❄️❄️❄️
❄️❄️ ﴾﷽﴿
❄️
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۲۱۸.۲۱۷
مُردد ڪتابم را مے بندم و رو بہ مطهرہ میگویم:نمیدونم چرا چند روزہ آروم و قرار ندارم! برمیگردم خونہ شاید هادے زنگ بزنہ!
مطهرہ نگاهے بہ صورتم مے اندازد و میگوید:مثلا اومدہ بودے تا قبل از شروع امتحاناے نهایے با من عربے ڪار ڪنے اما انگار عشق و عاشقے برات هوش و حواس نذاشتہ!
_دلشورہ دارم نمیتونم تمرڪز ڪنم!
مے خندد:پاشو جمع ڪن برو تا آقاتون زنگ نزنہ آروم نمے گیرے!
بلند میشوم،چادرم را از روے تخت مطهرہ برمیدارم.
مطهر با لحن شیطنت آمیزے میگوید:آیہ اے ڪہ نمیخواست سر بہ تن هادے باشہ ڪجاست؟!
لبخند عمیقے میزنم و چیزے نمے گویم،میخواهد آرامم ڪند:راستے چند روز موندہ برگردہ؟
با ذوق مے گویم:بیست و شیش روز! تا برگردہ مے میرم و زندہ میشم خداڪنہ بتونم چهارتا امتحان نهایے رم مثل امتحاناے داخلے خوب بدم.
بے هوا گونہ ام را مے بوسد:حتما میتونے بہ این فڪر ڪن امتحانا ڪہ تموم بشہ یہ چند روز استراحت میڪنے و بلافاصلہ بعد بساط عقد و عرویست بہ پا میشہ!
مے خندم:عروسے؟!
_حالا هرچے!
چادر مشڪے سادہ ام را روے سرم مے اندازم و ڪشش را دور سرم تنظیم میڪنم.
ناراحت میگویم:ببخشید زیاد نتونستم ڪمڪت ڪنم،حالا تا امتحان عربے بیشتر از دو هفتہ موندہ حوصلہ م بیاد سرجاش حتما باهات ڪار میڪنم.
لبخند میزند:اشڪالے ندارہ،اگہ میخواے بریم بیرون یڪم حال و هوات عوض بشہ؟
در اتاق را باز میڪنم همانطور ڪہ قدم برمیدارم میگویم:نہ خونہ باشم بهترہ!
پشت سرم مے آید:حالا چند روزہ زنگ نزدہ تو اینطور ماتم گرفتے؟!
سرم را تڪان میدهم:سہ روز!
میخندد:اوہ اوہ! چقدر زیاد!
چپ چپ نگاهش میڪنم:مسخرہ میڪنے؟!
_خب عزیزم آخہ زیاد زمان نگذشتہ ڪہ تو اینطور ماتم گرفتے،تازہ مگہ نگفتے دفعہ ے آخر گفت ممڪنہ چند روز نتونہ تماس بگیرہ؟
_چرا!
_خب! آیہ جونم اونجا منطقہ نظامیہ اوضاعش با اینجا فرق میڪنہ تازہ بیچارہ بهت خبر دادہ ڪہ ممڪنہ چند روز زنگ نزنہ.
لبخند میزنم اما دلم همچنان نا آرام است!
از مادر مطهرہ خداحافظے میڪنم و وارد حیاط میشوم،مطهرہ مردد مے خواندم:آیہ!
همانطور ڪہ مشغول پوشیدن ڪفش هایم میشوم میگویم:جانم!
ڪمے من من میڪند و آرام میگوید:تو مطمئنے؟!
گنگ نگاهش میڪنم،سریع میگوید:مطمئنے میتونے با این شرایط هادے باهاش زندگے ڪنے؟! سہ روزہ زنگ نزدہ نگرانے و آروم و قرار ندارہ،تو آینہ خودتو نگاہ ڪردے؟!
رنگ بہ رو ندارے،شرط میبندم تو این سہ روز خواب و خوراڪ نداشتے!
بغض میڪنم،چطور مے تواند حال من را بفهمد؟!
نفسم بندِ نفس هاے هادیست،بندِ ڪسے ڪہ نفس هایش احتمالیست!
شاید یڪ دقیقہ دیگر نفس بڪشد شاید...
ادامہ ے حرفم را در ذهن خودم هم تڪرار نمیڪنم!
نفسم بندِ نفس هاے احتمالیست،این نفس ڪم آوردن ها بے دلیل نیست!
دهان ڪہ باز میڪنم بے اختیار قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمم مے چڪد:بہ خدا دست خودم نیست،هر لحظہ دلهرہ و نگرانے دارم هادے الان خوبہ؟! پایگاهشونو بمب بارون نڪنن؟! نرفتہ باشن عملیات؟! تو عملیات جلو نباشہ؟! نڪنہ هادے الان دیگہ نفس...
حرفم را میخورم،بازوهایم را میگیرد و میگوید:بخاطرہ همین میگم مطمئنے یا نہ تازہ اول راهہ و تو دارے از بین میرے! هادے اینطورے راضیہ؟!
بہ چشمانش زل میزنم:دوستش دارم!
نفس عمیقے میڪشد:حتے با این عذاب؟!
لبخند میزنم و با دست اشڪانم را پاڪ میڪنم:حتے با این عذاب! انگار شیرین ترہ!
لبش را بہ دندان مے گیرد،میخواهد چیزے بگوید اما تردید دارد.
خداحافظے ڪوتاهے میڪنم و در حیاط را باز.
مطهرہ دست روے شانہ ام میگذارد،سر برمیگردانم و مهربان میگویم:حرفتو بزن عزیزم خجالت نڪش.
خجول سرش را پایین مے اندازد:وقتے برگشت میتونے براش شرط بذارے دیگہ نرہ!
_هزار بار بهش فڪر ڪردم!
سرش را بلند میڪند و ڪنجڪاو میگوید:خب!
_نہ!
وا میرود:چرا؟!
_هادے عاشق مدافع حرم بودنہ،عاشق خدا و اهل بیت،عاشق مردم و ڪشورش!
اخم میڪند:عاشق تو نیست؟!
_من نمیخوام براش شرط بذارم بین عشق خدا و اهل بیتش و عشق بہ من یڪے شو انتخاب ڪن! صد در صد اولے رو انتخاب میڪنہ!
پوزخند میزند:این یعنے تو و علاقہ و نگرانے هات ڪشڪ!
لبخند پر جانے میزنم:این یعنے هادے تو خدا غرق تر از این حرفاست،جنسش از زمین نیست!
من همینطورے عاشقش شدم،همینطورے میخوامش!
_یہ چیزے بگم ناراحت نمیشے؟!
_نہ!
_چرا اون هم خدا رو میخواد هم خرما؟! هم شهادت هم معشوق زمینے!
میخندم:اینطور نیست! هادے بخاطرہ همین چیزا مردد بود بهم ابراز علاقہ ڪنہ و ازم خواستگارے ڪنہ!
براے اونم همچین آسون نیست،شاید یہ جاهایے براے اون سخت تر هم باشہ!
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆🏻:
#لیلی_سلطانی 👉🏻
💠 #فدایی_خانم_زینب.
:
🏴]° @dokhtaranchadorii
❄️❄️❄️
❄️❄️ ﴾﷽﴿
❄️
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۲۱۹
سرے تڪان میدهد و میگوید:ولے بازم فڪر ڪن! شاید چند سال دیگہ اگہ برگردے بہ این روزا پشیمون بشے و بگے چون آتیشم تند بود عجولانہ تصمیم گرفتم.
_ممنون ڪہ نگرانمے اما من تصمیمم رو گرفتم،هادے همینطورے برام قابل قبولہ و میخوام ڪنارش باشم!
لبش را بہ دندان مے گیرد:چے بگم؟! انگار تصمیمت قطعیہ اما باز این بیست و شیش روز رو خوب فڪر ڪن.
دستش را گرم میفشارم و خداحافظے میڪنم،با قدم هاے ڪوتاہ بہ سمت ڪوچہ ے خودمان بہ راہ مے افتم.
سے و چهار روز از رفتن هادے گذشتہ،سے و چهار روز است ڪہ لحظہ اے آرام و قرار ندارم!
چند روز پیش نازنین خبر داد تقریبا با حلما آشتے ڪردہ.
گفت حلما میگوید بهتر است نرم نرم بہ سراغ ناصر بروند و ممڪن است راضے ڪردن ناصر خیلے طول بڪشد! از طرفے بهتر است بہ بهانہ اے ناصر را راضے ڪند از آن محل بروند تا رضا و خانوادہ اش مثل آینہ ے دق مقابل چشمانشان نباشند سپس حرف آشتے را وسط بڪشد!
این ها را ڪہ بہ هادے گفتم،گفت دلش روشن است و با نرم شدن حلما مطمئن شدہ دیر یا زود نازنین مثل سابق بہ جمع خانوادہ باز میگردد.
هفتہ ے پیش فرزانہ میگفت همتا خواستگار دارد،گفتہ قرار خواستگارے را براے بعد از عقد من و هادے بگذارند چون میخواهد برادر بزرگترش حتما در مراسم خواستگارے باشد!
طاها و نورا هم میخواهند براے بعد از ڪنڪور تدارڪ عروسے را ببینند.
انگار همہ چیز خوب و آرام است اما این وسط دلِ من آرام نیست!
دلشورہ ے عجیبے چند روزیست دست از سرم برنمے دارد!
بہ هادے ڪہ گفتم گفت طبیعے است،استرس ڪنڪور و امتحانات و ازدواج و سوریہ بودنش همہ باهم بہ جانم چنگ انداختہ اند!
خواست بیشتر مراقب خودم باشم و ڪلے معذرت خواهے ڪرد،بابت اینڪہ این روزها باید ڪنارم باشد و نیست،بابت اینڪہ بیشتر خودش دلیل این دلشورہ و نگرانے هاست!
خواست براے آرام شدن دلم ڪارت عابرش را از مهدے بگیرم و بہ نیابت از هر دویمان براے ڪودڪانے ڪہ سر چهار راہ ها گل یا تنقلات مے فروشند غذاے نذرے ببرم.
از سہ شب پیش این دلشورہ ها شدت گرفت،گویے ڪسے قلبم را در دستش گرفتہ و مدام مے فشارد!
همان شب هادے تماس گرفت و گفت ممڪن است چند روز نتواند تماس بگیرد و نگران نشوم!
اما نگرانے ام بیشتر شد،آن شب خواب بہ چشم هایم نیامد چادر نمازم را سر ڪردم و سجادہ ام را پهن.
تا اذان صبح ذڪر گفتم و قرآن خواندم! اما باز آرام نگرفتم مدام این طرف و آن طرف مے رفتم.
آخر سر بہ حیاط پناہ بردم،بے قرار قدم میزدم و سعے میڪردم بغضے ڪہ بہ گلویم چنگ زدہ قورت بدهم.
بے اختیار آسمان را نگاہ میڪردم و براے هادے آیت الڪرسے مے خواندم!
نمے دانم چرا اما لحظہ اے بے اختیار ملتمسانہ گفتم:خدایا خودت حفظش ڪن و برام برش گردن!
سہ روز گذشتہ و دلِ من آرام نگرفتہ ڪہ هیچ بے قرار تر هم شدہ،اشتها ندارم و نمے توانم یڪ جا بنشینم.
اگر مے توانستم با اولین پرواز خودم را بہ سوریہ مے رساندم!
فڪر و خیال را پس میزنم و وارد ڪوچہ مان میشوم،میخواهم بہ سمت خانہ بروم ڪہ چشمم بہ دویست و شش آبے رنگے میخورد!
زیر لب زمزمہ میڪنم:ماشین شهاب!
با فاصلہ ے چند متر دور تر از خانہ مان پارڪ شدہ،بے اختیار نگاهم را در اطراف مے چرخانم و قدم هایم را تندتر میڪنم.
جلوے در خانہ ڪہ مے رسم نگاهے بہ ساختمانے ڪہ در حال ساخت است مے اندازم.
بدون شڪ آن پسر بلند قامتِ موطلایے ڪہ پشت بہ من در طبقہ دوم ایستادہ شهاب است!
اخمے میڪنم و نگاهم را میگیرم،با عجلہ ڪلید را داخل قفل میچرخانم و وارد حیاط میشوم.
چادرم را از روے سرم برمیدارم و نزدیڪ در ورودے میشوم،یڪ جفت ڪفشِ زنانہ ے نا آشنا توجهم را جلب میڪند!
وارد پذیرایے میشوم،چشم ڪہ مے چرخانم زنِ چادرے اے را مے بینم ڪہ پشت بہ من روے مبل تڪ نفرہ نشستہ.
خبرے از مادرم نیست!
بلند میگویم:سلام!
زن ڪہ صدایم را میشنود در جایش ڪمے تڪان میخورد اما بلند نمیشود.
ڪنجڪاو نزدیڪ مبل ها میشوم میخواهم مقابلش بایستم ڪہ سریع بلند میشود.
متعجب نگاهش میڪنم،یاس مقابلم ایستادہ!
لبخند گرمے میزنم و با ذوق میگویم:یاس تویے؟! آدرس خونہ مونو از ڪجا آوردے؟!
صورتِ سفید و شادابش بے حال و رنگ پریدہ بہ نظر میرسد،لبانش ڪمے خشڪ شدہ اند اما بدتر از این ها چشمانش هستند!
ترس و غم در چشمانش موج میزنند،چشمانش خبرهاے خوبے نیاوردہ اند،لبخند روے لبم خشڪ میشود.
بے اختیار میگویم:اتفاقے افتادہ؟مامانم ڪجاست؟
سپس نگاهے بہ آشپزخانہ مے اندازم،چند بار دهانش را تڪان میدهد تا بالاخرہ میگوید:سلام!
دلم میخواهد فڪر و خیال ڪند اما اجازہ نمیدهم!
بے تاب نگاهش میڪنم،بہ مبل دو نفرہ اشارہ میڪند و میگوید:بیا بشین.
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆🏻:
#لیلی_سلطانی 👉
♥️دختران حاج قاسم♥️
﴾﷽﴿ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 💠 #قسمت_۱ آرام چشمانم را باز میڪنم،با چشم هاے خواب آلود اطرافم را دید می
برگشت به قسمت اول رمان آیه های جنون برای اعضای جدید ....
#تلنگر
#تقوای_مجازی
خواهرم ❗️
پس حیایت چه شد ⁉️
🔰تا دیروز تا اورا میدیدی سر پایین مینداختی و نگاه نمیکردی...😌
حال که به پی وی ات امده شده برادر و عزیز جانت 😱😨
به کجا چنین شتابان ❓❓❓
🏴]° @dokhtaranchadorii