eitaa logo
امام حسین ع
18.9هزار دنبال‌کننده
399 عکس
2هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
سجده آخر زیارت عاشورا می سوزد از غمت جگرم..،گریه می کنم با ناله های شعله ورم گریه می کنم مانند شمع آب شدم ذره ذره..،با پروانه های دور و برم گریه می کنم کنج قفس نشسته ام و آه می کِشم دارم برای بال و پرم گریه می کنم حتی زمان پخت و پز نذری شما تا فیض کاملی ببرم گریه می کنم با یاد موی سوخته ی کودکان تو تا شانه می زنم به سرم گریه می کنم یاد سجود آخر تو بین قتلگاه در سجده های هر سحرم گریه می کنم آنقَدر کِیف می کنم آن لحظه ای که من در روضه ی تو با پدرم گریه می کنم کاری به غیر گریه بلد نیستم حسین تنها همین شده هنرم..،گریه می کنم از خواهرت مپرس کجا مانده دخترت از شرم عمه با خبرم..،گریه می کنم بردیا محمدی .
. منتقمِ خونِ پدر عاقبت این شبِ تاریک سحر خواهد شد به رُخِ حضرتِ خورشید نظر خواهد شد می رسد نوبتِ آن روز که با وعده ی حق پسری منتقمِ خونِ پدر خواهد شد ای به قربان تو که با نظرِ مهدوی ات خاک هم پای قدم های تو ، زر خواهد شد دلِ غمدیده ی ما گر به وصالت برسد سینه ی سنگی ما ، دُر و گُهر خواهد شد آه ، از اینهمه سالی که بدون تو گذشت این چه عمریست که در فاصله سر خواهد شد تو بیا ، دیده ی آلوده پس از دیدنِ تو عاشقانه به سر راهِ تو ، تر خواهد شد  هستی محرابی .
. من سلاحم گریه و با گریه طوفان می کنم سنگ را حتی به وقت گریه ، گریان می کنم مثل زهرا مادرم ، مثل رقیه خواهرم دودمان ظلم را با اشک ویران می کنم زندگانی مرگ تدریجی است بعد از کربلا کنج غربت درد را با درد درمان می کنم بی اراده ذکر لب عجل وفاتی می شود هر زمان که یاد از شام غریبان می کنم گاه یاد قاسم و گاهی به یاد اکبرم هر زمان که قصد رفتن بر گلستان می کنم حرمله داد مرا بدجور در آورده است تا توانم لعن بر آن نامسلمان می کنم هر کجا که حرف "کفن و دفن" آید در میان بی اراده یادی از آن جسم عریان می کنم تا صدای قاری قرآن به گوشم می رسد یاد از آن مجلس و آن چوب و دندان می کنم خواهرم آن شب جلوی چشم من دق مرگ شد شرم از آن ماجرای کنج ویران می کنم   شاعر : محمد حسین رحیمیان .
. یا این دل شکسته ی ما را صبور کن یا لا أقل به خاطر زینب ظهور کن دیگر بتاب از افق مکه ، ماه من! این جاده های شب زده را غرق نور کن با ذوالفقار حضرت مولا ، بیا و بعد دلهای شیعه را پرِ حسّ غرور کن با کوله بار غربت و اندوه خود بیا از کوچه های سینه زنی مان عبور کن امشب بیا که روضه بخوانی برایمان امشب بساط گریه ما را تو جور کن یا چند صفحه مقتل کرب و بلا بخوان یا خاطرات عمه تان را مرور کن هم از وفای ساقی لب تشنگان بگو هم یادی از مصیبتِ سرخ تنور کن  یوسف رحیمی . .
. « » زینب ای در هر خطر یار امام کربلا خوش آمدی خواهرسلام السلام ای یار چندین ساله ام باغبان یک گلستان لاله ام ای که زهرا و علی را دختری سرفرازم چون تو دارم خواهری ای گرفته از رخ دشمن نقاب خوش درخشیدی بسان آفتاب گر نبودی کوفه و شام بلا دفن می شد نام من در کربلا خواهرم ممنونم از یاری تو مرحبا بر این علمداری تو آمدی خواهر فدای مقدمت ای بقربان قدِ از غم خَمَت آمدی خواهر دوباره کربلا تو مگرکم دیده ای اینجا بلا؟ آمدی آنجا که دل خون کردنت درغم مرگم پریشون کردنت ای ز هر سو بردلت باریده درد این چهل روز دوری ام باتوچه کرد؟ ای رشیده ، سرو قدِ تو خم است صورتت چین وچروک و درهم است جان مادر نیست زینب باورم اینقدر تو پیر گردی خواهرم آمدی با اشک وآه ای دل غمین خیرمقدم گویمت ای نازنین اولین باراست خواهر ما دوتا این چنین گردیده ایم ازهم جدا توسلامم کرده ای ای دل کباب سر ندارم تا تو را گویم جواب ای سراپا ناله و اندوه و درد این چهل روزه غمم با تو چه کرد؟ آمدی درگلشنی که یاس نیست خواهرم اینجا دگر عباس نیست یاد داری زینبم آن جمع را؟ آن همه پروانه دور شمع را؟ در کنار خود برادر داشتی قاسم و عباس و اکبر داشتی بادل خون آمدی ای دل کباب نیست عباسم دگر گیرد رکاب تاکه دیدم غصۀ جانکاه تو آمدم من با سرم همراه تو گرچه از نیزه نگاهت کرده ام گوش بر افغان و آهت کرده ام گریه کردم تا که برسر می زدی ناله های ای برادر می زدی کاش می شد آیم استقبال تو تابپرسم چون همیشه حال تو چشم من روشن رسیدی ازسفر از سفرخواهر چه آوردی خبر؟ هرچه می گردم میان کاروان از رقیه نیست خواهرجان نشان خواهرم روح و روان من کجاست؟ دخترشیرین زبان من کجاست؟ خواهرم ازمن مگرافسرده است؟ یامگر از دوری من مُرده است؟ دارد اینک خواهشی از توحسین ازگلوی خسته ات برگو، حسین شد دلم تنگ برادر گفتنت دوست دارم روی زانو خفتنت خواهری که بوده ای چون مادرم همچو مادر کن دعایم خواهرم درد دلهای مرا «مداح» گفت بیت بیت از سوز دل با آه گفت علی اکبراسفندیار«مداح» با در زیارت .
حرم می سوزد و کاری ز دستم بر نمی آید در این دنیا دگر مانند من مضطر نمی آید رسانید این خبر را بر سر آشفته روی نی که خار رفته در پای رقیه در نمی آید نمی دانم چه باید کرد کار خواهر تو نیست میان دیده ی انظار بی معجر نمی آید عقیقی از تو غارت رفته و خلخال هم از ما به دست و پای اولاد علی زیور نمی آید بیا آرام کن قلب ربابت را بگو بانو رها کن فکر آن قنداقه را اصغر نمی آید خبر بردن به لیلا از علی اکبر بود مشکل خودت هر طور می خواهی بگو اکبر نمی آید تو را هر طور باشد می برم آخر به جایی که دگر نعل سُتوری بر تن بی سر نمی آید سری را که به روی دامن زهراست جای او تنور خانه ی خولی و خاکستر نمی آید .
. با (عج) در عزای (ع) ........... ماییم و داغ شعله ی هجران به جان هنوز ماییم و اشک ، آتش فصل خزان هنوز آن گونه هجر ، شعله به قلبم زده کز آن می ریزد آه بر لب آتش فشان هنوز تن را زدم به آتش وصلت بیا ببین هم در عیان بسوزم و هم در نهان هنوز شد تیره از فراق دو چشمم بیا بیا دارم ز داغ قامت همچون کمان هنوز در انتظار توست اگر دل به خون نشست وز هجر توست این همه دارم فغان هنوز می دانم ای امید جهان گریه می کنی بر زخم های مانده به قلب جهان هنوز زخمی که خورد بر تن زین العباد آه زخمی که هست بر دل خونش نشان هنوز ای دل بسوز بر غم جان سوز آن امام او بی قرار ، رأس پدر بر سنان هنوز بر ناقه می برند امام زمان خود این مردم شکسته ی نامهربان هنوز بر طایری که سوخت پر و بالش ز شعله ها گرید ز داغ "یاسر" بی آشیان هنوز محمود تاری .
. نماز عشق آن گل که دین ومکتب ازاو آبرو گرفت گل های باغ عشق از اورنگ وبو گرفت بهر نماز عشق به محراب معرفت ازچشمه سار چشم ترخود وضو گرفت وقتی که خواست جسم پدر را نِهد به خاک با اشک بوسه ها ز رگ آن گلو گرفت چون شمع سینه سوخته ای آب شدتنش ازبس که همچو فاطمه با گریه خوگرفت رسوانمود دشمن دین رابه نزد خلق با خطبه ای که خواند توان ازعدوگرفت پیراهنی که فاطمه ازمهررشته بود تا آن که دست خصم نماند ازاو گرفت بایاد تشنگان لب آب خون گریست هرگه که دیدآب وبه دستش سبو گرفت با کثرت گناه«وفایی » به اشک وآه امید خود ز آیه ی" لا تقنطو "گرفت .
. بسم الله الرحمن الرحيم گریه کردم بس که از داغ تو بیمارم حسین(ع) تار می بیند دو چشمانِ عزادارم حسین(ع) می نشیند با شروعِ روضه چشمانم به اشک تا ابد این رزق را از مادرت دارم حسین(ع) پای کارت ایستادم! چون بدون فوتِ وقت- آمدی! تا که گره افتاد در کارم حسین(ع) دست هایت را رها کردم، زمین خوردم! ببخش... بد نمک نشناسم آقا، سهل انگارم حسین(ع) جا نمانم! این بلا از هر بلایی بدتر است جا نمانم اربعین! مشتاقِ دیدارم حسین(ع) مشکلات من فقط کنج حرم حل میشود دعوتم کن کربلا! خیلی گرفتارم حسین(ع) جانِ آن خواهر که با دستانِ بسته رفت و گفت: راهیِ دروازۂ ساعات و بازارم حسین(ع) سنگباران بود و نامحرم! خدا صبرش دهد گفت چشم از چشمهایت برنمیدارم حسین(ع)! مرضیه_عاطفی .
. بسم‌الله الرحمن الرحیم ▶️ خیال کن که پر از زخم، پیکرت باشد شکسته در غل و زنجیرها پرت باشد خیال کن هدف سنگ‌های کوفه و شام به روی نیزه سر دو برادرت باشد فقط تو باشی و هشتاد و چار ناموست و جمله‌های "حواست به معجرت باشد" خیال کن حرمت بی‌پناه مانده و بعد به روی نی سر سردار لشگرت باشد کنار عمه‌ی سادات، یک‌طرف شمر و سنان و حرمله هم، سمت دیگرت باشد خیال کن که علی باشی و به مثل علی دو دست بسته کماکان مقدرت باشد خیال کن همه‌اینها که گفته‌ام هستند علاوه بر همه توهین به مادرت باشد یزید باشد و بزم شراب باشد و وای به تشت زر سر بابا برابرت باشد و بدتر از همه اینکه میان بزم شراب نگاه باشد و باشیّ و خواهرت باشد و باز از همه بدتر که مدت سی‌سال تمام آن جلوی دیده‌ی ترت باشد به اشک حضرت سجاد می‌خورم سوگند که دیده هر چه که گفتیم، باورت باشد ⏹
. السلام علیک یا سید الساجدین علیه السلام صدای اشک ز بعد کرب وبلا کارتو اگر زاری است قیام گریۀ تو خود حدیث بیداری است خدا نخواست که خالی شود زمین ازتو اگرکه مصلحت تو تب است و بیماری است که گفته اشک ندارد صدا،که تا محشر صدای اشک تو درغربت زمان جاری است بهشت سرخ ولایت هنوز هم سبز است که باغبانی این باغ با گهرباری است اگر که پایۀ ظلم ازکلام تو لرزید پیام خطبۀ روشنگر تو هشیاری است تو را به زهر چه حاجت که روی سینۀ تو زدشت کرب وبلا زخم غربتی کاری است به عزّت و به مقام و وجاهتت سوگند نصیب دشمن ظالم هنوز هم خواری است به ناله های دل زائر شما مهدی بقیع شب همه شب شاهد عزاداری است زهجرکوی تودلتنگ شد «وفایی » وگفت زشوق جان من آگاه حضرت باری است .
. بسم‌ الله الرحمن الرحیم ▶️ روز اول با همان خاکی که قنبر ساختند از من و تو سمت باب القبله نوکر ساختند پرچمی بر عرش کوبیدند اینجا روضه است دسته ی سینه زنی پشت پیمبر ساختند شیشه شیشه گریه ی مارا ملائک برده اند قطره قطره ریختند و حوض کوثر ساختند چشم هرکس خیس باشد جای پای فاطمه ست چشم مارا با حسینیه برابر ساختند می‌شود بابا حسین و می‌شود مادر رباب سینه زن‌ها را به این صورت برادر ساختند هرکسی بهتر برایش سوخت مزدش را گرفت سوخت فطرس از همان خاکسترش پر ساختند باوضو باید دراین ده روز از هرجا گذشت هرمحله بچه ها صحنی مطهر ساختند شاهراه آسمان در کوچه های کربلاست تا خدا از مرقد شش گوشه یک در ساختند کربلا تاریک شد پیکر ته گودال ماند آفتاب نیزه را با یک سر آخر ساختند .
. گدای دوره گرد کوچه هایم اسیر عشق شاه کربلایم به هر جا شمع بزمی برفروزد چو پروانه درآن بزم عزایم فضای بزم عشاق حسینی بود هم کعبه ،هم کرببلایم اگر خوبم وگر بد،هرچه هستم نیم بیگانه ،مولا ، آشنایم به حق مادرت بنما قبولم فقیرم، مستکینم، بینوایم برای عاشقانت رو ضه خوانم به اشک و آه و ناله مبتلایم تمام مایه ام اشک غم توست قبولم گرکند ذات خدایم اگرچه واعظی لایق نباشد مکن از دوستدارانت جدایم حاج کاظم واعظی درس آیین و وفا از روضه ها باید گرفت در فضای رو ضه ها رنگ خدا باید گرفت با گلاب اشک ،دل را آینه باید نمود بر غریبی حسین ،یکسر عزا باید گرفت درس ایثار و شهادت،در ره عشق حسین از دو و هفتاد تن،از کربلا باید گرفت عاشقانه،عارفانه،همچو یاران حسین در مسیر زندگی درس وفا بایدگرفت درس عزت،درس غیرتمندی و درس شرف از رسول شاهدان نینوا باید گرفت صبر ایوب پیمبر،ذره ای از صبر اوست استقامت را ز دخت مرتضی باید گرفت زیر و رو شد کاخ فرعون زمان با خطبه اش دین مداری را از او ،صبح و مسا باید گرفت بوسه زد بر حنجر ببریده ی شاه شهید از کتاب نانویسش،بوسه ها باید گرفت آری آری واعظی،سرمشق خود بنما،چنین درس آیین و وفا از روضه ها باید گرفت حاج کاظم واعظی .
. خنجر رسید از راه حنجر را ببُرِّد در پیش چشم فاطمه سر را ببُرَّد خنجر ولی کار بریدن را رها کرد از بوسه گاه مادرش زهرا حیا کرد تا منصرف آن خنجر از زیر گلو شد با یک لگد سالار زینب پشت و رو شد قاتل گرفت از گیسویش در روز روشن وقتی فرو شد دشنه ای بر پشت گردن... ...با ضربه ی اول شبیه محتضر شد در زیر چکمه تشنگی اش بیشتر شد با ضربه ی دوم دوباره دست و پا زد خیلی به زحمت مادر خود را صدازد با ضربه ی سوم که قصد حنجرش کرد بالای سر زهرای هجده ساله غش کرد با ضربه ی چهارم محاسن غرق خون شد فرزند زهرا حا و سین و یا و نون شد با ضربه ی پنجم به جانش رعشه افتاد روی زمین پا می کشید_ ای داد بی داد _ مثل تو مشتاق بریدن هیچ کس نیست شش ضربه ی محکم زدی ای شمر بس نیست؟ با ضربه ی هفتم شبیه شیرخواره آمد صدای خس خس از حلقوم پاره با ضربه ی هشتم که دل از خواهرش کند زینب میان خیمه ها مو از سرش کند مثل تو مشتاق بریدن هیچ کس نیست نُه ضربه ی محکم زدی ای شمر بس نیست ؟ مثل تو مشتاق بریدن هیچ کس نیست ده ضربه ی محکم زدی ای شمر بس نیست ؟ وقتی نمی بُرد بیا و دست بردار آقای ما را ذبح کردی یازده بار با ضربه ی آخر که جانش بر لب آمد دیگر صدای ضجه های زینب آمد با ضربه ی آخر سرش از تن جدا شد از پنجه های شمر گیسویش رها شد با ضربه ی آخر سری افتاد بر خاک پهلوشکسته مادری افتاد بر خاک با ضربه ی آخر همه کل می کشیدند در پیش چشم فاطمه کل می کشیدند با ضربه ی آخر غم خواهر همین بود کلی رگ پاشیده از هم بر زمین بود با ضربه ی آخر که جان از پیکرش رفت با کیسه ای خولی به دنبال سرش رفت با بغض حیدر ؛ بغض زهرا سر بریدند با حوصله آقای ما را سر بریدند علیرضا خاکساری .
. بسم‌الله الرحمن الرحیم ▶️ تو یادگار حسینی که کربلا دیدی شبیه عمّه‌ی مظلومه‌ات بلا دیدی "سری به نیزه بلند است" را شما دیدی و غارت حرم و خیمه‌گاه را دیدی دو چشم گریه‌ی تو تا همیشه آباد است در این سکوت تو صدها هزار فریاد است برای گریهـات آقا اشاره کافی بود همین که چشم تو بینَد سه‌ساله کافی بود گلوی نازک یک شیرخواره کافی بود به آب‌دادن ذبحی نظاره کافی بود تو را به غصّه چهل‌سال مبتلا دیدند به لحظهْ‌لحظهْ گریز تو کربلا دیدند اگرچه عصر دهم قسمت تو غم گردید که سایه‌ی پدرت از سر تو کم گردید نصیب تو فقط آه و غم و الم گردید ز بار غصه‌ی یاران قَدِ تو خم گردید اگرچه تبْ نگهت را ز درد، تیره نمود خدا برای امامت تو را ذخیره نمود دلتْ ز داغِ اسارت غمِ فراوان داشت دو پلک چشم ترِ تو همیشه باران داشت همیشه خاطرِ تو یادی از شهیدان داشت به سینه روضه‌ی مکشوف چون هزاران داشت سه‌شعبه دیدی و تیر و گلوی اصغر را تو تیغ دیدی و خنجر به روی حنجر را به نوک نی سرِ خورشید ماه قافله بود نگاهبان سر شیرخواره حرمله بود به دست و پای تو در این مسیر سلسله بود غمی که کُشته تو را شام بود و هلهله بود شهادت ارث شما بود و اعتبار شما به ظلمْ سوی اسارت کشید کار شما چه رفت بر دل غمدیده‌ات به دفن پدر درون قبر زدی ناله‌ای ز سوز جگر سری نمانده کنی رو به سوی قبله دگر رواست خون بشود جاری از غمت ز بصر به دفن شاه شهیدان کفن نبود آنروز به زیر آن همه نیزه بدن نبود آنروز ⏹
بسم الله الرحمن الرحيم ▶️ من یادگار دستهای بسته هستم من شاهد زنجیر های خسته هستم وقتی که دست عمه ام را بسته دیدم حتی صبوری را ز دستش خسته دیدم آنچه که ما دیدیم چشم غم ندیده حتی اسیر ترک و رومی هم ندیده من دیده ام صبر و قرار زخمها را من دیده ام شلّاق تند اخمها را من اشکهای سرخ بابا را چکیدم من مشکهای خشکِ سقّا را چشیدم من دیده ام روز شکار کودکان را من داده ام حکم فرار بانوان را روزیکه رو و آبرو و اَبرویم سوخت عمامه ام آتش گرفت و گیسویم سوخت وقتی حریم حرمت ما را شکستند درّندگان بر سینۀ قرآن نشستند من دستهای بی عَلم طیّار دیدم دامان آتش را گهی سیّار دیدم من شرم روی ماه را در ابر دیدم نعش امام خویش را بی قبر دیدم گلزار طف پیش نگاهم لاله گون بود معراج دارالحرب چون دریای خون بود وقتی عبور از قتلگاه نور کردم با کوه غم صبر از سرِ دستور کردم من سروهای نور را اِستاده دیدم تن های بی سر بر زمین افتاده دیدم در خیمه بر قلب پریشان تاب دادم با اشک بر لبهای عطشان آب دادم من عرش اعظم را ز غم دلریش دیدم من ذبح اعظم را به چشم خویش دیدم سجاده های زهد را دیدم در آتش منظومه های عشق را دیدم پر از خَش از شام عاشورا همان شام غریبان دیدم یتیمان را همه سر در گریبان از کربلا تا کوفه تا شام و مدینه تا آخرِ عمرم ندیدم غیر کینه دشمن مرا یک عمر گریان دید و خندید بر داغهای سخت نالان دید و خندید یک عمر بر گلهای پرپر گریه کردم یک عمر بر رگهای حنجر گریه کردم تنها نه هجده سر بروی نیزه دیدم عمامه و معجر بر روی نیزه دیدم هفتاد و دو گل پیش چشمم بود پرپر هشتاد و چار آزاده زن در حصر لشگر من دفن کردم نعش های بی کفن را من دفن کردم رأسها دور از بدن را من حجت حق بودم افتادم به زندان بودم امام اما امام کنج ویران رجاله ها را بر سر بازار دیدم دجالها را گِرد خود صد بار دیدم از داغهای کوچه و بازار و صحرا من مرگ را از حق طلب کردم چو زهرا ⏹
. و توسل به راوی دشتِ کربلا سلام الله علیه به نفس حاج ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ تو دلش پر از بی قراریِ تو چشاش یه دریای جاریِ رو لبش پر از اه و زمزمه بدنش پر از یادگاریِ ، آه .. بعد این همه سال جایِ طنابُ زنجیر بعد این همه سال اثر تازیونه بعد این همه سال دَوُم آورده اما نیمه جونه اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ دوباره تو قلبش قیامتِ شبیه روزای اسارتِ دوباره داره روضه میخونه به یاد اتیش و جسارتِ ، آه .. بعد این همه اشک هوای گریه داره بعد این همه اشک دوباره روضه خونه بعد این همه اشک دیگه چشایِ خسته ش نیمه جونه اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ دوباره نگاهش پر از تبه میخونه شب وصلم امشبه میدونه داره میره کربلا میخونه که مدیون زینبه ، آه .. بی قرار و دلسرد برا نگاه عمه زهر بی قراری دلش و میسوزونه تو نماز آخر شهید کربلایی نیمه جونه اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْن ــــــــــــــــــ 👇
Karimi Shahadat Imam Sajad.mp3
2.31M
|⇦•تو دلش پر از بی قراریه.. و توسل به راوی دشتِ کربلا امام سجاد سلام الله علیه به نفس حاج محمود کریمی
. |⇦•پیر اگر گشتم به چشمم کربلا را.. و توسل به راوی دشتِ کربلا سلام الله علیه به نفس حاج حسین ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ پیر اگر گشتم به چشمم کربلا را دیده ام بینِ خیمه ری ریزِ ماجرا را دیده ام آب اگر خوردم به کامم مثلِ زهری تلخ شد اصغرِ خشکیده کامِ بی نوا را دیده ام با تماشایِ جوانی گر قرارم میرود" تکه تکه اکبری بینِ عبا را دیده ام خیمه ها بعد از عمو دیگر نگهبانی نداشت دستِ عباسی که شد از تن جدا را دیده ام خیمه ها را پشت هم میگشت بیچاره رباب کربلا من هاجرِ سعی و صفا را دیده ام صالح ابن کعب بر پهلویِ بابا نیزه زد چون مدینه ضربه های بی امان را دیده ام با ته پا پیکرش را زیر و رو میکرد شمر بر لبانِ ماهِ عالم رد پا را دیده ام .. *کنیزِ رسید خدمت امام سجاد علیه السلام عرضه داشت یابن رسول الله چرا انقدر گریه میکنید؟.. آب براتون میارن ، غذا براتون میارن ، شش ماهه میبینید جوان میبینید گل میبینید ، ذبحِ گوسفند میبینید ... فرمود همه رو دیدم ..* خنجرِ کندی که قاتل داشت صبرم را ربود بینِ خون غلطیدنِ خونِ خدا را دیده ام میبرید ای کاش سر را ، ضربه ها لازم نبود من فقط اینجا بریدن از قفا را دیده ام هرکسی هرچه دلش میخواست از گودال برد اَخنَسُ و شمر و سنانِ بی حیا را دیده ام .. زینتِ دوشِ نبی رویِ زمین وقتی که خورد یورشِ اعدا به سمتِ خیمه ها را دیده ام تازه اینها جایِ خود ، بعد از غروبِ کربلا با اسیران کوفه و شامِ بلا را دیده ام *همۀ مصائب کربلا یه طرف ، دو سه روزِ دیگه این روضه ای که برا امام سجاد پیش اومده یه طرف ..* کاروان وقتی دم دروازۀ ساعات رفت سویِ زن ها، هیزهایِ ناروا را دیده ام قافله از کوچۀ تنگِ یهودی رد که شد سویِ عمه طعنه ها و ناسزا را دیده ام عرضم تمام از همه التماسِ دعا ، شهدامون ، امام راحل همه گذشتگان فیض ببرن .. امام باقر بدنِ بابا رو غسل داد ، کفن کرد ، بینِ قبرستان بقیع آورد .. خودش بدنِ مبارکُ داخلِ خانۀ قبر گذاشت .. اما لایوم کیومک یااباعبدالله .. یه وقتی هم خودِ امام سجاد اومد کربلا به قدرت امامت .. حضرت دید بنی اسد متحیرند .. این بدن هایِ بی سر رو چه کنند ؟.. صدا زد بنی اسد صبر کنید این بدنِ اکبر برادرمِ .. این بدن قاسمِ .. این بریرِ .. این حبیبِ .. یه وقت دیدن یه بدنی رو در آغوش گرفت لب ها رو گذاشت رو لب هایِ بریده ..هی صدا میزنه اَبتا .. حسین ... 👇
3_ghazal, rozeh emam sajad.mp3
2.46M
|⇦•پیر اگر گشتم به چشمم کربلا را.. و توسل به راوی دشتِ کربلا امام سجاد سلام الله علیه به نفس حاج حسین سازور
. و اَلجَمَت تَنَقَبت لِقِتالِک لِقِتالِک بِاَبی اَنتَ و اُمی ، بِاَبی اَنتَ و اُمی حالا که با زهر جفا سوز سینه بی اَمونه داغ دلم چیز دیگه ست کسی اونو نمیدونه سینه با این غم عجینه ، عمریه دردم همینه میبینم قاتل نشسته با یه خنجر روی سینه ... و اَلجَمَت تَنَقَبت لِقِتالِک لِقِتالِک ... ... بِاَبی اَنتَ و اُمی ، بِاَبی اَنتَ و اُمی ... آخ شیعه ها رو نیزه ها چهل منزل سر بابام اگر بگی کجا مُردی میگم اَلشام میگم اَلشام من و آه و گریه هر شب ، میسوزم در تاب و در تب همه خون گریه کنید بر اسیریِ عمه زینب ... و اَلجَمَت تَنَقَبت لِقِتالِک لِقِتالِک ... بزم شراب و کعب نِی به روی لبهای بابام سیلی زدن به خواهرم جلو چشمام موقع تقسیم آبه ، حیف علی اصغر تو خوابه چیزی که مونده تو گوشم لایی لایی ربابه ... علی علی ، علی علی ، علی لای لای ... تورو به ما علیِ من داده بودِش خدا تازه نفس نمیکشی ولی دوتا چشمای بازه چیزی که دیگه نمونده برا مادر راه چاره ست شبیه بند دل من گلوی تو پاره پاره ست تا سه شعبه سمتت اومد تار و پود مادرت سوخت گلوتو از هم دریدِش ولی لبهاتو به هم دوخت ... علی علی ، علی علی ، علی لای لای ... .👇
Moghadam-ShahadatImamSajad1390[02].mp3
12.85M
▪️و الجمت تنقبت لقتالک لقتالک▪️ 🎤 سبـک : زمـیـنـه 🗓مراسم : شهادت امام سجاد (ع)
. چشاشو به چشام دوخته ، با یه نگاه افروخته یه نانجیب منو دیده تو خیمه های نیم سوخته من و غم و مریضی و درد من و یه روی خاکی و زرد گریه و آه شده کارم منی که زار و خسته شدم با وجود غمای خودم غصه ی عمه رو دارم دلم از این قبیله شکست سر بابام رو نیزه نشست من تو مریضی هم باشم خدایا فرصتی بده که توون و همتی بده که بتونم از تو جام پاشم کوفه به ما وفا نداره غریبیمون دوا نداره ... واویلتا ، آه و واویلا ... قراره این حرومی ها ، واسه ی اذیت ماها کاروون اسیرا رو ببرن از تو این صحرا میرم ولی نمیره پاهام میرم بسوی کوفه و شام رو شترای بی محمل برای پای آبله دار برای ریگ و آتیش و خار ناله کن و بسوز ای دل نداره چشم من دیگه خواب میبرنم تو بزم شراب کجایی ای عمو عباس ولی دلم به این خوشه که تو این مسیر با این قافله سر بابام کنار ماست پاهامونم که نا نداره غریبیمون دوا نداره ... واویلتا ، آه و واویلا ... لاله ی آشنا دارم ، به روضه ها وفا دارم مدینم اما یک عمره عزای کربلا دارم دلم میسوزه هر شب و روز این همه سال گذشته هنوز فکر غریبیِ شاهم یاد یل دلامورمو یاد علی اکبرمو یاد گلوی شیش ماهم @emame3vom بشم فدای اسم پدر هنگام دفن جسم پدر من و بریده انگشتش خرابه دل رو آتیشی زد سر بریده ای که اومد خواهر سه سالمو کشتش همش میگفت بابا نداره غریبیمون دوا نداره ... واویلتا ، آه و واویلا ... 🆔 @emame3vom 👇
Moghadam-Shab12Moharram1393[01].mp3
5.38M
▪️چشاشو به چشام دوخته ، با یه نگاه افروخته▪️ 🎤 سبـک : زمـیـنـه 🗓مراسم : شب دوازدهم محرم الحرام
. 🔴چه کسانی که بر گردن خدا حق دارند؟ 🌼وقتی خداوند متعال در قیامت اعلام می کند: هر کسی که بر گردن من حق دارد، بلند شود. ❗️همه تعجب می کنند. 🌺از سوی خدا خطاب می آید: 🔰 هر کسی هنگام نزاع از خود بخشش نشان داده، تا مسأله اصلاح شود، بر گردن من حقی دارد. 🌹قرآن می فرماید: «فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمينَ(شوری 40)» خدا می فرماید: "اجرت بر من است" ً🔴 انسان باید خیلی کوچک باشد، که این مدال و این جایگاه را رها کرده و بگوید: نه ،من نمی بخشم ،من می خواهم دلم را خنک کنم!! ⛔️این عمل بسیار ناپسند است... 📚 برگرفته از سلسله سخنرانیهای تربیتی و اخلاقی حجة الاسلام سید حسن عاملی .