eitaa logo
دلدادگان کوی یار غائب 🌸مهدی (عج)🌸🏴
523 دنبال‌کننده
860 عکس
337 ویدیو
5 فایل
السلام علیک یا بقیة الله فی ارضه گم گشته ام به اشک که پیدا کنم تو را دل شسته ام ز جان که تمنا کنم تو را
مشاهده در ایتا
دانلود
✍تشرف خدمت امام زمان علیه السلام: 🔰دوره دوم،دوران غیبت صغری(۲۶۰ تا ۳۲۹ه. ق) ✍در منابع گزارش شده کت در طول ۶۹ سال علاوه بر نواب اربعه امام، افراد متعددی امام زمان علیه السلام زیارت کرده اند. ⏪روایاتی چون به وسیله وکلا به حضرت، و جواب افراد با حضرت، ⭕️مانند روایاتی که امام حسن عسکری علیه السلام به فرمودند چون برگردی سامرا روز پانزدهم در سرای من صدای واویلا می‌شنوی و مرا در مغتسل می‌یابی. وقتی پرسید: چون امر واقع شود، شما چه کسی خواهد بود؟ آقای من حضرت فرمود کسی که پاسخ مرا از تو کند. ⏪یا دیدار علی بن ابراهیم مهزیار حضرت در این دیدار از چون: ماندن مکانم، از گمراهان، مردم سرکش و بداندیش در امان باشد. 💢ملاک‌هایی که حضرت داده‌اند چه کسانی به امام راغب اند: خداوند مولود و پاکی سرشت آنها را می‌داند. کسانی که از پلیدی نفاق و شقاق پاک است بدنشان برای نرم و برای خشن برای خوشرو متدین به دین حق و اهل آن می‌باشند. 🤲 در حق مهزیار و سپس خواسته ایشان از دوستان خود که از آنها توقع: در نیت، بی‌غرض، بر امر آخرت، و و داریم. 👌نکته‌ای که در بیشتر این می‌باشد اینکه حضرت خواستند این مجلس دیدار بدارند و خبر آن را جز به و برادران صادق دینی نگویند. ادامه دارد... 🌐دلدادگان کوی یار غائب 🌷 ┄┅┅┅┅❁💚❁┅┅┅┅┄🌷 🆔 @deldadegan_yar_ghayeb
ابوعلى ریان بن صلت از محدثان و فقیهان برجسته  در سده دوم و سوم هجرى است. او دوران امامت امام  و امام  و امام  و امام  علیهم‌السلام را درک کرد. ریان همچنین در دستگاه خلافت مأمون حضور داشت. از جمله آثارى که به ریان نسبت داده اند، کتابى است که نجاشى از آن نام برده و در آن سخنان امام رضا علیه‌السلام درباره فرق بین آل و امت را جمع کرده است. ریان بن صلت در مسائل اعتقادى، فقهى، سیاسى به سه امام عصر خویش یعنی امام کاظم، امام رضا و امام جواد علیهم‌السلام مراجعه و از آنان استفاده کرده است. او خود نیز شاگردان ارزشمندى داشت که اسامى برخى از آنان چنین است: ۱. على بن ریان بن صلت اشعرى قمى ۲. عبدالله بن جعفر حمیرى ۳. ابراهیم بن هاشم قمى مجموعه اى احادیث از امامان معصوم علیهم‌السلام نقل کرده است. عمده این روایت‌ها درباره ولایت‌عهدى امام رضا علیه‌السلام، حرکت امام براى برگزارى مراسم نماز عید فطر، زمان تولد امام رضا علیه‌السلام، آداب جنگ و مسایل گوناگون فقهى همچون نماز، روزه، زکات، اجارات و... مى باشد، و این روایات در طول تاریخ مورد استفاده فقهای شیعه قرار گرفته‌اند. ریان گذشته از منزلت روایى که نزد عالمان شیعى داشت، از سوى امامان معصوم علیهم‌السلام نیز مورد قرار گرفته است. ریان خود مى گوید: «بیرون منزل امام علیه‌السلام در خراسان ایستاده بودم که معمر؛ با یکى از اصحاب و اطرافیان آن حضرت خواست وارد منزل آن حضرت شود. گفتم: حال که نزد امام علیه‌السلام مى روى از مولایم بخواه تا یکى از لباس‌هایش و چند درهم از سکه هایى را که نام مبارک ایشان بر آن ضرب شده است، به من اعطا فرماید. معمر گفت: وقتى وارد منزل امام علیه‌السلام شدم، پیش از آن که من سخنى بگویم، امام علیه‌السلام فرمود: اى معمر آیا ریان نمى خواهد تا ما او را از لباس خود پوشانده، از پول‌هایمان مقدارى به او ببخشیم؟ گفتم: سبحان اللّه! این همان خواسته ریان است که بیرون از منزل شما به من گفت. امام علیه‌السلام تبسمى کرد و فرمود: همانا مؤمن به مقصود مى رسد، از او بخواه تا وارد شود. ریان خود ماجرا را ادامه مى دهد و مى گوید: وقتى وارد شدم، سلام گفتم، امام علیه‌السلام سلامم را پاسخ داد و یکى از لباس‌هایش را به من داد و به هنگام رفتن نیز سى درهم در دستم گذاشت». ریان در روایت دیگرى مى گوید: «هنگامى که قصد سفر به عراق را داشتم، براى نزد امام رضا علیه‌السلام رفتم. در راه با خود گفتم: از امام تقاضا مى کنم تا یکى از لباس‌هایش را به من ببخشد تا از آن براى خود کفنى تهیه کنم. مقدارى پول نیز از ایشان مى گیرم تا براى دخترانم انگشتر بسازم. اما زمانى که با امام علیه‌السلام وداع کردم از غم فراق گریستم و خواسته ام را بازگو نکردم. ولى امام علیه‌السلام با صداى رسا مرا مخاطب ساخت و فرمود: اى ریان! آیا دوست ندارى چند درهم به تو بدهم تا براى دخترانت انگشترى بسازى. گفتم: اى مولاى من، مى خواستم اما غم فراق مانع از اظهار شد. آن گاه حضرت یک لباس و چند درهم به من داد». از نشانه هاى دیگر راسخ و تفکر و خالصانه او به امامان معصوم علیهم‌السلام و درک درست از امامت و ولایت، است که مسعودى در کتاب «اثبات الوصیة» آورده است. بر اساس این خبر آن هنگام که امام رضا علیه‌السلام به دست مأمون در سال ۲۰۲ هجرى به شهادت رسید، امام جواد علیه‌السلام هفت سال بیشتر نداشت، شیعیان بغداد و شهرهاى دیگر در سوگ آن حضرت مى گریستند. آن روز ریان بن صلت، صفوان بن یحیى، محمد بن حکیم عبدالرحمن بن حجاج و یونس بن عبدالرحمن و عده اى دیگر از بزرگان شیعه در خانه عبدالرحمن بن حجاج گرد آمده، به عزادارى پرداختند. علاوه بر فقدان امام، این که چه کسى امامت و زعامت شیعه را بدست خواهد گرفت، شیعیان را در اندوه فروبرده بود. ناگاه یونس بن عبدالرحمان گفت: گریه را رها کنید تا بفهمیم عهده دار ولایت از این پس کیست؟ و تا زمانى که این کودک (امام جواد علیه‌السلام) بزرگ شود، براى حل مسائل و مشکلات به چه کسى باید رجوع کنیم. در این هنگام ریان بن صلت که از این گفته به شدت ناراحت شده بود، از جاى برخاست و با یونس گلاویز شد و گفت تو تظاهر به ایمان مى کنى و در دل نسبت به دین شک دارى، اگر این کودک حجت خدا در زمین باشد، حتى اگر روز از عمر او گذشته باشد، گویا سال دارد، سخن او سخن کامل و بالغ است و اگر این چنین نباشد؛ حتى اگر سال سن داشته باشد، همانند یکى از مردمان عادى است، سپس گفت: این گونه مى بایست درباره امامان معصوم علیهم‌السلام اعتقاد داشت. لینک کانال 👇✨ @deldadegan_yar_ghayeb