eitaa logo
دیار تدین و تمدن
357 دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
549 ویدیو
80 فایل
گرچه امروز،توسعه و پیشرفت، مادی مایه شرافت و شکوه شهرهاست اما شناسنامه حقیقی هر منطقه، تمدن و تدین مردمان آن دیار است... ✍ شیخ مصطفی ترابی دامغانی @tasvirebandeghi
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از دیار تدین و تمدن
🔹 گلبانگ معرفت 1⃣ 🔸 ارزشمندترین میهمانان ماه خدا هر ساله با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، اهل سخن از خطابه شیوای رسول خدا صلوات الله علیه و آله که با موضوع آداب و اهمیت میهمانی خدا، در روزهای پایانی ماه شعبان، ایراد شده، سخن می‌گویند و آثار و برکات ماه رمضان را بر می‌شمرند. اما لازم است روزه داران و میهمانان بزم کرامت و معنویت را به پرسش و پاسخ‌های مطرح شده در پایان این خطبه نیز توجه داد، زیرا با پایان یافتن فرمایشات گهربار پیامبر اکرم، امیر مومنان علیهما السّلام از جای برخاسته و عرضه داشتند: "یا رَسُولَ اللهِ ما اَفضَلُ الاَعمالِ فِی هذا الشَّهرِ" "ای پیامبر! گرامی ترین عبادت در این ماه چیست؟" نبی مکرم اسلام در پاسخ فرمودند: "اَفضَلُ الاَعمالِ فِی هذا الشَّهرِ الوَرَعُ عَن مَحارِمِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ" "ارزنده ترین کار در این ماه، دوری گزیدم از کارهای حرام می‌باشد." (امالی شیخ صدوق) از جمله نکات مهم در این فرمایش، توجه به اهمیت و آثار گرانسنگ اجتناب از گناهان است، چراکه متأسفانه در نظر بسیاری از دین داران، آموزه های اثباتی دین به مراتب بیش از آموزه های منفی آن اثرگذار است، از این رو در شمارش اسباب تقرب به سوی آفریدگار متعال، هر چه بیشتر از انجام واجبات و مستحبات نام برده می‌شود، تا ترک محرمات. اما رسول مهربانی‌ها صلوات الله علیه و آله در این کلام حکیمانه، پرهیز از کارهای ناشایسته را یکی از عبادات بلکه با فضیلت ترین عبادت دانسته و روزه داران را به اهتمام ویژه نسبت به رفتارهای سلبی دین یادآور شده‌اند. بر این اساس از نگاه پیامبر، کسی که در ماه مبارک رمضان بدون پرداختن به آداب و مستحبات دینی، تنها در صدد دوری جستن از گناهان باشد، نسبت به آن کسی که علاوه بر انجام ‌واجبات و رعایت بسیاری از مستحبات، آیینه جان خود را به غبار فجور و گناه، آلوده ساخته، برتر و بالاتر است. ادامه دارد... @damghan220
هدایت شده از دیار تدین و تمدن
🔹گلبانگ معرفت 3⃣ 🔸انسداد راه‌های دوزخ در ماه مبارک بر اهل دقت پوشیده نیست که فرازهایی از خطابه بلند رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در بیان اهمیت و عظمت ماه رمضان، پرسش برانگیز است، زیرا آن حضرت از یک سو در آخرین جمله از این خطبه نورانی فرمودند: "ای مردم! همانا در این‌ماه، درب های جهنم به روی شما مسدود است، پس از پروردگارتان بخواهید که پس از این ماه، درب های دوزخ را به روی شما نگشاید و همانا تمام شیاطین در این ماه، در غل و زنجیر گرفتارند (و حق تاثیرگذاری بر روی انسان را ندارند) پس از پروردگارتان بخواهید تا بعد از ماه مبارک، شیاطین را بر شما مسلط نکند." و از سوی دیگر در پاسخ به پرسش امیر مومنان علیه السلام گرامی ترین عبادت را در این ماه، دوری جستن از گناهان دانسته‌اند. حال این سوال مطرح می‌گردد که چگونه ممکن است راه دوزخ و جهنمی شدن مسدود باشد و در نتیجه زمینه گناه و معصیت برچیده شده باشد، اما پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله مومنان را به ترک گناه سفارش نمایند؟! براستی مگر امکان ارتکاب گناه در این ماه وجود دارد تا با اجتناب از آن، بتوان به برترین اعمال دست یافت؟! بیان شیوای حضرت آیت الله جوادی آملی در جلد بیست و چهارم تفسیر تسنیم پاسخی بر این پرسش می‌باشد. ادامه دارد... @damghan220
هدایت شده از دیار تدین و تمدن
🔹گلبانگ معرفت 4⃣ 🔸اسیر در دام عادت‌ و طبیعت انسان‌ها بیش از آنکه متاثر از عوامل بیرونی باشند و با دعوت شیطان رجیم و کارگزاران وی به سوی زشتی‌ها و بدی‌ها بروند، متاثر از حالات، مَلِکات و طبیعت خودساخته ای هستند که با اراده و انتخاب خود، آن‌ها را به وجود آورده و در هر زمان ناخواسته به دنباله‌روی از آن‌ها می‌پردازند. به عنوان مثال کسی که به بدزبانی و دروغ عادت کرده و شخصیت وی با ارتکاب چنین ‌رفتارهایی شکل گرفته، در هر حالی مرتکب دروغ پردازی و بدزبانی می‌شود، به ویژه در حالاتی که قدرت اراده و تصمیم انسان، به ضعف و زبونی می‌گراید، از این رو افراد بدزبان در رویا، در لحظات پس از بی هوشی، در حال احتضار و سرانجام در قیامت نیز زبان به سخنان زشت و ناپسند می گشایند، بر این اساس آیه کریمه قرآن ‌که از دروغ گویی و انکار شرک خود توسط برخی از مشرکان در روز قیامت، خبر می‌دهد؛ "واللهِ ربّنا ما کُنّا مُشرِکِین" و یا آنکه اهل دوزخ را به لعن و بدزبانی به دیگر گرفتار شدگان در آتش معرفی نموده است؛ "لعنت اختها" در راستای همین حقیقت است، زیرا بسی روشن است که قیامت وادی حقیقت و صداقت بوده و دروغ و زشتی در آن راه ندارد. حال با توجه به این نکته، باید گفت: هرچند به فرموده رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله شیاطین در ماه رمضان در غل و زنجیر بسته شده و اجازه نفوذ و تاثیرگذاری در انسان‌ها را ندارند، اما متاسفانه بسیاری از افراد با توجه به طبیعت و عادت به گناهان در ماه‌های پیش، در میهمانی بزرگ خدا نیز به عصیان و بد رفتاری تن داده و جان خویش را به ارتکاب گناه می آلایند، بدین خاطر آن حضرت فرمودند: برترین عمل در ماه مبارک رمضان ترک گناهان و دوری از ملکات و کنترل عادت‌ها و طبیعت گناه آلود انسان می‌باشد. ادامه دارد... @damghan220
هدایت شده از دیار تدین و تمدن
🔹گلبانگ معرفت 5⃣ 🔸سختی گناه نکردن از اینکه پیامبر خدا صلوات الله علیه و آله گرامی‌ترین عمل در ماه رمضان را دوری جستن‌از گناهان دانسته‌اند، می‌توان فهمید که این مهم تا چه اندازه سخت و دشوار است، زیرا از آن حضرت در کلامی دیگر نقل شده که فرمودند: "اَفضَلُ الاَعمالِ اَحمَزُها" "گرامی ترین کارها، سخت‌ترین آن‌ها است." بر اساس همین نکته، بسیاری از میهمانان ماه خدا، از دست یافتن به این تحفه ارزنده منصرف گشته و ترجیح می‌دهند که تنها به آموزه های ایجابی و مثبت دینی همچون روزه گرفتن، نماز خواندن، ذکر گفتن، قرآن و دعا تلاوت کردن و ... اکتفا نموده و به آموزه بسیار مهم "ترک محرمات" که ارزشمندترین عمل در ماه رمضان دانسته شده، به بهانه سختی‌ها و دشواری‌هایش بی توجهی می‌نمایند. اما باید توجه داشت خداوندی که به حرمت این ماه پر فضیلت، به انجام واجبات و مستحبات برکتی مضاعف می‌بخشد و حتی بر رفتارهای مباحی مانند نفس کشیدن و خوابیدن، آثار عبادت را مترتب می سازد، بی تردید در برابر اجتناب از محرمات نیز آدمی را قدرتی دوچندان مرحمت نموده و او را از برای ترک‌عادات‌ و خوی زشت خویش، یاری می‌دهد، تا جایی که نه تنها بندگان‌خود را از مهلکه گناه دور می‌سازد، بلکه به تعبیر شیوای آیه بیست و چهارم از سوره مبارکه یوسف، بدی و زشتی را از انسان خداجوی دور می‌نماید؛ "کَذلِکَ لِنَصرِفَ عَنهُ السُّوءَ وَ الفَحشاء" که البته این مقام، جایگاهی ویژه برای انسان به شمار می‌رود، این‌که خداوند عالمیان با ارائه حقیقت گناه و نیز تصویری از فرجام و پایان معصیت، انگیزه و علاقه بنده نسبت به ارتکاب گناهی را از بین ببرد و او را از انجام رفتاری زشت و ناپسند، متنفر سازد. براستی ماه مبارک رمضان که به تعبیر حکیمانه پیامبر نور و رحمت صلوات الله علیه و آله آکنده از رحمت و برکت و مغفرت می‌باشد، فرصتی مناسب برای سرکوب کردن طبیعت سرکش و پرهیز از محرمات الهی است و بی گمان می‌توان با تکیه بر عنایات ویژه خداوند در این ماه، سختی و صعوبت ترک گناه را بر خود آسان نمود. فیض روح القدس ار باز مدد فرماید دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می‌کرد. ادامه دارد... @damghan220
هدایت شده از دیار تدین و تمدن
🔹گلبانگ معرفت 6⃣ 🔸مهم‌ترین مانع بر سر راه بندگی یکی از نگرانی‌های اهل طاعت و بندگی در هر زمان به ویژه در ماه میهمانی خداوند، آن است که با وجود انگیزه و علاقه بر انجام ترک‌گناه، در عمل نتیجه‌ای عائد آن‌ها نشده و متأسفانه تغییری در رفتار و گفتار ایشان حاصل نمی‌شود، با آنکه از ارتکاب گناهانی همچون‌ دروغ، غیبت، سخن چینی، مردم آزاری و ... تنفر داشته و به دوری گزیدن از آن‌ها علاقه‌مند هستند، اما در اولین میدان معصیت، خویش را گرفتار گناه می‌بینند و حتی در ماه مبارک رمضان نیز توفیق چندانی در این باره ندارند. پیامبر عظیم الشان اسلام صلی الله علیه و آله در خطبه نورانی شعبانیه و در تحلیل این‌ رفتار درونی فرمودند: "اَیُّها النّاسُ اِنَّ اَنفُسَکُم مَرهُونَه بِاَعمالِکُم فَفُکُّوها بِاستِغفارِکُم" "ای مردم! همانا جان‌های شما در گرو کارهای شما است، پس آن‌ها را با طلب آمرزش از خداوند آزاد سازید." ایشان در این فرمایش حکیمانه که برگرفته از دو آیه کریمه قرآن نیز هست، مردم ‌را به سبب بدرفتاری ها و تعدی کردن به حریم پاک و منزه آفریدگار متعال به خاطر ارتکاب گناهان، بدهکار و وام وام‌دار خدا دانسته که در برابر این بدهی از ایشان‌ درخواست رهن و گرو نموده است و البته در بازار آخرت، تنها اراده و جان آدمی است که به گرو گرفته می‌شود، از این رو بسیارند کسانی که به سبب گناهان خویش، قدرت تصمیم و انتخاب آنان در رهن قرار گرفته و با وجود انگیزه و علاقه به ترک معصیت و یا انجام عبادت، ره به جایی نمی‌برند، درست مانند بدهکاری که سند خانه اش را به طلبکاری سپرده و اجازه تصرف مالکانه در منزل خود را ندارد. راه برون رفت از این مشکل، همانا استغفار و طلب آمرزش از پروردگار مهربان است، تا اراده و قدرت تصمیم گیری آدمی آزاد شود و بر انجام‌ آنچه را که می‌خواهد، توفیق یابد. بی تردید منظور از استغفار، صِرف خواندن ذکر توبه و یا انجام‌غسل توبه و اقامه نماز توبه نیست، بلکه می بایست با تصمیمی استوار و عهدی محکم، به جبران گذشته آلوده خویش پرداخته و صفات اهل توبه را در وجود خویش بارور سازد. ادامه دارد... @damghan220
هدایت شده از دیار تدین و تمدن
🔹گلبانگ معرفت 7⃣ 🔸تنها نگرانی شهید ماه رمضان اگرچه واعظان و سخنوران در منابر و مواعظ خود در ماه مبارک رمضان تنها به ترجمه متن اصلی خطبه شعبانیه پرداخته و فرازهای درس آموز آن را برای میهمانان ماه خدا توضیح می‌دهند، اما باید توجه داشت گفتگوی پیامبر خدا و امیر مومنان علیهما السلام در پایان خطابه شیوای آن حضرت که عبارت از دو پرسش و پاسخ می‌باشد، بسی عبرت‌آمیز است. در این باره لازم به ذکر است که با پایان یافتن فرمایشات گهربار پیامبر، چشمان مبارکشان، لبریز از اشک ماتم‌شد. حضرت علی علیه السلام از ایشان پرسید: ای پیامبر! چه چیز شما را به گریستن وا داشته است؟ حضرت پاسخ داد: "گریه می‌کنم برای آنچه در این ماه به تو می‌رسد؛ گویا تو را می‌بینم در حالی که برای پروردگارت نماز می گزاری، شقی‌ترینِ اوّلین و آخرین که همانند کُشندۀ ناقه ثمود است، برخاسته و بر فرق تو ضربتی زده است که با آن محاسنت به خون، رنگین شده است." امیر مومنان علیه السلام که از کودکی در مکتب توحیدی پیامبر پرورش یافته و تا آن روز که دوران جوانی را می‌گذارد، همواره به حق‌مداری و دین‌داری شهره بوده‌است، بدون پرسش از جزئیات این رویداد مهم و یا درباره دیگر شرائط این حادثه- که به طور معمول هر انسان با شنیدن چنین خبری خواهد پرسید- تنها‌دغدغه و نگرانی خود را در رابطه با کیفیت دین‌داری خویش در آن زمان دانسته و بی‌درنگ از رسول مهربانی‌ها می‌پرسد: "یا رَسُولَ اللَّهِ وَ ذَلِک فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِی" "‌ای رسول خدا! آیا در آن هنگام در سلامت دین هستم؟" پیامبر فرمود: "فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِک" "آری، در سلامت دین خواهی بود." و آنگاه در جملاتی به بیان‌ عظمت مقام ولایت و اهمیت ولایت‌مداری و ارادت به پیشگاه امیر مومنان علیه السلام پرداخت. صرف نظر از معنای سلامت دینداری و انگیزه پرسش امام علیه السلام از این موضوع، ابراز این نگرانی به عنوان تنهادغدغه ایشان، جای بسی تامل و دقت است و البته راه و رسم ولایت‌مداری را بر شیعیان و شیفتگان حضرتش روشن می‌سازد، زیرا تا آن زمان که دیگر دغدغه‌های‌مان بر دغدغه دین‌داری صحیح و نگرانی از خطا و اشتباه در دین‌مداری، مقدم باشد، نمی‌توان خود را پیرو راستین علی بن ابیطالب علیه السلام نامید. ادامه دارد... @damghan220
هدایت شده از دیار تدین و تمدن
🔹گلبانگ معرفت 8⃣ 🔸 نگرانی همیشگی... اگرچه امیر مومنان علیه السلام در آستانه ماه مبارک رمضان و پس از خطبه درس آموز شعبانیه، در پی اِخبار غیبی پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله از شهادت ایشان ‌در ماه رمضان، ‌به دین داری صحیح و سالم به عنوان تنها نگرانی خود در پایان‌زندگانی دنیوی، اشاره نمودند، اما این مهم اختصاصی به این ‌رویداد تاریخی نداشته است، بلکه در ماجرا و یا ماجراهای دیگری نیز این گفتمان مهم ‌و عبرت آمیز تکرار شده است. آن حضرت در روایتی نورانی که علاوه بر کتب حدیثی شیعی، در مجامع روایی اهل سنّت نیز نقل شده و دانشمندان سنی مذهب آن را صحیح السّند برشمرده اند، چنین می‌فرمایند: "روزى رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله دست مرا گرفت و با هم در برخى از كوچه هاى مدينه راه مى رفتيم، تا به باغى رسيديم، من گفتم: اى رسول خدا! چه باغ زيبايى! رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله فرمودند: تو در بهشت، باغى زيباتر از اين دارى. سپس به باغ ديگرى برخورديم، من گفتم: اى رسول خدا! چه باغ زيبايى! رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله فرمودند: تو در بهشت، باغى زيباتر از اين دارى. تا به هفت باغ گذر كرديم كه من مى گفتم: چه باغ زيبايى! و رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله مى فرمود: تو در بهشت، باغى زيباتر از اين دارى. هنگامى كه راه خلوت شد، رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله مرا در آغوش خود كشيد و گريست، گفتم: اى رسول خدا! براى چه گريه می كنيد؟ فرمود: كينه هايى از تو، در دل اين قوم است كه آن ها را آشكار نمى كنند مگر بعد از من. گفتم: اى رسول خدا! آيا در آن هنگام، دين من سالم است؟ فرمود: آرى، دين تو سالم است.» تکرار این سخن در حوادث مشابه، نشان از نگرش همیشگی و نگرانی دائمی حضرت علی علیه السلام در این باره دارد. ادامه دارد... @damghan220
هدایت شده از دیار تدین و تمدن
🔹گلبانگ معرفت 9⃣ 🔸از خدیجه علیها سلام بیاموزیم... دهم ماه مبارک رمضان، سالروز ارتحال بزرگ بانویی است که تمام هستی خود را صرف ترویج معارف آسمانی دین اسلام صرف نمود، بی آنکه کمترین مطالبه و منّتی بر خدا و رسول خدا داشته باشد، بانویی با فضیلت های بی‌شمار که هر یک از آن‌ها می‌تواند بندگان با ایمان و به ویژه بانوان پرهیزکار را به سوی سرمنزل سعادت و نیک بختی رهنمون باشد. اما در این میان به نظر می‌رسد مهم‌ترین ویژگی آن بانوی پارسا در پذیرش اسلام و تمکین تام در برابر دستورات خداوند متعال بود که بدون کمترین توجه به طعنه و سرزنش مردمان پست و جهول آن روزگار، غبار جهالت و تعصب را از آیینه جان خویش برداشته و رسوبات عادات اجتماعی و خرافات انحرافی را که در جانِ جامعه آن روز حجاز، ته نشین شده بود، از بین برد. نبوغ فکری خدیجه سلام الله علیها همان ویژگی ارزشمند او است که در فضای ابهام و تردید، او را وادار نمود که با اشتیاق تمام، دین آزادی بخشِ اسلام را بپذیرد و خود را به عنوان اولین مسلمان و نخستین نمازگزار در امت رسول خدا صلوات الله علیه و آله معرفی نماید. از عایشه(علیها ما تستحقّ مِن الرّحمن) نقل شده هرگاه نام خدیجه به میان می آمد، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بی امان از او به نیکی یاد می‌نمود و برایش استغفار می‌کرد. روزی از این ماجرا غضبناک شده و به آن حضرت عرضه داشتم: خدا به جای پیره زنی، همسری نیکو به شما داده است! پیامبر با شنیدن این سخن، آنچنان عصبانی گردید که با خود گفتم: بارخدایا! اگر این خشم رسولت فروکش نماید، دیگر بار درباره خدیجه چنین سخن نخواهم گفت. نبی اکرم صلوات الله علیه و آله پس از چند لحظه به من فرمودند: "چگونه این چنین سخن گفتی! به خدا سوگند خدیجه در روزگاری به من ایمان آورد که مردمان کافر بودند و در دوره ای از من حمایت نمود که همگان مرا رها نموده بودند و مرا تصدیق کرد در آن زمان که مردم مرا تکذیب می کردند و خداوند از او به من فرزندی عطا فرمود، در حالیکه شما مرا محروم می‌ساختید." عایشه در ادامه می‌گوید: تا یک ماه رسول خدا صلوات الله علیه و آله این سخنان را صبح و شام برایم تکرار می‌فرمود. @damghan220
🔰پیام دهه کرامت؛ بازگشت دوباره به ارزشهای والای دین‌داری حقیقی! 📍سخنی در حال‌‌وهوای این روزهای شهرم در میانه مسیر دهه کرامت و در روزها و شبهای میزبانی از خادمان حریم رضوی و سفیران آستان مقدس کریمه اهل بیت علیهما سلام که سعی در انتشار عطر مشهد و قم در شهرمان دارند و با اینجا و آنجا رفتن، تلاش می‌کنند حال دلهای ما را به مشی و مرام آن برادر و خواهر یگانه‌ی تاریخ، جلا ببخشند، متاسفانه عده‌ای نیز هستند که آنچنان بر می‌کوبند که انگار رسالتی جز این ندارند؛ عده‌ای که می‌توانند از مجریان یا تصمیم‌سازان یا خبرنگاران یا جامعه علمی یا ... باشند. بنا نداشتم که تلخ‌کامی خود را از رفتار آنها به ساحت نوشته بکشانم، اما پیام دهه مبارک کرامت و یادآوری اخلاق کریمانه، مرا بر آن داشت که چند کلمه در این باب بنویسم؛ ✨خاطرم هست روزی آیت‌الله استادی در کسوت امامت جمعه موقت قم، درباره گفتند که چطور عده‌ای به خود اجازه می‌دهند با اضافه کردن "شنیده شده" در ابتدای خبری که راست و دروغش مشخص نیست، امر مبهم و موهومی را در جامعه منتشر می‌کنند و به این بی‌دینی تن دهند؟! این نکته این روزها با مشاهده مطالب انتشاریافته در برخی صفحات مجازی شهر، بارها و بارها از ذهنم گذشته است. ✨سخنان حکیمانه رهبر معظم انقلاب درباره وحدت‌بخشی و تکیه بر نقاط مشترک فراوان یا همان حتی نسبت به خودی‌های کمی شبیه ناخودی، این روزها از شنیدن حرفهای عده‌ای کمر به تخریب هر که جز آنها است بسته، زیاد در ذهنم تداعی می‌شود؛ • اینکه بردن آبروی دیگران صرفا و صرفا به دلیل آنکه سوار قطار سیاسی ما نشده‌اند یا حتی در جلسه یا جلساتی به مخالفت با جریان فکری ما پرداخته و احیانا یکی، دو متلکی هم نثار هم‌تیمی‌های ما کرده‌اند، چه وجهی دارد؟! • اینکه از فلان مجموعه‌ی فرهنگی یا غیر فرهنگی، جز اِشکال و اشتباه نگفته و حتی با جسارت تمام، سفیدها را هم سیاه نشان دادن، دست کم خلاف مروت و انصاف است، بلکه مخالف دین. • اینکه چطور باری به هر جهت می‌گوییم و می‌نویسیم در حالیکه انتشار خبرها و تحلیلهای راست و دروغ اختلاف‌افکن که مایه نفرت مردم نسبت به یکدیگر می‌شود، گناه بزرگی است که در آموزه‌های دینی هم‌رتبه با کفر بیان شده است!! حال چگونه عده‌ای این‌گونه بی‌مهابا به خود اجازه می‌دهند که بین این‌وری و آن وری‌ها، این تیمی‌ها و آن تیمی‌ها، این شهری‌ها و آن شهری‌ها، این فکری و آن فکری‌ها ... را در جامعه بپاشند؟! 📍و خلاصه اینکه، در همیشه‌ی سال و به ویژه در دهه با فضیلت کرامت، نمی‌شود ادعای دین‌داری و انسانیت داشت، و شعله‌های دو به‌هم زنی با دوستان را روشن کرد و هزاران نقطه مثبت مشترک را در آن آتش سوزاند؛ سربسته می‌نویسم؛ ! ! ! ! ! مردم را به اسم مردم‌داری، قربانی منافع شخصی و حزبی خود نکنیم؛ یا باشیم یا ... 🌸با ابراز ارادت به ساحت تمامی کسانی که عطر آنها جان همه را می‌نوازد... ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ دیار تدین و تمدن مصطفی ترابی https://eitaa.com/damghan220
هدایت شده از دیار تدین و تمدن
▪️مطالبی چند درباره دردانه شهر شام پنجم ماه صفر در سایه سار شمع عشق سوخت از هجران گل پروانه شهر دمشق 🔸بر اساس نوشته های بعضی کتاب های تاریخی، نام مادر حضرت رقیه سلام الله علیها، امّ اسحاق است که پیش‌تر همسر امام حسن مجتبی علیه السلام بوده و پس از شهادت ایشان، به وصیت آن‌ حضرت، به عقد امام حسین علیه السلام درآمده است. 🔹واژه رقیه از «رقی» به معنی بالا رفتن و ترقی گرفته شده است. گویا این اسم، لقب آن حضرت بوده و نام اصلی ایشان فاطمه بوده است؛ زیرا نام رقیه در شمار دختران امام حسین علیه السلام کمتر به چشم می‌خورد و به اذعان برخی منابع، احتمال این که ایشان همان فاطمه بنت الحسین علیهما السلام باشد، وجود دارد. در واقع، بعضی از فرزندان امام حسین علیه السلام دارای دو اسم بوده و امکان تشابه اسمی نیز در فرزندان ایشان وجود دارد. 🔹قدیمی ترین کتابی که از حضرت رقیه سلام الله علیها به عنوان دختر امام حسین علیه السلام یاد کرده است و به شهادت ایشان در خرابه شام اشاره نموده است، کتاب "کامل بهائی" است. این کتاب، اثر عالم بزرگوار، شیخ عمادالدین الحسن بن علی بن محمد طبری امامی است که به امر وزیر بهاءالدین، حاکم اصفهان در روزگار سلطنت هلاکوخان، نوشته شده است. به ظاهر، نام گذاری آن به کامل بهائی از آن روست که به امر بهاءالدین نگاشته شده است. این کتاب در سال ۶۷۵ هجری قمری تألیف شده و به دلیل قدمت زیادی که دارد، از ارزش ویژه‌ای برخوردار است؛ محدث بزرگ مرحوم حاج شیخ عباس قمی (ره) در کتاب نفس المهموم و منتهی الامال، ماجرای شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها را از آن کتاب نقل می کند. ز حقد و کینه آل امیه شده خم قدّ زهرا و رقیه @damghan220
هدایت شده از دیار تدین و تمدن
▪️ام‌البنین، آموزگار وفا و بصیرت انگشتر مهر و وفا را چون نگین بود شه‌بانوی دارالولا، ام‌البنین بود از بعد زهرا چلچراغ خانه او بود با بودنش باغ علی خوش عطر و بو بود سیزدهم جمادی الثانی، یادآور روزی غم‌انگیز است؛ روزی که در آن مادری فداکار و بانویی با عظمت از تبار دلاوران، به سوی معبود پر کشید؛ ام‌البنین، مادر پسرانِ علی علیه‌السّلام بعد از عمری تلاش، شکیبایی و استقامت،ْ با اهدای چهار فرزند رشیدش به پیشگاه مولا، حسین بن علی علیهما السّلام با دلی مالامال از محبت و عشق، راهی دیار دوست شد و در بقیع، آرامگاهِ خوبان، در جوار دیگر فرزند زهرا سلام الله علیهما برای همیشه رحل اقامت گزید. نامش فاطمه و کنیه‏‌اش امُّ البنین (مادر پسران) بود. پدرش حِزام و مادرش ثمامه یا لیلاست. همسرش علی ‏‌بن ابی‏‌طالب علیه‌السّلام و فرزندانش عباس، عبداللّه‏، جعفر و عثمان بودند که هر چهار نفرْ در سرزمین کربلا و در رکاب امام حسین علیه‌السّلام به شهادت رسیدند. عالم جلیل القدر، زین‌الدین عاملی (شهید ثانی) درباره‌ی حضرت ام‌البنین می‌گوید: «ام‌البنین از بانوان با معرفت و پر فضیلت بود. نسبت به خاندان نبوت، محبت و دلبستگی خالص و شدیدی داشت و خود را وقف خدمت به آنان کرده بود. خاندان نبوت نیز برای او جایگاه والایی قائل بودند و به او احترامی ویژه می‌گذاشتند.» به گواهی تاریخ، پدران و دایی‌های حضرت ام‌‏البنین از دلیران عربِ پیش از اسلام بوده و از آن‌‏ها دلیرْمردی‌‏های فراوانی به هنگام نبرد، نقل شده است که علاوه بر بهره‌مندی از فضیلت شجاعت، بزرگ و پیشوای قوم خود نیز بوده‏‌اند، آن‏چنان که حاکمان زمان، در برابرشان سر تسلیم فرود می‏‌آوردند. علي بن ابي‌طالب علیه‌السّلام پس از مدتی که از شهادت بانوی دو عالم، صدیقه کبری سلام الله علیها گذشت، قصد ازدواج نمود و به برادرش، عقيل بن ابي طالب كه در علم اَنساب معروف بوده و در سينه‌اش گنجينه‌اي از اسرار خاندان گوناگون عرب نهفته بود، فرمود: «زني را براي من اختيار كن كه از نسل دليرمردان عرب باشد تا با او ازدواج كنم و او برايم پسری شجاع و سواركار به دنيا آورد». عقيل در پاسخ برادر گفت: «با فاطمه كِلابِيه ازدواج كن، زيرا در عرب شجاعتر از پدران و خاندان او نيست». پس عقیل مأموریت یافت تا به همراه خواهر گرامی‌اش، ام هانی به خواستگاری ام‌البنین برود. وقتي عقيل با حزام بن خالد، پدر او در اين باره صحبت كرد، حزام با كمال صداقت و راستگويي و نیز از روی ارادت و معرفت نسبت به مقام امامت و لایت، گفت: «فرزندم لیاقت همسری حضرت علی علیه‌السّلام را ندارد، چه رسد به همتا و هم‌کفو بودن با ایشان، دخترم فقط می‌تواند کنیزی فرزندان ایشان را عهده‌دار شود نه مادری آن‌ها را». و سرانجام این ازدواج مبارک انجام گرفت. @damghan220
هدایت شده از دیار تدین و تمدن
🔸 ازدواج؛ بر پایه اندیشه‌های دینی سخن گفتن درباره کانون خانواده را می‌توان با فرمایش معروف اما ناشناخته‌ی پیام‌آور عدالت و مهرورزی، حضرت محمد صلّی‌الله علیه و آله و سلم آغاز کرد که فرمودند: "ازدواج، آیین من است و هر کسی از آن روی‌گرداند، از من نیست". براستی چگونه آن راه‌بر راه‌گشا ازدواج را آیین خود خوانده است، در حالی‌که پیش از ایشان، در مکاتب الهی و غیر الهی ازدواج مشروع و ضابطه‌مند وجود داشته و سبب ایجاد محرمیت زن و شوهر و پیوند زناشویی بین آن دو می‌شده است؟ در پاسخ این پرسش باید گفت: ازدواج در مکتب اسلام از ویژگی منحصر به فردی برخوردار است که سبب شده این پدیده در کلام رسول خدا صلوات الله علیه و آله به حضرتش نسبت داده شود؛ گویی این‌که پیش از ایشان ازدواجی نبوده است. می‌توان گفت: ویژگی بسیار مهم ازدواج اسلامی، همانا انگیزه الهی و عزم بر تکامل زوجین و در ادامه نیز به وجود آوردن موجودی متکامل است که به فرموده پیامبر خدا با نگرش توحیدی‌اش و گفتن شعار توحید (لا اله الا الله)، مایه وزانت هرچه بیشتر زمین می‌گردد. این‌که در قرآن حکیم، ایجاد علقه و علاقه زوجین به یکدیگر، به خداوند نسبت داده شده است: "وَ جَعَلَ بَینَکُم مَوَدَّه وَ رَحمَه؛ و میان شما دوستی و مهربانی قرار داد". و در هنگام اجرای عقد ازدواج به یادآوری تقوا و پرهیزکاری سفارش شده است، همچنان‌که در خطبه نماز جمعه، به این مهم، فرمان داده شده، حکایت از ایجاد چنین انگیزه الهی در تحقق کانون خانواده دارد. @damghan220