. 🔆 انتشار کتاب «تاریخ‌گذاری روایات وحی» همزمان با بعثت رسول اعظم رونمایی شد؛ کتاب تاریخ‌گذاری روایات وحی به قلم نجمه صالحی و نجیبه سادات حسینی به چاپ رسید. تحلیل دقیق و علمی در مورد وحی و ابعاد آن می‌تواند به روشن شدن حقایق و کاهش سوءتفاهم‌ها کمک کند. این پژوهش نه‌تنها به درک بهتر از وحی در اسلام کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به تقویت ایمان مسلمانان و افزایش آگاهی پژوهشگران غیرمسلمان نیز منجر شود. 💥انجمن علمی ادبیات تاریخی #ساهور این موفقیت را به خانم #نجمه‌صالحی عضو اصلی شورای انجمن ساهور تبریک و آرزوی موفقیت روز افزون برای ایشان می‌نماید.🌹🌸 #رمان #داستان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

خانم دوست‌محمدیان، در پنجمین کارگاه ادبیات تاریخی روز چهارم بهمن ماه گفت: در جلسات قبلی دوره ادبیات تاریخی، تمرکز بیشتر بر محتوای داستان‌ها بود؛ و اکنون در این جلسه به فرم و تکنیک‌های داستان‌نویسی می‌پردازیم. فرم و محتوا به عنوان دو بال داستان‌نویسی است. رابرت مک کی نظریه‌پرداز و مدرس ادبیات دراماتیک می‌گوید: 'خلاقیت، نتیجه‌ی تلاقی فرم و محتوا است." او تأکید می‌کند که عدم توازن بین این دو می‌تواند به داستان‌های مکانیکی و غیرخلاقانه منجر شود. همچنین او بیان کرد که نویسنده باید از تاریخ و ادبیات گذشته آگاه باشد؛ اما در عین حال باید جرقه‌های جدیدی از خلاقیت را جذب کنند. خانم دوست‌محمدیان ادامه داد: داستان‌نویس باید جهان خود را خلق کند و این جهان گر چه ممکن است تاریخی باشد، اما باید با نگاهی متفاوت و محتوای جدید ارائه شود. و این همان خلاقیتی می‌شود که در نتیجه ترکیب ایده‌ها، شخصیت‌ها و موقعیت‌ها به وجود می‌آید. تاکید ایشان بر خلق شخصیت‌های خیالی حتی در داستان‌های تاریخی بود و آن را دارای اهمیت زیادی دانست. او، روایت‌های تاریخی بدون این شخصیت‌ها را ناتوان از خلق داستان‌های جذاب دانست. او در ادامه، برای خلق یک داستان مؤثر، نویسنده را ملزم دانست که شخصیت‌های خود را به‌طور خلاقانه بسازد؛ و حتی اگر شخصیت‌های واقعی در داستان وجود داشته باشند، نویسنده باید آن‌ها را به‌گونه‌ای بازآفرینی کند که به داستان عمق و جذابیت ببخشد. او در بخش دیگری اشاره کرد که مبنای حرکت شخصیت اصلی در داستان، باید بر مبنای «آرزو» و «میل» او باشد. زیرا در غیر این صورت داستان به سمت رکود می‌رود. #رمان #داستان #ساهور #ادبیات_تاریخی #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبیات‌تاریخی_ساهور #مرکز_آموزشهای_آزاد_دانشگاه_باقرالعلوم 🌐https://eitaa.com/bouath

. 🔖جمع آوری داده های تاریخی را جدی بگیرید. همه ما حین انجام پژوهش های تاریخی و نگارش مقالات علمی جهت تکالیف کلاسی ،به پرخوانی متون تاریخی می پردازیم. حین مطالعه حول موضوع مورد نظر به اتفاقات و ماجراهایی خواندنی و جذاب بر می خوریم که ربطی به موضوع مان ندارد اما نمی توانیم از کنار آن عبور کنیم. اینجا ست که یک پوشه دکمه دار یا یک جعبه کوچک به کارمان می آید تا این روایت های داستانی و مستند را آرشیو کنیم و در زمان نگارش داستان تاریخی از این استنادات جذاب استفاده کنیم. مهم این است که برای خودمان یک سوژه تاریخی داشته باشیم و در طول مطالعات پراکنده مان، داده ها را جمع آوری کنیم. جمع آوری داده های تاریخی برای نگارش رمان و داستان تاریخی کار یک ماه و دو ماه و شش ماه نیست. #رمان #داستان #ساهور #ادبیات_تاریخی #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

. 🔖بیاموزیم ما تاریخ می‌خوانیم. تاریخ می‌سازیم. تاریخ می‌نویسیم. در ادبیات ریشه داریم. با ادبیات خو گرفته‌ایم. به ادبیات نیاز داریم. تاریخ اگر ادبیات نداشته باشد محکوم به فراموشی است و ما محکوم به تکرار خطاهای گذشتگان. ادبیات را بیاموزیم، تاریخ را خوب بنویسم. #رمان #ساهور #داستان #ادبیات_تاریخی #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

. 🔖نویسنده ادبیات تاریخی یعنی هم نویسنده هم تاریخ‌دان برای اولی باید همیشه بخواند، برای دومی باید همیشه بخواند. برای هر دو باید بخواند و بنویسد. سواد روایت تاریخی از دل خواندن تاریخ و شناخت مردم حاصل می شود. اگر انشاهای خوبی می‌نویسید و به شما گفته می‌شود قلم خوبی دارید، باورتان نشود که می توانید نویسنده باشید آن هم نویسنده رمان تاریخی! اگر مطالعات تاریخی دارید و با شخصیت‌ها و ماجراهای خواندنی‌ای در کتاب‌های تاریخی رو به رو می شوید، فکر نکنید می‌توانید داستان آن‌ها را بنویسید. این دو راه به خلق رمان تاریخی محکم و استوار نمی‌انجامد. تاریخ ما دارد از دست تاریخ ندان‌های ادبیات نشناس شلاق می‌خورد. علی الخصوص در این ده ساله اخیر. لازمه نگارش یک رمان تاریخی یا اصلا رجوع به تاریخ چیست؟ بخوانید.‌ بنویسید. بشناسید. حداقل پنج سال زمان بگذارید. #رمان #ساهور #داستان #ادبیات_تاریخی #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

. 🔖چالش ما با نویسندگان تاریخی غرب می خواهد مثل همه ی این قرون دروغ هایش را تکرار کند. می خواهد بگوید :« ما خوبیم و مسلمانان ترسناکند.» در فیلم ها و رمان هایش مدام حاشیه های هراس انگیز برای اسلام می سازد و رواج می دهد. این سو انگار پذیرفته ایم که بلی. شما درست می گویی غرب عزیز! ما ترسناکیم ! اسلام هراس انگیز است! عشق و محبت نداریم! مهر ورزی نمی دانیم! ما تروریست هستیم و شما غربی های هوشمند و مهربان باید از ما بترسید! اینجا نقطه آغاز چالش ماست با نویسندگانی که تاریخ صورتی و زرد و گل‌بهی می نویسند و می خواهند بگویند :« ببینیند! ما چقدر گوگولی مگولی هستیم! عشق هم داریم . مثلا رابطه های عاشقانه بین پیامبر و همسر شان، بین امام علی و فاطمه زهرا،بین این شهید و همسرش ... ببینید ! ما آنقدر ها هم خوفناک نیستیم!» و این چنین از آستین نویسندگان تاریخ ندان و تاریخ نخوان ،رمان ها و داستان هایی در می آید که به هیچ جای تاریخ اسلام نمی ماند. اینان راه جذب جوانان به اسلام را این روایت های کژ و ناراست می بینند و می خواهند رحمانیت اسلام را با رنگ و لعاب دادن های بیجا بنمایانند. پشت پرده و‌ پس زمینه قلم هایی زمانه ندان و زمینه نفهم ،چنین ایده ای نهفته است. چه بدانند چه ندانند دارند به تقویت اسلام هراسی کمک می کنند. این نکات را در نشست علمی « غرب و رویکرد تاریخی معاصر» از محضر خانم « فضه خاتمی نیا» دکترای ادبیات انگلیسی آموختیم. #رمان #داستان #ساهور #ادبیات_تاریخی #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

. 🔖 چگونگی نثر یک داستان تاریخی نثر یک داستان تاریخی چگونه باشد؟ رسمی و تئاتر گونه یا ساده و خودمانی یا چیزی بین این دو؟ نویسنده وقتی می خواهد رمان تاریخی بنگارد حتما در باب نثر نوشته اش باید هوشمندانه عمل کند. معمول است که در موضوعات تاریخی، از ادبیات رسمی و دکلمه گونه یا به تعبیری شکل ادبی استفاده می شود تا خواننده فراموش نکند دارد یک داستان تاریخی می خواند. ادیبانه نوشتن در داستان تاریخی وقتی جواب می دهد که از تسلط نویسنده به ادبیات دوره مورد نظر مطلع شویم و او با این تسلط بتواند ادبیات آن عصر را برای ما تداعی کند. این مهم از مطالعه فراوان و تسلط بر واژگان و جمله بندی و مثل ها و فرهنگ عامه عصر مورد نظر ناشی می شود. اما بسیاری از نویسندگان داستان های تاریخی بی آنکه ادبیات عصر را بدانند به همین «ادیبانه قلم زدن» اکتفا می کنند چرا که ساده ترین کار است. نظریه «قلم فخیم » در ادبیات تاریخی از مهارت و فهم ادبی نویسنده نشأت می گیرد که اگر نباشد با تکرار و پس و پیش کردن ارکان جمله به ورطه اضافه گویی و لفاظی می افتد. استفاده از نثر ادبی بدون پشتوانه در رمان تاریخی یک دوپینگ محسوب می شود و زحمت نویسنده را در شناخت و بازتاب ادبیات و زبان عصر مورد نظر کم می کند. اهل کتاب و کتابخوانی می‌فهمند این نوشته واقعا تاریخی است یا شبه تاریخ. پس برای نوشتن اثر تاریخی نیازی به ادیبانه نوشتن نیست. نیاز به ممارست و مطالعه و پر کردن دست خواننده از لغات و اسلوب و سبک ادبیات آن دوره است؛ و این کار آسانی نیست. #رمان #داستان #ساهور #ادبیات_تاریخی #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath