میلاد امام کاظم در ماه صفر است یا ذی‌الحجه؟ استاد یوسفی غروی: در کشور ما روز هفتم صفر، به‌عنوان سالروز میلاد امام کاظم تبریک گفته می‌‏شود؛ درحالی‌که هرچند طبرسی در «اعلام الوری» و «تاج الموالید» نیز شهرآشوب در «مناقب آل ابی‌طالب» در قرن پنجم و ششم، روز هفتم صفر را برای میلاد امام کاظم ذکر کرده‌اند؛ اما همان طور که علامه شوشتری صاحب «قاموس‌الرجال» گفته قبل از قرن پنجم «لم یُعیّن أحدٌ شهره» یعنی هیچ‌کس ماه‌ ولادت امام کاظم را تعیین نکرده است؛ چه برسد به روز ولادت! در منابع قدیم‌تر، مثل «اصول کافی» یا حتی «ارشاد» شیخ مفید، اصلاً روز میلاد امام کاظم ذکر نشده، بلکه تنها سال ولادت آن حضرت، سال ۱۲8هـ ذکر شده است. در «المحاسن» برقی از ابی‌بصیر نقل شده که من سال ۱۲۸ ه.ق همراه با امام صادق به حج مشرف شدم. وقتی از حج برگشتیم و به شهرک ابواء (در نزدیکی مدینه) رسیدیم، مادر امام کاظم درد زایمانشان گرفت و آن حضرت، آن‌جا به دنیا آمدند. بنابراین وقتی در راه بازگشت از موسم حج حضرت به دنیا آمده باشند بسیار بعید است که ایشان در ماه صفر به دنیا آمده باشند؛ بنابراین میلاد امام کاظم در روزهای آخر ماه ذی‌الحجه بوده است. از آنجاکه ذی‌الحجه آخرین ماه سال قمری است و میلاد امام هم در روزهای آخر این ماه واقع شده است به همین دلیل گاهی در تاریخ اشتباه شده و به جای سال ۱۲۸ ه.ق سال ۱۲۹ ه.ق نوشته شده است. پس تاریخ هفتم صفر به‌عنوان سالروز میلاد امام کاظم اصلا صحت ندارد و علمای شیعه بنا را بر این گذاشته بودند که دو ماه محرم و صفر عزا باشد. من تاکنون در هيچ تقويمي قبل از رحلت مرحوم آيت‌الله بروجردي، نديدم که ميلاد امام باقر و امام کاظم در ماه صفر ذکر شده باشد. اين ماجرا پس از درگذشت مرحوم بروجردي که علما عليه شاه قيام کردند، انجام شد. شاه تصميم گرفت عليه حوزه اقدامي کند و چون حوزه هفتم ماه صفر را شهادت امام حسن مجتبي مي‌دانست، آخوند‌های درباری آن وقت، از کتاب‌ها استخراج کردند که ولادت امام کاظم، هفتم صفر است و سوم صفر را هم ولادت امام باقر اعلام کردند. بدین ترتیب به دستور شاه در تقويم‌ها اين روز به‌عنوان ميلاد امام کاظم ثبت شد. هنوز هم پس از گذشت سال‌ها از اين موضوع، دفاتر مراجع و علما هفتم صفر را به‌عنوان شهادت امام حسن مجتبي مي‌دانند و عزاداري مي‌کنند، اما صداوسيما و رسانه‌ها اين روز را به‌عنوان روز ميلاد مطرح مي‌کنند. #امام_کاظم #ولادت #صفر #یوسفی_غروی https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1

⚡️تاریخ ولادت امام کاظم ( سلام الله علیه) 🔻نظر حضرت آیت ‌الله شبیری زنجانی در مورد سالروز ولادت با سعادت حضرت امام موسی کاظم (علیه السلام): 🔹باسمه تعالی ولادت با سعادت امام هفتم موسی بن جعفر (علیهماالسلام) مانند ولادت سایر معصومین مورد اختلاف است، در نتیجه اظهار نظر قطعی ممكن نيست. ليكن با در نظر گرفتن پاره ای از قراین ولادت آن حضرت در ماه ذی الحجه ارجح می باشد، بنابراین اگر روزی از روزهای ثلث اخیر این ماه یا بیستم آن _ که در حدود زمان ولادت است _ به عنوان بزرگداشت انتخاب شود وظیفه تعظیم شعائر عملی خواهد شد. سید موسی شبیری زنجانی @jawaher_kalam

24 ذی‌الحجه روز مباهله جریان مباهله قبل از واقعۀ غدیر بوده است یا بعد از آن؟ استاد یوسفی غروی: آیات مباهله در سوره آل‌عمران است و این سوره بر حسب ترتیب نزول، سوره سوم بعد از هجرت به مدینه است. کسی مدعی نیست که مباهله آن وقت انجام شده باشد. همه متفق‌اند که مباهله بعد از فتح مکه انجام شده است. باز همه متفق‌اند که مباهله در 24 ذی‌الحجه بوده است؛ اما اختلاف در سال آن است که آیا سال نهم بوده یا سال دهم. مشهور بر آن است که در 24 ذی‌الحجه سال دهم بوده است. اما کسانی که سال دهم را تعیین کرده‌اند به لوازم خبر جزیه ستادن امام علی از نصارای نجران و سپس پیوستنش به پیامبر برای حجه الوداع توجه نکرده‌اند. حدود یک سال بعد از فتح مکه (که در رمضان سال هشتم بود)، گروه‌های متعددی از قبایل مختلف و متعدد به پیامبر اقبال کردند و به مدینه رفتند و اسلام عشائر خود را بر حضرت عرضه و بیعت کردند و لذا آن سال، یعنی سال نهم را «سنه الوفود» نامیدند. یکی از این گروه‌ها، نصارای نجران بودند که به مدینه رفتند و جریان مباهله پیش آمد. جریان مباهله به قراردادی میان آنان و پیامبر ختم شد که مبنی بر آن، نصارای نجران دوبار در سال جزیه پرداخت کنند. پس از مدتی امام علی به دستور پیامبر به یمن رفت تا اولین قسط شش ماهه جزیه نصارای نجران را دریافت کند و سپس برای ماه ذی الحجه از یمن به حج پیامبر اکرم، برای حجه الوداع بپیوندد. خبر اخذ جزیه و سپس پیوستن به حجه الوداع، وقوع مباهله در سال نهم را متعین می‌کند.پس مباهله قطعا قبل از حجه الوداع و جریان غدیر واقع شده است. لذا طبعا سوال می‌شود که چطور آیه مربوط به حادثه‌ای در سال‌های آخر عمر پیامبر در سوره آل عمران، آمده حال آنکه این سوره در سال سوم هجرت نازل شده؟ پاسخ اینکه نزول آیه مباهله مربوط به سال سوم در ضمن سوره آل عمران نیست؛ بلکه آیه مباهله سال نهم نازل شد، اما ضمن سوره‌ای نبود. لذا هنگام جمع آوری قرآن، صحابه بنا به تشخیص خود، آن را در سوره آل عمران قرار دادند؛ شاید به این مناسبت که این سوره بیشترین آیات مربوط به اهل کتاب را دارد. البته اصل، در ترتیب آیات قرآن این است که پیامبر جای آیات را مشخص کرده است؛ مگر اینکه در موردی دلیل خاصی در دست داشته باشیم تا بر اساس آن بگوییم که جای این آیه یا آیات را صحابه تعیین کرده‌اند، بدون اینکه دستوری از پیامبر داشته باشند. در مورد مباهله چنین است؛ یعنی همین که آیه که متضمن دعوت به مباهله در سال نهم هجرت نازل شده ولی آیات سوره آل عمران به تدریج در سال سوم هجرت نازل شده، قرینه‌ای است قوی بر اینکه این آیه بخصوص در اینجا نبوده است؛ بلکه چنانچه گفتیم چون ضمن سوره مشخصی نازل نشده بود و جای آیه نیز توسط پیامبر تعیین نشده بود، صحابه در تألیف قرآن، آن را ضمن آل عمران جای دادند. #مباهله #غدیر #یوسفی_غروی #آل_عمران #مائده https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1

آیا مسجد الاجابة همان مسجد مباهله است؟ نقل به مضمون از مقالۀ «مسجد الاجابة یا مسجد مباهله» نوشتۀ محمدصادق نجمی، مجله میقات حج: یکی از مساجد تاریخی در مدینه مسجد الاجابة است که در سال‌های اخیر به اشتباه مسجد مباهله معرفی شده است و حجاج به تصور اینکه مباهلۀ پیامبر با مسیحیان نجران در این محل واقع شده است به آن توجه ویژه می‌کنند. مسجد الاجابة از آن دست مساجدی است که در حال حیات رسول الله و به وسیلۀ مسلمانان ساخته شد و رسول خدا داخل آن نماز خواند. وجه تسمیه آن به «الاجابة» این است که پیامبر پس از اقامۀ نماز در آنجا سه مطلب از خدا خواست که خداوند دو مورد از آن‌ها را اجابت نمود. نام دیگر مسجد الاجابة مسجد «بنی معاویه» است زیرا این مسجد به وسیلۀ قبیلۀ بنی معاویه ایجاد شده و در روستایی که این قبیله حضور داشتند واقع شده بود. درباره دعایی که اجابت نشد نقل شده که پیامبر از خدا خواست اختلاف و فتنه را از میان امت او بردارد و خدا اجابت نکرد. مدینه‌شناسان در خصوص مساجد قدیمی مدینه و مکان‌هایی که پیامبر در آن‌ها نماز خوانده بسیار حساس بوده‌اند. با این حال نه به طور صریح و نه ضمنی نامی از مسجد مباهله نبرده‌اند. با توجه به اینکه مباهله یکی از بزرگ‌ترین وقایع در زمان حیات پیامبر بوده، ذکر نشدن نام مسجدی به نام مباهله از سوی مدینه‌شناسان خود نشانگر نبودن این مسجد است. در گفتار ائمه و منابع شیعی نیز نامی از مسجد مباهله نیست و این نیز دلیل خوبی بر نبود این مسجد است. چرا در محل مباهله مسجد بنا نشده است؟ بعضی از مساجد، در زمان رسول خدا به دستور آن حضرت و بعضی دیگر به وسیله مسلمانان بنا شده است و بخش مهمّی از این مساجد هم به وسیله عمربن عبدالعزیز در نقاطی که نماز خواندن رسول خدا در آن ها ثابت و مسلّم بوده، ساخته شده است. گرچه طبق مضمون روایات، پیامبر اسلام قبل از حرکت به میعادگاه مباهله، با حضور اهل بیتش به نماز و دعا پرداخت ولی در محل مراسم مباهله هیچ دعا و نمازی به جای نیاورده است. به هر حال، در این محل نمازی اقامه نشده است تا به وسیله عمربن عبدالعزیز و یا هر فرد دیگر، به عنوان جایگاه نماز رسول خدا و مانند همه مساجد تاریخی مدینه، به مسجد تبدیل شود و ممکن است به جهت اهمیت این مراسم، محل برگزاری آن نیز در اوایل اسلام در میان مردم مدینه معروف و مشخص بوده که با مرور زمان و نبودن هیچ علامت و نشانی، به فراموشی سپرده شده است. #مباهله #الاجابة #مسجد https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1

از زبان استاد یوسفی غروی خواهید شنید: ⭕️ شکایت علمای هند نزد میرزای شیرازی در خصوص بی ضابطه بودن مطالب ذاکرین در هند ⭕️ وجه نگارش کتاب نفس المهموم به قلم محدث قمی و ویژگی‌های این کتاب ⭕️ نفس المهموم جامع‌ترین مقتلی است که حداقل اعتبار ممکن را در اخبار کربلا و عاشورا لحاظ کرده است ⭕️ تغییر بعضی دیدگاه‌های محدث قمی از زمان نگارش نفس المهموم تا زمان نگارش منتهی الآمال ⭕️ داستان عروسی حضرت قاسم در نفس المهموم هست ولی محدث قمی در منتهی الآمال نظرش را عوض کرده است و آن را معتبر نمی‌داند #نفس_المهموم #منتهی_الامال #میرازی_نوری #محدث_قمی #میرازی_شیرازی #یوسفی_غروی دوستان خود را از طریق لینک زیر به کانال مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام دعوت کنید⬇️⬇️ @chsiqs

محدث نوری در باب وجه نگاشته شدن کتاب لؤلؤ و مرجان: سید محمدمرتضی جونپوری هندی ایده الله تعالی مکرر از آنجا به حقیر شکایت از ذاکرین و روضه‌خوانان آن صوب کرده که در گفتن دروغ حریص، و بی‌باک و اصرار تام در نشر اکاذیب و مجعولات دارند. بلکه نزدیک به آن رسیده که آن را جائز دانند و مباح شمارند و چون سبب گریاندن مؤمنین است از دایرۀ عصیان و قبح او را بیرون رانند و امر فرمود که چند کلمه در این باب به طریق موعظه و مجادلۀ حسنه نوشته، شاید سبب تنبیه و دست برداشتن از این قبایح شود. و ظاهراً جناب ایشان گمان دارند که در عتبات عالیات و بلاد مقدسۀ ایران این طایفه از این غائله آسوده و دامن عفت ایشان به لوث کذب و افترا آلوده نیست و این خرابی دینی منحصر است در همان بلاد. غافل از آنکه نشر خرابی از سرچشمه و در هر جا منتشر شده منتهی به مرکز علم و حوزۀ اهل شرع اعتاب عالیه است، چه اگر اهل علم مسامحه نمی‌کردند و مراقب تمیز صحیح و سقیم و صدق و کذب گفتار این طایفه می‌شدند و از گفتن اکاذیب منع می‌کردند کار خرابی به اینجا نمی‌رسید و به این حد بی‌باک و متجری نمی‌شدند و به این قسم اکاذیب واضحۀ معلومه نشر نمی‌کردند و مذهب حقۀ امامیه و اهلش به این درجه مورد سخریه و استهزاء نمی‌شدند و این مجالس شریفه به این اندازه بی‌رونق و برکت نمی‌شد (لؤلؤ و مرجان، ص 14، نشر امیرکبیر) #روضه #لؤلؤ_و_مرجان #محدث_نوری #مداحی @chsiqs

آیا همین که مطلبی در کتاب عالِمی ذکر شده برای روضه‌خوان کافی است که آن را نقل کند؟ محدث نوری در لؤلؤ و مرجان خطاب به نوحه‌خوانان: «آنچه مناسب غرض است تنبیه روضه‌خوان متقی است برآنکه اگر چیزی یا حکایتی در کتاب عالمی دید اگرچه در نقل آن از آنجا برای او محذوری نیست، لکن باید تأمل کند و ملتفت شود بلکه تجسس نماید که مبادا علمای دیگر خلاف آن را ذکر کرده باشند، به نحوی که خلاف واقع بودن خبر اول ظاهر و مبین شود. پس در چنین مقامی اولاً مستند خود را بگوید و به نحو جزم خبر ندهد که مثلاً امام چنین گفت و ثانیاً مخالفت آن را با سایرین اشاره کند که مبادا گوش‌کنندگان مغرور شوند، به‌خصوص اگر صاحب کتاب از بزرگان علما باشد و برای این دو مطلب دو مثال ذکر می‌کنم. مثال اول شیخ مفید در ارشاد گفته است که از آیات خارق‌العاده امیرالمؤمنین این است که در تمام مبارزات خود در طول حیاتش با اقران و پهلوانان عرب هیچ جراحتی برنداشت، اما با تیغ ابن‌ملجم کشته شد و این از چیزهای عجیبی است که خداوند مختص امیرالمؤمنین قرار داده است» (لؤلؤ و مرجان). «محدث نوری در رد این سخن مفید که حضرت علی در طول مبارزاتش هیچ جراحتی برنداشت، از اختصاص خود شیخ مفید نقل می‌کند که حضرت علی در جنگ احد هشتاد زخم برداشت و هنگام وفات جای هزار جراحت در بدن داشت» (کتاب معرفی و نقد منابع عاشورا، ص 231). #مداحی #محدث_نوری #لؤلؤ_و_مرجان #مفید @chsiqs

28 ذی‌الحجه سال 63 سالروز واقعۀ حرّه یزید هنوز از مواجه‌ای که با خاندان رسول‌الله داشت خلاصی نیافته بود که با اعتراض مردم مدینه روبه‌رو شد. او برای برون‌رفت از این قیام و اقدام باز چون دیگر سلطه‌جویان با ارسال سپاهی به مدینه به سرکوبی معترضان پرداخت و فاجعه‌ای در تاریخ پدید آورد که به گفتۀ ابن‌ابی‌الحدید در تاریخ عرب بی‌مانند است. این رویداد چون در حرّۀ واقم، محلی در شرق مدینه رخ داد واقعۀ حرّه نامیده شد. مسلم بن عقبه (فرمانده سپاه یزید) پس از پیروزی بر مدینه بر اساس فرمانی که به او رسیده بود، شهر مدینه را به مدت سه روز بر سپاهیان خویش مباح ساخت، تا آنچه می‌خواهند از اموال مدنیان بردارند و هر کاری که تمایل داشتند انجام دادند. گفته‌اند در این ایام عدۀ زیادی را کشتند، اموال بسیاری را غارت کردند و حتی شکم زنانی را دریده و حرمت شمار زیادی از زنان و دختران را شکستند. بر اساس پاره‌ای از داده‌های متأخران، اسبان در مسجدالنبی جولان دادند و بین منبر و قبر شریف را کثیف کردند و چون مردم از ترس پنهان شده بودند، سگان به داخل مسجد شده آن را آلوده کردند. در میان مدنیانی که به بیعت خوانده شده بودند دو تن استنثا شدند: امام سجاد و علی بن عبدالله بن عباس. امام سجاد در این واقعه کناره‌گیری را مرجح دانست و بی‌آنکه خود را درگیر آن کند از شهر بیرون رفت و شاید همین امر موجب شد تا یزید در توصیه‌اش به مسلم از او بخواهد مراعات امام را بکند. امام سجاد پس از پایان کار و در قضیۀ بعیت‌خواهی مسلم برای یزید وارد صحنه شد تا تکلیف مشخصی بیابد. اینکه امام به خواست خود آمده بود یا به درخواست مسلم چندان روشن نیست. گفته‌اند امام سجاد برای اینکه مورد تعرض قرار نگیرد، در حمیات مروان و عبدالملک وارد شد، اما مسلم با بیان اینکه خلیفۀ او [یزید] در حق وی [امام سجاد] توصیه کرده همراهی مروان و پسرش را بی‌مایه خواند. آنگاه مسلم امام را به کنار خویش نشاند و با این احتمال که ممکن است خانوادۀ آن حضرت در انتظار و نگرانی به سر برند، وی را با مرکب خویش روانۀ خانه کرد (کتاب واقعۀ حرّه؛ رویارویی ارزش‌های دینی و سنت‌های جاهلی، نوشتۀ سید علیرضا واسعی). #حره #یزید #امام_سجاد @chsiqs

از زبان استاد یوسفی غروی خواهید شنید: ⭕️ مشهور شدن کلمۀ «روضه» در معنای فعلی به واسطۀ کتاب روضة الشهدا بوده اما استعمال کلمۀ روضه به قبل‌تر و کتاب روضة الواعظین برمی‌گردند ⭕️ ساختار کتاب روضة الواعظین فتال نیشابوری و وجه نگاشته شدن آن ⭕️ مرسل بودن کتاب روضة الواعظین ⭕️ هر متن مرسلی بی‌اعتبار نیست بلکه کتاب‌های مرسلی داشته‌ایم که دیگران توانسته‌اند مسندش کنند #محرم #روضه #مرسل #روضة_الشهدا #روضة_الواعظین #یوسفی_غروی دوستان خود را از طریق لینک زیر به کانال ما دعوت کنید:⬇️⬇️ @chsiqs

به نام خداوند پس از استقبال مخاطبان از انتشار گزیده‌هایی از سفرنامۀ حج مرحوم طالقانی (به مناسبت ایام حج) و غدیریه‌های شاعران فارسی‌زبان در دوره‌های مختلف (به مناسبت عید غدیر) اینک برآنیم تا همزمان با شروع دهۀ اول محرم و ایام عزای سیدالشهدا به سراغ موضوع «عزاداری در ایران» برویم و هر روز گزیده‌ای درباره عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی ایران را خدمتتان عرضه کنیم. در این مجموعه از دوران آل‌بویه آغاز می‌کنیم و هر شب درباره عزاداری در دوره‌های مختلف تاریخی در ایران گزیده‌ای را منتشر می‌کنیم. منبع ما در انتشار محتواهای مربوط به «عزاداری در تاریخ ایران» فصل اول کتاب رسانۀ شیعه نوشتۀ محسن حسام مظاهری است. گفتنی است با توجه به ارجاعات بسیار این کتاب به منابع مختلف و به‌خصوص شیوۀ ارجاع‌دهی درون‌متنی، برای رعایت اختصار ارجاعات به منابع مختلف را حذف خواهیم کرد، و خوانندگان برای مطالعۀ بیشتر باید به اصل کتاب رجوع کنند. دوستان خود را از طریق لینک زیر به کانال مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام دعوت کنید:⬇️⬇️ @chsiqs