پروفایل

سلام دوستان برای کانال ادمین میخوایم کسی که میتونه فعال باشه. به ای دی زیر پیام بده از همراهی شما دوستان سپاس گزارم 😊 @samern

ای خوب‌تر از خوب‌تر از خوب ... کجــــایی ؟ #اللّهمَ_عَجّل_لِولیّکَ_الفَرَج

🌸🍃 ✴️ می گویند : آخر چه کسی دیگر حوصله این " چادر " را دارد . . . !😒 بله درست است 👌 ❣زهـــ💓ـرایــی بودن #لیاقت می خواهد . . .

🌸🍃"خواهــ ــرم  #سرخــــي_خونــم را بـــ ــه •°•°سیاهـ ـــی چــ ـادرت بخشیــــدم...." •°•#ســــــرخي_خونم يعني بــی تابي حال مـــ ـــادرم... •°•#ســـــــرخي_خونم يعني اشــ ــك هاي مدام خواهـــ ــرم... •°•#ســــــــرخي_خونم يعني غصــ ــه هاي ناتمام پـــ ـــدرم... •°•#ســــــــرخي_خونم يعني بي قـــ ــراري هاي بـــ ـــرادرم... سیاهـ ـــی چــ ــادرت يعني فـــقـــ ــط...فـــــقــ ــط...فـــ ـــقط #بانو_مدافع_حجابت_باش بـاشهــداتـاشهــ🕊ـادت 🌺👇🌸👇🌸👇🌺 @dokhtaranchadorii

#مهدی_جان 🍃🌹شرمنده ام که بینِ دعاهای شخصی ام 🌹🍃"عَجِّل وَليِّكَ الْفَرَجَ"ت آخری شده... ‌ 💌 اللهم عجل لولیک الفرج💌 🌹تعجیل درفرج #پنج صلوات🌹

🌻دعای تعجیل فرج...مهمترین و با ادبانه ترین دعا در مسیر پیاده روی اربعین...

بانو... حجابت رمز ورود به توست!  رمز ورودت با آرایش غلیظ هک میشود  با خنده های بلند هک میشود  با صحبت بی پروا با نامحرم هک میشود  اصلا شیطان منتظر نشسته است که تورا هک کند!  پس  رمزگشایی از خویشتن را فقط به 💕 همسرت 💕 بسپار!  او محرم ترین هکر دنیاست برای تو.. 🌺👇🌸👇🌸👇🌺 @dokhtaranchadorii

#آیه_های_جنون قسمت 256 مخصوصا این چند روز ڪہ براے آگهے استخدام مے اومدن. _میخواے استعفا بدے؟ سریع جواب میدهد:نہ! راستش خواستم رو در رو بهت خبر بدم. متعجب نگاهش میڪنم:چیو؟! لبش را بہ دندان میگیرد و مردد مے گوید:مهندس ساجدے خواست باهات صحبت ڪنم بیاے شرڪت گفت اگه‌ دو سہ روزہ ڪارا رو یاد بگیرے حرفے ندارہ! ابروهایم را بالا میدهم:چے شد یهو؟! ایشون ڪہ یہ دختر خانم هیجدہ سالہ ے دیپلمہ ے بے تجربہ رو قبول نداشتن! شانہ اے بالا مے اندازد:دیگہ مجبورہ! بیشتر از این نمیتونہ معطل ڪنہ بخواد منم بندازہ بیرون دیگہ ڪلا یہ مدت بے منشے مے مونہ. با اتمام این جملہ مے خندد،نفس عمیقے میڪشم و مے گویم:من دیگہ نمیخوام تو اون شرڪت ڪار ڪنم! درستہ تو خونہ نهایتا شیش ساعتمو با درس خوندن پر میڪنم،بیڪارے و بے حوصلگے خواب شب هامم گرفتہ اما ترجیحم اینہ اونجا ڪار نڪنم! متعجب نگاهم میڪند:چرا؟! طفرہ میروم:خب دیگہ همینطورے! در ضمن من ازت خیلے ناراحتم! منظورم را مے گیرد،گونہ هایش رنگ مے گیرند و سرش را خم میڪند. _آیہ باور ڪن‌ اولش اصلا همچین چیزے بہ ذهنم نرسیدہ بود! بہ خدا بخاطرہ سرگرم شدن خودت گفتم. سرش را بلند میڪند و بہ چشمانم زل میزند،با صدایے بغض آلود ادامہ میدهد:بہ جونہ بابام راست میگم! بعدش اون چیزے ڪہ تو فڪر میڪنے بہ ذهنم رسید... نفس عمیقے میڪشم:مهم نیست! فقط لطفا یادت باشہ آدما برات حڪم ابزار نداشتہ باشن! شرمگین‌ نگاهش را از صورتم مے گیرد،دلیل پشیمانے ام شهاب است! درست است هر روز بہ اندازہ ے چند متر از من فاصلہ دارد و گاہ گدارے مے بینمش اما وارد شدن بہ آن شرڪت مے تواند بهانہ اے براے ڪارهاے عجیب و غریبش جور ڪند! براے اینڪہ با حرف ها و نگاہ هایش آزارم بدهد! بے اختیار مے پرسم:راستے مهندس فراهانے از دوستاے مهندس ساجدیہ؟! مطهرہ ڪمے فڪر میڪند و میگوید:نمیدونم! یہ ماہ پیش استعفا داد و از شرڪت رفت! متعجب نگاهش میڪنم:مطمئنے؟! چند بار سر ساختمون دیدمش! _آرہ! با فرزاد ساجدے بہ اختلاف خوردہ،دو سہ روز قبل استعفاشم درگیرے شدیدے بین شون پیش اومد! _خب! _هیچے دیگہ! فرزاد ساجدے داد میزد تو حق ندارے بدون اجازہ ے من ڪارے ڪنے،بهت اخطار دادہ بودم و این حرفا! مهندس فراهانے ام ساڪت نگاهش میڪرد،آخر سر فرزاد داد زد یا خودت استعفا میدے یا بہ روزبہ میگم اخراجت ڪنہ! اونم فقط پوزخند زد و گفت همچین روزایے رو میدیدم رفیق! بعدش از شرڪت رفت بیرون تا دو سہ روز بعدش ڪہ استعفا نامہ شو آورد! سر ساختمون اومدنش هم موقتہ چون خیلے از ڪاراے پروژہ بہ عهدہ ش بودہ و اگہ نباشہ یڪم اوضاع بہ هم میریزہ. #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 💠 #فدایی_خانم_زینب

❄️❄️❄️ ❄️❄️ ﴾﷽﴿ ❄️ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۵۷ البتہ اینم بہ درخواست ساجدیِ بزرگہ تا یہ مدت ڪوتاہ ڪہ ڪارا ڪامل روے روال بیوفتہ! مے خندم:منظورت آقا روزبہ ست؟! گونہ هایش انارے میشوند،با شرم مے گوید:نہ! پدر آقا روزبہ و فرزاد!‌ در اصل صاحب شرڪت ایشونہ. ڪاراے مدیریتے بہ عهدہ ے پسر ارشد و با تجربہ تر گذاشتہ شدہ،ڪاراے اجرایے و فنے بہ عهدہ ے پسر دوم! ابروهایم را بالا میدهم:پس شرڪت خانوادگیہ! مے خندد:آرہ! راستے چے شد از مهندس فراهانے پرسیدے؟! لبم را بہ دندان میگیرم و مے گویم:همینطورے! آخہ تو قضیہ ے درگیرے با اون پسرہ خودش و دوستش اومدن براے ڪمڪ! _اوهوم! مردد مے پرسم:نمیدونے سر چے بہ اختلاف خوردن؟! یعنے دیگہ شرڪت برنمیگردہ؟! بیخیال سر تڪان میدهد:اولے رو نمیدونم،دومے رو بعید مے دونم! خیالم ڪمے راحت میشود،انگار همہ چیز دست بہ دست هم دادہ تا از زندگے مان دور بشود! مطهرہ جدے مے پرسد:بہ مهندس ساجدے چے بگم؟! آخرین جرعہ هاے آب هویجم را مے نوشم و مردد مے گویم:نمیدونم! _من اصرارے ندارم،هر طور ڪہ خودت راحتے عزیزم! اینو جدے میگم! با انگشتانم روے میز ضرب مے گیرم و متفڪر بہ گوشہ اے خیرہ میشوم،شهاب دارد دور میشود! هنوز چیزهایے گنگ است،حرف هایش در ڪافے شاپ،رفتنش از شرڪت،خصومتش با پدرم،دلیلِ ترس پدرم از شهاب! یڪ چیزے این وسط مشڪوڪ و پنهان است... همانطور که از پشت میز بلند میشوم بہ مطهرہ مے گویم:بذار یڪم فڪر ڪنم،بهت خبر میدم! ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ قرآنِ ڪوچڪم را مے بوسم و داخل ڪیفم میگذارم،همانطور ڪہ گازے بہ لقمہ ے نان و پنیرم میزنم با عجلہ بہ سمت حیاط میروم. از دو روز پیش ڪہ مطهرہ گفت شهاب از شرڪت رفتہ براے استخدام در شرڪت مجاب شدم اما دلشورہ دارم! بعد از دو روز فڪر ڪردن و صحبت با پدرم تصمیم گرفتم خودم را مشغول ڪنم! امروز قرار شد همراہ مطهرہ بہ شرڪت برویم تا ساجدے بار دیگر با من صحبت ڪند و مطهرہ هم ڪارها را یادم بدهد. ڪتانے هاے مشڪے آل استارم را از جاڪفشے بیرون میڪشم و با عجلہ مے پوشم،مشغول گرہ زدن بندهایش هستم ڪہ صداے زنگ در بلند میشود. بلند مے گویم:حتما مطهرہ ست خودم باز میڪنم‌ مامان. فعلا خداحافظے! مادرم نزدیڪم مے آید و با لبخند نگاہ میڪند:خدا بہ همراهت عزیزدلم! لبخند پر رنگے میزنم و مے ایستم،بوسہ ے آبدارے از گونہ اش مے گیرم و بہ سمت در میروم. در را ڪہ باز میڪنم مطهرہ پر انرژے مے گوید:صبح بہ خیر همڪار! از لحنش خندہ ام مے گیرد،در حالے ڪہ در را مے بندم مے گویم:صبح توام بہ خیر! راستے سلام! مے خندد:سلام! یڪم خواب آلود بہ نظر میاے؟! ڪیفم را روے دوشم جا بہ جا میڪنم:آرہ! تو این چند وقت شب و روزم قاطے شدہ بود. باید دوبارہ بہ روال قبل برگردم! لبخندے میزند و چیزے نمے گوید،همانطور ڪہ پایم را روے برگ خشڪے میگذارم نفس عمیقے مے ڪشم و در دل مے گویم:نزدیڪ پنج ماہ گذشت! چندسال و چندماہ و چند روز از روزایے ڪہ بے تو میگذرہ موندہ؟! ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ نگاهم را بہ آینہ ے آسانسور مے دوزم و خودم را تماشا میڪنم،چند لحظہ بعد آسانسور متوقف میشود. بے حوصلہ همراہ مطهرہ وارد شرڪت میشوم،مطهرہ بہ مردے ڪہ پشت میز نشستہ سلام میڪند و سپس بہ سمت در سمت راست میرود. نمیدانم چرا دلشورہ مے گیرم! وارد دفتر مے شویم،نگاهے بہ سالن مے اندازم و مے گویم:مطهرہ! بہ نظرت من از پسش برمیام؟! _چرا برنیاے؟! مگہ میخواے اتم بشڪافے؟! بہ سمت میزش مے رود و روے صندلے مے نشیند،بہ من اشارہ میڪند:بشین! _نمیدونم چرا از اینجا خوشم نمیاد؟! مهربان مے گوید:چون یہ مدتہ از همہ دور شدے و نخواستے با ڪسے یا محیطے ارتباط بگیرے. ابروهایم را بالا میدهم:شاید! پنج دقیقہ اے میگذرد ڪہ صداے قدم هاے ڪسے مے پیچد،سر برمیگردانم ڪہ چهرہ ے آشنایے مے بینم. فرزاد ساجدے در حالے ڪہ پوشہ اے بہ دست گرفتہ و با اخم بہ آن خیرہ شدہ نزدیڪ میز مطهرہ میشود. چهرہ اش در هم است،پیراهن سفیدے ڪہ بہ تن دارد ڪمے چروڪ‌ شدہ و خستہ بہ نظر مے آید! مطهرہ سریع مے ایستد و سلام میڪند،فرزاد در حالے ڪہ سر بلند میڪند جوابش را مے دهد.‌ میخواهد چیزے بگوید ڪہ نگاهش بہ من مے افتدد. متعجب بہ صورتم خیرہ میشود،گیج از حالتش لب میزنم:سلام! همانطور ڪہ ناشیانہ نگاهش را از صورتم مے گیرد آرام جواب میدهد:سلام! رو بہ مطهرہ مے گوید:روزبہ نیومدہ؟! مطهرہ نگاهے بہ ساعت مچے اش مے اندازد و مے گوید:پنج دقیقہ بہ هشت موندہ،فڪر ڪنم دو سہ دقیقہ دیگہ برسن! پروندہ را در دستش تڪان میدهد:اومد لطفا خبرم ڪنید،معلوم نیست توے این شرڪت چہ خبرہ! سپس با قدم هاے بلند خارج میشود،مطهرہ با ڪمے استرس لب میزند:این چرا این شڪلے بود؟! خدا بہ خیر بگذرونہ! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻