eitaa logo
دلدادگان کوی یار غائب 🌸مهدی (عج)🌸
435 دنبال‌کننده
394 عکس
168 ویدیو
2 فایل
السلام علیک یا بقیة الله فی ارضه گم گشته ام به اشک که پیدا کنم تو را دل شسته ام ز جان که تمنا کنم تو را
مشاهده در ایتا
دانلود
هانی ابن عروة از پيشگامان شهادت در نهضت‌ بود كه پيش از مسلم بن عقیل به شهادت‌ رسيد. ، از صحابه پيامبر بود و آن حضرت را ديده و با وى مصاحبت داشت. بزرگ ‌قبيله‌ «مراد» بود و در كوفه مى‌زيست. در ركاب  علیه السلام، نيز در سه جنگ ، جنگ  و جنگ  شركت داشت. در حركت انقلابى حجر بن عدى بر ضد زياد بن ابيه، از اركان مهم به شمار مى‌رفت. پس از آن كه‌ «ابن زياد» به عنوان والى جديد كوفه به اين شهر آمد، پس از آن كه هزاران نفر با وى بيعت كرده بودند، خانه هانى را مقر پنهانى خويش قرار داد. چون براى والى روشن شد كه در نهضت مسلم، هانى از زمينه‌سازان و چهره‌هاى مؤثر است، او را دستگير، زندانى و كرد. هانى در كوفه، موقعيت ويژه‌اى داشت. چندين هزار مرد مسلح و سلاح بر دوش، زيرفرمان داشت و از بزرگان و اشراف اين شهر محسوب مى‌شد. حتى كه والى ‌بصره و كوفه بود، به وى احترام مى‌گذاشت و در كوفه به عيادت هانى آمد ولى چون هانى‌ به مسلم بن عقيل پناه داده بود و حاضر نشد او را تسليم ابن زياد كند، مورد غضب قرار گرفت و توهين و شكنجه و سپس شهيد شد. هانى را پس از دستگيرى و گفتگوهاى‌ تندى كه با ابن زياد داشت، دست بسته به بازار برده و كشتند. قاتلش‌ «رشيد تركى‌»، غلام ابن زياد بود. شهادت او روز  (هشتم ذی الحجه سال 60) بود. درباره وى، عبدالله بن زبير اسدى اشعارى گفته كه مطلع آن چنين است: اذا كنت لاتدرين ما الموت، فانظرى الى هانى بالسوق و ابن عقيل. هانى، هنگام شهادت 83 و به قولى 90 سال داشت. روزى به شهادت رسيد كه‌ امام  علیه السلام از مكه به طرف كوفه حركت كرد. او در كوفه پشت قبر مسلم بن‌ عقيل مشهور است و زيارتگاه اهل ولاست. در مفاتيح الجنان و كتب زيارت، زيارتنامه‌اى براى آن شهيد ذكر شده است (سلام الله العظيم و صلواته عليك ياهانى بن عروة...). برگرفته از 🥀🕊️✨🕊️🥀 @deldadegan_yar_ghayeb
⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️ ، قربانی برای تطهیر شریح بن حارث کندى -مشهور به - از چهره‏هاى اجتماعى - قضایى و تا حدى سیاسى صدر اسلام مى‏باشد که از سال ۱۸ (ه.ق) در زمان خلافت عمر بر مسند قضاوت نشست تا سال ۷۸ (ه.ق) در زمان حجاج که استفاء کرد بنا بر اقول مختلف بین ۵۳ تا ۷۵ سال قضاوت کرد. شریح قاضی در حادثه کربلا⁉️ بخواهیم از نقش شریح قاضی و مداخلات او در حادثه کربلا بگوییم، می توان از: ⭕️از و به جرگه مخالفان پیوستن،مشاور درگاه عبیدالله بن زیاد شدن ؛ تا رساندن بودن پراکنده شدن افراد قبیله هانی از اطراف دارالاماره، که سبب به امارت از طرف عبیدالله ، به رسیدن و و از همه مهم تر، اتفاق افتادن شد،گفت. 💢اما بحثی مرتبط شریح قاضی مشهور است اینکه او در چهارم ماه محرم فتوای قتل امام حسین علیه السلام صادر کرده است. عبیدالله برای بخشیدن ماجرا از شریح خواست در این امر بدهد و او نیز چنین فتوا داد: 《به‌درستی که حسین بن علی در میان مسلمانان تفرقه افکند و با امیرالمومنین (یزید) مخالفت کرده و از دین خارج شده،این مطلب برای من ثابت و محقق شده است. پس حکم کردم به دفع و کشتن او برای حفظ شریعت پیامبر اسلام.》 فتوای یا دستتان پشت پرده ⁉️ 👇👇 💢البته شریح قاضی کوتاهی های داشته چه در زمان حضرت امیرالمومنین علیه السلام و چه در زمان امام حسین علیه السلام همین پسر پیغمبر در حالی در جریان ماجرا بوده ولی کمک نکرده، است. ⭕️اما درباره فتوا با می توان گفت چنین چیزی در هیچ یک از یافت نشده و مبنی بر آن وجود ندارد. 🔹نظرات بزرگان درباره ماجرای فتوای شریح قاضی: 👇 محققانی چون 👌در تحقیقات خود بیان داشته اند که در هیچ کتاب معتبری چنین چیزی نیامده است بر طبق بیان این بزرگواران:👇 📙: آنچه بیان شده است، نام شریح دو مورد در مقاتل ذکر شده هر دو مربوط به دستگیری هانی بن عروه است.¹ 📗: حتی شیعیان که دیدگاه انتقادی نسبت به شریح داشتند ولی چنین خبری در منابع آنها مشاهده نمی گردد و چیزی در مورد این فتوا ننوشته اند. 📕: با قاطعیت می توان گفت چنین موردی در کتب تاریخی نیست زیرا زمانی که مختار قیام کرد همه جنایت کاران حادثه کربلا را به سزای عمل نگین خود رساند، از مجازات شریح سخنی به میان نیاورد چگونه می توان شریح فتوای حلیت خون امام حسین علیه السلام را صادر کند، ولی مختار به سراغ او نرود و حتی او را به عنوان قاضی کوفه منصوب کند؟² 📘 بیان کردند فقط در کتاب ثمرات الانوار در سه جلد تالیف مرحوم میرزا محمد خطیبی که اخیراً نوشته شده، این موضوع بیان شده که البته نویسنده متدینی است ولی تحقیق را خوب نمی دانسته کتاب تازه تالیف شده که احوال نویسنده مشخص است، مستند نمی باشد.³ 📚منابع ۱. کتاب ثارالله،ص ۱۲۶ ۲.کتاب شخصیت شناسی عاشورا،ص ۱۵۸ ۳.تحقیق درباره اولین اربعین حضرت سیدالشهداء علیه السلام،ص ۵۱ و همچنین طبق استفتاء از محضر مراجع عظامی چون: 📝 السلام علیکم هنوز فتوا پیدا نشده 📝 : جواب : هو العالم ؛ ظاهرا چنین نیست و لذا مختار به او تعرض شدید نکرد 📚[استفتائات،آیت الله العظمی سید محمد صادق روحانی، ناشر: حدیث دل، قم، ج ۲، ص ۲۶۶] 👇 💢پس بر اساس آنچه تاریخ نگاران و راویان حدیث می گویند، هرچند او از جهت خصوصیات اخلاقی فردی ترسو، مصلحت جو و فرصت طلب بوده و برای رسیدن به مقام با هر حکومت و ایده ای کنار می آمده و گاهی در مدار سازش مجبور می شد، حقیقت را فدای مصلحت کند. ولی هیچ سند تاریخی و روایی(در منابع شیعه و سنی) مبنی بر فتوای شریح قاضی وجود ندارد بلکه به نام او جعل شده است. که باید دید با گناهکار جلوه دادن شریح قاضی دنبال چه کسانی هستند⁉️ 🔴ظاهرا اصل ماجرا از ملعون نشات گرفته، عبارت ها را او انشاء کرده است. که در دویست یا سیصد سال اخیر(از زمان قاجار ) به عنوان فتوای شریح قاضی در جامعه مشهور است که هیچ سندی برای آن وجود ندارد. ╭━═━⊰🖤🌿🖤⊱━═━╮ @deldadegan_yar_ghayeb ⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️
وی اهل کوفه بود و به شجاعت و عبادت شهرت داشت.  در زیارت الشهدا با نام سعد و در زیارت رجبیه امام حسین(ع) با نام سعید به او سلام داده شده است. بن عبدالله و  بن هانی سبیعی  سوم را برای امام حسین(ع) بردند. نویسندگان این نامۀ شَبَث بن رِبعی، حَجّار بن اَبجَر، یزید بن حارث، یزید بن رویم، عزرة بن قیس، عمرو بن حجاج و محمد بن عمیر بودند. برخی معتقدند که این مأموریت به جهت سعید بن عبدالله بوده، به امید آنکه این وجاهت، امام(ع) را به رفتن به کوفه کند. امام حسین(ع) به وسیلۀ سعید مردم کوفه را داد و نوشت که مسلم بن عقیل را به عنوان سفیر خود روانه کوفه کرده است. به گزارش تاریخ طبری (تألیف ۳۰۳ق) زمانی که مسلم وارد کوفه شد و برای مردم سخنرانی کرد.  بن ابی‌شبیب شاکری،  بن مظاهر و بن عبدالله در سخنانی بر خود از امام تأکید کردند. مسلم در این مجلس، سعید بن عبدالله را مأمور کرد تا امام(ع) را برای ورود به کوفه دعوت کند. سعید به مکه بازگشت و نامۀ مسلم بن عقیل را به امام داد و از مکه با کاروان امام حسین شد. سعید بن عبدالله در شب عاشورا خطاب به امام حسین، سوگند یاد کرد اگر هفتاد مرتبه مرا بسوزانند و خاکسترم را به باد دهند باز هم از شما دست بر نخواهم داشت. او این سخنان را در واکنش به سخنان امام حسین مطرح کرد که در سخنانی از اصحابش خواست هر یک دست دوست خود را گرفته و از تاریکی شب بهره گرفته و کربلا را ترک کنند. 🌑 ظهر عاشورا هنگامی که امام حسین(ع) خوف به جا آورد، سعید بن عبدالله و زهیر بن قین مقابل حضرت و با صورت، سینه، پهلو و دست‌، از اصابت تیرها به امام(ع) جلوگیری کردند. نقل شده هنگام شهادت، به جز زخم‌های شمشیر و نیزه، ۱۳ بر بدنش بوده است. ازاین‌رو از او به عنوان شهید یاد می‌شود. نقل کرده‌اند زمانی که سعد به زمین افتاد و در حال جان‌دادن بود این دعا را می‌خواند: خدایا! همان‌گونه که قوم عاد و ثمود را لعنت کردی، اینان (سپاه کوفه) را مورد لعن خویش قرار ده. خدایا! سلام و درود مرا به پیامبرت برسان و درد و رنجی را که در اثر زخم‌های بدنم تحمل نمودم به آن حضرت ابلاغ فرما؛ زیرا من در یاری پیامبرت خواستار دستیابی به پاداش توام. سپس رو به امام(ع) کرد و گفت:‌ای فرزند رسول خدا، آیا به عمل کردم؟ امام(ع) فرمود: آری؛ تو پیشاپیش من به خواهی رفت. 🕊️🕊️🕊️✨✨✨ @deldadegan_yar_ghayeb