eitaa logo
نکات ناب آیت الله جوادی آملی
322 دنبال‌کننده
584 عکس
248 ویدیو
2 فایل
.بسم الله الرحمن الرحیم 🔍(قل اندعوا من دون الله ما لا ینفعنا ولا یضرنا و نرد علی اعقابنا بعد اذ هدانا الله کالذی استهوته الشیاطین فی الارض حیران..)‼ 📚تفسیر کامل هست مگر مطالبی که از حوصله عزیزان خارج باشد.... @R_seyedi313💬
مشاهده در ایتا
دانلود
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه۳: (اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين) 🚨 فرق حمد و مدح: 🌈 مشهور اين است كه حمد و مدح است، همان گونه كه دو واژه مقابل اينها، (سرزنش) نيز همتا و همانند است، ولي اين دو واژه كه متفاوت دارد، داراي است و از اين رو از نظر كاربرد و مورد استعمال نيز يكسان نيست؛ تنها در برابر صاحب كمالي است كه داراي باشد، ولي كه در مقابل ذمّ است، درباره نيز به كار مي‏ رود؛ مثلاً، درباره -زيبا و مي ‏توان گفت ممدوح است، ولي نمي‏ توان گفت (ستایش شده) است: «يُقال مدحت اللؤلؤ علي صفائه ولا يقال حمدته علي صفائه... مروارید را برای صفاتش تحسین می کنند ولی حمد و سپاسش را نه». 🍥 ديگر حمد و مدح آن است كه حمد تنها در برابر كارهاي است، اما مدح درباره امور نيز به كار مي‏ رود؛ مثلا ً و در انسان با اين كه اختياري نيست قابل است، ولي قابل ، برخلاف و او كه ممدوح است و هم محمود. هر حمدي مدح است، اما چنين نيست كه هر مدحي حمد باشد. 🗯برخي گفته ‏اند: در ، «وصولِ اثرِ كمال محمود به » نهفته است و به اصطلاح حمد آن است كه نه تنها از فضايل، بلكه از (بخشش های بزرگ) نيز باشد، برخلاف مدح كه از اين جهت نيز است. اين سخن تام نيست؛ زيرا در قرآن كريم و برخي ادعيه، خداي سبحان بر كمالاتي كه اثر آن به ‏رسد نيز حمد شده است؛ مانند: اوّليت، آخريّت، تجرّد و...: (الحمد لله الذي لم يتّخذ ولداً ولم يكن له شريك في الملك ولم يكن له وليّ من الذُلّ...سپاس خدای راست که نه فرزندی دارد و نه در فرمانرواییش شریکی و نه به هنگام در ماندگی یار و یاوری). 🖌«الحمد لله الأوّل بلا أوّل كان قبله والآخر بلا آخر يكون بعده، الذى قصرت عن رؤيته أبصار الناظرين وعجزت عن نعته أوهام الواصفين.... خدایی را که اول است بدون اینکه قبلش اولی باشد و آخر است بدون اینکه آخری بعد از او باشد، او کسی است که چشم نظارت کننده ها از رویتش بی نصیب و عاجزند بر ستایشش خیال های توصیف کنندگان» و است كه بي ‏آغاز بودن در اوّليت و بي ‏انجام بودن در آخريّت، تجرّد، نداشتن فرزند و وليّ و شريك و مانند آن از كه آن به برسد. 🌻برخي نيز گفته ‏اند: تنها در _به_حق به كار مي ‏رود، اما مدح در ستايش هاي نيز به كار مي ‏رود؛ مانند: «أُحثُوا فى وجوه المدّاحين التراب...در روی ، خاک بریزید». اين فرق نيز تامّ نيست؛ زيرا حمد در مورد ستايش نيز به كار رفته است؛ مانند: (ويحبّون أن بما لم يفعلوا...بعضی دوست دارند بخاطر کاری که انجام نداده اند شوند) ، «واُبتلي بحمد من أعطانى...و مُبتلا گردم به کسی که به من عطایی کند». 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه۲: (اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين) 🔍فرق حمد و شكر: 🎲 كه در مقابل كفران است به معناي در برابر كاري است كه اثر آن به برسد و دريافت ‏كننده اثر نيز همان شخص (موجودات) باشد و به عبارتي ديگر: شكر، سپاس بر است كه از منعم به شاكر مي ‏رسد، نه بر كمالاتي كه اثرش به ديگران نمي ‏رسد يا به غير شاكر مي ‏رسد. 🔔 بنابراين در ، هم وصول اثر به نقش دارد و هم و ؛ در صورتي كه هيچ يك از اين در مطرح نيست و از اين رو شكر از دو جهت اخصّ از حمد است و هر شكري حمد است، ولي چنين نيست كه هر حمدي شكر باشد. 🔆آنچه در ميان حمد و شكر گفته شد، ويژگي هايي است كه اهل لغت براي فرق‏ گذاري ميان اين دو واژه گفته ‏اند؛ اما با عنايت به واژه بايد گفت: وصول اثر نعمت و كمال به ، شكر نيست وگرنه اطلاق شاكر بر خداي سبحان خواهد بود. 🌙توضيح اين كه، گاهي به برخي از اسماي حق اسناد داده مي ‏شود و مراد از آن اسماي الهي در يكديگر است. در اين صورت قيد «وصول اثر به غير» مي‏ تواند در شكر داشته باشد؛ اما اگر شاكر بودن به «ذات» كه كامل محض و غني صرف است اسناد داده شد، وصول اثر نقشي در ندارد؛ زيرا ذات خداي سبحان نه تنها به خود نيازمند و از او متأثر نيست، كه به نيز نيازمند نيست و از خود نيز اثر نمي ‏پذيرد. 🕯 او است، نه مستغني(طلب کننده بی نیازی) و خودكفا، تا با فيض خود نياز خويش را تأمين كند: «الهى تقدّس رضاك أن تكون له علة منك فكيف تكون له علة منّى...خدایا! رضای تو بالاتر از آناست که برای آن ایجاد کنی با این وجود ، چگونه ممکن است علت رضای تو باشد. ⭐️ الهى أنت الغنىّ بذاتك أن يصل إليك النفع منك فكيف لاتكون غنيّاً عنّى...الهی تو بی نیاز تر از آن هستی که سودی از خود تو به تو برسد، چه برسد که سودی از من به تو برسد »[دعاي عرفه]. 📣بنابراين، «وصول اثر به غير» ويژگي از مصاديق شكر است و نه گوهر شكر و اگر در تعريف شكر مطرح مي‏ شود از باب «زيادت حدّ برمحدود» است. 🔊حاصل اين كه، براساس اين تحليل در حمد و شكر بايد گفت: اگر مقصود امتياز حمد از شكر در مورد موجودهاي امكاني باشد، فرق آن است كه در حمد، اثر كمال محمود به حامد ، ولي در وصول اثر مشكور به شاكر و اگر مقصود اعم از موارد وجوب و امكان باشد به طوري كه شاكر بودن هم منظور باشد، شايد از اين جهت، شكر به لحاظ حمد باشد، . 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه۲: (اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين) 🦋عالمين: اين كلمه جمع «عالَم» است و غالباً الفاظي كه بر وزن «فاعَل» است، بر دلالت مي ‏كند؛ مانند: خاتَم، طابَع و قالَب كه به معناي «ما يُخْتَمُ به»، «ما يُطْبَعُ به» و «ما يُقْلَبُ به» است. عالَم نيز به معناي «مايُعْلَم به» است. 🔔 يعني به وسيله آن حاصل مي ‏شود و سرّ تسميه عالَم بدين نام آن است كه هر «عالَمي» خداي سبحان است و به آن علم به خداوند حاصل مي‏ شود و چون در نظام هستي هر موجودي از موجوداتْ آيت و نشانه خداوند است و هر ‏اي از ذرات هستي علامتِ آن ذات اقدس است، است. ‌ 🏵 و بر اين اساس درباره اطلاق عالَم بر يا بر مجموع ه‏اي خاص از موجودات بايد گفت: اگر «مجموع» (افزون بر جميع واحدهاي آن)، وجود باشد، اطلاق عالم بر آن است و آن نيز مانند هر يك از واحدهايش يك عالَم است و تحت تدبير «ربّ العالمين» خواهد بود و امّا اگر وجود باشد، اطلاق عالَم بر مجموع اشيا يا مجموع ه‏اي خاص از اشيا، است و تنها اطلاق عالم بر هر يك از حقيقت خواهد بود. 🐚عالَم و عَلامت همان كلمه (اسم خاص) است كه در كلمه اوّل بعد از حرف «عين» الفي به آن افزوده شده و در واژه دوم الفي بعد از حرف لام آمده و به تاء مختوم شده است. ☄ هم بر موجودات اطلاق مي‏ شود، مانند: «عالَم وجود» و هم بر ماسوي الله؛ مانند: «حدوث عالَم» و «فناي عالَم» و هم بر هر از انواع موجودات؛ مانند: «عالَم جماد» و «عالَم انسان» و هم بر هر از اصناف؛ مانند: «عالَم عرب» و «عالَم غير عرب». 🌴كلمه «العالمين» شامل پيش از دنيا، عالم دنيا و عوالم پس از دنيا (برزخ و قيامت) و عالم انسان، عالم فرشتگان و ساير عوالم هستي خواهد شد. 🍥كلمه «عالمين» در قرآن كريم گاهي به معناي همه است؛ مانند: (إن أوّل بيتٍ وضع للناس للذي ببكة مباركاً وهديً ...نخستین خانه ای که برای(عبادت)مردم نهاده شد،همان است که در مکه است و سبب هدایت است برای )، (ليكون نذيراً... تا برای بیم دهنده باشد )، (ما سبقكم بها من أحدٍ من ...که پیش از شما هیچ یک از آن را انجام نداده اند). 🗯وگاهي به معناي همه است؛ مانند: (قال فرعون وماربّ العالمين قال ربّ السماوات والأرض ومابينهما...فرعون:پروردگار جهانیان کیست؟موسی:همان آسمان ها و زمین و آنچه در آن دو است.... ربّكم وربّ آباءكم الأوّلين ...پروردگار پدران شما... ربّ المشرق والمغرب وما بينهما إن كنتم تعقلون...پروردگار و آنچه بین آن دوست اگر اندیشه می کنید). 🔮مراد از كلمه «عالَمين» در آيه حمد است، نه خصوص جوامع انساني كه با قرينه هدايت يا انذار در آيه ( إن أوّل بيتٍ وضع للناس للذي ببكة مباركاً وهديً للعالمين)، (ليكون للعالمين نذيراً) اراده شده است؛ از اين رو معادل فارسي «عالمين»، است، نه «جهانيان». 🖌تذكّر: كلمه «جهان ها» نيز معادل مناسبي براي واژه عالمين نيست؛ زيرا واژه عالَم، چنانكه گذشت، به معناي است؛ در حالي كه واژه جهان به معناي «جهنده» است و اطلاق آن بر عالم، بر اثر اشتمال عالَم بر است و از اين رو بايد گفت اطلاق واژه «جهان» بر عوالمي كه در آن نشاني از حركت و جهش نيست، نادرست است. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه۲: (اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين) 🌹«لام» در «الحمد»: 🥀براي (همه حمدها) يا است و مفادش آن است كه از و براي واقع شود، در واقع است و جز او هيچ كس مالك حمد نيست. 🔊 بنابراين، او و محمود صرف است. ⚡️احتمال ديگر در آن است كه براي باشد و مراد از حمدِ معهود، است كه خداي سبحان از دارد. 🍁«لام» در «لله»: 🍂يا براي است و يا . خداوند هر حمدي است، يا هر حمدي اوست. 🌳«ربّ»: 🌾ربوبيّت، شي‏ء به سمت آن است و ربّ كسي است كه شأن او سوق دادن اشيا به سوي كمال و آن ها باشد و اين صفت به صورتي در او باشد. 🕊مفاهيمي همچون: مالكيّت، مصاحبت، سيادت، قيمومت، ملازمت، تداوم بخشيدن، برآوردن حاجت، تعليم يا تغذيه، همه از لوازم و آثار و هر يك در موردي و به اقتضاي موارد است و هر يك مصداقي از مصاديق متفاوت است، نه معناي آن و اخذ هر كدام از آن ها در معناي ربّ از باب زيادت، حدّ (به معناي عام) بر محدود، و نشانه اين زيادت آن است كه در سوره «ناس» كلمه «مَلِك» وكلمه «إله» هر دو بعد از كلمه ذكر شده است. 🎄 و اگر تعبير مفهوم را به همراه داشت، لازم نبود كه (مَلِك الناس إله النّاس) جداگانه ذكر شود، و چون معناي با معناي در عين ، نيست، از اين رو نكته مزبور به عنوان شاهد ياد شد. ⛳️كلمه «ربّ» بدون و به طور ، جز بر ذات مقدس خداوند اطلاق شود، ولي به صورت مضاف و مقيّد بر غير خداوند نيز اطلاق مي‏ شود؛ مانند: «ربّ الدار» و «ربّ الإبل» و اگر كلمه «ارباب» به طور جمع استعمال شده است، مانند: (أَأَربابٌ متفرّقون خیرٌ...آیا معبودان متعدد بهتر است!) به لحاظ باورهاي (بُت های واسطه) است وگرنه در جهان هستي از يك ربّ نيست. 🖌تذكّر: در از «ربّ» نبايد به جاي «تربيب»، «تربيت» به كار برد؛ زيرا «ربّ» از نظر صرفي مضاعف و مربّي ناقص واوي است و مربّي از ريشه «ربو» به معناي است. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i