🕋درخواست حج از خداوند متعال در شب ۱۷ ماه_مبارک_رمضان امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه فرمودند: 🔹حجّ را در شب هفدهم ماه رمضان از خدا بخواهید و هر سال در شب_قدر، در شب‌های نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم ماه رمضان، رفتن حجاج به حجّ نوشته و ثبت می‌شوند. حضرت باقر صلوات‌الله‌علیه فرمودند: 🔸شب هفدهم ماه رمضان، شبی است که رفتن حجّاج به حجّ نوشته و ثبت می‌شود. 📖بحارالأنوار، ج‏۹۷، ص۹و۱۰، به نقل از دعائم الاسلام برگرفته از: کانال مکتبه مهدویه @damghan220

▪️۲۲ اردیبهشت ماه، سالروز ارتحال عالم ربانی مرحوم حجت الاسلام والمسلمین کربلایی سید طاهر شاهچراغی دامغانی در سال ۱۳۵۵ ه ش - که با سیزدهم جمادی الاولی، روز شهادت ام الائمه حضرت زهرا سلام الله علیها مقارن بوده است- گرامی باد. بی تردید، تمامی پدران و مادران این دیار که الفبای دین داری را از منابر درس آموز و عالمانه آن عارف صاحب سخن فرا گرفته‌اند، نام و یاد آن واعظ شهیر و نیز صوت دلنشین او را هرگز از یاد نخواهند برد. ▪️روح آسمانی آن عالم فرزانه را به ذکر صلواتی مهمان نماییم. @damghan220

🔹ملجا و پناه همه ... از کودکی من و برادرانم به خاطر نزدیکی مغازه پدرم به مدرسه علمیه پامنار -حاج فتحعلی بیک- و مسجد جامع، انس و ارتباط نزدیکی با طلاب مدرسه و روحانیون گرانقدر شهر داشتیم؛ گاهی به حجره آن‌ها رفته و ساعات زیادی از وقت خود را در مدرسه و مسجد می‌گذرانیم، اصلا باید بگویم حوزه علمیه خانه دوم ما بود. به همین دلیل، رابطه صمیمانه ای بین پدرم و اهل علم برقرار بود. از جمله افراد مورد علاقه و اعتماد پدرم، مرحوم کربلایی سید طاهر شاهچراغی بود. به خاطر دارم ایشان همیشه به پدرم می‌گفتند: "میرزا محمد! هر نخ سیگاری که می‌کشی، میخی است که در تابوت خودت فرو می کنی!" و پدرم هم در پاسخ ایشان، به مزاح می‌گفت: "تابوت من میخ ندارد." یکی دیگر از اتفاقات جالب در این رابطه مربوط به شبی است که برادرم با مبلغ نود تومان به خانه آمد که در آن زمان، مبلغ بسیار زیادی به حساب می آمد. او در همان حال و هوای نوجوانی گاهی با دوستانش شرط بندی می‌کرد، اما به دست آوردن چنین سود هنگفتی، مایه تعجب بود. مرحوم پدرم که نسبت به مال حرام، بسیار سختگیر بود، با اطلاع از این اتفاق، همان شب برادرم را از خانه بیرون کرد و به او گفت: "تا پول‌ها را به صاحبانش پس ندادی، به خانه برنگردد." دقایقی گذشت که صدای درب خانه به گوش رسید. پدرم که به شدت ناراحت و عصبانی بود، در را باز کرد و با مشاهده مرحوم آقا سید طاهر شاهچراغی که دست برادرم را گرفته و او را در زیر عبایش پناه داده بود، کمی آرام گرفت. آن سید جلیل القدر پس از سلام و احوال پرسی به پدرم گفت: "میرزا محمد! این‌ بچه که نمی‌تواند صاحبان پول را پیدا کند، آن هم این وقت شب! اجازه بده او به خانه بیاید، من فردا یا صاحبانش را پیدا می‌کنم و یا با پرداخت ردّ مَظلمه نگرانی شما را برطرف می‌کنم." آن شب برادرم که از همه جا ناامید شده بود، درب خانه کربلایی سید طاهر را ‌که همیشه به روی مردم گرفتار و نیازمند باز بود، تنها ملجا و پناهگاه خود یافته و مرحوم شاهچراغی هم بزرگوارانه به دادِ نوجوانی کم‌ سن و سال رسیده و بار سنگینی را از دوش او و پدرش برداشته بود. 📚به جهت حفظ احترام شهروند گرامی، نام راوی این داستان نزد نگارنده محفوظ است. @damghan220