به کار بردن "میم" مالکیت هنگام صدا زدن همسر تاثیر فوق العاده‌ای روی رابطه شما دارد👍 این که بگویید: آقام، خانومم،تومال منی به طرف مقابل می‌فهماند که نزد شما جایگاه ویژه‌ای دارد.

🍃 هیچ وقت پشت سر همسرتان حرف نزنید و به هیچ عنوان جلوی دیگران ازش بدگویی نکنید! 👈 نگاه آدم‌ها به همسرتان و خوشبخت یا بدبخت تصور کردن شما، دقیقا از حرف‌های تو نسبت به همسرت نشأت می‌گیره... 👈 حتی جلوی دیگران از همسرتون تعریف هم نکنید! بله درسته؛ حتی تعریف هم نکنید. تعریف کردن جلوی دیگران باعث برانگیخته شدن حسادت‌ها میشه و اون وقت زندگیتون به خطر می‌افته. ✅ حالا اگه یه زمانی حرفش افتاد، اونم خیلی مختصر و کلی می‌تونید یه تعریفی کرده باشید. ولی اینکه مدام باشه و با توضیح و تفصیل باشه کار اشتباهی است. https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

#سلام_مولای_مهربانم❤️ تاروپود وجودم با اکسیر مهر شما عجین شده و قلبم درهرتپش، نام ویاد معطرتان را دررگهای یخ زده ام به جریان میاندازد وزنده ام میدارد #اللهم_عجل_لوليڪ_الفرج

راه‌های کاهش استرس 1- موسیقی ملایم و ترجیحا بی‌کلام گوش کنید. 2- دمنوش های آرامبخش بنوشید ( ترجیحا چای سبز یا گل گاو زبان) 3- پیاده روی کنید. 4- بنویسید (با نوشتن احساسات خود را برروی کاغذ جاری کنید) 5- یک رایحه را بو کنید ( زیبایی و بوی گل های تازه آرامبخش هستند، در محیط کار یا منزل داشته باشید). 6- بخندید (خنده نشانه شادی درونی است و با استرس تعارض دارد) 7- نفس عمیق بکشید ( در کاهش استرس و بهبود شرایط روانی شگفت انگیز است). 8- به کسی که دوستش دارید زنگ بزنید. https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

خدای من تو بهترینی 😍😍😍😍 همیشه خدا رو شکر کنید

📚حکایتی بسیار زیبا و خواندنی ✍ﭘﺮﻓﺴﻮﺭ_ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻧﻘﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ : ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺩﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﻧﯿﺸﺎﺑﻮﺭ ﻣﺸﻐﻮﻝگذﺭﺍﻧﺪﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺧﺪﻣﺖ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺳﭙﺎﻩ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﺑﻮﺩﻡ. ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺮ ﻣﺎﺷﯿﻦ ، ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﮐﺘﺮ ﺩﺭﻣﺎﻧﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﺟﺎﺩﻩﺍﯼﻣﯿﮕﺬﺷﺘﯿﻢ ، ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻡ ﯾﮏ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﭼﻮﺑﺪﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯿﺪﺍﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎ ﻣﯿﺪﻭﯾﺪ؟ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﺭﻣﺎﻧﮕﺎﻩ ﺭﺍ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ. ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ، ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺑﺎ ﻟﻬﺠﻪﺍﯼ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽ ﮔﻔﺖ ﺁﻗﺎﯼ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺳﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﺎ ﺩﺭﺏ ﻋﻘﺐ ماشین ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻧﺸﺴﺖ. ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺭﺍﻩ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﺸﺐ ﺍﺯ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﻣﺸﻬﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﻭ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻣﺮﯾﺾﺍﺳﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺩﮐﺘﺮ ﺯﯾﺮﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺧﻨﺪﻩای ﻣﺮﻣﻮﺯﺍﻧﻪ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﯿﻢ : ﭼﻮﭘﻮﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺑﺮﺳﯿﻢ ، ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﮐﻼﺱ ﻣﯿﺬﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﭘﯿﺮﺯﻧﯽ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ، ﺩﮐﺘﺮ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺳﺮﻣﺎ ﺧﻮﺭﺩﮔﯽ ﺩﺍﺭد. ﺩﺍﺭﻭ ﻭ ﺁﻣﭙﻮﻝ ﺩﺍﺩﯾﻢ ﻭ ﯾﮑﺪﻓﻌﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﺳﺮ ﺯﺩﯾﻢ ﻭ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺧﻮﺏ ﺷﺪ. ﺩﻭ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻣﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﯾﻢ. ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﯾﮏ ﺗﻘﺪﯾﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻭﺯﯾﺮ ﺑﻬﺪﺍﺭﯼ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﯼ ، ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﭘﻠﯽ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺗﻬﺮﺍﻥ را ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩﺍﯾﺪ، ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ؟ ﻣﻦ ﻭ ﺩﮐﺘﺮ ، ﻫﺎﺝ و ﻭﺍﺝ ﻣﺎﻧﺪﯾﻢ ، ﻭ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﻣﺎﺩﺭ ﮐﺪﺍﻡ ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﺭﺍ ﻣﺎ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﻢ ، ﺗﺎ ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎﯼ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻭ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺍﻓﺘﺎد. ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﺑﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺩﮐﺘﺮ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺭﻓﺘﯿﻢ ، ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪﯾﻢ ﻣﺎﺩﺭ ﮐﺪﺍﻡ ﭘﺴﺮﺕ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﺍﺳﺖ؟ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﮔﻔﺖ ﻫﻤﺎﻧﮑﻪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩ. ﭘﺴﺮﻡ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﯿﺎﯾﺪ، ﻟﺒﺎﺱ ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﻣﯿﭙﻮﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺤﻠﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ. ﻣﻦ ﻭ ﺩﮐﺘﺮ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺷﺪﯾﻢ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﻋﻬﺪ ﮐﺮﺩﻡ ، ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﮐﻢ ﻧﮕﯿﺮﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺻﻞ ﻭ ﺧﺎﮎ ﻭ ﺭﯾﺸﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻓﺮﺍﺭ ﻧﮑﻨﻢ. ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﯿﻤﻌﺮﻓﺖ ، ﻣﻌﻨﺎ ﻣﮑﻦ ﺯﺭ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﻣﺸﺖ ﺧﻮﺩﺭﺍ ﻭﺍ ﻣﮑﻦ ﮔﺮ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺩﺍﻧﺶ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺭﻧﮓ ﺑﯿﻦ ﮔﻠﻬﺎ ﺯﺷﺖ ﯾﺎ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﮑﻦ ﺧﻮﺏ ﺩﯾﺪﻥ ﺷﺮﻁ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ ﻋﯿﺐ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﮑﻦ ﺩﻝ ﺷﻮﺩ ﺭﻭﺷﻦ ﺯ ﺷﻤﻊ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﺑﺎ ﮐﺲ ﺍَﺭ ﺑﺪ ﮐﺮﺩﻩﺍﯼ، ﺣﺎﺷﺎ ﻣﮑﻦ. ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻟﺮﺯﯾﺪﻥ ﺩﻝ ﺁﮔﻬﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ ﻫﯿﭻ ﺟﺎ ﺭﺳﻮﺍ ﻣﮑﻦ ﺯﺭ ﺑﺪﺳﺖ ﻃﻔﻞ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﺑﻠﻬﯿﺴﺖ ﺍﺷﮏ ﺭﺍ ﻧﺬﺭ ﻏﻢ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﮑﻦ ﭘﯿﺮﻭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﯾﺎ ﺁﺋﯿﻨﻪ ﺑﺎﺵ ﻫﺮﭼﻪ ﻋﺮﯾﺎﻥ ﺩﯾﺪﻩﺍﯼ ﺍﻓﺸﺎ ﻣﮑﻦ. https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

#حجــــابــ🌸🍃 ظاهر عاشقانہ‌ے دخترے است، کہ دلش براے #خدایش با #همه_وجود مےتپد @dokhtaranchadorii

🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیہ_هاے_جنون #قسمت_434 #بخش_پنجم صدایش رنگ مهربانے میگیرد:ممنون از توجهتون. لازمہ یڪم فڪر ڪنم و بیشتر راجع بهش صحبت ڪنیم! سریع مے گویم:حتما! _اگہ ڪارے پیش اومد یا هر زمان احساس ڪردید ڪمڪے از دستم برمیاد حتما باهام تماس بگیرید! آرام مے گویم:چشم! بہ بابا محسن و سمانہ جون سلام برسونید! _بزرگے تونو میرسونم،شما هم بہ خانوادہ سلام برسونید. میخواهد خداحافظے ڪند ڪہ بے اختیار صدایش میزنم:آقا فرزاد! چند ثانیہ مڪث میڪند و سپس مے گوید:بلہ؟! نگاهم را بہ خیابان شلوغ مے دوزم. _من...هنوز منتظرم ڪہ بهم خبراے خوب بدید! منتظرم چیزایے ڪہ میخواستید بهم بگیدو بگید! با جملہ اش تنم یخ مے بندد! _چیز مهمے نبود! یہ سرے حرفا راجع بہ گذشتہ ڪہ بہ نظرم دیگہ لزومے ندارہ راجع بهشون صحبت ڪنیم! متعجب مے پرسم:مطمئنید؟! محڪم مے گوید:بلہ! امرے ندارید؟ شوڪہ لب میزنم:عرضے نیست! خدانگهدار! _خداحافظ! نفس عمیقے میڪشم و موبایل را در دستم محڪم مے فشارم! چند ثانیہ نگذشتہ موبایلم زنگ‌ میخورد،سریع بہ نام تماس گیرندہ خیرہ میشوم.نام دڪتر همتے روے صفحہ نقش بستہ. بے حوصلہ جواب میدهم:جانم خانم دڪتر؟ صدایش گرم و گیراست! _سلام آیہ جان خوبے؟ با شنیدن صدایش ڪمے آرام مے شوم. _ممنون خوبم! شما خوبید؟ _شڪر عزیزم! تماس گرفتم ڪہ بگم این آخرین تماس امسال ماست. جلسات بعدے تلفنے رو از روز پنجم عید شروع میڪنیم. _چشم! _حالت بهتر شدہ؟ تمرینا رو انجام میدے؟ _بلہ! یعنے آروم تر شدم! مشتاق مے پرسد:یعنے چے؟ _تغییرے تو حالم و ناراحتیام احساس نمیڪنم،اما مثل سابق بے قرار نیستم! همونطور ڪہ گفتید خاطراتے ڪہ مهم بودن و یادم میاد،راجع بہ خودم و خانوادہ م و هادے با جزئیات تو یہ دفتر نوشتم‌‌. _نخوندیش ڪہ؟ سریع مے گویم:نہ! _آفرین! لطفا تا زمانے ڪہ نوشتن خاطرات تموم نشدہ بہ هیچ عنوان نخونش! _چشم! _چشمات سلامت! حالا دوست دارم تا روز پنجم فروردین ماہ ڪہ باهات تماس مے گیرم دفتر خاطرات رو تموم ڪنے! یعنے تا بہ امروزت! امروزے ڪہ چند ماهہ روزبہ نیست! همہ ے حس و حالت رو برام بنویس! همہ رو! مردد مے گویم:برام سختہ! _چے عزیزم؟! صدایم مے لرزد:ڪہ روزبہ رو تموم ڪنم! _اگہ الان از قید خاطرات آزاد نشے بعدا برات خیلے سخت تر میشہ! خیلے! ما نمیخوایم آیہ با گذشتہ و عذاب وجدان زندگے ڪنہ و مادرے ڪنہ! میخوایم ڪہ آیندہ رو خوب بسازہ! قرار نیست روزبہ رو تموم ڪنے! قرارہ از بند گذشتہ آزاد بشے و این مستلزم بہ اینه ڪہ خودت بخواے! _میدونم! _پس براش تلاش ڪن! اول بخاطر خودت و بعد بخاطرہ پسرت! _سعے م رو میڪنم! محڪم مے گوید:میدونم از پسش برمیام! لبخند میزنم:امیدوارم ڪہ بتونم! _میتونے! یہ سوال ازت مے پرسم با دقت بهم جواب بدہ! سڪوت میڪنم،چند ثانیہ بعد مے پرسد:این روزا چقدر بہ هادے فڪر میڪنے؟ هادے برات چہ جایگاهے دارہ؟ ڪمے فڪر میڪنم،بعد از یڪ دقیقہ جواب میدهم:شاید یڪ ماهے بشہ ڪہ اصلا بہ هادے فڪر نڪردم! _خب! _اوایل مرگ روزبہ،خیلے بہ هادے فڪر میڪردم! خیلے حسرت نبودنش رو میخوردم! یعنے... یعنے از قصد اینطورے میڪردم! _یعنے چے؟! سرم را پایین مے اندازم،حتم دارم گونہ هایم از شرم سرخ شدہ اند! _بخاطرہ لجبازے با روزبہ! از هادے بدش مے اومد! _یعنے یہ جورایے میخواستے از روحش هم انتقام بگیرے؟! _فڪر ڪنم! _الان چے؟! _الان حتم دارم هادے اولین مردے بودہ ڪہ بهش علاقہ پیدا ڪردم اما فقط دوستش داشتم! دیگہ برام حسرت نیست! الان برام یہ خاطرہ ے خوبہ! یہ دوست قدیمے! یہ انسان شریف! همین! نمیتونم دیگہ بہ این فڪر ڪنم ڪہ ڪاش بود و زندگیمو باهاش مے ساختم! جایگاهش تو قلب و ذهنم بہ عنوان یہ خاطرہ ے خوب و سخت محفوظہ اما... _اما چے؟! _اما دیگہ بہ غیر از روزبہ هیچڪس نمیتونہ روح و قلبمو عاشقانہ تصاحب ڪنہ! _حتے هادے؟! محڪم مے گویم:حتے هادے! _مطمئنے آیہ؟ مطمئنے هادے دیگہ فقط برات یہ خاطرہ و دوستہ؟ _مطمئنم! _خوبہ! خیلے خوبہ! نصف راهو اومدے دختر! تا بہ این جا بزرگترین چیزے ڪہ روحیہ تو،توے این چند سال تحت تاثیر و ضعف قرار دادہ بود،همین مسئلہ بود! این ڪہ با نبودن و جایگاہ هادے ڪنار نیومدہ بودے! صدایش رنگ اطمینان مے گیرد:حالا مطمئنم خیلے زود میتونے از گذشتہ دل بڪنے و رو آیندہ ت تاثیر نداشتہ باشہ! پیشاپیش سال نو رو بهت تبریڪ میگم! ڪارے ندارے؟ لبخند میزنم:متشڪرم! ان شاء اللہ سال خوبے داشتہ باشید! فعلا خدافظے! _ممنون عزیزم! خدانگهدار! نفس راحتے میڪشم و تماس را قطع میڪنم. دستم را شڪمم میگذارم و آرام زمزمہ میڪنم:قصہ ے مام دارہ بہ سر میرسہ...! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطا

🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیہ_هاے_جنون #قسمت_435 #بخش_اول نفسے تازہ میڪنم و زبانم را روے لب هایم میڪشم. صداے مهربان دڪتر همتے گوش هایم را نوازش میدهد. _تنهایے؟ نگاهم را بہ حیاط ڪہ زیر باران بهارے نَم مے خورد میدوزم! _بلہ! همہ رفتن عید دیدنے! _حال و هواے سال جدید چطور بودہ؟ نگاهم را از سمت پنجرہ بہ شڪم برآمدہ ام مے ڪشانم. _تو این هشت روز ڪہ عجیب و غریب! _عجیب و غریب یعنے چے؟ لیوان آب پرتقالم را برمیدارم و جرعہ اے مے نوشم. _حس و حال عجیبے دارم. هم خوشحالم هم غمگین! هم امیدوارم هم نا امید! تو تضادم! _دیگہ چہ احساساتے دارے؟ لبخند ڪم رنگے میزنم:براے بہ دنیا اومدن امید خیلے شوق دارم! _خودت چے؟! بہ خودت چہ احساسے دارے؟! جا میخورم،نفس عمیقے میڪشم. بعد از ڪمے مڪث جواب میدهم:بازم تو تضادم! خودم رو میشناسم و نمیشناسم! انگار تو ڪالبدم یہ روح دیگہ دمیدہ شدہ،یہ روح تازہ و سرگردون ڪہ سرنوشت روح قبلے رو دیدہ! براے شیرین ڪردن ڪام تلخم جرعہ اے دیگر از آبمیوہ مے نوشم. _تونستے دفتر خاطرات رو تموم ڪنے؟ _بلہ! دیشب تمومش ڪردم. خط بہ خط هرچے ڪہ یادم بود رو نوشتم! _وقتے تمومش ڪردے چہ حسے داشتے؟ لبخند تلخے میزنم:یہ تیڪہ از قلبمو بین برگہ هاے دفتر جا گذاشتم! احتمالا براے همیشہ! نفس عمیقے میڪشد:پریروز تا اونجایے گفتے ڪہ فهمیدے باردارے و ناراحت شدے و شبش با روزبہ بحثت شد و قصد ڪردے از خونہ برے! لیوان را میان انگشتانم مے فشارم! _خیلے بد دعوامون شد! 💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔 تڪیہ ام را بہ دیوار میدهم،صداے دور شدن قدم هاے روزبہ در گوشم مے پیچد... بہ زور قد راست میڪنم،براے رفتن. نفسم را با شدت بیرون میدهم! با قدم هاے آرام و لرزان بہ سمت در مے روم. دو سہ قدم بیشتر برنداشتہ ام ڪہ حضور روزبہ را ڪنارم احساس میڪنم. میخواهد بازویم را بگیرد ڪہ فریاد میزنم:ولم ڪن! با چشمان گشاد شدہ نگاهم میڪند،چانہ ام مے لرزد اما اشڪ نمے ریزم! _دلیل این رفتارتو نمے فهمم! پوزخندے روے لبانم جا خوش میڪند:از دریا خانم بپرس! اخم هایش در هم مے رود،خیلے بد هم در هم مے رود! _منظور؟! نمیدانم دلم از ڪجا انقدر پر است ڪہ حرف هایے را بہ زبان مے آورم ڪہ لحظہ اے بہ ذهنم خطور نڪردہ! _بے منظور! گفتم دارید میرید سفر لابد از ریز و درشت زندگے مونم... فریاد میزند:ادامہ ندہ! چشم هاے مشڪے رنگش بہ خون نشستہ اند،از حالت صورتش ڪمے مے ترسم! دندان قروچہ اے میڪند و چند قدم بہ سمت عقب برمیدارد. سرش را بہ نشانہ ے تاسف تڪان میدهد:برات متاسفم! بیشتر براے خودم متاسفم! چشمانش را مے بندد و لبش را با دندان مے گزد. _سریع تر برو آیہ! برو تا حرمتے ڪہ بین مون هست نشڪنہ! دوبارہ پوزخند میزنم:مگہ حرمتے ام موندہ؟! وقتے یڪے دیگہ رو آوردے... خشمگین چشمانش را باز میڪند و انگشت اشارہ اش را بہ نشانہ ے تهدید بہ سمتم مے گیرد. _آیہ! ظرفیتم تڪمیل شدہ! بہ اندازہ ے ڪافے بہ هم ریختہ ام! فقط برو! صاف مے ایستم و دست بہ سینہ میشوم. _پس فڪر ڪردے میمونم و این زندگے رو تحمل میڪنم؟! چشمانش بے جان میشوند با شنیدن این جملہ! عصبے لبخند میزند! _تو دارے زندگے مونو تحمل میڪنے؟! یعنے دارے منو تحمل میڪنے؟! سڪوت میڪنم. سڪوتم را ڪہ مے بیند با قدم هاے بلند فاصلہ ے مان را ڪم میڪند! دستانش را پشت ڪمرش مے برد و جدے نگاهم میڪند:جواب سوالمو ندادے! بہ زور نگاهم را از صورتش مے گیرم و بہ زمین مے دوزم. پوزخند میزند:لازم نیست تحمل ڪنے عزیزم! تو این سہ سال منت گذاشتے! از سفر برگشتم براے طلاق اقدام میڪنیم! سر بلند میڪنم:بہ همین راحتے؟! پس حدسم اشتباہ نبودہ! اخم هایش دوبارہ در هم مے رود:حدو نگذرون خانم ڪوچولو! حدو نگذرون! دندان هایش را با حرص روے هم مے سابد:وگرنہ دل من خیلے پُرہ! بہ حقم پُرہ! حرمتتو دارم چون برام عزیز بودے و هستے! گیج و منگ بہ چشمانش خیرہ میشوم:دلت از چے پرہ؟! پشتش را بہ من میڪند و بہ سمت اتاق مے رود! _دیگہ حوصلہ ے بحث ڪردن ندارم! با حرص دنبالش مے روم و بلند مے گویم:وایسا ببینم! یا یہ حرفے رو نزن یا میزنے تا تهشو بگو! بدون توجہ بہ حرفم مقابل آینہ مے ایستد و مشغول باز ڪردن دڪمہ هاے پیراهن آبے روشنش میشود. بے تاب و دست بہ سینہ عرض اتاق را قدم میزنم،لبم را با حرص میجوم. روزبہ ڪلافہ پیراهنش را در مے آورد و روے ساعدش مے اندازد. قفسہ ے سینہ اش با تلاطم بالا و پایین میشود! صورتش بہ سرخے میزند،عصبے مے پرسد:چرا اینطورے نگاهم میڪنے؟! _منتظرم بقیہ ے حرفاتو بشنوم! صورتش را بر مے گرداند:دیگہ اهمیتے ندارہ! _ولے براے من دارہ! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے

برگشت به قسمت اول رمان آیه های جنون .....

✍🏻💎 وقتی کاری انجام نمی شه ، شاید خیری توش هست ، صبر کن وقتی مشکل پیش بیاد ، شایدحکمتی داره وقتی تو زندگیت ، زمین بخوری حتما ًدرسی است که باید یاد بگیری وقتی بهت بدی می کنند ، شاید وقتشه که تو خوب بودن رو یادشون بدی وقتی همه ی درها به روت بسته می شه ، شاید با صبر و بردباری در دیگری به روت باز بشه و خدا بخواد پاداش بزرگی بهت بده وقتی سختی پشت سختی میاد ، حتماً وقتشه روحت متعالی بشه وقتی دلت تنگ می شه ، حتماً وقتشه با خداي خودت تنها باشی 💟 https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

یا حسین آخر از عشقت عراقی می شوم 🌺🌺🌺🌺

🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیہ_هاے_جنون #قسمت_435 #بخش_دوم نفسش را با شدت بیرون میدهد،گردنش را تڪان میدهد. صداے شڪستن استخوان هایش بلند میشود! سڪوتش عصبے ام میڪند،خونسرد مے گویم:اگہ دلت جاے دیگہ گیر ڪردہ بود... با حرص پیراهن آبے روشنش را مچالہ میڪند و روے تخت مے اندازد! فریاد میزند:بسہ آیہ! خستہ م ڪردے! سرد نگاهم میڪند،آنقدر سرد ڪہ تنم یخ مے بندد!صدایش ڪمے لرز دارد. _خیلے خستہ م ڪردے! پلڪم از شدت عصبانیت و بهت مے پرد،مِن مِن ڪنان مے پرسم:مَ...من...خستہ ت ڪردم؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،عصبے مے خندم! _پس چہ زجرے ڪشیدے تو این مدت! میگفتے نمیذاشتم خستہ بشے! روے تخت مے نشیند و بہ چشمانم خیرہ میشود:اشتباہ ڪردم وگرنہ انقدر راحت جلوم نمے ایستادے و نمے گفتے بهم شڪ دارے! انقدر وقیح نمیشدے! انقدر وقیح ڪہ خیانتاے خودتو نادیدہ بگیرے و منو غرورمو لہ ڪنے! مات و مبهوت نگاهش میڪنم و با صدایے خفہ مے پرسم:من بهت خیانت ڪردم؟! خیانت؟! سریع از روے تخت بلند میشود و مقابلم مے ایستد. چشمانش سرد میشوند مثل روزهاے اول! مثل آن روزبہ سرد و مغرورے ڪہ بار اول ڪہ از چشمانش ترسیدم! _آرہ! چشمانم را ریز میڪنم:میفهمے چے دارے میگے؟! لبخند غمگینے میزند و سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد. با حرص ڪف هر دو دستم را روے قفسہ ے عریان سینہ اش میگذارم و محڪم هلش میدهم‌. _خفہ شو! معلوم نیست چے شدہ و چے تو فڪرتہ ڪہ دارے اینطورے همہ چیو بہ هم مے ریزے! من ڪہ گفتم نمے خوامت! دیگہ دردت چیہ؟! ڪمے بہ سمت عقب ڪشیدہ میشود،سریع دستانش را بالا مے آورد و انگشتانش را دور مچ دستانم قفل میڪند. پیشانے اش را بالا میدهد:دیگہ دارے زیادہ روے میڪنے! با حرص تقلا میڪنم دستانم را از میان حصار انگشت هاے قدرتمندش بیرون بڪشم اما فایدہ اے ندارد! آرام اما با حرص مے گوید:میخوام دل پُرمو خالے ڪنم! پس فقط ساڪت گوش میدے! سہ سال مراعاتتو ڪردم بسہ! آتش خشمم هر لحظہ شعلہ ور تر میشود،رگ گردنش ورم ڪردہ و لبانش بہ ڪبودے میزنند! مچ دستانم را ڪمے فشار میدهد ڪہ آرام بگیرم. نفس نفس زنان مے گویم:ولم ڪن میخوام برم! نچے میڪند و مے گوید:تا حرفامو نشنوے جایے نمیرے! _نمیخوام بہ مزخرفاتت گوش بدم! لبخند عصبے اے نثارم میڪند:حقیقت تلخہ عزیزم!‌ با حرص بہ چشمانم زل میزند،صورتش بدجور در هم رفتہ! _شیش سال پیش یہ دختر هیجدہ سالہ رو بخاطرہ اصرار دوستش و شهاب تو شرڪتم استخدام ڪردم! دختر آروم و باهوشے بود،از اون دست آدمایے ڪہ میتونستم باهاشون ڪنار بیام! اما یہ مشڪلے داشت! بیش از حد آروم و تو خودش بود،احساس ڪردم این همہ فاصلہ گرفتنش از دنیا و آدماش طبیعے نیست! این همہ مردگے تو چشماش طبیعے نبود! خواستم ڪمڪش ڪنم،حیف بود تو اون سن و سال شور و ذوقے براے زندگے نداشتہ باشہ! مظلوم نگاهم میڪند و با تاڪید مے گوید:حیف بودے آیہ! حیف نبودے؟! درماندہ و شوڪہ بہ چشمانش ڪہ از خشم برق مے زنند خیرہ ماندہ ام!زبانم تڪان نمیخورد‌. سڪوتم را ڪہ مے بیند ادامہ میدهد:با مادرم ڪہ روانشناس بود آشناش ڪردم. ڪم ڪم حالش بهتر شد،چشماش جون گرفتن! آرامش بخش شدن و پر از انرژے! مثل قهوہ اے ڪہ من عاشقش بودم! بخاطر آروم بودنش،بخاطر سرسخت بودن و تلاشش ازش خوشم اومد! نمیخواستم باور ڪنم اما روز آخرے ڪہ داشت میرفت مطمئن شدم نتونستم جلوے احساساتمو بگیرم! بهش علاقہ مند شدہ بودم! اون روز براے اولین بار جلوے چشمام عمیق خندید! نمے تونے درڪ ڪنے خندہ ے جون دار ڪسے ڪہ از زندگے فاصلہ گرفتہ بود و تو توے بہ زندگے برگشتنش سهیم بودے چقدر لذت بخشہ! اون روز قشنگ ترین خندہ ے دنیا رو لباش دیدم. انگار هیچڪس بلد نبود بخندہ! انگار ڪہ خدا قدرت خندیدن رو فقط بہ اون دادہ بود! نمیدونے چہ بلایے سر قلبم آورد! دیگہ نتونستم بیخیالش بشم،رفتم دنبالش. راضے نبود! گذاشتم پاے اختلافاے جزئے اے ڪہ داشتیم،سعے ڪردم بہ دستش بیارم. وقتے با مادرم صحبت ڪردم سریع مخالفت ڪرد و گفت بہ درد هم نمیخوریم. وقتے دید ڪوتاہ نمیام ازم خواهش ڪرد ڪہ فڪر آیہ رو از سرم بیرون ڪنم! گفت آیہ دختر خوبیہ اما نہ براے تو! بهش گفتم انتخابمو ڪردم و مطمئنم. گفت آیہ با بقیہ ے دخترا فرق دارہ! شڪنندہ ترہ! تو زندگیش خیلے آسیب دیدہ و از نظر روحے آمادگے وارد شدن بہ یہ رابطہ ے جدید رو ندارہ! وقتے دید باز ڪوتاہ نمیام گفت روح آیہ در حال حاضر نباتے زندگے میڪنہ! تو ڪُماست! روے احساساتش نمیشہ حساب باز ڪرد! آب دهانم را با شدت فرو میدهم:براے خودت و مادرت متاسفم! دیگہ نمیخوام بشنوم! لبخندے توام با غم بہ رویم مے پاشد:داریم بہ جاهاے خوبش میرسیم! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے

🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیہ_هاے_جنون #قسمت_435 #بخش_سوم بازم نتونست راضیم ڪنہ،وقتے دید نمیتونہ تصمیمم رو تغییر بدہ گفت آیہ دنبال پر ڪردن جاهاے خالے قلب و روحشہ! با تو زخماشو تسڪین میدہ اما همہ ے احساسات و روحش درگیر حسرتاے گذشتہ ست!ممڪنہ بعد از یہ مدت پَست بزنہ! باز ڪوتاہ نیومدم،وقتے دید هشداراش هیچ نتیجہ اے ندارہ ازم خواست حداقل بہ سمت درمان ڪامل بڪشمش و تا درمان نشدہ ازدواج نڪنیم! نمیتونستم این ڪارو ڪنم چون آیہ بخاطرہ اعتقاداتش باهام ارتباط نمے گرفت،اگہ مستقیم هم بهش میگفتم ممڪن بود شانس بہ دست آوردنش رو از دست بدم! گفتم بعد از ازدواج میتونم زخماے ڪهنہ شو درمان ڪنم! اگہ خودم نتونستم راضیش میڪنم مدام برہ پیش یہ روانشناس تا گذشتہ رو فراموش ڪنہ! لبخندش عمیق تر میشود و غمگین تر! _وقتے ازدواج ڪردیم یہ سرے رفتارها و حالت هاش نگرانم ڪرد. اولین بار تو بیمارستان وقتے بے تابے هاے یڪے از همسراے شهداے مدافع حرم رو دید حالش بد شد. بهش حق میدادم ناراحت بشہ اما نہ انقدر پر رنگ! ناراحتے ها و بے تابے هاش ادامہ داشت،چیزے نمے گفت اما مشخص بود! از یہ جایے بہ بعد ترسیدم! آیہ میخواست ڪم ڪم از من هادے بسازہ! هادے اے ڪہ نداشت! با حرص دندان هایش را روے هم مے سابد و فشار انگشتانش را بیشتر میڪند. _میتونے بفهمے براے یہ مرد چقدر سختہ ڪہ بدونہ فڪر و روح و قلب زنش یہ جاے دیگہ ست؟! هر چند اون آدم مُردہ باشہ! لب هایم روے هم مے فشارم و جمع میڪنم:هادے نمردہ! شهید شدہ! پوزخند میزند:آرہ! براے تو نمردہ! با تمام قدرت مچ دستانم را از میان انگشتانش بیرون میڪشم. نفس نفس زنان انگشت اشارہ ے لرزانم را بہ سمتش مے گیرم:خیلے...خیلے... شانہ اش را بالا مے اندازد:خیلے چے؟! فڪر ڪردے تعهد فقط بہ اینہ ڪہ جسمت پیش منہ؟!‌ توے این سہ سال بہ من و زندگے مون متعهد نبودے! صدایم را تا جایے توان دارم بالا مے برم:ساڪت شو! با اخم بہ سمتم مے آید،تحڪم در صدایش مے زند:ساڪت بودم ڪہ این حال و روزمونہ! ساڪت بودم ڪہ یہ روز نقش پدرو برات داشتم! یہ روز نقش هادے رو! ساڪت بودم ڪہ نقش اصلیم این وسط گم و گور شد و هیچوقت نفهمیدے! لبانم از شدت خشم و بغض مے لرزند،صداے تپش هاے نامنظم قلبم را مے شنوم. حواسم از لڪہ خونے ڪہ در رحمم جا خوش ڪردہ بہ ڪل پرت میشود! با دست بہ در اشارہ میڪند:برو دیگہ! چرا وایسادے؟! دیگہ حرمتے بین مون نموندہ! شڪست هر چے ڪہ نباید مے شڪست! _خیلے پررویے! خیلے! ڪف دستم را با حرص تخت سینہ اش مے ڪوبم:حالمو بہ هم میزنے! دیگہ یہ لحظہ ام اینجا نمے مونم! پوزخند میزند:خب منم ڪہ میگم برو! بابات برات فرش قرمز پهن ڪردہ! با چشم هاے گشاد شدہ از طعنہ اش بہ چشمانش خیرہ میشوم. بزرگترین ضعفم را بہ رویم آورد! حالم را نمے فهمم! روزبهے ڪہ مقابلم ایستادہ را نمے فهمم! چند ثانیہ هاج و واج نگاهش میڪنم،قلبم مے سوزد! بد هم مے سوزد! میخواهم حرصش را دربیاورم،جملہ اے بہ ذهنم مے رسد ڪہ با آن روے قلب و عصابش خط بڪشم! آنقدر گرم خشم و ضربہ هاے ڪارے اش هستم ڪہ حرفم را مزہ مزہ نمے ڪنم! غرور مردانہ اش را نشانہ مے روم! لبانم را با آرامش از هم باز میڪنم:بہ جونِ هادے... دهانم بستہ میشود! لال میشوم! دنیا در گوشم زنگ میخورد،از صداے دست سنگینے ڪہ بہ دهانم خورد! برق از چشمانم مے پرد،روح هم همراهش! خیسے خون ڪہ چانہ ام را تَر میڪند بہ خودم مے آیم. صداے نفس هاے عصبے روزبہ گوشم را مے خراشد! _مذهبے نیستم اما بے غیرتم نیستم! دست لرزانم را بلند میڪنم و روے لبم مے گذارم،رد خون را ڪہ روے ڪف دستم مے بینم آب دهانم را با شدت فرو میدهم. چشمہ اشڪم خشڪید و بغض در گلویم خفہ شد! شوڪہ،دوبارہ روے لبم دست مے ڪشم و مات و مبهوت بہ دنبال صاحب دست سر بلند میڪنم! ڪسے جز روزبہ را نمے بینم،ڪنار لبم مے سوزد مثل قلبم! درماندہ نگاهش را از صورتم مے گیرد و روے تخت مے نشیند. با هر دو دست صورتش را مے پوشاند،تمام تنش مے لرزد! صدایش رنگ بغض و التماس دارد! _آیہ غلط ڪردم! چشمان شیشہ اے ام را از روے جسمش برمیدارم و بہ سمت در سوق مے دهم. پاهایم توان ندارند،بے رمق خودم را بہ سمت پذیرایے مے ڪشانم.... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے

یا حسین نظری به حال ما کن 😔

💫 🌸 زنی که صاحب فرزند نمی‌شد؛ پیش پیامبر زمانش می‌رود و می‌گوید: از خدا فرزندی صالح برایم بخواه... پیامبر دعا میکند ، وحی می‌رسد که آن زن را بدون فرزند خلق کردم. زن میگوید خدا رحیم است و می‌رود. سال بعد باز تکرار میشود و باز وحی می آید که بدون فرزند است. زن این بار نیز به آسمان نگاه می‌کند و می‌رود. سال سوم پیامبر زن را با کودکی در آغوش می بیند. با تعجب از خدا میپرسد: بارالها، چگونه کودکی دارد؟ او که بدون فرزندخلق شده بود!؟ وحی میرسد: هر بار گفتم فرزندی نخواهد داشت، او باور نکرد و مرا رحیم خواند. رحمتم بر سرنوشتش پیشی گرفت. با دعا سرنوشت تغییر می‌کند، از رحمت الهی ناامید نشوید اینقدر به درگاهی الهی بزنید تا در باز شود... ميان آرزوی تو و معجزه خداوند، ديواری است به نام اعتماد. پس اگر دوست داری به آرزويت برسی با تمام وجود به او اعتماد کن. هيچ کودکی نگران وعده بعدی غذايش نيست! زيرا به مهربانی مادرش ايمان دارد. ای کاش ايمانی از جنس کودکانه داشته باشيم به خدا...♥♥ 🌻🌻🌹🌷🌹🌻🌻 https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

من یقین دارم؛ کنار هر شهیـدے! یک #شهیــده ایستاده... #شهید_علیرضا_بریری

🍃🌸 ❤️ #سلام_امام_زمانم❤️ 💚 #سلام_آقای_من💚 💝 #سلام_پدر_مهربانم💝 ای راحت دل، قرار جانها برگرد درمان دل شکسته ما، برگرد ماندیم در انتظار دیدار، ای داد دلها همه تنگِ توست آقا برگرد 🌸 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌸 🌹تعجیل درفرج #پنج صلوات🌹

👈بعضی وقت ها واقعا باید برای خودمان #گریه کنیم😢 ⚡️تا بحال فکر کردیم ⁉️ 🍂وقتی که در برابر #شهوت های دنیا به زانو میاییم باید برای خودمان گریه کنیم 🍂وقتی که معصیت را می بینیم و #سکوت می کنیم و خوبی را می بینیم پشت می کنیم باید برای خودمان گریه کنیم 🍂وقتی که با دیدن یک فیلم یا خواندن یک داستان اشکمان می آید اما باصدای #قرآن هیچ حسی نداریم باید برای خودمان گریه کنیم 🍂وقتی #غرق دنیا شدیم و هیچ تلاشی برای آخرت نمی کنیم باید برای خودمان گریه کنیم 🍂وقتی که خداوند را قبول داریم اما از #نافرمانی های خداوند دست‌بردار نمی شویم باید برای خودمان گریه کنیم 🍂وقتی که به امور بی فایده #مشغول هستیم با وجود اینکه در آخرت ثانیه به ثانیه در بارگاه خداوند باید جواب بدهیم اما اهمیت نمی دهیم باید برای خودمان گریه کنیم 🍂وقتی که #عبادت هایمان روح ندارد باید برای خودمان گریه کنیم 🔴 بله باید گریه کنیم https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

🌸از جوانی پرسیدند بدترین دردها چیست گفت : درد دندان و داشتن همسر بد پیری این مطلب را شنید و گفت : دندان را می توان کشید و همسر را می توان طلاق داد. بدترین دردها درد چشم و داشتن فرزند بد است. نه چشم را می توان جدا کرد و نه نسبت فرزند را می توان منکر شد. سعی کنیم همیشه وجودمان باعث افتخار پدر ومادرمان باشد... https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

#چادرانه ❤️خیلی ها می پرسن: ❤️ 💖"کی گفته محجبه ها فرشته اند؟؟!💖 #امیرالمومنین_علی_علیه_السلام_ 💝◄ 💞همانا عفیف و پاکدامن،فرشته ای ازفرشته هاست.💞 #دلنوشته_مذهبی❣🌹 https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

اللهم الرزقنا از اینا 👆👆👆👆😉😉😉😉😉😉😄😄😄😄😄