eitaa logo
دلدادگان کوی یار غائب 🌸مهدی (عج)🌸
435 دنبال‌کننده
394 عکس
168 ویدیو
2 فایل
السلام علیک یا بقیة الله فی ارضه گم گشته ام به اشک که پیدا کنم تو را دل شسته ام ز جان که تمنا کنم تو را
مشاهده در ایتا
دانلود
🖍️ سلطان الواعظین نویسنده کتاب ارزشمند شب‌های پیشاور در سال 1314 ه.ق در تهران چشم به جهان گشود. خانواده‏ای که مرحوم سید محمد در آن به دنیا آمد از مهمترین و معتبرترین ایران به شمار می‏رود. نسب شریف وی چنان که مرحوم آیت‏اللّه العظمی نجفی مرعشی نگاشته‏اند، با 25 واسطه به حضرت موسی بن جعفر، ‏السلام، می‏رسد. در همان اوان کودکی در خدمت پدر ارجمندش و سپس در مدرسه پامنار تهران از محضر اساتید و علمای دیگر بهره‏مند شد. ایشان پس از مدتی، در سال 1326 ه. ق، راهی عتبات عالیات شد. ایشان در این شهر از محضر اساتیدی همچون آیت‏اللّه و آیت‏اللّه کسب فیض نمود. وی پس از مدتی به تهران بازگشت و بعد از درگذشت پدر گرامیش در سال 1351 ه . ق از آنجا به قم آمد و از محضر برخی بزرگان حوزه علمیه قم همچون استاد الفقها آیت‏اللّه حاج شیخ ، آیت‏اللّه حاج ، آیت‏اللّه آقا سید محمد تقی ، آیت‏اللّه آقا میرزا محمد علی آبادی و...استفاده نمود. سلطان الواعظین سفرهای متعددی به خارج از ایران داشت؛ وی در همه این مسافرت‏ها علاوه بر مجالس وعظ و منبر و تبلیغ، با علمای بزرگ فرق و مذاهب نیز به گفتگو و تبادل نظر می‏پرداخت و آراء و عقاید حقه شیعه را با ایشان مطرح می‏ساخت.او سفرهایی را به مصر، سوریه، لبنان، اردن، فلسطین و هندوستان انجام داد، و مهمترین آنها - که مناظره معروف او در آن تحقق یافت و باعث شهرت وی گشت - بود. ایشان در ربیع الاول سال 1345 ه . ق که تنها سی سال از عمرشان می‏گذشت، پس از سفر به عتبات و استعانت از سلطان الاولیاء حضرت امیرالمؤمنین علیه‏السلام راهی هندوستان شد. در کراچی، بمبئی، لاهور، پنجاب، حیدرآباد و بسیاری نقاط دیگر هند مورد استقبال و احترام مسلمان‏ها و غیر مسلمان‏ها واقع شد و جلساتی از بحث و مناظره را برقرار کرد. بعد از آن به دهلی نو دعوت شد و جلسه مناظره با عده‏ای از علمای هند را برای ایشان فراهم ساختند. در بعضی از این جلسات که در دهلی انجام می‏شد، رهبر بزرگ هند مهاتما گاندی نیز شرکت می‏کرد. بعد از این جلسات، سلطان الواعظین به دعوت محمد سرور خان که از متنفذین خاندان قزلباش هندوستان به شمار می‏رفت، برای سخنرانی و خطابه راهی پیشاور شد. این مجلس با حضور جمع زیادی از مردم پیشاور و حومه آن و نیز عده‏ای از علمای فریقین- شیعه و سنی - در امام باره- حسینیه - مرحوم عادل بیک برقرار شد. سلطان الواعظین در این جلسات مباحثی در زمینه خلافت و ولایت و عقاید شیعه مطرح ساخت. در پایان یکی از این سخنرانی‏ها دو تن از علمای کابل نزد سلطان الواعظین آمده و تقاضا می‏کنند در ارتباط با سخنان او با ایشان مناظره کنند. این دو نفر به نام‏های حافظ محمد رشید و شیخ عبدالسلام از آن شب به بعد، پس از نماز مغرب و عشاء در حضور جمع زیادی از علما و رجال و مردم شهر، پیرامون مسائل مورد اختلاف با سلطان الواعظین به گفتگو می‏نشستند.
این جلساتِ پرشور که از شب جمعه 23 رجب 1345 ه . ق شروع شد، تا ده شب به طول انجامید. جلسه مناظره هر شب بعد از نماز مغرب و عشا تا 6 یا 7 ساعت و گاهی نیز تا اذان صبح ادامه می‏یافت.
در این مباحثات مسائلی از قبیل: دلالت آیات و روایات بر مقام شیعه، عقاید فرق مختلف شیعه، ظلم و ستم خلفا در طول تاریخ نسبت به شیعه، مذاهب اربعه اهل سنت، احادیث مختلف در فضیلت حضرت امیر (علیه السلام)، دلالت آیات مختلف بر شأن و منزلت حضرت امیر (علیه السلام) ، مسأله سقیفه، شورا ، بدعت‏های معاویه، قیام و شهادت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و بسیاری از مباحث تاریخی و اعتقادی دیگر مطرح شده است. استدلال مرحوم سلطان الواعظین در طول این مناظره، فقط از کتب و منابع می‏باشد، و این خود نشانه تسلط و احاطه آن بزرگوار به منابع روائی و تفسیری عامه است. این احاطه تا جایی است که در برخی موارد موجب حیرت علمای اهل سنت حاضر در مجلس می‏شود و تحسین ایشان را برمی‏انگیزد. به راستی حضور ذهن و قدرت حافظه ایشان در ذکر منابع و کتب مختلف برای یک مطلب، حیرت انگیر است. درگذشت‏ آن مدافع حریم ولایت، پس از سال‏ها تلاش خستگی‏ناپذیر، واپسین سال‏های عمر خویش را با بیماری شدید قلبی می‏گذراند، به طوری که تقریباً در ده سال آخر زندگی کاملاً خانه نشین شد. آن عالم فرزانه سرانجام روز جمعه 17 شعبان المعظم 1391 ه . ق، برابر با 16 مهرماه 1350 ه.ش در تهران درگذشت. ایشان در قبرستان نو در شهر مقدس قم مدفون است. علاوه بر کتب ارزشمندی همچون ، ... از خود به یادگار گذاشته است. لینک کانال 👇✨ @deldadegan_yar_ghayeb
🖍️ ابوالفتوح رازی جمال‌الدین حسین بن علی بن محمد خزاعى نیشابورى رازى، مشهور به رازی، از و علمای بزرگ در سده هجری بود. ابو الفتوح رازی از ذرّیه نافع بن بُدَیل بن ورقاء خُزاعی  پیامبر اسلام(ص) بود؛ یعنی سلسله نسب ابو الفتوح رازى به قبیله می‌رسد. همان‌طور که ابو الفتوح در کتاب تفسیر خود می‌گوید: «بدیل بن ورقاء خزاعى، از پدران ماست».در طول تاریخ، خاندان خزاعه از برجسته‌ترین ائمه اطهار(ع) بوده تا آن‌جایى که معاویه گفته است: «محبّت قبیله بنى خزاعه نسبت به به حدّى است که اگر زنانشان فرصت می‌یافتند، با ما می‌جنگیدند تا چه رسد به مردانشان!». جدّ ابو الفتوح، محمّد بن احمد نیشابورى صاحب کتاب «الروضة الزهراء فی مناقب فاطمة الزهراء» و عموى پدرش، شیخ عبد الرحمن صاحب کتاب «سفینة النجاة» در مناقب و فضائل اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، از دانشمندان برجسته شیعى بوده‌اند. پسرش، شیخ تاج الدین محمّد نیز از علماى عصر خود به شمار می‌آید. علاّمه سید محسن امین در مورد خاندان ابو الفتوح، می‌نویسد: «ابو الفتوح و پسرش تاج الدین محمّد و پدرش على بن محمّد و جدّش و جدّ اعلاى وى، شیخ ابو بکر احمد و عموى بزرگش شیخ عبد الرحمن بن ابى بکر، همه از دانشمندان نامدار امامیه هستند. و خلاصه، این سلسله معروف در میان علماى شیعه، جایگاه ویژه‌اى داشته‌اند و تألیفات پر بار و کتاب‌هاى متعددى را از خود به یادگار گذاشته‌اند». ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ برخى از وى عبارتند از: 📕 1. على بن محمّد نیشابورى رازى . این شخصیت پدر بزرگوار ابو الفتوح رازى است؛ وى داراى تألیفاتى همچون «مسائل المعدوم»  و «دقائق الحقایق»  مى‏باشد. 2. عبد الرحمن خزاعى نیشابورى، عموى بزرگ ابو الفتوح. 3. شیخ عبد الجبار بن مقرى رازى، معروف به مفید رازى. 4. شیخ ابو على حسن بن محمّد طوسى،( فرزند شیخ طوسى). 5. ابو القاسم محمود بن عمر زمخشرى؛ وى استاد غیر شیعى ابو الفتوح به شمار می‌آید. و مؤلف تفسیر معروف کشّاف است و از مذهب حنفى معتزلى پیروى می‌کرده است. ابو الفتوح در تفسیر آیه شریفه «الَّذی جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ ناراً فَإِذا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُون»؛ ‏از زمخشرى به عنوان استاد خود یاد کرده است. از جمله معروف مکتب وى محمّد بن شهر آشوب مازندرانى است. 🌑 📚 برخی از و ابو الفتوح رازی عبارت است از: الف. «روض الجنان و روح الجنان فى تفسیرالقرآن»؛ این کتاب- که معروف‌ترین اثر شیخ ابو الفتوح رازى است- از جهت فصاحت لفظ و پردازش عبارت، توجه به نکات مناسب تفسیرى، ترجمه‏ دقیق آیات، آزاد اندیشى در بهره‌گیرى از روایات مخالف و موافق، نقل اقوال مختلف و گزینش مناسب‌ترین آن و دفاع منطقى و بجا از مذهب شیعه، بر همه‏ تفاسیر فارسى تشیع برترى دارد. این اثر و شیعى، یکى از بزرگ‌ترین یادگارهاى فصیح ادب فارسى است. ب. «روح الاحباب و روح الالباب فى شرح ‏الشهاب»؛ این کتاب، شرحى است بر «شهاب الأخبار» از قاضى قضاعى شافعى و موضوع آن، در حکمت‌ها، موعظه‌ها و امثال پیامبر اکرم(ص) است. این کتاب یکى از مدارک الانوار است. ج. «رساله یوحنّا»؛ که از زبان یک نفر مسیحى به نام یوحنّا و در مسئله امامت نوشته شده است. د. «تبصرة العوام فى معرفة مقالات الانام»؛ این کتاب به زبان فارسى ‏است و ابو الفتوح در بخشى از آن، اندیشه‌هاى حسین بن منصور حلاّج را کرده و در باب‏هاى دیگر، از نسبت‌هاى ناروا به شیعه جواب داده و از نموده است. طبق وصیت خود ابو الفتوح رازی، او را در شهر رى و در صحن حضرت امام‌زاده حمزة بن موسى بن جعفر(ع)، در جوار حضرت حسنى(ع) دفن کردند. لینک کانال 👇✨ @deldadegan_yar_ghayeb
🖍️ شیخ صدوق ابن بابِوِیه‌ْ، محمد بن علی بن حسین بن موسی‌ بن بابویه‌ قمی‌، ملقب‌ به‌ شیخ‌ (ح‌ ۳۰۵-۳۸۱ق‌/ح‌۹۱۷-۹۹۱م‌)، و بزرگ‌ شیعه ، در قرن هجری قمری بود. 📚 شیخ‌ طوسی‌ در اسانید الاستبصار ، از وی‌ با لقب‌ «» یاد کرده‌ است‌. او ابتدا نزد پدرش به شاگردی پرداخت و بعد برای کسب علم به شهرهای سفر کرد و از بسیاری بهره برد. وى پيشواى شيعه در قم و اطراف آن در زمان خود بوده و در عصر امام حسن (علیه‌السلام) و   حضرت ولی عصر (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) و در عهد خاصه  بن روح مى‌زيسته است. 📚 به دعاى حضرت ولی‌عصر (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) شهرت شيخ صدوق عالم‌گير شد و تمام دانشوران، زبان به مدح و ثناى او گشودند و در برابر عظمت و گستردگى دانش او خضوع کردند بيشترين فرصت و زحمت وى صرف جمع‌آورى و تدوين و تبويب و نشر احاديث و نگارش کتب مختلف شد و اين امر جز با تسلط او بر آن رشته‌هاى علمى تحقق نخواهد يافت. تبويب و تدوين حديث با توجه به موقعيت زمانى صدوق و نبود يا کمبود امکانات نگارشى و تحقيقى در آن عصر، حاکى از تلاش طاقت‌فرساى او است. امروزه انجام چنين امر بزرگ با وجود امکانات زياد حتى از توان يک گروه علمى هم خارج است. صدوق با کار ابتکارى خود در تنظيم آثار معصومین (علیهم‌السلام) چشمه‌سارى را جارى ساخت که نسل‌هاى آينده توانستند از جويبار روان و زلال آن نيازهاى علمى و دينى بشريت را مرتفع سازند. 📚 تفاوت ناصبی و سنی ابن بابویه‌ مانند اکثر مکاتب‌ دیگر امامی‌ بین‌ اهل‌ سنت‌ و ناصبی‌ فرق‌ آشکار گذاشته‌، ضمن‌ احترام‌ به‌ اهل‌ سنت‌ (چنان‌که‌ مثلاً از تمجید مشایخ‌ سنی‌ توسط او بر می‌آید) ناصبی‌ را کافر شمرده‌ و از نسبت‌ به‌ ائمه‌ را از دانسته‌ است‌.  📚 لقب صدوق لقب‌ «» بلیغ‌ترین‌ کلمه‌ در بیان‌ امانت‌ وی‌ در روایت‌ است‌. نخستین‌ کسی‌ که‌ ابن بابویه‌ را صدوق‌ نامیده‌ ابن ادریس‌ است‌، لیکن‌ پس‌ از وی‌ تا زمان‌ اول‌ این‌ لقب‌ شهرت‌ نداشته‌ است‌. برخی، اساتید او را تا ۲۵۰ تن شمرده اند. او از نظر فکری‌ از مکتب‌ اخباریان‌ متقدم‌ قم‌ به‌ شمار می‌رود. عصر شیخ صدوق، عصر بوده و ایشان در ادامه حرکت شیخ ، به ضبط و نشر حدیث بنا نهاده است. ایشان بوده و آثار زیادی به او نسبت داده‌اند که از مهم‌ترین آنها کتاب من لا یحضره الفقیه، علل الشرایع، الخصال، عیون‌ الاخبار الرضا، معانی الاخبار را می‌توان نام برد. ابن بابویه پس از گذشت هفتاد و پنج سال از عمر شریفش، در سال ۳۸۱ دعوت حق را لبیک گفت و در شهر دیده از جهان فرو بست و در نزدیکی مرقد مدفون گردید. امروزه آرام‌گاهش به نام ابن بابویه در شهر ری مشهور و آرام‌گاهش زیارت‌گاه مسلمانان و محل استجابت دعای مؤمنان است. لینک کانال 👇✨ @deldadegan_yar_ghayeb
🖍️ محمد بن محمد بن نعمان، در روز یازدهم ذیقعده سال 336 یا 338 ق، در قریه«سویقه ابن بصری» از توابع«عکبری» در ده فرسنگی شمال ، نزدیک شهر«دجیل» در یک خانواده اصیل و عمیق در مذهب - که زندگی آنان مالامال از به (ع) بود- دیده به جهان گشود. 📚 آغاز تحصیلات‌ شور و عشق فراوان به تحصیل، نشاط و علاقه بسیار به مطالعه، کار را بدانجا رسانید که در برای او از«ابن ابی‌الیاس» اجازه روایت گرفتند.! در سنین هفت هشت‌سالگی، از«ابن سماک» روایت نقل کرد. وی فرزانه‌ای تلاشگر گردید؛ به‌طوری‌که پیش از سن ، از برخی محدثان اخذ روایت کرد و از استاد خویش، شیخ قبل از حدیث شنید. 📚 شخصیت‌شناسی وقتی مجاهدات علمی علمای پرتلاش شیعه در عصر خفقان حکومت‌های جور را بررسی می‌کنیم، سرتاسر زندگی بزرگ‌ شیعه، شیخ مفید به جهاد علمی برای اثبات شیعه سپری شده است و این مفید امت, توانسته با توکل بر خداوند متعال از امتیازات مثبت خود به‌نحو احسن بهره‌برداری کند و همه را خرج دفاع از مکتب مظلوم تشیع نماید. ایشان توانست از علم وافر، نژاد عربی و سکونت در بغداد(که مهد خلافت عباسی و علمای سنی مقرب نزد دربار بود) به‌عنوان برگ‌های برنده جهت مناظره‌های علنی با بزرگان اهل سنت استفاده کند و خدمات شایانی به مکتب اهل‌بیت(ع) بنماید. محدث بزرگوار، حاج میرزا حسین نوری در اثر گران‌قدرش«خاتمة مستدرک الوسائل» پنجاه تن از استادان شیخ مفید را نام می‌برد. شیخ مفید در نزد اینان که شیعه و سنی و زیدی بوده‌اند، علوم متداول عصر؛ یعنی ادبیات عرب، قرائت، کلام، فقه، اصول، حدیث، تفسیر، رجال و غیره را فراگرفته است. اساتید معروف شیخ، همگی از اعاظم فقها و متکلمین و محدثین و رجال نامی بوده‌اند. 📚 شخصیت علمی‌ شیخ طوسی یکی از شاگردان مفید در کتاب«فهرست» می‌گوید: محمد بن محمد بن نعمان، مکنی به ابوعبدالله و معروف به ابن معلم، از متکلمین شیعه است که در زمان او ریاست شیعه به او منتهی شد و در علم و صناعت کلام، مقدم بر دیگران بود و در فقه نیز سرآمد فقهای زمان بوده، مردی سریع الانتقال و بافطانت و حاضرجواب بود و او نزدیک به دویست جلد کتاب کوچک و بزرگ تألیف کرده ... نجاشی یکی دیگر از شاگردان مفید می‌گوید: فضیلت او در فقه و کلام و روایت، وثاقت و علم مشهورتر از آن است که توصیف شود. آنگاه متجاوز از 170 کتاب از تألیف او را نام می‌برد. ✨💥✨💥✨💥✨💥✨💥 آن مرد بزرگواری که در مقام خدمت‌گزاری به ساحت قدس حضرت (عج) و آباء گرامی اش بدان پایه رسد که به نقل صاحب کتاب«احتجاج» از میان علمای شیعه به شریف از آن ناحیه مقدسه ممتاز گردد و به خطاباتی چون:«سلام علیک أیها الولی المولی المخلص فی الدین المخلص فینا بالیقین ... أدام الله توفیقک لنصرة الحق و أجزل مثوبتک علی نطقک عنا بالصدق». یا مانند دیگر:«هذا کتابنا إلیک أیها الأخ الولی المخلص فی ودّنا، الصفی الناصر لنا ... حرسک الله بعینک التی لا تنام». یا مانند توقیع دیگر:«سلام علیک أیها العبد الصالح الناصر للحق الداعی إلیه ...» و امثال این‌گونه کلمات مفتخر گردد و از برکت وجود او بسیاری از گم‌گشتگان وادی ضلالت به شاهراه هدایت راهنمایی شوند و در دشمنان دین و مذهب اظهار سرور و شادمانی کرده و جشن بگیرند. علامه امینی در«الغدیر» می‌گوید: او پیشوای ملت مسلمان آن زمان و مورد احترام همگان بوده، نه پیشوای شیعه تنها 🌑 وفات‌ شیخ مفید در سال 413 ق، در بغداد و پس از 77 سال تلاش و خدمت ارزنده درگذشت و مورد تجلیل فراوان مردم و قدردانی علما و فضلا قرار گرفت. شیخ طوسی، که خود در تشییع جنازه او حضور داشته است، می‌گوید: «روز وفات او از کثرت شیعه و سنی برای ادای نماز و گریستن بر او، همانند و نظیر نداشته است». تن از شیعیان، او را کردند و سید مرتضی بر او نماز گزارد و در حرم مطهر امام (ع)، پایین پای آن حضرت، نزدیک قبر استادش ، گردید. لینک کانال 👇✨ @deldadegan_yar_ghayeb
🖍️ 📚 اساتید الف) علمای شیعه‌ 1. ابن قولویه قمی، متوفای 368؛ 2. شیخ صدوق، متوفای 381؛ 3. ابن ولید قمی، متوفای 368؛ 4. ابوغالب زراری، متوفای 368؛ 5. ابن جنید اسکافی، متوفای 381؛ 6. ابوعلی صولی بصری، زنده در سال 352؛ 7. ابوعبدالله صفوانی، زنده در سال 346. ب) علمای سنی‌ 1. شیخ علی بن عیسی رمانی، متوفای 384؛ 2. محمد بن عمران مرزبانی، متوفای 384؛ 3. ابوبکر محمد بن سالم، معروف به حافظ جعابی، متوفای 355. 📚 شاگردان‌ 1. سید مرتضی علم‌الهدی، متوفای 436؛ 2. سید رضی، متوفای 406؛ 3. شیخ طوسی، متوفای 460؛ 4. نجاشی، متوفای 450؛ 5. ابوالفتح کراجکی، متوفای 449؛ 6. ابویعلی جعفر بن سالار، متوفای 463. 📚 تألیفات‌ بنا بر نقل شیخ طوسی، شاگرد برجسته شیخ مفید، وی نزدیک به 200 عنوان کتاب تألیف نموده است(شیخ طوسی، ص 238)، از جمله: 1. المقنعة؛ 2. الإرشاد؛ 3. أحکام النساء؛ 4. الأمالی؛ 5. المسح علی الرجلین؛ 6. الجمل؛ 7. أوائل المقالات؛ 8. المسائل الصاغانیة؛ 9. الإفصاح؛ 10. الاختصاص؛ 11. إیمان أبی‌طالب؛ 12 تصحیح اعتقادات الإمامیة؛ 13 رسالة حول حدیث نحن معاشر الأنبیاء لا نورث؛ 14. الکافئة فی إبطال توبة الخاطئة؛ 15. أربع رسالات فی الغیبة؛ 16. تحریم ذبائح أهل الکتاب؛ 17. تفضیل أمیرالمؤمنین(ع)؛ 18. رسالة حول خبر ماریة؛ 19. شرح المنام؛ 20. عدم سهو النبی(ص)؛ 21. الفصول العشرة فی الغیبة؛ 22. الفصول المختارة؛ 23. مسار الشیعة فی مختصر تواریخ الشریعة؛ 24. المزار. لینک کانال 👇✨ @deldadegan_yar_ghayeb