🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۶۰: «پذیرش عذر خطاکار» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه‌الله) 🌕 و من وصيّة له (صلی‌الله‌علیه‌وآله) لعليّ (علیه‌السلام): «...يَا عَلِيُّ! مَنْ لَمْ‌يَقْبَلِ اَلْعُذْرَ مِنْ مُتَنَصِّلٍ صَادِقاً كَانَ أَوْ كَاذِباً لَمْ‌يَنَلْ شَفَاعَتِي» 🖊 شرح حدیث: 🌱 مُتنصّل يعنی آن كسى كه از خطايی كه كرده، عذرخواهی و اظهار پشيمانی مى‌كند. «اتنصّل إليك»، در دعا داريم. 🍃 مى‌فرمايد: آن كسی که عذر را از عذرخواه نپذيرد، حتّی اگر آن عذرخواه كاذب باشد! يعنى واقعاً در دل پشيمان نيست، امّا رفاقتاً، تحبّباً، از شما عذرخواهی مى‌كند، مى‌فرمايد: بايد عذرش را قبول كنيد، هر چند می‌دانيد كه صادق نيست. اگر كسى قبول نكند اين را، شفاعت من به او نمى‌رسد، يا او نمى‌رسد به شفاعت من. ❌ تهديد عجيب و بزرگى است؛ به خاطر اين است كه بالأخره كدورت و دل‌خوری، طبيعت زندگى ما انسان‌هاست، نمى‌توانيم رفتارمان را طورى كنيم كه همه را راضى نگه داريم. 🍃 شما يک حركتى انجام می‌دهید، ديگرى از شما ناراحت می‌شود، دل‌خور می‌شود، اگر بنا باشد اين دل‌خوری‌ها همين‌طور متراكم بشود، ديگر در آن جامعه زندگى نمى‌شود كرد! همه با هم بد، همه دل‌ها پر از كينه و حِقد نسبت به يكديگر. لذاست بايد عذرخواهی كرد، عذرخواهی را هم بايد قبول كرد. قبول عذر كمک مى‌كند به ايجاد دوستى و محبّت. 🍃 اين‌ها واقعاً براى ما درس است، فقه اصلى این‌هاست که ما به طور شبانه روز با اين چیزها سر و كار داريم. شنيديد يک نفرى از شما غيبت كرده، پشت سر شما بد گفته، دل‌خور شديد، مكدّر شديد، مى‌آيد مى‏گويد ببخشيد مرا، اشتباه كردم، قبول كنيد از او، عذر او را قبول بكنيد. 📚 النوادر؛ راوندی، صفحۀ ۳۲۰. 📚 ۲۴ آبان ۱۳۸۴ (جلسه ۶۰ مکاسب محرّمه)

◀️ باب: الجزء السابع عشر > كتاب التجارة > أَبْوَابُ مَا يُكْتَسَبُ بِهِ > ۳۱ - بَابُ عَدَمِ جَوَازِ بَيْعِ اَلْمُصْحَفِ وَ جَوَازِ بَيْعِ اَلْوَرَقِ وَ اَلْجِلْدِ وَ نَحْوِهِمَا وَ أَخْذِ اَلْأُجْرَةِ عَلَى كِتَابَتِهِ 📚 وسائل الشیعة

🎙جلسه ۵۷. اصول۳،کفایةالأصول؛ المقصد الثالث: في المفاهیم ج۱، ص ۲۷۹؛ مفهوم الشرط... بقي هنا أمور... الأمر الثالث... و التحقیق 📆 سه‌شنبه؛ ۴ دی ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول_۳

🌷پاداش رضی 🗓 رسانه KHAMENEI.IR به مناسبت سالروز شهادت سردار شهید سیدرضی موسوی، لوح "پاداش رضی" را بازنشر میکند. 📥 نسخه قابل چاپ 💻 Farsi.Khamenei.ir

📢 پیام رهبر انقلاب اسلامی به سی‌ویکمین اجلاس سراسری نماز 🔹️حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پیامی به سی‌ویکمین اجلاس سراسری نماز، ضمن تقدیر از اقدامات مخلصانه‌ی حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قرائتی، نمازگزاران را به اقامه نماز اوّل وقت و حفظ توجه و حضور قلب برای اثرگذاری نماز در دل و جان و عمل فردی و اجتماعی آنان توصیه کردند و جوانان را بیش از سایرین مخاطب این سخن دانستند. 🖼 متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است: ✏️ بسم الله الرّحمن الرّحیم ✏️ خدا را شکر که سلسله‌ی مبارک اجلاسهای نماز در طول سالیان ادامه یافت و این اقدام مخلصانه‌ی جناب آقای قرائتی (دامت افاضاته) برکت کرد و چنان که انتظار میرفت، ادامه یافت و امید است برکات آن همچنان ادامه داشته باشد. ✏️ توصیه‌ی موکّد اینجانب، اوّلاً اقامه‌ی نماز در اوّل وقت است، و ثانیاً سعی در حفظ توجّه و حضور قلب؛ نمازگزار بداند با مخاطبی سخن میگوید که مالک همه‌ی عالم وجود و ملِک روز رستاخیز است. نماز با این دو خصوصیّت در دل و جان نمازگزار و آنگاه در عمل فردی و اجتماعی او اثر میگذارد. جوانان بیش از دیگران مخاطب این توصیه‌اند. امید است توفیق الهی شامل حال آنان باشد. والسّلام‌علیکم‌ورحمةالله 📝 سیّدعلی خامنه‌ای   ۱۴۰۳/۱۰/۵ 💻 Farsi.Khamenei.ir

📹 بعد از ۹۰،۸۰ سال شهید بشوید! 🔹️بخشی از مستند "جاذبه"؛ گوشه‌هایی دیده نشده از دیدارهای متعدد رهبر انقلاب با خانواده‌های معزز شهدای مدافع حرم 🖥 مشاهده از farsi.khamenei.ir/live

❇️ آرام منی، جان منی، قند دهانی تو خوب‌ترین خوب جهانی 🌸صلّی الله علیک یا اباعبدالله🌸 #️⃣ #امام_حسین

📜 جلب رضایت والدین 🍃 آیت‌الله حق‌شناس (رضوان‌الله‌علیه)

بسم الله الرحمن الرحیم 🔰 هفته نامه اخلاقی#خلق_کریم | شماره هشتاد و ششم 📌 باموضوع: پدر و مادر | به مناسبت ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها 🔴 کاری از: #حوزه_علمیه_آیت_الله_حق_شناس_ره‌ (امین‌الدوله_فیلسوف‌الدوله) #حوزه_علمیه_مجازی_اخلاق 🗓 هفته آخر جمادی‌الثانی سال ۱۴۴۶ هجری‌قمری | هفته اول دی‌ماه سال ۱۴۰۳ هجری‌شمسی 📖 مطالعه نسخه پی‌دی‌اف: https://eitaa.com/hhaghshenas/34233 🔸 آیه و تفسیر 🔹 احادیث کلاس و مباحثه 🔸 رهبر کبیر انقلاب 🔹️ رهبر معظم انقلاب 🔸 کلام آیت الله حق شناس رحمة الله 🔹️ حضرت استاد میر هاشم حسينى حفظه الله 🔸️ حضرت استاد جاودان حفظه الله 🔹️ حضرت استاد تحریری حفظه الله 🔸️ معراج السعاده 🔹️جامع السعادات 🔸️ سخن بزرگان 🔹️یادداشت اخلاقی 🔸️کلام مختصر #خلق_کریم #شماره_هشتاد_و_هشت #پدر_و_مادر @hhaghshenas

🎙جلسه ۵۸. اصول۳،کفایةالأصول؛ المقصد الثالث: في المفاهیم ج۱، ص ۲۸۱؛ مفهوم الشرط... بقي هنا أمور... الأمر الثالث... إن قلت: نعم 📆 شنبه؛ ۸ دی ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۵۸: «از جمله‌ی بدترین مردان» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه‌الله) 🌕 في الکافي [عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ وَ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ اِبْنِ رِئَابٍ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ] قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «أَ لَا أُخْبِرُكُمْ بِشِرَارِ رِجَالِكُمْ؟ قُلْنَا: بَلَى؛ يَا رَسُولَ اَللَّهِ! فَقَالَ: «إِنَّ مِنْ شِرَارِ رِجَالِكُمُ اَلْبَهَّاتَ اَلْجَرِيءَ اَلْفَحَّاشَ، اَلْآكِلَ وَحْدَهُ، وَ اَلْمَانِعَ رِفْدَهُ، وَ اَلضَّارِبَ عَبْدَهُ، وَ اَلْمُلْجِئَ عِيَالَهُ إِلَى غَيْرِهِ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 همه دوست دارند بدانند بدترین‌ها چه کسانی هستند. 🌱 حضرت در توضیح سؤال شریف‌شان از «مِن» استفاده کرده‌اند، یعنی: از جمله‌ی بدترین‌ها این‌هایند، نه این‌که همه‌ی بدترین‌ها منحصرند در این دسته‌ای که ذکر خواهند شد. 1⃣ اَلْبَهَّاتَ 🍃 کسی که بهتان می‌زند. راحت تهمت می‌زند به این، به آن، نسبت‌های خلاف، نسبت‌های دروغ، نسبتهای سست. 🍂 گاهی انسان علم هم ندارد به این‌که دروغ است، امّا همین که علم ندارد به راست بودنِ آن، این می‌شود بهتان. اگر علم داشت که راست است، می‌گفت، این می‌شد غیبت. 2⃣ اَلْجَرِيءَ اَلْفَحَّاشَ 🍃 آدم گستاخِ بددهنِ دشنام‌ده. 3⃣ اَلْآكِلَ وَحْدَهُ 🍃 کسی که تنها خودش می‌خورد، که کنایه‌ی از بخل است. 🌱 ظاهراً مراد این نیست که غذا را تنها می‌خورد، یعنی برای داشتن و خوردن و کیسه‌ پرکردن فقط برای خود حقّی قائل است، برای دیگران حقّی قائل نیست. 4⃣ وَ اَلْمَانِعَ رِفْدَهُ 🍃 کسانی که می‌خواهند بر او وارد شوند، مانع می‌شود. 5⃣ وَ اَلضَّارِبَ عَبْدَهُ 🍃 خشن و بداخلاق است به طوری که بنده و غلام خود را کتک می‌زند. 6⃣ وَ اَلْمُلْجِئَ عِيَالَهُ إِلَى غَيْرِهِ 🍃 این‌قدر سخت و تنگ بر عائله‌ی خود می‌گیرد که آن‌ها را وادار می‌کند که به دیگران پناه ببرند. 🛑 مجموعه‌ی این رفتارها موجب می‌شود که یک انسانی بشود جزو شرار خلقِ الله، از این‌ها باید پرهیز کرد. ✅ مقایسه کنید بین این بیان و این منطق و این فرهنگ، با آن‌چه این مدّعیان مسخره‌ی دروغین حقوق بشر در رفتارهای‌شان، چه در گذشته داشتند، چه امروز دارند. آن‌ها آن وقتی که برده‌داری وجود داشت، تا حدود ۱۰۰ سال پیش تقریباً یا حتّی کمتر، در دنیای غرب برده‌داری رایج بود، حقّ داشتند برده را بکشند! کتک که خیلی ارزان است، آن قدر او را زیر شکنجه قرار می‌دادند که او را می‌کشتند. یا آن قدر کار بر او تحمیل می‌کردند که او را به مرگ می‌رساندند. ❌ کسی هم ایراد نمی‌کرد، ظاهرش جنتلمَن و مؤدّب به آداب و کروات بسته و ادکلن زده و تر و تمیز، باطنش این قدر متعفّن و کثیف بود که این انسان را حق داشت برای خدمت خودش این‌طور استثمار کند، بزند. همین‌هایی که الآن شما می‌بینید با چهره‌های خیلی موجّه در مجامع جهانی حاضر می‌شوند، در مورد بشر و حقوق بشر و این چیزها حرف می‌زنند، دل می‌سوزانند، این‌ها الآن هم همین‌اند. الآن هم راحت اسلحه را می‌کشد، آن‌جایی که لازم بداند، می‌زند و می‌کشد، هیچ ابایی هم ندارد، آن‌جایی که منافعش، پولش، جیبش اقتضاء بکند. الآن هم همین‌طورند، جنگ راه می‌اندازند، هزاران نفر را می‌کشند، یک کشور را اشغال می‌کنند. فرهنگ مادّی غربیِ منقطع از معنویت و خدا این است، و همین‌ها مدّعی حقوق بشر هم هستند! 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۹۹؛ فیض کاشانی 📆 سه‌شنبه، ۲۹ آذر ۱۳۹۰ (جلسه ۴۵۰ مکاسب محرّمه)

جلسه ۶۱. فقه۳، مکاسب محرمه: خاتمة تشتمل علی مسائل: الأولی المکاسب، ج۲، ص ۱۵۷؛ خاتمة... الأولی حرمة بیع المصحف... و ربّما یتوهّم 📆 یکشنبه؛ ۹ دی ۱۴۰۳ #المکاسب #فقه_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۶۱: «دروغ به‌جا و محبوب، و راست بی‌جا و مبغوض» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه‌الله) 🌕 و من وصيّة له (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) لعليّ (علیه‌السّلام): «...يَا عَلِيُّ! إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَحَبَّ اَلْكَذِبَ فِي اَلصَّلاَحِ، وَ أَبْغَضَ اَلصِّدْقَ فِي اَلْفَسَادِ» 🖊 شرح حدیث: 🌕 يا عليّ! إنّ اللهَ عزّوجلّ أحبَّ الكِذبَ في الصَّلاح. 🍃 اين قدر اصلاح ذات البين مهم است كه فرمود: أحبَّ الكِذب، نفرمود: جَوَّز الكذب في الصلاح. 🍃 گاهی اصلاح بين دو مؤمن، يا دو جماعت مؤمن، اقتضا می‌كند انسان خلاف واقعی بگويد، برای اين‌كه يک كدورتی را، يک نِقاري را از ميان بردارد. می‌فرمايد: اين را خدای متعال دوست می‌دارد، بالاتر از اين‌كه آن را جايز بداند. 🌕 و أبغَضَ الصِّدق في الفساد، امّا آن جايی‌كه يک سخن راست، موجب فساد و نِقار و كدورت بين دو نفر می‌شود، اين را فرمود أبغَضَ، دشمن می‌دارد! 🍃 چون به قول مرحوم حاج آقا حسين قمّی فرموده بود: دروغ گفتن حرام است، راست گفتن كه واجب نيست! كسی از زيد پيش شما بدگويی می‌كند، چه لزومی دارد كه نقل كند؟! بنای يک جامعه‌ی سالم به اين است كه افراد با هم همراه باشند، همدل باشند، مؤمنين نسبت به يكديگر خوشبين باشند، سوء ظنّ نسبت به يكديگر نداشته باشند، تا بتوانند با هم همكاری كنند. و الّا هيچ انسانى از خطا و از گناه مبرّا نيست، گناه اين را به او گفتن، گناه او را به اين گفتن، مصداق اشاعة فاحشه است، كه در قرآن فرمود: «إنّ الذين يُحبّون أن تَشيعَ الفاحشة في الذين آمنوا لهم عذابٌ اليم فی الدنیا و الآخرة». 📚 النوادر؛ راوندی، صفحۀ ۳۲۰. 📚 ۲۹ آبان ۱۳۸۴ (جلسه ۶۱ مکاسب محرّمه)

◀️ نظر استاد «مدّ‌ظلّه‌العالی» با توجه به نحوه پاسخ معصوم «علیه‌السّلام» یک نکته‌ای در این روایات جلب توجه می‌کند که بایستی روی آن نکته فکر کرد، آن نکته این است که: در روایاتِ مجوّزه که دو، سه روایت بود، راوی از امام (علیه‌السلام) سؤال می‌کند حکمِ خرید و فروش مصحف، یا کتاب الله چیست؟ حضرت به جای این که جواب بدهند که حکم چیست، تاریخچه بیان می‌کنند، می‌گویند در صدرِ اوّل، قرآن را فلان‌جا می‌گذاشتند، مردم می‌رفتند، خودشان می‌نوشتند، بعد به تدریج به گونه‌ای شد که همان نوشته‌ها را خرید و فروش می‌کردند. ❓این که ارتباطی به آن سؤال ندارد! چرا حضرت این را می‌گویند؟ بعد از آن که حضرت این تفسیر را بیان می‌کنند، راوی جواب خودش را نگرفته، می‌گوید: بالأخره جایز است یا نه؟ حضرت می‌فرمایند: أشترِیه أحبّ الیّ من أن أبیعَه، یعنی اشکالی ندارد، جایز است. این تفصیلی که امام بیان می‌فرمایند، بیان واقعه را، کیفیت حدوث این امر در صدر اسلام را بیان می‌کنند، منشأش چیست؟ چه می‌خواهند بفرمایند؟ ✅ آن‌چه انسان می‌فهمد این است که: قضیه‌ی خرید و فروش کتاب الهی و کلام الهی، مطلبی بوده است که در ذهن و زبان مردم رائج بوده است که: چطور می‌شود انسان کلام الهی را بخرد، بفروشد؟ کتاب خدا، کلام خدا، آیا قابل مقابلۀ بالمال است؟ معلوم می‌شود از این سؤال‌های متعدد، ده تا، دوازده تا روایت است، در همه‌ی این روایات، سؤال می‌کند که: چطور است که ما کتاب خدا را، مصحف را بخریم یا بفروشیم؟ معلوم می‌شود این مسأله مطرح بوده است. این که ده، دوازده راوی از امام سؤال می‌کنند که: آیا خرید و فروش مصحف جایز است یا نه؟ خود این به وضوح دلالت می‌کند که این مسأله در بین مردم مطرح بوده است: آیا کلام خدا را می‌شود خرید؟ می‌شود فروخت؟ چطور می‌شود خرید و فروش کرد؟ حضرت با بیانِ آن سابقه‌ی تاریخی، یک حقیقتی را می‌خواهند بیان بکنند، می‌خواهند بفرمایند که: ✅ کلام خدا، دو بروز و ظهور دارد، یا به یک معنا: دو هویت و دو حقیقت می‌شود برای آن فرض کرد؛ 1⃣ یکی این که بگوییم کلام خدا یعنی همان کلماتی که بر قلب مقدس پیغمبر اکرم نازل شده است و ایشان آن را بر زبان آوردند و مردم آن را یاد گرفتند که مایۀ خیر و سعادت انسان در دارَین است. 2⃣ لکن همین کلام الهی یک بروز و ظهور و وجود دیگری هم دارد و آن این که به صورت نقش روی کاغذ نوشته بشود. نقوش و خطوطی که شما روی کاغذ ملاحظه می‌کنید، این که حقیقت کلام الهی نیست، این حاکی از کلام الهی است، و الّا این یک نقشی است، این را اگر فرض بفرمایید به خط عربی انسان بنویسد، به شکلی می‌شود. اگر همین کلمات را، مثلاً الحمد لله ربّ العالمین را با حروف لاتین بنویسید، یک نوع دیگر می‌شود. اگر با حروف چینی یا حروف ژاپنی همین را بنویسید، یک شکل دیگری درمی‌آید. همه‌ی این‌ها هم حاکی از کلام خداست. پس کلام الهی یک وجودی دارد که وجودِ حقیقیِ آن است، این همان چیزی است که از این نقوش فهمیده می‌شود. وقتی نگاه می‌کنید به آن نقوش، آن کلام بر قلب شما نازل می‌شود همچنان که بر قلب مقدس پیغمبر اکرم نازل شد و پیغمبر مکرّم اسلام آن را بر زبان آورد و بر ذهن‌ها و بر دل‌های شما نازل شد، حال، که به این نقوش نگاه می‌کنید، باز بر دل شما مجدداً این کلام نازل می‌شود. این، یک وجود است که وجودِ حقیقی اوست. یک وجود هم، وجودِ نقشی اوست، در واقع چیزی است که حاکی از آن وجود است، آن، یعنی همین نوشته‌های روی کاغذ که عرض کردیم می‌شود با حروف لاتین بنویسیم، یا با حروف چینی، یا با حروف ژاپنی، یا با حروف هندی، این‌ها حروفی جداگانه است، می‌شود قرآن را با همۀ این حروف نوشت. همه‌ی این حروف هم وقتی نوشته بشود، همان احترام را دارد یعنی حاکی از کلام الله است. چنان‌چه یک روز با خط کوفی نوشته می‌شد که ما و شما آن را اصلاً نمی‌توانیم بخوانیم، یک روز هم با خط نسخ یا خط نستعلیق با بقیۀ خطوط نوشته می‌شود که اگر آن اولی‌ها بودند، نمی‌توانستند بخوانند! امّا همه‌ی این‌ها، نقوش است، این‌ها حاکی از کلام الهی است، خود کلام الهی نیست. آن‌چه در ذهن مردم بوده است و درست هم بوده، شاید یک عده‌ای هم پر و بال می‌دادند در جامعۀ زمان ائمه (علیهم‌السلام) چون، در جوامعی که معارف سقوط می‌کند، معارف اصلی از دسترس مردم دور می‌شود، حواشی یعنی چیزهایی که جزو معارفِ اصلی نیست، رشد می‌کند، معارف در اختیار ائمه (علیهم‌السلام) بود، آن‌هایی که به این‌ها دسترسی نداشتند، چیزهای دیگر را وارد می‌کردند!

✅ بنابراین، آن‌چه به نظر می‌رسد از مجموع این روایات به همان قرینه‌ای که عرض کردیم، قرینه‌ی سؤال که چرا سؤال می‌کنند، این است که: آن‌چه در اختیار شماست، عبارت است از همین نقش، خریدِ آن، فروشِ آن، اشکال ندارد. روایاتِ مانعه هم می‌گوید اشکال ندارد، برای خاطر این که روایات مانعه می‌گوید کاغذ را بفروش! کاغذ سفید را که نمی‌گوید، کاغذِ منقوش را می‌گوید بفروش. پس روایات مانعه هم در واقع می‌گوید که فروختنِ این نقشِ ظاهری قرآن که حاکی از قرآن است، اشکال ندارد، روایاتِ مجوّزه هم همین را می‌گوید. بنابراین، اصلاً تعارضی بین این‌ها وجود ندارد. آن‌چه ممنوع است، و روایات مانعه، آن را بیان می‌کند، آن عبارت است از حقیقت قرآن. که این، اصلاً قابل خریدن و قابل فروختن نیست. بنابراین، مسألۀ فروش قرآن به این صورتی که مطرح شده، مطرح نیست. این قرآن مجلّدی که جلد شده است، بخر، بفروش، هیچ مانعی هم ندارد، یعنی روایات مانعه هم این را اصلاً منع نمی‌کند. یک چیز دیگری در بین بوده است و آن این‌که حقیقتِ کلام الله چطور معامله می‌شود؟ کلام خدا را انسان می‌تواند بخرد یا بفروشد؟ روایات مانعه در مقام بیان این مطلب است که حقیقتِ کلام الله اصلاً محل بیع و شراء نیست، متعلِق بیع و شراء قرار نمی‌گیرد. 📜 جلسه ۵۳۹ درس خارج مکاسب محرّمة 🌱 بیع مصحف 🍃 مقام معظّم رهبری (حفظه‌الله)

🎙جلسه ۵۹. اصول۳،کفایةالأصول؛ المقصد الثالث: في المفاهیم ج۱، ص ۲۸۲؛ مفهوم الشرط... بقي هنا أمور... الأمر الثالث... ثمّ إنّه لا وجه للتفصیل 📆 یکشنبه؛ ۹ دی ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۵۹: «سه امر خشکاننده ریشه‌ی حسنات و توفیقات» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه‌الله) 🌕 في الفقیه [وَ قَالَ اَلصَّادِقُ (عَلَيْهِ‌اَلسَّلاَمُ): «ثَلاَثٌ مَنْ تَكُنْ (کُنَّ) فِيهِ فَلاَ يُرْجَى خَيْرُهُ أَبَداً: مَنْ لَمْ‌يَخْشَ اَللَّهَ فِي اَلْغَيْبِ، وَ لَمْ‌يَرْعَوِ عِنْدَ اَلشَّيْبِ، وَ لَمْ‌يَسْتَحِ مِنَ اَلْعَيْبِ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 آن‌چنان ریشه‌ی حسنات و توفیقات را در انسان این سه چیز می‌خشکاند که امید خیری برای او باقی نمی‌ماند، البته الّا ما شاءالله. ◀️ این سه چیز، عبارت است از: 1⃣ مَنْ لَمْ‌يَخْشَ اَللَّهَ فِي اَلْغَيْبِ 🍃 کسی که در تنهایی، در خلوت، خشیت الهی در دل او نباشد. 🌱 آن‌جا که در مقابل چشم این و آن است، در فضای متعارفِ معمولیِ دینی است، این، ملاک نیست، مناط آن‌جایی است که انسان هیچ شاهدی ندارد، هیچ چشمی انسان را نمی‌بیند و یک منکری، گناهی پیش می‌آید، این‌جا اگر کسی خشیت الهی را داشت، این، مایه‌ی نجات است. اگر نداشت، لایُرجَی خیرُه ابداً. 2⃣ وَ لَمْ‌يَرْعَوِ عِنْدَ اَلشَّيْبِ 🌱 اِرعواء بر وزن افعلال، از باب افعلال، البته در ابواب دیگر هم آمده: رَعواء، رَعیاء. به معنای برگشتن از چیزی است. 🍃 لم‌یَرعَوِ، یعنی از کار بد، از رفتار زشت، از عادات بد برنگردد؛ عند الشیب، وقتی که از دوران جوانی گذشت و به سمت دوران پیری سرازیر شد. 🌱 انسان در جوانی جهل دارد، غفلت دارد، مستیِ جوانی است. وقتی این مستی از سرِ انسان می‌پرد، انسان بایستی به خود بیاید، از آن راه‌های غلطی که می‌پیموده است، باید برگردد! 🛑 اگر کسی این حالت در او نبود، یعنی غَیّ و گمراهی او در دوران پیری هم ادامه پیدا کرد، این واویلاست. 3⃣ وَ لَمْ‌يَسْتَحِ مِنَ اَلْعَيْبِ 🍃 از عیوب شرمنده نباشد. 🌱 مراد، عیوب ظاهری و عرفی نیست، مراد آن چیزی است که در معیارهای الهی و دینی عیب شمرده شده است؛ یعنی گناه، یعنی کارهای خلاف، خلقیات زشت و بد. انسان بایستی شرمنده باشد. 🍃 امام سجاد (سلام‌الله‌علیه) در دعای صحیفه‌ سجادیه عرض می‌کند: «هذا مَقامُ مَن استَحیَی لنفسِه منک، و سَخِط علیها و رَضِی عنک». من بر خودم به خاطر این خصوصیاتی که در من هست، خشمگینم. از تو راضی‌ام، یعنی به گردن خدا نمی‌اندازم که بگویم این را خدا کرد، چنان‌چه عادت کفّار و منافقین این بود، می‌گفتند خدا ما را در این راه انداخته. نه، منم که انتخاب بد کردم. ✅ این استحیاءِ از خدای متعال، یکی از چیزهایی است که لازم است. ❌ اگر این هم نبود، از جمله‌ی کسانی است که فلایُرجی خیرُه ابداً. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۷۰۰؛ فیض کاشانی 📆 یکشنبه، ۴دی ۱۳۹۰ (جلسه ۴۵۱ مکاسب محرّمه)

🎙جلسه ۱۰. العروة الوثقی؛ فصلٌ في الجماعة ج ۳، ص ۱۱۵، مسألة ٢. لاتشرع الجماعة في شئ من النوافل الأصلية... حتّی صلاة الغدير علی الأقوی 📆 یکشنبه؛ ۹ دی ۱۴۰۳ #العروة_الوثقی #فصلٌ_في_الجماعة

◀️ نماز غدیر 📚 المقنعة، ج ۱، ص ۲۰۳ 🍃 نَزَلَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) فِيهِ مَرْجِعَهُ مِنْ حِجَّةِ اَلْوَدَاعِ بِغَدِيرِ خُمٍّ، وَ أَمَرَ أَنْ يُنْصَبَ لَهُ فِي اَلْمَوْضِعِ كَالْمِنْبَرِ مِنَ اَلرِّحَالِ، وَ يُنَادَى بِالصَّلاَةِ جَامِعَةً، فَاجْتَمَعَ سَائِرُ مَنْ كَانَ مَعَهُ مِنَ اَلْحَاجِّ، وَ مَنْ تَبِعَهُمْ لِدُخُولِ اَلْمَدِينَةِ مِنْ أَهْلِ اَلْأَمْصَارِ، وَ اِجْتَمَعَ جُمْهُورُ أُمَّتِهِ؛ فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ رَقَى اَلْمِنْبَرَ، فَحَمِدَ اَللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ، وَ وَعَظَ وَ زَجَرَ وَ أَنْذَرَ وَ نَعَى إِلَى اَلْأُمَّةِ فِي اَلْخُطْبَةِ نَفْسَهُ، وَ وَصَّاهُمْ بِوَصَايَا يَطُولُ شَرْحُهَا فِيمَا يَجِبُ اَلاِنْتِهَاءُ إِلَيْهِ فِي حَيَاتِهِ وَ بَعْدَ وَفَاتِهِ، ثُمَّ دَعَا عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) فَأَمَرَهُ أَنْ يَرْقَي مَعَهُ اَلرِّحَالَ، ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَى اَلنَّاسِ بِوَجْهِهِ اَلْكَرِيمِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) فَقَرَّرَهُمْ عَلَى فَرْضِ طَاعَتِهِ، وَ قَالَ فِي تَقْرِيرِهِ لَهُمْ: أَ لَسْتُ أَوْلَى بِكُمْ مِنْكُمْ بِأَنْفُسِكُمْ؟ فَأَجَابَتْهُ اَلْجَمَاعَةُ بِالْإِقْرَارِ، فَأَخَذَ إِذْ ذَاكَ بِعَضُدِ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ، فَقَالَ: فَمَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاَهُ؛ اَللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ، وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ، وَ اُنْصُرْ مِنْ نَصَرَهُ، وَ اُخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ. https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/372963 دانلود برنامه اندرویدی جامع الاحادیث: https://cafebazaar.ir/app/org.crcis.noorhadith

📜 جلسه ۱۴ درس خارج صلاة الجماعة 🍃 مقام معظّم رهبری (حفظه‌الله)

◀️ حدیث من بلغ 📚 المحاسن، ج ۱، ص ۲۵ 🍃 أَحْمَدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) قَالَ: «مَنْ بَلَغَهُ عَنِ اَلنَّبِيِّ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) شَيْءٌ فِيهِ اَلثَّوَابُ، فَفَعَلَ ذَلِكَ طَلَبَ قَوْلِ اَلنَّبِيِّ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ)، كَانَ لَهُ ذَلِكَ اَلثَّوَابُ، وَ إِنْ كَانَ اَلنَّبِيُّ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) لَمْ يَقُلْهُ». https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/362574 دانلود برنامه اندرویدی جامع الاحادیث: https://cafebazaar.ir/app/org.crcis.noorhadith

◀️ نماز باران 📚 الکافي، ج ۳، ص ۴۶۲ 🍃 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ صَلاَةِ اَلاِسْتِسْقَاءِ؟ فَقَالَ: مِثْلُ صَلاَةِ اَلْعِيدَيْنِ، يَقْرَأُ فِيهَا وَ يُكَبِّرُ فِيهَا كَمَا يَقْرَأُ وَ يُكَبِّرُ فِيهَا، يَخْرُجُ اَلْإِمَامُ وَ يَبْرُزُ إِلَى مَكَانٍ نَظِيفٍ فِي سَكِينَةٍ وَ وَقَارٍ وَ خُشُوعٍ وَ مَسْكَنَةٍ، وَ يَبْرُزُ مَعَهُ اَلنَّاسُ، فَيَحْمَدُ اَللَّهَ وَ يُمَجِّدُهُ وَ يُثْنِي عَلَيْهِ وَ يَجْتَهِدُ فِي اَلدُّعَاءِ، وَ يُكْثِرُ مِنَ اَلتَّسْبِيحِ وَ اَلتَّهْلِيلِ وَ اَلتَّكْبِيرِ، وَ يُصَلِّي مِثْلَ صَلاَةِ اَلْعِيدَيْنِ رَكْعَتَيْنِ فِي دُعَاءٍ وَ مَسْأَلَةٍ وَ اِجْتِهَادٍ، فَإِذَا سَلَّمَ اَلْإِمَامُ قَلَبَ ثَوْبَهُ، وَ جَعَلَ اَلْجَانِبَ اَلَّذِي عَلَى اَلْمَنْكِبِ اَلْأَيْمَنِ عَلَى اَلْأَيْسَرِ وَ اَلَّذِي عَلَى اَلْأَيْسَرِ عَلَى اَلْأَيْمَنِ، فَإِنَّ اَلنَّبِيَّ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) كَذَلِكَ صَنَعَ. https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/109525 دانلود برنامه اندرویدی جامع الاحادیث: https://cafebazaar.ir/app/org.crcis.noorhadith

❇️ و منها صلاة الاستسقاء و هو طلب السقيا، و هي مستحبة عند غور الأنهار و فتور الأمطار، و منع السماء قطرها لأجل شيوع المعاصي، و كفران النعم، و منع الحقوق، و التطفيف في المكيال و الميزان، و الظلم، و الغدر، و ترك الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر، و منع الزكاة، و الحكم بغير ما أنزل الله، و غير ذلك مما يوجب غضب الرحمان الموجب لحبس الأمطار كما في الأثر. 🍃 و كيفيتها كصلاة العيدين ركعتان في جماعة، و لا بأس بالفرادى رجاء، يقرأ في كل منهما الحمد و سورة، و يكبر بعد السورة في الأولى خمس تكبيرات، و يأتي بعد كل تكبيرة بقنوت، و في الثانية أربع تكبيرات يأتي بعد كل تكبيرة بقنوت، و يجزي في القنوت كل دعاء، و الأولى اشتماله على طلب الغيث و السقي و استعطاف الرحمان بارسال الأمطار و فتح أبواب السماء بالرحمة، و يقدم على الدعاء الصلاة على محمد وآله عليهم الصلاة والسلام. 🍃 و مسنوناتها أمور: منها الجهر بالقراءة، و قراءة السور التي تستحب في العيدين. و منها أن يصوم الناس ثلاثة أيام، و يكون خروجهم يوم الثالث، و يكون ذلك الثالث يوم الاثنين، و إن لم يتيسر فيوم الجمعة لشرفه و فضله. و منها أن يخرج الإمام و معه الناس إلى الصحراء في سكينة و وقار و خشوع و مسألة، و يتخذوا مكانا نظيفا للصلاة، و الأولى أن يكون الخروج في زي يجلب الرحمة ككونهم حفاة. و منها إخراج المنبر معهم إلى الصحراء، و خروج المؤذنين بين يدي الإمام. و منها ما ذكره الأصحاب من أن يخرجوا معهم الشيوخ و الأطفال و العجائز و البهائم، و يفرق بين الأطفال و أمهاتهم ليكثروا من الضجيج و البكاء، و يكون سببا لدر الرحمة، و يمنعون خروج الكفار كأهل الذمة و غيرهم معهم. مسألة ١ - الأولى إيقاعها وقت صلاة العيد و إن لا يبعد عدم توقيتها بوقت. مسألة ٢ - لا أذان و لا إقامة لها، بل يقول المؤذن بدلا عنهما: "الصلاة" ثلاث مرات. مسألة ٣ - إذا فرغ الإمام من الصلاة حول رداءه استحبابا بأن يجعل ما على اليمين على اليسار و بالعكس، و صعد المنبر، و استقبل القبلة، و كبر مأة تكبيرة رافعا بها صوته، ثم التفت إلى الناس عن يمينه فسبح الله مأة تسبيحة رافعا بها صوته، ثم التفت إلى الناس عن يساره فهلل الله مأة تهليلة رافعا بها صوته، ثم استقبل الناس فحمد الله مأة تحميدة، و لا بأس برفع الصوت فيها أيضا، كما لا بأس بمتابعة المأمومين الإمام في الأذكار، بل و في رفع الصوت، و لعله أجلب للرحمة و أرجى لتحصيل المقصود، ثم يرفع الإمام يديه و يدعو و يدعو الناس و يبالغون في الدعاء و التضرع و الاستعطاف و الابتهال إليه تعالى، و لا بأس أن يؤمن الناس على دعاء الإمام، ثم يخطب الإمام و يبالغ في التضرع و الاستعطاف، و الأولى اختيار بعض ما ورد عن المعصومين (عليهم السلام)، كالواردة عن مولانا أمير المؤمنين (عليه السلام) مما أولها "الحمد لله سابق النعم... الخ "، و الأولى أن يخطب فيها خطبتين كما في العيدين، و يأتي بالثانية رجاء. مسألة ٤ - كما تجوز هذه الصلاة عند قلة الأمطار تجوز عند جفاف مياه العيون و الآبار. مسألة ٥ - لو تأخر الإجابة كرروا الخروج حتى يدركهم الرحمة إن شاء الله تعالى، ولو لم يجبهم فلمصالح هو تعالى عالم بها، و ليس لنا الاعتراض و لا اليأس من رحمة الله تعالى، و يجوز التكرار متصلا و الاكتفاء بصوم الثلاثة، و غير متصل مع صوم ثلاثة أيام أخر يأتي بها رجاء، بل يأتي بالتكرار أيضا رجاء. 📚 تحریر الوسیلة

جلسه ۶۲. فقه۳، مکاسب محرمه: خاتمة تشتمل علی مسائل: الأولی المکاسب، ج۲، ص ۱۶۰؛ خاتمة... الأولی حرمة بیع المصحف... بقي الکلام في المراد 📆 دوشنبه؛ ۱۰ دی ۱۴۰۳ #المکاسب #فقه_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۶۲: «خصال هشت‌گانه مؤمن» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه‌الله) 🌕 في الكافي [علِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ غَالِبٍ] عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ: «يَنْبَغِي لِلْمُؤْمِنِ أَنْ يَكُونَ فِيهِ ثَمَانُ خِصَالٍ: وَقُورٌ عِنْدَ اَلْهَزَاهِزِ، صَبُورٌ عِنْدَ اَلْبَلاَءِ، شَكُورٌ عِنْدَ اَلرَّخَاءِ، قَانِعٌ بِمَا رَزَقَهُ اَللَّهُ، لاَيَظْلِمُ اَلْأَعْدَاءَ، وَ لاَيَتَحَامَلُ لِلْأَصْدِقَاءِ، بَدَنُهُ مِنْهُ فِي تَعَبٍ، وَ اَلنَّاسُ مِنْهُ فِي رَاحَةٍ؛ إِنَّ اَلْعِلْمَ خَلِيلُ اَلْمُؤْمِنِ، وَ اَلْحِلْمَ وَزِيرُهُ، وَ اَلصَّبْرَ أَمِيرُ جُنُودِهِ، وَ اَلرِّفْقَ أَخُوهُ، وَ اَللِّينَ وَالِدُهُ». 🖊 شرح حدیث: ◀️ يا عليّ! يَنبغي أن يكون في المؤمنِ ثَمانُ خصالٍ... از طرق مختلفی اين روايت نقل شده است با عبارات نزديک به يكديگر. 1⃣ وِقارٌ عند الهَزائِز، در بعضی از روايات، وَقورٌ عند الهزائز دارد. 🌱 هزائز يعنی شدّت‌های زندگی، جمع هَزَّ، يعنی تكان‌های شديد زندگی. بعضی از روايات، هَزائِز دارد، و بعضی از روايات هَزاهِز، كه اين نسخه از آن قبيل است، هر دو درست است. 🍃 در شدّت‌ها و تلاطم‌های زندگی، دارای وقار باشد. 🌱 وقار يعنی سنگينی. مثل پَرِ كاهی تكان نخورد! بعضی به مجرّد اين‌كه يک حادثه‌ای پيش می‌آيد يا در زندگیِ شخصی آن‌ها يا در زندگی اجتماعی، همين‌طور سرگردان و حيران و مثل يک برگ پائيزی از درخت افتاده دستخوش باد می‌شوند! مؤمن اين‌طور نمی‌شود. مؤمن آرام، سنگين، فرصت رسيدگی حادثه را به خودش می‌دهد و سعی می‌كند كه حادثه را بشناسد و از آن به سلامت عبور بكند. 2⃣ و صبرٌ عند البلاء، 🍃 بلاء كه نازل شد، صبور باشد هنگام نزول بلاء، تحمّل كند، آن راه خودش، خط خودش، هدف زندگی خودش را با اين حوادث سخت و دشوار گم نكند. 🌱 كه اين بلاء هم اعمّ است از بلايای شخصی، بيماری‌های سختی پيش می‌آيد، حوادث خانوادگی پيش می‌آيد، مشكلات پيش می‌آيد، يا بلاهای اجتماعی؛ يک دفعه دشمن گردن‌كلفتِ عَنود خبیثی مثل آمريكا در مقابلش پيدا می شود، تهديد می‌كند! صبور باشد. 3⃣ و شُكرٌ عند الرَّخاء، 🍃 يكی هم اين است كه در وقت رخاء و آسايش و خوشی، شكر كند، غفلت او را فرا نگيرد! ✅ كه اين به نظر من از آن صبر اهميتش كمتر نيست اگر بيشتر نباشد؛ چون زندگی‌های راحت، زندگی‌های خوش، انسان‌ها را دچار غفلت می‌كند، و گاهی يک آدم مؤمنی يک دفعه می‌بينید كه رفت آن‌جاهایی، آن دور دورها، و دچار شد به يک غفلت‌هايی، به يک انحراف‌هايی، به يک سقوط‌هايی، گاهی سقوط می‌كند! گاهی در تاريخ می‌بينيم، گاهی در جلوی چشم خودمان هم می‌بينيم كسانی را كه اين‌ها در وقت شدّت خوب بودند، ايستادگی داشتند، امّا وقتی رخاء شد، نتوانستند خودشان را حفظ كنند و رها كردند خود را و دچار غفلت شدند. 🍃 شكوربودن، يعنی دائم متذكّرِ نعمت خدا و طبعاً متذكّر اين راه. 4⃣ و قُنوعٌ بِما رَزَقَه الله عزّوجلّ. 🍃 قانع باشد به آن‌چه خدای متعال به او داده است. ❌ نه اين‌كه دنبال زندگی نباشد؛ ✅ يعنی زبان به شِكوه و نارضايتی باز نكند كه چرا فلان چيزم كم است؟ يا مثل فلان‌كس نيست؟ اين‌طور نباشد. 5⃣ و لايَظلِمُ الأعداء، 🍃 به دشمنان ظلم نكند. دشمن شما هم وقتی در مقابل شما قرار گرفت ظلم به او نكنيد! اگر گناهی كرده است، موظفيد كه آن گناه را بر طبق قانون رسيدگی كنيد، امّا إعمال دشمنی نبايد كرد! اين خيلی درس عجيبی است كه انسان به دشمنانش هم حق ندارد ظلم كند. 6⃣ و لايَتَحامَل علي الأصدقاء، 🌱 تحامل يعنی توقّع زيادی كردن و كسی را زير فشار گذاشتن. 🍃 می‌گويند: دوستان را مورد تحامل خودش قرار ندهد. 🛑 بعضی هستند در مقابل دشمن كه می‌رسند، جرأت نفس كشيدن هم ندارند! امّا وقتی به يک دوست و رفيق و هم جهت و هم خطی می‌رسند، توقّعات و تحاملات شروع می‌شود. 7⃣ بَدنُه منه في تعب، 🍃 جسم او در تعب و زحمت است. 🌱 یک‌سره به خودش كار می‌دهد، فشار می‌آورد، كار می‌كند. يكی از علائم مؤمن اين است كه به خودش زحمت بدهد برای كار. حال، يا آن كار عبادت است، عبادت متعارف، روزه می‌گيرد، نماز می‌خواند، نافله می‌خواند، دعا می‌خواند، يا اين‌كه تعب، همين كارهای اجتماعی و شخصی است، بدن خودش را به زحمت می‌اندازد از خودش. 8⃣ و الناسُ منه في راحة، 🍃 امّا مردم از دست او در راحتی هستند؛ يعنی برای مردم دردسری درست نمی‌كند. 📚 النوادر؛ راوندی، صفحۀ ۳۲۰. 📚 ۳۰ آبان ۱۳۸۴ (جلسه ۶۲ مکاسب محرّمه)

🎙جلسه ۶۰. اصول۳،کفایةالأصول؛ المقصد الثالث: في المفاهیم ج۱، ص ۲۸۴؛ مفهوم الوصف... و أمّا الاستدلال علی ذلك 📆 دوشنبه؛ ۱۰ دی ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۶۰: «بالاترین نیکوکاری و بالاترین جفا» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه‌الله) 🌕 في الکافي [عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ:] قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «فَوْقَ كُلِّ ذِي بِرٍّ بَرٌّ حَتَّى يُقْتَلَ اَلرَّجُلُ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ، فَإِذَا قُتِلَ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ فَلَيْسَ فَوْقَهُ بِرٌّ؛ وَ إِنَّ فَوْقَ كُلِّ عُقُوقٍ عُقُوقاً حَتَّى يَقْتُلَ اَلرَّجُلُ أَحَدَ وَالِدَيْهِ، فَإِذَا فَعَلَ ذَلِكَ فَلَيْسَ فَوْقَهُ عُقُوقٌ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 هر نیکوکاری را که شما در نظر بگیرید، برتر از او و بالاتر از او یک نیکویی یا نیکوکاری وجود دارد، تا وقتی که انسان در راه خدا به قتل می‌رسد. ✅ این، مرتبه‌ی بالاست. کسی که در راه خدا کشته شد، بالاتر از این، هیچ نیکوکاری‌ای وجود ندارد. شهادت در راه خدا این‌طوری است. البته «فی سبیل الله» (در راه خدا)، اعمّ است از جنگ و جهاد. 🍃 می‌شود فرض کرد که قُتِل فی سبیل الله باشد، ولیکن در جنگ هم نباشد. فرض کنید مبلّغی است، در یک نقطه‌ای مشغول تبلیغ دینِ خداست، هدایت مردم است، دشمنان او را به قتل می‌رسانند! جنگ ظاهری هم نیست، امّا شهادت فی سبیل الله است، و از این قبیل. 🍃 هر عقوقی، یعنی رهاکردن و ترک‌کردن از روی جفایی، یک چیز بالاتر از خود دارد. تا وقتی فرزندی پدر یا مادرش را بکشد، جفایی از این بالاتر وجود ندارد. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۷۰۰؛ فیض کاشانی 📆 دوشنبه، ۵ دی ۱۳۹۰ (جلسه ۴۵۲ مکاسب محرّمه)