#امام_زمان علیه‌السلام #ثائر (۲۷) #تبری #زیارت_عاشورا (۵۷) #ادعیه ✅ مهدویت و امام حسین علیه‌السلام  ❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄ ✔️از مهم ترین حوادثی که موجب تبلور انتظار قائم (علیه السلام) در آرزوی اهل بیت علیهم‌السلام و شیعیانشان می‌شود، قضیّهٔ عاشوراست؛ از این رو در اعمال این روز هم پیوند محکمی میان #عزاداری و انتظار منتقم می‌بینیم. 🔸از این رو در زیارت عاشورای معروف که از امام باقر علیه السلام روایت شده، پیش از ورود به بیان اصل زیارت، آدابی را برای روز عاشورا شمرده  از جمله می‌فرماید: «در این روز در منزل عزاداری نموده و بر مصیبت امام حسین علیه السلام ندبه و گریه کنند، اهل خانه گریان همدیگر را ملاقات کرده و به یکدیگر اینگونه تعزیت دهند: «عَظَّمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ (علیه السلام)، وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَأْرِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله» خداوند اجرمان در مصیبت امام حسین علیه السلام را بزرگ نماید، و همگی ما را همراه ولیّش مهدی آل محمد (ص‏لی الله علیه و آله) از خونخواهانش قرار دهد. 🔸و نیز در همین زیارت عاشورا دو فراز به درخواست همراهی امام زمان علیه السلام در انتقام خون خدا، اختصاص داده شده كه همه در خاطر داریم، و نیز در زیارت عاشورای غیر معروفه هم دو مرتبه این درخواست تکرار می‌شود. ✔️ اما مهمترین تجلی انتظار را در روایت عبد الله بن سنان از امام صادق علیه السلام می‌توان یافت که نماز و ادعیه ای برای روز عاشورا بیان می‌شود. با وجود نقل این روایت در کتب معتبری همچون مصباح شیخ طوسی (ره) -شاید به علت ذکر نشدنش در مفاتیح الجنان- متأسفانه مورد توجه قرار نگرفته است. گرچه این دعا در اعمال عاشورا وارد شده، اما چون حکایت داغ منتظران است، چه بهتر که در این دورهٔ ظلمانی همواره ورد لبان شیعیان باشد. عبارات پرمغز این دعا را باید تک به تک با تدبّر خواند، اما برای آشنایی با کلّیت مضامین بلند آن، به قسمتهایی اشاره می‌شود ، اسکنها در ادامه خواهد آمد: 🔻لعن سرکردگان ضلالت و پیروانشان: وَ الْعَنِ الْقادَةَ وَ الأتْباعَ، وَ مَنْ كانَ مِنْهُمْ وَ مَنْ رَضِيَ بِفِعْلِهِمْ لَعْناً كَثِيراً... 🔻درخواست فرج و نجات اهل بیت علیهم‌السلام از دست منافقان: اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ صَلَوَاتِكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ وَ اسْتَنْقِذْهُمْ مِنْ أَيْدِي الْمُنَافِقِينَ الْمُضِلِّينَ وَ الْكَفَرَةِ الْجَاحِدِينَ وَ افْتَحْ لَهُمْ فَتْحاً يَسِيراً وَ أَتِحْ لَهُمْ رَوْحاً وَ فَرَجاً قَرِيباً وَ اجْعَلْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْكَ عَلَى عَدُوِّكَ وَ عَدُوِّهِمْ سُلْطَاناً نَصِيرا. 🔻شکایت از امّتی که ثقلین را رها کرده و بر آنان نهایت ستم را روا داشتند: اللَّهُمَّ إِنَّ كَثِيراً مِنَ الْأُمَّةِ نَاصَبَتِ الْمُسْتَحْفَظِينَ مِنَ الْأَئِمَّةِ وَ كَفَرَتْ بِالْكَلِمَةِ وَ عَكَفَتْ عَلَى الْقَادَةِ الظَّلَمَةِ وَ هَجَرَتِ الْكِتَابَ وَ السُّنَّةَ وَ عَدَلَتْ عَنِ الْحَبْلَيْنِ اللَّذَيْنِ أَمَرْتَ بِطَاعَتِهِمَا وَ التَّمَسُّكِ بِهِمَا.. 🔻درخواست نابودی این دشمنان: «اللَّهُمَّ وَ أَخْرِبْ دِيَارَهُمْ وَ أَفْلِلْ سِلَاحَهُمْ وَ خَالِفْ بَيْنَ كَلِمَتِهِمْ وَ فُتِّ فِي أَعْضَادِهِمْ وَ أَوْهِنْ كَيْدَهُمْ وَ اضْرِبْهُمْ بِسَيْفِكَ الْقَاطِعِ وَ ارْمِهِمْ بِحَجَرِكَ الدَّامِغ...» 🔻شکایت از اوضاع نابسامان دین و شریعت و درخواست رفع آن با فرج: اللَّهُمَّ إِنَّ سُنَّتَكَ ضَائِعَةٌ وَ أَحْكَامَكَ مُعَطَّلَةٌ وَ عِتْرَةَ نَبِيِّكَ فِي الْأَرْضِ هَائِمَةٌ. اللَّهُمَّ فَأَعِنِ الْحَقَّ وَ أَهْلَهُ وَ اقْمَعِ الْبَاطِلَ وَ أَهْلَهُ وَ مُنَّ عَلَيْنَا بِالنَّجَاةِ وَ اهْدِنَا إِلَى الْإِيمَانِ وَ عَجِّلْ فَرَجَنَا وَ انْظِمْهُ بِفَرَجِ أَوْلِيَائِك... 🔻درخواست تثبیت شیعیان در این بلایا و پابرجا ماندن بر ولایت اهل بیت علیهم السلام: وَ ثَبِّتْ قُلُوبَ شِيعَتِهِمْ وَ حِزْبِكَ عَلَى طَاعَتِهِمْ وَ وَلَايَتِهِمْ وَ نُصْرَتِهِمْ وَ مُوَالاتِهِمْ وَ أَعِنْهُمْ وَ امْنَحْهُمْ الصَّبْرَ عَلَى الْأَذَى فِيك‌‏... 🔻فرجشان را تعجیل نموده و مرا از یاورانشان قرار بده: ... فَأَسْأَلُكَ يَا إِلَهِي وَ سَيِّدِي مُتَضَرِّعاً إِلَيْكَ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ.. أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ يُدْعَى فَيُجِيبُ إِلَى طَاعَتِهِمْ وَ مُوَالاتِهِمْ وَ نَصْرِهِمْ  وَ تُرِيَنِي ذَلِكَ قَرِيباً سَرِيعاً فِي عَافِيَةٍ- إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ. (این دعای شریف در مصباح المتهجد، مزار ابن مشهدی و اقبال الاعمال ابن طاوس ذکر شده، و میان نقل اقبال با دو نقل دیگر تفاوتهای زیادی هست). ┄┅══• @borrhann

‍ #شبهات_مهدوی #توسل #گواهان_امت (۱۰) #معجزات_الائمه ✅ مفهوم غیبت ❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄ 🔻مفهوم غیبت امام خاتم الاوصیا علیه‌السلام که وجود مبارک امام دوازدهم علیه السلام باشد حضور نداشتن در میان شیعیانش نیست ؛ بلکه مثل بُعد مسافت است؛ توضیح اینکه اگر کسی در زمان امام صادق علیه السلام در جایی دور از محل سکونت امام بود و دسترسی به امام نداشت هرگز از برکات وجودی امام محروم نبود ؛ چنین کسی در محل سکونت خویش نیز به امام متوسل می‌شدند عرض حاجت می‌کرد و عمل او هر شب جمعه برای امام عرضه می‌شد آنگاه اگر اهلیت استفاده داشت امام برای او استغفار میکرد؛ روایات فراوانی در این باره وجود دارد راوی می‌گوید: 🔸 عَن دَاوُدَ بْنِ كَثِيرٍ اَلرَّقِّيِّ ، قَالَ: كُنْتُ جَالِساً عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) إِذْ قَالَ مُبْتَدِئاً مِنْ قِبَلِ نَفْسِهِ: يَا دَاوُدُ ، لَقَدْ عُرِضَتْ عَلَيَّ أَعْمَالُكُمْ يَوْمَ اَلْخَمِيسِ ، فَرَأَيْتُ فِيمَا عُرِضَ عَلَيَّ مِنْ عَمَلِكَ صِلَتُكَ لاِبْنِ عَمِّكَ فُلاَنٍ فَسَرَّنِي ذَلِكَ... #ترجمه : «در خدمت امام صادق علیه السلام نشسته بودند که به ناگاه و بی‌مقدمه فرمودند: ای داوود هر پنجشنبه کارهای شما بر من عرضه می گردد در آنچه بر من عرضه شد دیدم که به سراغ پسر عمویت فلانی رفته بودی و حواله ای که برای وی فرستاده بودی قبل از پایان عمرش به وی رسید و این مرا مسرور ساخت...» 🔚←در حال حاضر وجود مقدس امام عصر علیه السلام نسبت به همه ما همین حالت را دارد ولی ما کوته بین هستیم و توجه نداریم؛ یعنی همان گونه که امیرالمومنین و امام صادق علیه السلام از وضعیت شیعیان شان آگاهی داشتند امام زمان ارواحنافداه نیز همین‌گونه است؛ وقتی خدمت امام عصر علیه السلام متوسل می‌شویم احساس سکینه میکنیم قرآن می‌فرماید: 📖 هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدٰادُوا إِيمٰاناً مَعَ إِيمٰانِهِمْ وَ لِلّٰهِ جُنُودُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ. #ترجمه : او است که در دل های مومنان آرامش نازل می‌کند تا ایمانی بر ایمانشان بیفزاید و لشکریان آسمانها و زمین از آنِ خداست. 🔚←این انزال سکینه توسط خاتم الانبیا صلی‌الله علیه و ائمه علیهم‌السلام و امام زمان علیه السلام هنوز هم صورت میگیرد؛ نباید امام زمان را همچون قرآنی بدانیم که در صندوق گذاشته‌ایم آن را نه می‌بینیم و نه می‌بوسیم و نه می‌خوانیم؛ حتی وقتی هم بخواهیم ببوسیمش صندوق را می‌بوسیم! متاسفانه منتهای ارادتمندان به اماممان این است که برویم سرداب غیبت ، به خیال اینکه غیبت از آنجا شروع شده در حالی که واقعیت قضیه چیز دیگریست ؛ 🔸«وقتی سربازان خلیفه وارد حیاط خانه امام عسکری علیه‌السلام شدند و بخش‌های مختلف خانه را بررسی کردند به درِ سرداب منزل رسیدند؛ از صدای تلاوت قرآن که به گوش می‌رسید متوجه شدند امام مهدی علیه السلام در سرداب مشغول تلاوت قرآن هستند، آنجا را به طور کامل به محاصره خود درآوردند و پشت درِ سرداب منتظر ماندند، تا موقع خروج آن حسرت او را دستگیر کنند←مدتی بعد امام در جلوی چشم سربازان خلیفه بیرون آمدند و آنجا را ترک کردند بدون اینکه حتی یک نفر از سربازان به خود اجازه کوچکترین اقدامی بدهد وقتی که امام علیه السلام کاملاً از دید سربازان دور شدند فرمانده نیروهای عباسی به نیروهای خود دستور داد تا وارد سرداب شوند و امام را دستگیر کنند؛ سربازان به او گفتند مگر ندیدید که او خارج شد و از مقابل شما عبور کرد و از خانه خارج شد؟! به محض شنیدن این خبر فرمانده دژخیمان عباسی در حالی که بسیار آشفته و نگران شده بود گفت من کسی را ندیدم اگر شما او را دیدید چرا دستگیرش نکردید؟ آنها در پاسخ گفتند ما گمان میکردیم که خود شما او را می بینید و لزومی نمی‌بینید که او را دستگیر کنیم در نتیجه ما هم هیچگونه عکس العملی نشان ندادیم»(۲) 🔚←لذا پنهان شدنی در کار نبود اینها سوءتفاهم هایی است که در نتیجه خباثت دشمنان و ناآگاهی ماست؛ زیرا درگیر حفظ الفاظ شده‌ایم و بدون اندیشه حرف میزنیم. منتهای سعادت انسان در فهم مفهوم غیبت این است که احساس کند امام هم از همین نعمت های مادی بهره می‌برد که ما استفاده میکنیم. ✅ نتیجه آنکه : غیبت مانند دوری فاصله است، نه حذف #امام_زمان علیه السلام! ایشان بر حال شیعیان مطلع بوده و همچنان لازمست به حضرتش مراجعه نمود... ١- امالی شیخ طوسی ص۴۱۳ ۲- بحارالانوار ج۵۲ ص۵۲ ┄┉❈❖❈┉┄┄┄┄┄┄┉❈❖❈┉┄ @borrhann