ریمل چیست ؟؟؟ 😏😝😊
اینجوری باشى 👈(·_·)
اینجور ميشی 👈(*_*)
وآخر شب اینجوری هستى 👈🐼
بله دیگه 😉😉😉😉😁.😂😨😂
@dokhtaranchadorii
دوستان به اصرار دیگر اعضا رمان آیه های جنون شبانه سه قسمت گذاشته میشود
﴾﷽﴿
💠 #رمان_آیه_های_جنون
💠 #قسمت_۸۱
صداے بستہ شدن در حیاط خاتمہ میدهد بہ درگیرے ام با رنگِ آبے!
خودم را میزنم بہ دَرِ بیخیالے،دوبارہ روے زمین مے نشینم و ڪتابم را باز میڪنم.
این چندماہ جز درس نباید فڪر و ذڪر دیگرے داشتہ باشم،حتما باید همین امسال زندگے یڪنواختم روے نوارِ معماها و اتفاقات مے افتاد؟!
براے بازگشت تمرڪزم صلواتے میفرستم و صفحہ هاے ڪتاب را ورق میزنم.
_نویسندہ هاے هر دورہ براے نوشتن از زبان و بیان متداول بین مردم اون زمان استفادہ میڪردن،بعد از یڪے دو قرن زبان و بیان مردم تغییر میڪرد...
چند تقہ بہ در میخورد،نگاهم را از ڪتاب میگیرم و رو بہ در میگویم:بفرمایید!
پدرم در را نیمه باز میڪند:درس میخونے؟
سرم را تڪان میدهم:بلہ.
_خوبہ!
نگاهے بہ ڪل اتاق مے اندازد و وارد میشود،بہ احترام ورودش از جا برمیخزم.
در را مے بندد و میگوید:بشین!
بدون حرف دوبارہ سر جایم مے نشینم،آرام بہ سمت من قدم برمیدارد،یا اللهے میگوید و روے تختم مے نشیند.
انگشتانش را در هم قفل میڪند:خوبے؟
متعجب بہ صورتش چشم مے دوزم:ممنون خوبم!
سرفه اے میڪند و بہ چشمانم زل میزند:مشڪلے ڪہ ندارے؟
مردمڪ هاے چشمانم شڪل علامت سوال میشود!
سریع اضافہ میڪند:یعنے اوضاع خوبہ؟ ڪسے مزاحمت نمیشہ؟
سرم را تڪان میدهم:مثلا ڪے؟!
با زبان ڪمے لبش را تر میڪند:ڪلا!
_نہ! همہ چے خوبہ!
دوبارہ نگاهم را بہ صفحہ هاے ڪتاب میدوزم.
صداے نگرانش بہ گوشم میخورد:مطمئنے؟ اگہ مزاحمے چیزے دارے بگو ڪاریت ندارم!
دوبارہ بہ صورتش خیرہ میشوم،لبخند تصنعے میزنم و میگویم:واقعا چیزے نیس!
آهانے میگوید و مڪث میڪند.
مُردد مے پرسد:این پسرہ فرزاد و دوستش ڪہ دور و برت زیاد نمیان؟!
شانہ هایم را بالا مے اندازم و بیخیال میگویم:نہ براے چے باید بیان؟!
جوابے نمیدهد.
دستش را زیر چانہ اش میگذارد و بہ موڪت خیرہ میشود.
ڪتاب را مے بندم و روے زمین میگذارم.
همانطور ڪہ ڪنارش مے نشینم میگویم:بابا چے شدہ؟!
نگاهش را از موڪت میگیرد و میگوید:هیچے!
بہ خودم جرات سوال پرسیدن میدهم:با اینا چہ خوردہ حسابے دارے ڪہ انقدر نگرانے؟!
اخمانش درهم میرود.
_من بچہ نیستم! میفهمم!
از روے تخت بلند میشود و جدے پاسخ میدهد:پس اینم میفهمے صلاحتو میخوام!
نرم برخورد میڪنم:آرہ! شما صلاح منو نخواید ڪے بخواد؟! اما منم باید حق انتخاب داشته باشم!
ڪنار در توقف میڪند،مے پیچاند:تو این اتاق خفہ نمیشے؟!
پوزخند میزنم:یہ اتاق ڪوچیڪ آدمو خفہ نمیڪنہ! آدماے دور و برش دارن خفہ م میڪنن!
بغض گلویم را مے فشارد،حرف زدن بے فایدہ ست!
نفس عمیقے میڪشد و آرام لب میزند:نذار فڪر ڪنم براے بدبختیم نازل شدے!
گیج نگاهش میڪنم،سریع از اتاق خارج میشود.
زیر لب براے خودم میگویم:باشہ من آیہ ے بدبختے! اما هادے ام آیہ ے خوشبختے نیس!
با لذت زبانم را روے لواشڪ میڪشم،آب دهانم جمع میشود و صورتم درهم میرود.
با تمام مشڪلات دخترم دیگر!
لواشڪ خوردن از لذت هایم محسوب میشود.
از دیشب فڪرم بیشتر درگیر هادے شدہ،ڪاش میتوانست حرفش را بزند.
دوبارہ زبانم را روے لواشڪ میڪشم،باز آب در دهانم جمع میشود.
با ولع آب دهانم را قورت میدهم.
_یعنے ادا و اطوارتم آدمو حرص میدہ!
تڪہ اے از لواشڪ را داخل دهانم خیس میڪنم و بہ سمت مادرم برمیگردم.
با دست بہ صورتم اشارہ میڪند:قیافہ شو!
با پررویے میگویم:چِشہ؟! خدا دادہ!
_منم نگفتم بندہ ے خدا دادہ! دور دهنت ڪلا لواشڪیہ!
شانہ هایم را بالا مے اندازم:چہ خوب!
سپس زبانم را دور دهانم میڪشم.
چهرہ ے مادرم درهم میرود اَهے میگوید و ادامہ میدهد:آخہ ڪے زیر برف میشینہ لواشڪ میخورہ؟!
انگشت اشارہ ام را بہ سمت خودم میگیرم:مَن!
_بیا تو! سرما میخورے من حال پرستارے ندارم!
آرام میگویم:نشستم دیگہ!
بخاطرہ برف بے موقع پاییزے مدارس تعطیل شدہ،بے حوصلہ در حیاط نشستہ ام و برف را تماشا میڪنم.
مادرم لبخندے روے لبانش مے نشاند:چرا با نورا و طاها نرفتے برف بازے؟
تڪہ اے لواشڪ داخل دهانم مے چپانم و همانطور میگویم:میگے نورا و طاها! منو میخواستن چے ڪار؟!
_یاسین ڪہ رفت!
چیزے نمیگویم.
مهربان ادامہ میدهد:میخواے باهم بریم؟ مادر دخترے!
نگاهش میڪنم:حوصلہ ندارم!
با دقت بہ صورتم چشم مے دوزد:چقدر گرفتہ شدے!
بہ بارش برف خیرہ میشوم:اوهوم!
میخواهد از این حال و هوا درم بیاورد:من همسن و سال تو بودم از درخت میرفتم بالا!
میخندم:بابات جیزت نمیڪرد؟!
با شنیدن نام پدربزرگم لبخند میزند:نہ! خدا بیامرز خیلے لے لے بہ لالام میذاشت!
پشت چشمے نازڪ میڪند و ادامہ میدهد:آخہ یہ دونہ دختر بودم!
_برعڪس ما!
_نمیخواے از خر شیطون پیاده شے بیاے خونہ؟!
متعجب بہ صندلے اے ڪہ رویش جا خوش ڪردم نگاہ میڪنم و میگویم:خر ڪجا بود؟! این قالیچہ ے علاء الدینہ!
غش غش میخندد.
#ادامہ_دارد...
@dokhtaranchadorii
﴾﷽﴿
💠 #رمان_آیه_های_جنون
💠 #قسمت_۸۲
موهایش را با دست پشت گوش مے اندازد و میگوید:بشین تا بیام!
سرم را تڪان میدهم و بہ دانہ هاے برف خیرہ میشوم.
این حس و حال مزخرف چیست؟!
من ڪہ مے مُردم براے برف بازے و شیطنت!
پوفے میڪنم و آخرین تڪہ ے لواشڪم را میخورم.
چند دقیقہ میگذرد،مادرم همانطور ڪہ با زحمت صندلے چوبے اے را مے آورد میگوید:بڪش ڪنار ڪہ اومدم!
ڪنجڪاو بہ حرڪاتش نگاہ میڪنم،روسرے اش را مرتب سر ڪردہ و در تلاش است صندلے را از چهارچوب در رد ڪند.
بہ سمتش مے روم و میگویم:بدہ من.
صندلے را از دستش مے ڪشم،نفس نفس زنان میگوید:دَ...ستت...درد نڪنہ!
دوبارہ بہ داخل خانہ برمیگردد.
صندلے را ڪنار صندلے ام میگذارم و دوبارہ مے نشینم.
_بہ بابات گفتم تو این هوا نرو سرڪار اما گوش نڪرد.
چیزے نمیگویم.
_مے شنوے آیہ؟!
بلند میگویم:بلہ!
حال و حوصلہ ے حرف زدن هم ندارم.
صدایش نزدیڪ میشود:پس چرا هیچے نمیگے؟!
سینے بہ دست وارد حیاط میشود،داخل سینے دو لیوان بزرگ با محتویات قرمز رنگ گذاشتہ.
ابروهایم را بہ هم نزدیڪ میڪنم:اینا چیہ؟!
ڪنار مے نشیند و یڪے از لیوان ها را بہ دستم مے دهد:آب انار!
مے خندم:بہ خودم رفتیا!
نیشگون آرامے از لپم میگیرد و میگوید:تو بہ من رفتے!
جرعہ اے از آب انار مے نوشم،دانہ ے برفے خودش را داخل محتویاتش حل میڪند.
مادرم همانطور ڪہ لیوان را از لبانش جدا میڪند میگوید:گاهے فڪر میڪنم اگہ بابام بود هیچوقت با پدرت ازدواج نمیڪردم!
متعجب نگاهش میڪنم و میگویم:یعنے چے؟!
لبخند تلخے لبانش را فرم میدهد:اخلاق بابام با اخلاق بابات صد و هشتاد درجہ فرق داشت! عمرا منو بہ بابات میداد یا خودم رضایت میدادم.
قضیہ جالب میشود!
تا حالا این ها را نگفتہ بود.
_پس چرا با بابا ازدواج ڪردے؟!
نگاهش را بہ بارش برف مے دوزد و جرعہ اے آب انار مے نوشد:نمیخواستم سر بار برادرام باشم!
قبل از اینڪہ بخواهم بیست سوالے راہ بے اندازم خودش میگوید:شونزدہ سالم بود بابام فوت ڪرد،من شدم توپ!
یہ هفتہ خونہ ے این داداش،یہ هفتہ خونہ ے اون داداش!
نہ اونا راحت بودم نہ من!
این را مے دانم ڪہ وقتے خیلے ڪوچڪ بودہ مادرش را از دست دادہ.
_این خالہ بازیا رو دوسال بیشتر نتونستیم تحمل ڪنیم،خواستگار داشتما اما داداشام میگفتن مصطفے بهترہ،مومنہ،خانوادہ دارہ و دستش بہ دهنش میرسہ.
یڪ چیزے در چشمانش مے درخشد،اشڪ!
اما بروز نمے دهد.
مُرَدد مے پرسم:بہ همین راحتے؟!
لب میزند:از اینم راحت تر!
_خواستگاراے دیگہ ت چے؟
مے خندد:الڪے بگم پسر شاہ بودن یا راستشو بگم؟!
لبانم بہ خندہ باز میشود.
_مالے نبودن!
_مامانتوام بلدیا!
دستم را دور گردنش مے اندازم و با شیطنت مے پرسم:عاشق چے؟! عاشق نشدے؟!
چشمانش رنگ غم میگیرد اما با عصبانیت ساختگے میگوید:ازم آویزون نشو! بهت رو دادما!
چشمڪ میزنم و میگویم:پس یہ چیزے هست!
میخواهد بلند شود ڪہ سریع دستش را میگیرم:مامان جونہ آیہ بگو! داستان داشت قشنگ میشد!
_قسم ندہ!
با دست آرام روے گونہ ام میزنم:آیہ بمیرہ!
لبانش را روے هم مے فشارد و با دست روے سرم میڪوبد:لال شے!
بلند بلند میخندم،ابراز محبت و نگرانے اش مرا ڪشتہ!
گونہ اش را مے بوسم و میگویم:آخہ من فداے این محبت خاصت بشم!
چیزے نمیگوید،خودم را لوس میڪنم:مامانے بگو دیگہ!
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆🏻:
#لیلی_سلطانی 👉🏻
@dokhtaranchadorii
﴾﷽﴿
💠 #رمان_آیه_های_جنون
💠 #قسمت_۸۳
انگشتانش را درهم قفل میڪند و بہ حلقہ ے ازدواجش چشم مے دوزد:چرا!
با ذوق میگم:عاشق ڪے؟!
نفسش را بیرون میدهد:دوستِ دایے پرویز!
فڪرے میڪنم و میپرسم:هیچوقت نفهمید دوستش دارے؟ ازدواج ڪرد؟
چشمان اشڪ آلودش را بہ چشمانم مے دوزد:نہ ازدواج نڪردہ!
_اِ چرا؟!
بغضش را میخورد،لیوان ها را داخل سینے مے چیند و با گفتن یاعلے برمیخیزد.
میخواهد وارد خانہ شود ڪہ میگویم:ڪامل نگفتیا!
لب میزند:دوستم داشت!
_دایے راضے نبود؟
_اگہ مے اومد جلو راضے بود!
میخواهد وارد خانہ شود ڪہ مے پرسم:اے بابا! پس چرا نشد؟ اسمش چے بود؟
با لبخند معنا دارے نگاهم میڪند و آرام میگوید:ڪوچہ ے دایے پرویز اینا بہ اسم ڪیہ؟!
لال میشوم!
تابلوے ڪوچہ ے دایے پرویز مقابل چشمانم نقش مے بندد "ڪوچہ ے شهید حسین عباس زاده"
لبم را میگیزم،بدون حرف وارد خانہ میشود.
بہ جاے او من قلبم میگیرد.
با خودم فڪر میڪنم سرنوشت دخترها شبیہ مادرهاست...
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆🏻:
#لیلی_سلطانی 👉🏻
@dokhtaranchadorii
﴾﷽﴿
💠 #رمان_آیه_های_جنون
💠 #قسمت_۸۴
آہ غلیظے میڪشم،بُخارے ڪہ از دهانم خارج میشود گویاے غِلظَتش است!
حالم بدتر میشود،انگار تمامِ احساسات مادرم را درڪ میڪنم.
درڪِ یڪ عشقِ نافرجام!
از روے صندلے بلند میشوم،همانطور ڪہ بہ سمت خانہ قدم برمیدارم صدایش میزنم:مامان!
نوبت من است ڪہ از این حال و هوا دربیاورمش.
آرام جوابم را میدهد:بلہ!
ڪنار ڪابینت ایستادہ و لیوان ها را از داخل سینے برمیدارد.
_اووووم....بریم برف بازے؟
ابروهایش را بالا میدهد:چرا نظرت عوض شد؟!
شانہ هایم را بالا مے اندازم و لب هایم را ڪج میڪنم:حوصلہ م سر رفتہ!
_باشہ آمادہ شو بریم.
باشہ اے میگویم و با عجلہ بہ سمت اتاقم مے دوم،میانِ راہ صداے زنگِ تلفن باعث میشود بایستم.
مادرم میخواهد بہ سمت تلفن برود ڪہ سریع میگویم:من جواب میدم.
مشغول شستن ظرف ها میشود.
راهم را ڪج میڪنم.
نگاهے بہ شمارہ ے ناآشنا مے اندازم.
_ڪیہ؟!
_نمیدونم!
سپس گوشے را برمیدارم:بعلہ!
صداے آشناے زنانہ اے مے پیچد:سلام!
مادرم مدام مے پرسد "ڪیه"
_سلام خانم عسگرے،خوبید؟!
سرفہ اے میڪند و جواب میدهد:ممنون خانم! شما خوبے؟
جدے میگویم:مرسے خوبم!
آرام شڪر خدایے میگوید و اضافہ میڪند:مامان هست؟!
_بعلہ! دستش بندہ یڪم طول میڪشہ بیاد،گوشے خدمتتون.
سپس میگویم:مامان بیا تلفن!
میخواهم گوشے تلفن را از گوشم جدا ڪنم ڪہ صداے آرامش توجهم را جلب میڪند،ڪسے را مخاطب قرار دادہ و میگوید:این دخترہ چقد یخہ! واسہ ما طاقچہ بالا میذارہ،بہ بابات صدبار گفتم براے هادے بهتر از این دخترہ هس،چیش بہ هادے میخورہ؟!
نہ قیافہ دارہ،نہ اخلاق و زبون.
دیدے اون شب با چہ لباسایے اومدہ بود؟!
حدس میزنم با همتا یا یڪتا صحبت میڪند،بہ زور جلوے خودم را میگیرم تا نخندم.
دلم میخواهد بگویم "پسرتون خیلے تُحفہ س!" خوب است پشت سرم غیبت نمیڪند!
نمیدانم چرا ناراحت نمیشوم شاید بہ قول مادرم دارم بزرگ میشوم!
مادرم همانطور ڪہ دست هایش را بہ گوشہ هاے بافتِ زرشڪے رنگش مے مالد بہ سمتم مے آید.
اشارہ میڪند ڪہ تلفن را بہ دستش بدهم ڪہ انگشت اشارہ ام را روے بینے و لبم میگذارم.
میخواهم ببینم باز هم چیزے میگوید یا نہ!
اخمانش را درهم میبرد و گوشے تلفن را محڪم از دستم میڪشد.
ریز میخندم و لب میزنم:واقعا مادر شوهرہ ها!
لبانش را میگزد و میگوید:هیس!
نگاہ خشمگینش را نثارم میڪند و فرزانہ را مخاطب قرار میدهد:سلام فرزانہ جان!
ڪنجڪاوم فرزانہ چہ میخواهد بگوید،همانجا روے زمین مے نشینم و ساڪت بہ مادرم زل میزنم.
_قوربونت،خوبیم الحمداللہ! چہ خبرا؟!
_مام سلامتے و شادے براے شما!
دستانم را زیر چانہ ام میزنم:حالا دوساعت میخواید تعارف تیڪہ پارہ ڪنید! برید سر اصل مطلب!
مادرم چشم غرہ اے میرود و ادامہ میدهد:راستے میخواستم خودم بهت زنگ بزنم بابت پریشب خیلے تشڪر ڪنم،باز شرمندہ مون ڪردے!
_نہ این چہ حرفیہ؟! همہ چے عالے بود! تو زحمت افتادے.
چند دقیقہ ساڪت گوش میدهد.
ناگهان گُل از گُلش مے شڪوفد:جدے؟! بہ بہ!
با ذوق میگویم:چے شدہ؟! عروسیہ هادیہ؟!
مادرم لبانش را روے هم میفشارد و هم زمان خودڪارے ڪہ روے دفتر تلفن گذاشتہ بہ سمتم پرت میڪند.
سریع جاے خالے میدهم،خودڪار ڪنار مبل مے افتد.
_خیلے خوشحالم شدم،خوش بہ سعادتتون! اے ڪاش مارم مے طلبید.
با پررویے میگویم:میخوان از شهر زیارتے براش زن بگیرن؟!
مادرم دستِ آزادش را بالا مے برد،حرڪت لبانش را میخوانم: "این دفعہ این میاد تو دهنت"
تڪہ اے از موهایم را دور انگشت اشارہ ام مے پیچم و میگویم:چہ خشن!
انگار چیزے یادم مے افتد:راستے همونجا عقد میڪنن؟!
سپس غش غش میخندم و انگشتانم را از حصارِ موهاے مشڪے ام آزاد میڪنم،مادرم هم خندہ اش میگیرد.
چندبار لبانش را گاز میگیرد تا نخندد!
_ممنون ڪہ خبر دادے،حتما میایم.
پوفے میڪنم و در دل میگویم "نڪنہ بازم مهمونی"
_نہ عزیزم،بہ همہ سلام برسون،روے ماہ دختراتم ببوس.
من اضافہ میڪنم:وَ روے خورشید هادے!
_چشم،سلام دارن! در پناہ حق خداحافظ!
گوشے را سر جایش میگذارد و بلند میگوید:هووووف! از دستِ تو آیہ!
نگاهے بہ دستانم مے اندازم و میگویم:مگہ دستم چے ڪار ڪردہ؟!
آرام روے دست راستم میڪوبد و میگوید:نمیگے صدات میرہ؟!
بیخیال شانہ هایم را بالا مے اندازم:بے حساب میشدیم.
از روے زمین بلند میشوم:حالا چے میگفت؟!
همانطور ڪہ بہ سمت آشپزخانہ میرود میگوید:چند روز دیگہ میخوان برن ڪربلا! گفت خواستم زودتر خبر بدم قبل رفتن میخوایم دعوت ڪنیم بهونہ نیارید بیاد.
زیر لب میگویم:ایش! اونطور ڪہ من شنیدم بہ زندہ بودنم راضے نیس!
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆🏻:
#لیلی_سلطانی 👉🏻
@dokhtaranchadorii
به خاطر گل روی عزیزانی که اومدن پی وی و در مورد رمان نظر دادن امشب چهار تا گذاشتم 😊😊👆👆
بعضی از دوستان میگن که قسمت های رمان براشون به ترتیب نمیاد دوستان قسمت ها کامل هست کسانی که میخوان رمان رو از اول و به ترتیب بخونند به کانال دختران چادری ما در سروش مراجع کنن اونجا از اول رمان گذاشته میشه ....
هدایت شده از صآمت
💝دختران چادری💝
👈میگویند چادر دست و پا گیر است...
آری این چادر یک جاهایی دست مرا گرفته که
فکرش را هم نمیکنند!💖
به کانال ما بپیوندید...
آدرس کانال در پیام رسان سروش:👇
https://sapp.ir/dokhtaranchadorii
♨️تماس تلفنی پیامبر ص با مشرکان
🔰یکی از خاطرات دوران دبستان(طنز واقعی)
🔸سال هفتاد و چهار بود ، دبستان امام حسن مجتبی برازجان درس میخوندیم، امتحان دینی داشتیم ،بعد یکی از سوالات جوابش این بود :
🔹(پیامبر(ص) زمانی که در دره شعب ابی طالب تبعید بود دست از رسالت خود بر نمیداشت و با کاروانهایی که از آنجا عبور میکردند تماس بر قرار میکرد و آنها را به اسلام دعوت میکرد)
بعد یکی دوستان من هم چون تو کتاب خونده بود پیامبر (ص)تماس برقرار میکرد همیشه پیش خودش فکر میکرده منظور کتاب تماس تلفنی بوده
🔸خلاصه ما هم طبق معمول سر جلسه برای تقلبی کنار هم نشسته بودیم ، بهش گفتم ایزدی ، جواب سوال هشت چی میشه گفت جوابش میشه :(با تماس تلفنی )،
🔹 تعجب کردم بهش گفتم مگه زمان پیامبر(ص) تلفن بوده برگشت گفت تو انگار حالت خوب نیست مثل اینکه پیامبر خدا بوده ها ، برای خدا کاری داره یه خط تلفن بده به پیامبرش؟ ،
🔸اینو که گفت کمی قانع شدم بعد گفت: نترس بنویس بعد از امتحان تو کتاب هم نشونت میدم تا خیالت راحت بشه ، منم با کمی ترس همینو نوشتم ،
🔹هفته بعد معلممون آقای کازرونیان برگه ها رو صحیح کرده بود ،اومد سر کلاس قبل از اینکه هر کاری بکنه مستقیم رفت در کمدش رو باز کرد چوبش، (که خودش بهش میگفت ترکه علیه السلام) رو بیرون آورد، گفت : موسوی و ایزدی بیان بیرون ،
🔸از حالت معلم متوجه شدم اتفاق بدی افتاده، کلاس یه جوری تو سکوت همراه با ترس فرو رفته بود که هنگام حرکت کردن صدای کفشهای داملامپ سیاه دوتامون تو کلاس می پیچید اومدیم بیرون کنار تابلو ایستادیم ،
🔹معلم همینجوری که تو کلاس قدم میزد و میرفت ته کلاس و بر می گشت، با یه لحن خاصی گفت: خب پیامبر تو دره شعب ابی طالب چطوری مردم رو به یگانه پرستی دعوت میکرد؟
🔸من متوجه شدم ایزدی یه گندی زده ،سکوت تمام کلاس رو گرفته بود ،ما هم داشتیم از ترس میمردیم ، دوباره معلم سؤالش رو تکرار کرد ،
🔹منم با ترس و لرز گفتم: با تماس تلفنی
که یکدفعه کلاس منفجر شد از خنده ، بعد از اینکه معلم کلاس رو ساکت کرد گفت شما کنار هم نشسته بودین؟
🔸 با ترس و لرز گفتیم بله همینجوری که چوبش رو تو دستش میچرخوند گفت خب حالا بگو ببینم مگه زمان پیامبر تلفن بوده؟ منم گفتم: خب پیامبر خدا بوده یه خط تلفن که چیزی نیست که خدا به پیامبرش نده باز کلاس منفجر شد از خنده .😂😂
🔹معلم در حالی که با اشاره چوبش داشت بهمون حالی میکرد که دستاتون رو بیارین بالا گفت: حالا خدا به پیامبرش یه خط تلفن داد مشرکان قریش از کجا تلفن آوردن که اگه پیامبر بهشون زنگ زد جواب بدن؟
🔸بعد با صدای بلند گفت دستاتون رو بگیرین بالا متقلبهای کثیف 😳
در حالی که داشتم به این فکر میکردم راست میگه تازه اگه خدا به مشرکان قریش هم تلفن میداد وقتی کاروان در حال حرکته سیم تلفن رو به کجا میخواستن وصل کنن ؟ (سال هفتاد و چهار موبایل نبود)
احساس کردم تمام کلاس رو برفکی میبینم ، متوجه شدم معلم با تمام قدرت چوب رو خوابونده کف دستم. 😂😂😂😂😂
خاطرات دبستان ( سید علی اصغر موسوی زیارتی )
@dokhtaranchadorii
💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼
#سیاست_های_زنانه
#خرده_مسائل_زن_و_شوهری
راههایی که #رابطه_تان را در اوج نگه دارید .
❌مشکوک نباشید
بنای زندگی تان را بر اعتماد به یکدیگر بگذارید. مدام او را کنترل نکنید. در هر حرکت ساده همسرتان به دنبال بدبینی نباشید.
👈این عادت که همه شماره تلفنها را کنترل کنید. پیامکها را بخوانید و یا از او بپرسید چی خریدی؟
کجا خریدی را کنار بگذارید.
👈خودتان را از تصورات بدبینانه خلاص کنید. برای اینکه او را درکنار خودتان داشته باشید باید کارهای مفیدتری به جز کنترل همسرتان انجام بدهید
@dokhtaranchadorii
گذشت غدیر و خبر از یار نیامد
بر زخم دل #فاطمه غمخوار نیامد
چند روز دگر مانده ڪه با ناله بگوییم
ای اهل حرم میر و علمدار نیامد
#اللهم_عجل_لولیڪ_الفرج
@dokhtaranchadorii
ان شاءالله در صفحہ آخر مقدرات شما امروز
ملائڪہ این جملہ را بنویسند:
💗محب امیرالمؤمنین علیه السلام است
💗عاقبتش ختم بہ خیر
💗و برای امسالش اربعین، سفر کربلا
@dokhtaranchadorii
#منطق_و_عفاف
➖پسر گفت: حجابتو رعایت کن، دیدن زیباییهای تو منو به گناه میندازه!!!
➖دختر گفت: چشماتو درویش کن! مگه من باید به خاطر تو خودمو محدود کنم؟!
➖پسر گفت: طبیعت من نگاه کردن و لذت بردن از زیباییهاست. دست خودم نیست...
➖دختر گفت: طبیعت منم نشون دادن زیباییهامه!دختر اگه جلوه گری نکنه که دختر نیست...
➖پسر گفت: خوب جلوه گریتو بذار برای شوهرت، این طوری منو هم به گناه نمیندازی...
➖دختر گفت: تو نگاه هوس آلودتو بذار برای همسرت! این طوری منو هم محدود نمی کنی...
➖پسر گفت: اگه همسر نداشتم چی؟ اگه نتونستم ازدواج کنم چی؟
اگه بعد از ازدواج تو خیابون چشمم به تو افتاد چی؟ مگه می تونم چشمامو ببندم؟
➖دختر گفت: اگه منم نتونستم ازدواج کنم چی؟ برای کی جلوه گری کنم؟
.
➖پسر گفت: خدا گفته خودتو بپوشونی. خدا گفته به صبر و نماز پناه ببری.
خدا گفته با ایمان و عبادت فقط برای او جلوه گری کنی....
➖دختر گفت: خدا گفته تو هم چشماتو کنترل کنی.
پیامبر گفته نگاه تو به من تیری زهر آلوده از طرف شیطان.
گفته برای کنترل خودت روزه بگیری...
➖پسر گفت: اما باور کن با وجود جلوه گری تو کنترل نگاه برای من خیلی سخته.
انصاف نیست که تو خودتو نپوشونی و از من انتظار داشته باشی نگات نکنم...
➖دختر گفت: تو هم اگه نگاهتو کنترل نکنی پوشیدن این همه لباس برام خیلی سخته.
انصاف نیست تو به من نگاه کنی و از من انتظار داشته باشی جلوه گری نکنم.
➖پسر گفت: اما اگه تو جلوه گری نکنی من دیگه دلیلی برای نگاه بهت ندارم...
➖دختر گفت: تو هم اگه نگاه نکنی من دیگه دلیلی برای جلوه گری برات ندارم...
✔️بهتر نیست که هر دو ، همدیگه رو درک کنیم...؟؟
✔️بهتر نیست که هر دو ، برای عفت عمومی تلاش کنیم...؟؟
#چادریا_فرشته_ترن_به_شرط_حیا😍
#پسرا_ماهن_به_شرط_سربه_زیر_بودن😌
@dokhtaranchadorii
💟حسین را عشق است💟
🍃تا شنیدم که حسین است عزیز زینب
🍃وسط روضه زدم جار حسین را عشق است
🍃دور ارباب بگردند همه سیارات
🍃ذکر سیارهی سیارحسین را عشق است
🍃برلب میثم تمار بود نام حبیب
🍃ذکر میثم به سردار حسین را عشق است
🍃به گمانم که ملاقات کنی حیدر را
🍃گربگویی صد و ده بار حسین را عشق است...
⚫️سالروز #شهادت میثمـ تمار بر دار عاشقی گرامی باد⚫️
@dokhtaranchadorii
#خانومها_بخوانند
#ارتباط_با_خانواده_همسر
👌يادتان باشد ،يادتان باشد، يادتان باشد...
شما #ملكه ي همسر خود هستيد
پس همواره مثل يك ملكه #رفتار كنيد، بگذاريد مردتان ازينكه #مالك شماست به خود ببالد
يك ملكه هيچ احتياجي به #بدگويي ندارد.هيچ گاه #عيب و ايراد #رفتاري
و ... خانواده همسرتان را به وي نگوييد نه بخاطر اينكه انها هيچ #ايرادي ندارند بلكه بخاطر اينكه #شخصيت شما والاتر ازين است كه #وققتان را به عيب جويي از بقيه #اختصاص دهيد .
هر گاه مردتان نكته ي #مثبتي درباره ي خانواده ي خود گفت #گارد نگيريد .لبخند بزنيد و حرفش را سريعا #تاييد كنيد و مطمئن باشيد چيزي را از دست نميدهيد بلكه روز به روز نزد همسرتان #عزيزتر ميشويد.
امتحان كنيد و نتيجه اش را به ما هم بگوييد😊😉
@dokhtaranchadorii
👈دختره پست گذاشته بود که :
من حتّٰــی تو کَـفـَــنَــم، خَــفَــنََــم 😐
👈واسش کامنت گذاشتم
👈دو هفته دیگه تو مانــتــوی مـدرســه چــطــور؟😉
❌بلاکم کرد نامرد!
🚫آیا بلاک کردن کار درستیہ؟😂😂😂
@dokhtaranchadorii