ؛ پرهیز كردن از اموری كه موجب پایین آمدن جایگاه انسان و تنزل عزت او در دل مردم می‏گردد و اموری كه دلالت بر بی‏حیایی و بی‏توجهی به این كاهش منزلت دارد، مروت است. ( ایضاح الفوائد، ج 4، ص 420. ) صاحب مروت، كسی است كه نفس خود را از پلیدی نگاه دارد و پیش مردم خوار نگرداند، یا كسی كه از خنده و تمسخر مردم دوری كند، یا كسی كه به روش امثال خود در زمان و مكان خود عمل نماید. پس كسی كه مروت را ترك می‏كند، لباسی را كه با شأن امثال او مناسب نیست، می‏پوشد ... به گونه‏ای كه مضحكه مردم قرار می‏گیرد و همین گونه است سربرهنه در بازار و اجتماع رفتن از كسی كه برای او سزاوار نیست و نیز پا دراز كردن در مجالس و غذا خوردن در بازار، یا بوسیدن همسر میان مردم، یا لطیفه‏گویی فراوان، یا سخت‏گیری فراوان بر خانواده و همسایه، یا باركشی از شخص معتبر هنگامی كه از روی بخل باشد و البته، اگر از روی فقر یا برای اقتدا به سلف كه از تكلف دوری می‏كردند، باشد به مروت آسیب نمی‏رساند و تشخیص بر اساس چیزی است كه مناسب حال شخص در اعمال و اخلاق باشد و نیز، محمل درستی بر آن آشكار باشد (و انسان در معرض اتهام قرار نگیرد). (مسالك الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام، ج 14، ص 169. ) چیزهای فراوانی را از امور منافی مروت برشمرده‏اند كه موجب از بین رفتن آن می‏شود، مانند غذا خوردن در راه، پا دراز كردن در مجالس عمومی (مبسوط و مدارك) پوشیدن لباس ویژه زنان برای مرد (مبسوط) غذا خوردن در بازار (فاضل در قواعد، فخر الاسلام، شهیدین، كركی، اردبیلی، خراسانی و مجلسی با كمی اختلاف در تقیید به غالب موارد، یا اكثر مناطق، یا برای غیر بازاریان، یا بدویان، و استثنای موارد غلبه تشنگی) غذا خوردن در ملأ عام (روض) كبوتر بازی (قواعد) پوشیدن فقیه لباس سربازی، یا سرباز لباس عالمان را، همواره یا به گونه‏ای كه موجب تمسخر گردد، یا در مناطقی كه پوشیدن چنین لباسی عادی نیست (دروس، مسالك، ذخیره و بحار)، پوشیدن تاجر لباس حمالان و مانند آنها را به صورتی كه مسخره شود (مسالك و قواعد) این‏كه فقیه قبا و عرق‏چین بپوشد و سر را درمیان عموم مردم برهنه كند در مواردی كه عادی نیست (ایضاح، روض، مسالك، روضه و مجمع الفائده)، بیان طنز و مسخره‏آمیز یا زیاد شوخی كردن (دروس، تنقیح و روضه) برهنه كردن قسمتی از بدن كه در نماز پوشاندن آن مستحب است (دروس و مفاتیح) ادرار كردن در خیابان در هنگام رفت و آمد مردم (جامع المقاصد، روض، ذخیره و بحار) همواره یا درباره كسی كه موجب انحطاط شأن او است، كثرت حكایات خنده‏آور (مسالك، روضه، ذخیره و مجمع الفائده) بوسیدن كنیز و همسر در محضر دیگران یا نقل آن‏چه میان آنها در خلوت می‏گذرد (اكثر كتاب‏های نام‏برده) سخت‏گیری در امور كوچك به گونه‏ای كه با حال او تناسب نداشته باشد (ذخیره) این‏كه با خانواده و همسایه‏ها و طرف معامله از معاشرت نیكو خارج شود (مسالك و مجمع الفائده) مثل سخت‏گیری در غذای اندك، ... و مانند آن از كارهایی كه متناسب امثال او نیست ... 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.com
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞  او جبران می کند 📲 آیدی کانال های ما در تلگرام، ایتا، سروش، بله: ▶️ @einsad 🔻خرید اینترنتی کتابهای استاد صفایی حائری : 🛒 www.zekraa.ir
‼️بلعیدن خرده های غذا هنگام نماز 🔷س 5066: آیا در هنگام نماز، و و یا خرده های باقی مانده در دهان، جایز است؟ ✅ج: خوردن و ‌آشامیدن در حال ، آن را باطل می کند چه کم باشد یا زیاد، ولی فرو دادن که در گوشه و کنار دهان باقی مانده یا مکیدن شیرینیِ قند و شکری که اندکی از آن در دهان هست، موجب بطلان نماز نمی شود. همچنین اگر سهواً یا از روی فراموشی چیزی بخورد یا بیاشامد به شرطی که از صورت نماز خارج نشود، نماز باطل نمی شود.
✅سوره مبارکه ، صفحه310، آیات 65 تا 76 🗓1399/09/16 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
310.mp3
561.6K
🔊 🎤توسط استاد ✅صفحه 310 🗓1399/09/16 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
231.pdf
122.5K
هر روز با قرآن و عترت 📚 ✅فضایل و کمالات اخلاقی ✏️16. قضاوت عادلانه(انصاف در داوری) 🗓1399/09/16 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
🔹مجموعه پوسترهای نمایشگاهی 🔸موضوع: آغاز روز با کار خیر روایات اخلاقی، شماره 24 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
❇️ یکشنبه‌های هفته: ❇️ شماره 14 🌺آیت ا... بروجردی / قسمت پنجم /صراحت کلام 🌺 صراحت کلام شهید مطهری رحمه الله در این باره می گوید: «در سال هایی که در قم بودم، یک وقت یکی از خطبای معروف ایران به قم آمد و اتفاقا دید و بازدید ایشان در حجره بنده بود. در آنجا از ایشان دیدار به عمل می آمد. یک روز در مدت اقامت ایشان در قم، شخصی در وقت نامناسبی او را به خانه آیت الله بروجردی برده بود. آن موقع، یک ساعت قبل از وقت تدریس آقا بود و معمولاً او در آن وقت مطالعه می کرد و کسی را نمی پذیرفت. شخص معرّف در می زنند و به خادم می گویند: به آقای بروجردی بگویید فلانی به ملاقات شما آمده است. خادم پیغام را می رساند و برمی گردد و می گوید آقا فرمودند: «من فعلاً مطالعه دارم. وقت دیگری تشریف بیاورید.» آن شخص محترم هم برمی گردد و اتفاقا همان روز به شهر خود مراجعت کرد. آن روز آیت الله بروجردی برای تدریس آمدند. من را در صحن حضرت معصومه علیهاالسلام دیدند و فرمودند: «من بعد از درس برای دیدن فلانی به حجره شما می آیم.» گفتم ایشان رفتند. فرمودند: «پس وقتی ایشان را دیدی، بگو حال من وقتی تو به دیدن من آمدی، مانند حال تو بود؛ وقتی می خواهی برای ایراد سخنرانی آماده شوی. من دلم می خواست وقتی با هم ملاقات کنیم که حواس من جمع باشد و با هم صحبت کنیم و در آن موقع من مشغول مطالعه برای تدریس بودم.» من پس از مدتی آن شخص را ملاقات کردم و معذرت خواهی آقای بروجردی را ابلاغ کردم و گفتم آقا بروجردی خواستند به دیدن شما بیایند و چون مطّلع شدند که شما حرکت کردید، معذرت خواهی کردند. آن خطیب معروف جمله ای گفت که برای من جالب بود. ایشان گفت: «نه تنها به من یک ذره برنخورد، بلکه خیلی هم خوش حال شدم؛ زیرا ما اروپایی ها را می ستاییم که مردمی صریح هستند و رودربایستی های بی جا ندارند. من که قبلاً از ایشان وقت نگرفته بودم، غفلت کرده، در وقت نامناسبی رفته بودم. من از صراحت این مرد خوشم آمد که گفت حالا من کار دارم. آیا این بهتر بود یا اینکه با ناراحتی مرا می پذیرفت و دایما در دلش ناراحت بود و با خود می گفت این بلا چه بود که بر من نازل شد، وقت مرا گرفت و درس مرا خراب کرد؟ من بسیار خوش حال شدم که در کمال صراحت مرا نپذیرفتند. چه قدر خوب است مرجع مسلمانان این طور صریح باشد». (1) 1.. مرتضی مطهری، پاسخ های استاد به نقدهایی بر کتاب مسئله حجاب، ص 30. 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
*سلسله مباحث: دروس اخلاق با محوریت نامه 31 نهج البلاغه / قسمت یازدهم استاد: حجت الاسلام و المسلمین همتیان موضوع: سفارش به تقوا و خودنگهداشتن 🌻 @nedaye_tahzib 🌿 tahzib-howzeh.com
❇️ یکشنبه‌های هفته: ❇️ ————————— 🌸اهمیت انتخاب الگو در نظام تربیتی اسلام (قسمت اول)🌸 خداوند متعال امکانات لازم را در دنیا به گونه ای در اختیار بشر قرارداده که انسان قادر است جهان درون و برون خویش را به شایستگی بشناسد و شرایط مساعد و مناسب برای زندگی و بقای خود را شناسایی و فراهم کند، و چنانچه در این کار تعلل ورزد و استعدادهای خود را کشف نکند، مسلماً نمی تواند در جهت باروری آن برنامه ریزی کند؛ و در نتیجه، زندگی پرمشقت و رنج آوری خواهد داشت. مهمترین و کاربردی ترین نوع شناخت و یادگیری در همه دوران زندگی، «سرمشق گیری و الگوپذیری» است. انسان با انتخاب الگو یا سرمشق، به تقلید رفتار او می پردازد. علاوه بر الگوهای زنده، که محیط تربیتی مساعد را ایجاد می کنند، اسوه های اخلاقی و انسانی گذشته، موجب حیات مجدد انسان شده و نقش عظیمی در سازندگی وی ایفا می کنند. ترسیم چهره دقیق و کاربردی و در عین حال، محبوب و دوست داشتنی اسوه ها برای همگان می تواند جای خالی الگوهای مورد نیاز را در محیط و ذهن و روحشان پرکند تا بتوانند به تدریج با آنان همانندسازی کنند. قرآن کریم برای تزکیه و تربیت نفسانی بشر الگوهای ارزشمندی را که در صفات برجسته انسانی ممتاز بودند، معرفی می کند و این، یکی از روشهای تربیتی آن است. به تعبیر دیگر، اگر قرآن به توحید و عدالت و صداقت و صبر و تحمل و اخلاص و دیگر صفات نیک و عقاید حسنه دعوت می نماید؛ قبل از آن، افرادی را که در این صفات و خصال برتر و بهتر از همه بودند، به جامعه انسانیت معرفی می کند. یعنی به جای ذکر صفت، موصوف را معرفی می کند. «نقش الگوهای عملی در تربیت» در قرآن کریم به عنوان یکی از مهم ترین شیوه های تربیتی مطرح شده است. ادامه دارد... 🌻 @nedaye_tahzib 🌿 tahzib-howzeh.com
🍂سلسله مباحث: شماره 10 🌺1️⃣ شاخص‏ها و ملاك‏های كلی 🌺 1.. پیروی از عرف یا ملاحظه آن (قسمت چهارم) یكی از صفات اخلاقی مورد تأكید دین «حیا» است. حیا، نوعی انفعال و انقباض نفسانی است كه موجب خودداری از انجام دادن امور ناپسند در منظر دیگران می‏گردد و منشأ آن، ترس از سرزنش دیگران است. منشأ پیدایش این حالت، درك حضور ناظری آگاه و محترم است و توجه به حضور ناظر خارجی در جوهر مفهوم حیا اخذ شده است. به همین مناسبت، مفهوم حیا با آن‏چه در ملاحظه نظر عرف گفتیم، بسیار نزدیك و آمیخته است. بنابراین، نابهنجاری ممكن است به دو طریق شناخته شود: یكی، شرع و دیگری، فرهنگ جامعه. البته، تعدد راه‏های تشخیص نابهنجاری موجب تضاد و اختلاف نمی‏شود؛ زیرا قلمرو هر یك با دیگری متفاوت است و این تفاوت، مانع تضاد می‏گردد. شرع، واجب و حرام را مشخص می‏سازد و بر اساس آن، ترك واجب و انجام دادن حرام نابهنجار شمرده می‏شود؛ اما فرهنگ به آداب و رسوم می‏پردازد و در این قلمرو، هنجار و ناهنجار را تعیین می‏كند. البته، ممكن است در یك فرهنگ خاص آموزه‏های غیر شرعی هم وجود داشته باشد؛ اما هنجار و ناهنجار فرهنگی در جایی مورد قبول است كه مخالف هنجار و ناهنجار شرع نباشد. ملاك شرع حاكم و مقدم است و نمی‏توان به بهانه عرف، خلاف شرع عمل كرد. در چنین مواردی، باید به تصحیح فرهنگ پرداخت و آن را با شرع هم‏آهنگ ساخت. انسان مؤمن برای آبرو و حیثیت خود نزد دیگران ارزش قایل است، به وجهه اجتماعی خود اهمیت می‏دهد و كوشش دارد تصویر ناخوش‏آیندی از او در اذهان مردم نقش نبندد؛ اما انسان‏های پست برای آبروی خود ارزش قایل نیستند. به همین جهت، نه از آن‏چه انجام می‏دهند باكی دارند و نه به آن‏چه درباره‏اش می‏گویند، اهمیت می‏دهند. در روایات، از این دسته افراد با تعبیر: (لایبالی ما قال و لا ما قیل فیه؛ بی‏اعتنا به آن‏چه می‏گوید و به آن‏چه درباره‏اش می‏گویند) یاد شده و تصریح شده است: اللّئیمُ لایستَحیی؛ فرومایه، حیا نمی‏كند. هم‏چنین آمده است: لاتُذهِبِ الحِشمَةَ بَینكَ وَ بَین أخیكَ. ابقِ منها فَانَّ ذِهابَها ذِهابُ الحَیاءِ؛ حرمت میان خود و برادرت را از بین مبر. چیزی از آن باقی دار؛ چرا كه از میان رفتن حرمت، از میان رفتن حیا است. در جایی دیگر ذكر شده است: ایاكَ وَ فعلَ القبیحِ، فَانّه یقَبِّحُ ذِكرَكَ؛ از كار زشت بپرهیز كه تو را بدنام می‏كند. این روایت و تعلیل موجود در آن بسیار مهم است؛ زیرا از یك سو، تشخیص كار زشت را به عرف واگذار كرده و شناسایی آن را از ناحیه عرف به رسمیت شناخته است و از سوی دیگر، توجه به خوش‏نامی در میان مردم را ستوده و سفارش كرده است. درباره صفت حیای پیامبر اكرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله ـ كه صاحب خلق عظیم و اسوه اخلاقی مؤمنان است ـ در قرآن كریم این‏گونه آمده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَىٰ طَعَامٍ غَيْرَ نَاظِرِينَ إِنَاهُ وَلَٰكِنْ إِذَا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ ۚ إِنَّ ذَٰلِكُمْ كَانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنْكُمْ ۖ وَاللَّهُ لَا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ ۚ (احزاب / 53»؛ ای كسانی كه ایمان آورده‏اید! داخل اتاق‏های پیامبر نشوید، مگر آن‏كه برای خوردنِ غذایی به شما اجازه داده شود؛ آن هم بی‏آن‏كه در انتظار پخته‏شدن آن باشید. ولی هنگامی كه دعوت شدید، داخل گردید، و وقتی غذا خوردید، پراكنده شوید؛ بی‏آن‏كه سرگرم سخنی گردید. این رفتارِ شما پیامبر را می‏رنجاند، ولی از شما شرم می‏دارد؛ اما خدا از حق‏گویی شرم نمی‏كند 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.com
✅آیا واقعا تر و خشک با هم می سوزند؟ ✍استاد ما مرحوم آقای برهان می فرمود: اینکه می گویند :«آتش که بیاید ترو خشک با هم می سوزد» درست نیست. چرا که چوب تر اول مدتی کنار چوب خشک می ماند و خشک می شود و بعد می سوزد. در یک شهری که عده ای به گناه مشغول هستند اگر خوبان نهی از منکر نکنند مومنین هم مثل فاسقین می شوند و عذاب که بیاید هر دو را می گیرد. چنانکه پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) فرمود: خداوند همه مردم را بخاطر عمل عده ای خاص (کم) عذاب نمی کند. مگر اینکه گناه را پشت (گوششان) بیاندازند و بتوانند نهی از منکر کنند و نکنند پس وقتی اینگونه شد خدا همه را عذاب می کند...
‌ ‌ 🔺صفحه رسمی حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری در اینستاگرام: 👉🏻 Instagram.com/nasery_ir ‌ ‌
🔰 مقایسه خودمان با خودمان ... 📲 آیدی کانال های ما در تلگرام، ایتا، سروش، بله: ▶️ @einsad 🔻خرید اینترنتی کتابهای استاد صفایی حائری : 🛒 www.zekraa.ir