✅ فرار از زندان #دولتو (۲) در اين مدت، نه كسي به سراغمان آمد و نه چيزي از ما پرسيدند، تا اين كه آخر هفته، بازجويي شروع شد. اين بازجويي را يك #ستواندوم_فراري و خائن به عهده داشت و از لهجه‌اش كاملاً مي‌شد فهميد كه كُرد نيست. حرفهايش اغلب در اين گونه موارد دور مي‌زد: «من مي‌دانم همه شما جاسوس هستيد و به نام #جهاد به اينجا آمده‌ايد، پس بهتر است پيش از اين كه مجبور شوم زبان شما را از پس گردنتان درآورم، به همه سؤالهايم پاسخ صحيح بدهيد.» ولي ما در پاسخ همه سؤالها، #شلاق و #شكنجه‌ها، جز حقيقت چيز ديگري نداشتيم كه به او بگوييم. مرتب به خدا و تمام مقدسات قسم مي‌خورديم: «شما اشتباه مي‌كنيد، خدا شاهد است ما جاسوس نيستم و تنها به منظور خدمت به اين منطقه آمده‌ايم.» ولي او هرگز قانع نمي‌شد و علاوه بر #پذيرايي از ما با #سيلي، #مشت، #لگد و #شلاق، با شقاوت تمام، #ريش ما را #مي‌كَند. علاوه بر اين، تا آنجا كه مي‌توانست، با عصبانيت تمام، به #زمامداران و #دولتمردان ما #اهانت مي‌كرد. چند بار از ما خواست پشت به انقلاب كنيم و حاضر به همكاري با آنان شويم. حتي چندبار در آن #سرماي_كشنده_كردستان، حدود #ده_دقيقه ما را در #داخل_يخچال‌هاي_بزرگ از نوع كانيتنر انداختند كه نزديك بود به طور كامل #منجمد شويم و #بميريم. بدين طريق، مدت #يك_هفته_تمام، زير انواع #شكنجه‌هاي مختلف آنها قرار داشتيم. گاهي به منظور #تضعيف_روحيه و #ايجاد_تزلزل و #وحشت در روحيه‌ ما، ناگهان #بلندگوي نصب شده در اطراف محوطه اعلام مي‌كرد: «فلاني را براي #اعدام آماده كنيد!» ولي بعدها معلوم شد اين هم يك نوع بلوف به منظور ايجاد تزلزله در روحيه و درهم شكستن مقاومت آن شخص بوده است. در مدت بيست روز كه ما در زندان آنان بوديم، تنها يكي از برادران ما به نام #منصور_طاهري واقعاً محكوم به اعدام شد كه با مقاومت زياد، با #لبي_خندان از اين مرگ #استقبال كرد. پس از اعدام هم همه ما #جنازه آن #شهيد را به چشم خود مشاهده كرديم. آنان #گوش و #بيني او را #پيش از كشتن و به #شهادت رساندن، به منظور اعمال فشار و شكنجه، #بريده و به شهادتش رسانده بودند؛ تا آن‌جا كه #قيافه‌اش مشخص #نبود و ما جنازه را با مشاهده ساعت مچي‌اش كه در اين مدت هميشه آن را بر مچش ديده بوديم، شناختيم. پس از گذشت بيست و پنج روز، گروه ديگري از برادران #جهادگر اعزامي از #مشهد را كه يكي از آنان پاسدار بود، دستگير و به زندان ما منتقل نمودند. بعد از مدتي كه گذشت و نسبت به هم اعتماد پيدا كرديم، خود او اين مطلب را به ما گفت. بدين طريق، #گروه_نوزده_نفري آنان، كه اكثرشان را نوجواناني مؤمن و مقاوم تشكيل مي‌دادند، به جمع ما افزوده شد. از اين جمع، يكي دو نفرشان #مهندس_مخابرات بودند. حدود پنج ماه و نيم تمام، همه ما در كنار هم در اين طويله زنداني بوديم. از قرار معلوم، گروه‌هاي ديگري هم در مكانهاي ديگري زنداني بودند. زماني به اين مطلب پي‌برديم كه #روحاني_نماي_فاسد حجت‌الكفر و الكافرين #عزالدين(ضددين)حسيني به منظور #سخنراني به آنجا آمد و كليه زندانيان را براي گوش دادن به مزخرفات اين عامل امپرياليست در يك جا جمع كردند. او سخنراني خود را با تاختن به انقلاب و تهمت و ناسزا آغاز كرد. هنوز چند دقيقه‌اي از سخنراني‌اش نگذشته بود كه طاقتمان سرآمد و در وسط سخنراني او شعارهايي سرداديم و همگي به صورت دسته جمعي فرياد زديم: #روح_مني_خميني، #بت‌شكني_خميني و بدين طريق، سخنراني سراپا هجو و مزخرفش را نيمه‌كاره در گلويش خفه كرديم. دموكراتهاي جلاد با #ته_قنداق، #سرنيزه، #مشت و #لگد به جانمان افتادند و سعي كردند بدين طريق فريادمان را خاموش كنند و ما را وادار نمايند به ياوه‌گوييهاي ضددين حسيني گوش كنيم. تا جايي كه با كشيدن «گلنگدن» و مسلح كردن تفنگ، ما را #تهديد به #اعدام_دسته‌جمعي نمودند؛ ولي بچه‌ها با #سروصورت_خونين و #دست‌وپاي #مجروح، در حال كتك خوردن، همگي سرود #خميني_اي_امام را سر دادند. صداي بغض‌آلود و پر از خشم و نفرتمان، در محوطه و كوه‌هاي اطراف طنين‌انداز شد. ناگهان صداي #رگباري تكان‌دهنده از ميان اين فريادهاي خشم‌آلود در فضا پيچيد و باعث به #خاك و #خون غلتيدن عده‌اي از #نوجوانان_حزب‌اللهي و مقاوم ما گرديد. برنامه سخنراني به هم خورد و سخنران محترم! سرافكنده از آنجا خارج شد. اين براي ما موفقيتي بزرگ بود؛ هرچند كه به قيمت جان دو، سه نفر از عزيزانمان تمام شد. بقيه ما را، سالم و مجروح، با عجله، زير ضربه‌هاي ته قنداق، شلاق و لگد به داخل زندان برگرداندند. #انتشار_با_ذکر_منبع دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

✅ فرار از زندان #دولتو (۴) در اين زمان، بلافاصله ديگر هم سلولي‌هاي او به سرعت دست به كار مي‌شدند و به منظور جلوگيري از #سينه‌پهلو و #سرماخوردگي_شديد، ابتدا به سرعت لباس‌هاي خودشان را به تن او مي‌پوشاندند و پتو، لباس، گوني و هرچه كه در داخل سلول داشتند، ‌روي مصدوم مي‌انداختند و دسته‌جمعي شروع به مشت و مال و ماساژ دادن #بدن_يخ‌زده او مي‌كردند. طولي نمي‌كشيد كه مصدوم بيچاره، رفته رفته حال خود را بازمي‌يافت، رنگ چهره‌اش تا حدودي طبيعي مي‌شد و به هر حال، از مرگ حتمي نجات مي‌يافت. خود من دوبار دچار اين #شكنجه_مرگبار شدم كه به وسيله #برادران_فداكارم نجات يافتم. علاوه بر اعمال اين شكنجه‌هاي جسماني، آنان دست به انجام انواع شكنجه‌هاي روحي مختلف هم مي‌زدند، مثلاً يك بار، يك نفر از پاسداران دستگير شده را كه قبلاً شناسايي كرده بودند، به داخل يك سالن مخصوص و نسبتاً بزرگي كه گنجايش همه را داشت، آوردند. ابتدا ما را دور تا دور سالن زير نظر افراد مسلح سرپا نگه داشتند؛ به طوري كه هيچ‌كس جرأت تكان خوردن و هيچ‌گونه عكس‌العمل مخالفي را نداشت. در اين هنگام، پاسدار بيچاره را در حالي كه مرتب با ته قنداق تفنگ و لگد و مشت مي‌زدند، #افتان و #خيزان به وسط سالن كشيدند. سپس سه يا چهار نفر مرد قوي‌هيكل از دموكراتهاي مزدور، از هر طرف به او هجوم آوردند و با لگد، مشت، شلاق، چوب، ته قنداق، سرلوله تفنگ و هرچه كه در دسترس‌شان بود، به جان او افتادند. پاسدار مقاوم و مؤمن، ضمن تحمل همه اين ضربه‌ها،‌ شجاعانه با صداي بلند، شروع به #تلاوت آياتي از #قرآن مجيد كرد و با خداي خودش - پيش از اين كه كاملاً از پا درآيد - به راز و نياز مشغول شد. دژخيمان آن‌چنان او را مضروب كردند كه #دست و #پايش شكست، #لبش_پاره، #بيني و #فك‌ش به كلي خرد و سرو صورت #له_شده‌اش، پر از جراحت و خون شد. گاهي چند نفر #انگشت‌هاي دست او را يكي يكي خم مي‌كردند و برخلاف مفصل مي‌پيچاندند و #چرق، چرق كاملاً #خرد مي‌كردند يا با انداختن انگشت از دو طرف، #دهان او را #جر مي‌دادند. در كليه اين احوال، همه ما دسته‌جمعي فرياد ياحسين... ياحسين... سر مي‌داديم، كه پاسخ اين ياحسين ياحسين‌هاي ما، جز شليك گلوله يا #ضربه‌هاي ته قنداق و #لگد نبود. ولي همه ما، هيجان‌زده، بدون توجه به اين ضربه‌هاي مرگبار، همچنان با فريادهاي خود ادامه مي‌داديم. گاهي كه وضع برادر پاسدار را #فوق‌العاده_خطرناك و نزديك به شهادت مي‌ديديم، چند نفري ناگهان با فرياد ياحسين، مردان مسلح را با خيز سريع كنار مي‌زديم و خود را روي #پيكرخون‌آلود و از پا درآمده قرباني بي‌گناه مي‌انداختيم. حتي خود من دوبار بي‌اختيار، خود را روي پيكر خون‌آلود و در حال مرگ يكي از اين پاسداران انداختم كه نتيجه آن، چيزي جز وارد شدن ضربه‌‌هاي محكم و خرد كننده قنداق و سرلوله تفنگ و #شكستن و از هم شكافتن سر و خرد شدن انگشت مياني دست راستم نبود. در اين موقع، كار كه به اين مرحله مي‌رسيد، همه برادران، بي‌اعتنا به ضربه‌هاي تفنگ، تيراندازي و ساير تهديدها، از جا كنده مي‌شدند و فريادكشان به وسط سالن مي‌ريختند. دموكراتها هم به محض اين كه وضع را خطرناك مي‌ديدند، ضمن خاتمه دادن به برنامه شكنجه خونين خود، به فكر آرام كردن بچه‌ها و انتقال فوري ما به داخل سلولها مي‌افتادند. ۱۵ روز از انجام آخرين برنامه خونين آنان گذشته بود كه همه ۳٠نفر ما را از داخل سلولها به داخل يك اتاق ۳ در ۴ منتقل كردند. در همان شب، برادر #محمدكريمی، سرداري از خاك قهرمان‌پرور خراسان، ما را به دور خود جمع كرد و اظهار داشت: «برادران! بايد تا فرصت باقي‌ست، فكري به حال خودمان كنيم و راه چاره‌اي براي نجاتمان پيدا نماييم. در غير اينصورت، مطمئن باشيد هيچ كدام از ما زنده نمي‌مانيم.» همه بهت‌زده به چهره هم نگاه مي‌كرديم. آثار هيجان، اضطراب، ترس و وحشت، در چشمهاي از هم باز شده بيشتر برادران مشاهده مي‌شد. هيچ‌كس جرأت حرف زدن نداشت. آخر اين پيشنهاد از نظر اكثر بچه‌ها، امري محال و باور نكردني به نظر مي‌رسيد. سرانجام باز هم خود او رشته سخن را بدست گرفت و گفت: «ما چاره‌اي نداريم جز اين كه طرح يك #فراردسته_جمعي را براي خودمان بريزيم؛ هرچند كه منجر به كشته شدن همه ما در اين راه بشود. در اين صورت هم با شهادت، به مقصود خود رسيده‌‌ايم و چنانچه زنده بمانيم و نجات يابيم، جهادي ديگر انجام داده‌ و از چنگ اين دژخيمان و شكنجه‌هاي روزافزون آنان نجات يافته‌ايم.» كم‌كم برادران هم كه تحت تأثير كلام قاطع و دلايل قانع‌كننده او قرار گرفته بودند و موضوع برايشان جالبتر شده بود، تكاني خوردند و چند نفر يكصدا با هم سؤال كردند: «آخر چطوري؟» لبخند بر لبهاي آن برادرمان نقش بست. #انتشار_با_ذکر_منبع دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

🔻نقش زنان در فتنه🔻 ☽ج☾ ▪️▫️ب) عصر رسالت #جنگ_احد، تنها جنگی است که مسلمانان طعم تلخ شکست را در آن می‌چشند و با #شهدای_فراوان به مدینه باز می‌گردند. در این جنگ #زنان در #لشکر_دشمن نقش فعالی داشتند. در منابع تاریخی نام: #هند_همسر_ابوسفیان #ام_حکیم_همسر_عکرمةبن‌ابی‌جهل #فاطمه_دختر_ولید #همسر_عمروعاص #سلافه #خناس و #عمره در زمره #زنان_لشکر_قریش ثبت شده و البته تعداد زنان بیش از این بوده است.(8) زنان در این جنگ #به_رهبری_هند همسر ابوسفیان، به #دف_زدن و #تصنیف_خواندن در پشت سر مردان سپاه می‌پرداختند و بدینوسیله آنان را بر جنگ دلیر می‌ساختند و #کشتگان_بدر را به آنان #یادآوری می‌کردند. حساس‌تر از آن، اینکه #عمره_دختر_علقمه #دوازدهمین و #آخرین_پرچمدار_قریش در جنگ احد است که پس از افتادن پرچم و #پراکنده_شدن_مشرکان قریش آن را بلند کرده #سبب_انسجام_لشکر می‌گردد، با #کشته شدن ۱۱ نفر از #پرچمداران_قریش، زمان شکست آنان فرا رسیده بود و مردان جنگی و زنان همگی پا به گریز نهاده بودند و اگر دختر علقمه پرچم را به دست نگرفته بود و دوباره لشکر قریش را سروسامان نداده بود، پیروزی مسلمانان قطعی به نظر می‌رسید. ولی این بار چون #پرچمدار، #یک_زن بود، #مسلمین بدلیل #برخورد از #سررحمت نسبت به #زنان، او را #نکشتند و لذا #پرچم دشمن #استوار شده و مشرکین دوباره #تجمع خود را #بازیافتند. زنان لشکر قریش که #کینه نسبت به #پیامبر_اسلام و #حکومت_اسلامی، تمام وجودشان را آکنده ساخته بود در صحنه جنگ، #پیکرمطهر_شهدای_اسلام را #مثله_کرده و #گوش و #بینی آنان را #بریدند. #هند، از #گوش و #بینی_شهدا، #خلخال‌ها و #گردن_بندهایی به خود #آویخت و آنچه زینت داشت همه را به #وحشی غلام جبیر بن مطعم، #قاتل_حمزه داد. #جگر_حمزه را در آورد و #جوید. اما نتوانست فرو ببرد و بیرونش انداخت. سپس روی سنگی بالا رفت و اشعاری در باره این انتقام‌جویی گفت که #هند، #دختر_اثاثه‌بن_عبدالمطلب که از #زنان_مؤمن حاضر در صحنه پیکار بود، با اشعاری پاسخ #هند_جگرخواره را داد(9) #تمامی_این_حرکات در تقویت روحیه مردان جنگی قریش برای نابودی مسلمین تأثیر به سزایی داشت. در روز #فتح_مکه نیز با تدابیر سیاسی پیامبر(ص) زمینه‌ای فراهم شد تا #ابوسفیان در مکه مردم را از مخالفت و ایستادگی برحذر دارد. هنگام ورود و ممانعت مردم از مقاومت در برابر لشکر اسلام، همسر او #هند با خشم فراوان #سبیل او را گرفت و گفت: مردم، این #خیک_روغن #گوشت‌آلود را بکشید، چه زشت قراولی که تو بودی.(10) هند تلاش داشت تا #پایگاه_شرک تسلیم نشده و مقاومت در برابر لشکر اسلام تداوم یابد. به دلیل #توطئه‌های_سیاسی فراوان #هند بر علیه اسلام و مسلمین بود که در روز فتح مکه علیرغم عفو قریب به اتفاق مشرکین، پیامبر #امر_به_کشتن_هند_نمودند. هر چند پس از تقاضای عفو، رسول خدا #او را نیز #عفو نمودند. در ماجرای فتح مکه نیز #زنی_دیگر از #اهل_مدینه به نام #ساره، به #توطئه_چینی بر علیه حکومت اسلامی پرداخت. او که در مکه موجب آزار پیامبر(ص) می‌گردید در #مدینه، پیش از #فتح_مکه، نامه #حاطب_بن_ابی‌بلتعه مبنی بر #گزارش آمادگی #لشکرمسلمین را در #لابه‌لای #موهای_بافته_سر_خود_پنهان_کرد تا در مکه به سران شرک تحویل دهد. در روز فتح مکه این #زن_جاسوس از جمله افراد معدودی بود که #عفو_عمومی پیامبر را #شامل_نگردید. هرچند در نهایت با در خواست برخی مسلمانان با امان رسول خدا #زنده ماند. #فرتنی و #قریبه نیز دو کنیز آوازه‌خوان #ابن_خطل بودند که با اشعار مشتمل بر طعن و ناسزا بر پیامبر ، آوازه‌خوانی می‌کردند و به عزت و اقتدار اسلام لطمه می‌زدند. این دو که با کلام خویش بر علیه اسلام مبارزه و تلاش کرده بودند، از #عفو_عمومی پیامبر #استثناء شدند و #قریبه در روز فتح مکه #کشته_شد، #فرتنی که اسلام آورده بود به زندگی خود ادامه داد.(11) از #دیگر_زنانی که با #سخنان_محرک و #اشعار_خویش در #تضعیف_اسلام بسیار مؤثر بودند از #عصماء #دختر_مروان_یهودی می‌توان نام برد که پیامبر را نیز #بسیار_اذیت می‌نمود، بیان شده که عصماء در مجالس #اوس و #خزرج حضور می‌یافت و با #اشعار خود آنان را تحریک می‌نمود تا پیامبر را نابود سازند. به دلیل #نقش_تخریبی او در #تضعیف_اسلام و #مسلمین بود که #توسط_عمیر_کشته_شد.(12) ▫️ادامه دارد... دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

5)▪️ #عملیات_مهندسی، روزی که #داعشی‌های_وطنی پوست ۳ پاسدار را کندند. در ادامه اعضای بخش ویژه مجاهدین به حدی از #جنون رسیده بودند که از هیچ #عمل_غیرانسانی دریغ نمی‌کردند و تنها درصدد فرونشاندن آتش خشم خود و سرپوش نهادن بر ضعف خود در مقابل نهادهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی بودند: «من درحالی‌که عرق کرده بودم از حمام خارج شدم و به اتاقی که جواد و مصطفی بودند رفتم. با ورود به اتاق #صحنه_دلخراشی را دیدم. #پوست سمت راست #سر طالب #بهمراه_موهایش کنده شده بود و مصطفی حالت رنگ‌پریده و ترسیده‌ای داشت. جواد محمدی هم در حالی که #چاقوی_خونی در دستش بود، بالای سر طالب که بیهوش شده بود ایستاده بود. وقتی طالب به هوش می‌آمد حرف نمی‌توانست بزند؛ فقط در حالی که دهانش را به سختی باز می‌کرد، ناله‌هایی از او شنیده می‌شد و جواد با حالت عصبانی از او می‌پرسید چرا حرف نمی‌زنی؟ صدای ناله خود را شدیدتر می‌کرد و سرِ خود را به شدت تکان می‌داد. مصطفی سر او را محکم گرفته بود و جواد با عصبانیت #چاقو را #بالای_گوش طالب گذاشت و آن را #برید و بلافاصله چاقو را روی #بینی طالب گذاشت و بینی او را برید طوری که خون زیادی از سر و صورت طالب جاری شد و تمام سر و صورتش غرق در خون شد و پس از احساس درد شدید #بیهوش شد… در همین حین که طالب بیهوش بود جواد محمدی چاقو را کنار #چشم طالب گذاشت و فشار داد که خون از چشمش بیرون ریخت و وقتی بعداً طالب به هوش آمد با آن چشم جایی را نمی‌دید. در هنگام انجام این کارها #کابل و #پارچه در دست مصطفی بود که هر وقت صدایی بلند می‌شد با پارچه دهان طالب را می‌گرفت و با کابل به #سینه و #پاهای طالب می‌زد… طالب بیهوش در حالی که خون در جاهای مختلف صورتش خشکیده بود روی صندلی همچنان #درحال_شکنجه‌شدن بود و جواد محمدی در حالی که #انبردست در دستش بود مشغول #کشیدن_دندان‌های طالب بود که از دهان طالب خون زیادی بیرون می‌ریخت و دهانش بوی بسیار بدی می‌داد.» ادامه دارد... دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist