#یادداشت #محمد_باقر_ملکیان #فوائد_مصادر_رجالی گاه تصور می شود که فائده رجال نجاشی این است که معلوم شود فلان راوی ثقه است و یا ضعیف است و یا مهمل است. به نظر می رسد نگاه علامه حلی و ابن داود به مصادر رجالی هم همین بوده است. اما اگر به مصادر رجالی خصوصا فهرست ها مراجعه کنید می بینید که فائده آنها تنها برای این نیست که فلان راوی ثقه است یا نه، بلکه در مورد کتاب های حدیثی هم گاه قضاوت می شود، مثل این که کتاب سلیم بن قیس ساختگی است، و یا کتب ثلاثین حسین بن سعید مشهور است و احتمال کم و زیاد شدن در آنها کم است و یا فلان کتاب نسخه قمی اش زیاداتی دارد که کوفیان آن زیادات را جعلی می دانند. بنابراین حصر فائده کتب رجالی در این که تنها از آنها وثاقت و یا ضعف راویان را بفهمیم، درست نیست.