🍃🌸(خداوند به نوح تعلیم دادکه:) و نيز بگو: پروردگار من مرا به منزلگاه مبارك فرود آر و تو بهترين فرودآورندگانى. 🔆آنگاه كه سوار شدى از خداوند منزل و فرود آمدنى مبارك را طلب كن كه او بهترين فرودآورندگان است و آن كه شما را از كافران و ستمگران و از غرق و طوفان نجات بخشيد، بعد از فرود آمدن شما را به هزار مشكل و دردسر مبتلا نمى‏كند، بلكه شما را به منزلى مبارك و پر خير و بركت چنان فرود آرد كه همه آنچه به سبب طوفان و غرق از دست رفته دوباره فراهم آيد. 🔆بهتر است در دعا و مناجات، خداوند را با آن نامى بخوانیم كه با نیازمان تناسب داشته باشد. «اَنزلنى - خیرالمنزلین» 🔅این دعا برای طلب #ثبات در کار و زندگی. 🔅برای #منزلگاه جدید در مکانی پر برکت . 🔅در #توقّف، با دعا به درگاه او. 🔅در #سوار شدن، ذکر حمد الهى. «فاذا استویت... فقل الحمدللّه» (۲۸ مومنون) 🔅در #حركت با ذکر نام خدا. «بسم اللّه مَجراها و مُرساها» (۴۱ هود) 🌸🍃 #تفسیر_قرآن #تدبر #مومنون 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

🔰 #تحلیل | فراتر از عملیات و حتی فراتر از انسجام 🔸 خلاصه کلام رهبر انقلاب را چنین دیدم: عملیات، شگفت‌آور بود؛ اما در «عملیات» نمانید. حتی در «انسجام» هم توقف نکنید؛ هرچند تماشایی و کم‌نظیر بود. 🔹 در نگاه ایشان آنچه در این جنگ رخ داد، صرفا یک پیروزی نظامی یا همبستگی مردمی نبود بلکه ظهور یک حقیقت ناب بود که همه این مظاهر، جلوه‌ای از آن بودند: #اراده_ملی. بیایید این تعبیر را عمیق‌تر بشکافیم... .⬇️ 🔸 اگر بخواهیم «اراده» را بفهمیم، باید ابتدا بدانیم بی‌ارادگی چگونه خود را نشان می‌دهد. 🔹 ملتی که اراده ندارد بی‌تفاوت است؛ می‌ترسد؛ تسلیم می‌شود؛ فقط غر می‌زند و بی‌عمل است و همیشه چشم‌انتظار یک منجی بیرونی می‌ماند. 🔸 چنین ملتی یا باخته است یا در آستانه باخت است، ولو آنکه در ظاهر، آسایش داشته باشد. 🔹 اما ملتی که اراده دارد حتی در سختی‌ها می‌ایستد و بدون آن، در آسایش هم شکست می‌خورد. اراده چیست؟ اراده، دانستن به‌علاوه #حرکت است. اراده یعنی آن لحظه‌ای که آگاهی به تصمیم بدل می‌شود. بسیاری می‌دانند چه باید کرد، اما اندکند آنان ‌که می‌ایستند و می‌سازند و می‌جنگند. اما این اراده چگونه شکل می‌گیرد؟ یکم؛ آگاهی جهت‌دار آغاز اراده، فهم مسئله است. بدانیم که کیستیم؛ دشمن کیست؛ مسئله چیست؛ و راه کدام است. دوم؛ ایمان #آگاهی اگر با ایمان ترکیب نشود، خشک و سرد باقی می‌ماند. ایمان، آگاهی را زنده می‌کند؛ مثل دمیدن روح به پیکر. سوم؛ غیرت وقتی درد را می‌فهمی و خود را مسئول می‌دانی، غیرت، جرقه اراده را می‌زند. بی‌غیرتی یعنی مرگ اراده. وطن‌پرستی اینجاست؛ یکی از محرک‌هایی که انسان را غیور می‌سازد. چهارم؛ امید کسی که می‌داند تلاشش بی‌اثر نیست، می‌ایستد. امید، موتور اراده است؛ ناامیدی، سم آن. پنجم؛ الگو دیدن کسی که ایستاد و پیروز شد، اراده را از ذهن به میدان عمل می‌آورد. عاشورا، #مکتب_اراده است. حاج قاسم، اسوه اراده است. پس آگاهی ایجاد می‌شود؛ با ایمان جان و جهت می‌گیرد؛ با غیرت شعله‌ور می‌شود؛ با امید قدرت و با الگو عینیت می‌گیرد. در نهایت مقابله با دشمن، اراده را به‌ظهور می‌کشد. این نقطه همان جایی‌ است که #اراده_مقدس یک ملت شکل می‌گیرد. چنین اراده‌ای مقابل دشمن هم عزم دارد و هم جزم؛ هم استقامت و پایداری دارد و هم مصمم است به قیمت جان. 🔸 اگر خوب در این تعابیر دقیق شویم جای هر مفهوم روشن می‌شود. مثل اینکه وطن‌پرستی دقیقا جایگاهش کجاست و چه ضرب‌دستی دارد و چرا باید به ایمان دست دهد و به #امید و #الگو پیوند بخورد. 🔹 و اکنون بهتر می‌توان فهمید که چرا رهبر انقلاب، بیش از هر چیز نگران تضعیف اراده ملی‌اند. 🔸 فرماندهی ایشان، فقط در جبهه نظامی نیست؛ ایشان فرمانده #اراده_جمعی ملتند. 🔹 ایشان فقط طراح عملیات نیستند بلکه سازنده آن باوری هستند که همه عملیات‌ها از دل آن‌ زاده می‌شوند. 🔸 علت آرامش و #امیدواری رهبر انقلاب در دل همه حوادث جمهوری اسلامی دیدن همین نقطه کانونی در مردم است؛ نقطه ای که «یدالله فوق ایدیهم» را بر سر این ملت می‌بیند. ✍ محسن مهدیان 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

🟢 ایمانِ ولایی به ضمیرِ «نا» [۱] ✍️... «الحَمدُ لِلّهِ فَاطِرِ السَّمَاواتِ وَ الأَرضِ جَاعِلِ المَلَائِكَةِ رُسُلًا» [فاطر ۱] تمام حمدها برای آن #خدای_فاطر است که بر آسمان‌ها و زمین براساس فطرت خدایی می‌کند؛ خدایی که ملائکِ [عظیمُ الشَّأن] را رسولانِ خودش قرار داد! ❌در بسیاری از آیاتِ قرآن، مانند آیه ۳۵ نور، آیه ۵۵ مائده، آیه ۱۵۸ اعراف، آیه ۴ بقره، آیه ۱۸۶ بقره، آیه ۱۴ صفّ و خیلی جاهای دیگر قرآن، ما مقوله‌ای به‌نامِ #ایمانِ_ولایی داریم؛ چیزی که خدا غیرت عجیبی نسبت به آن دارد؛ لکن به خاطر کم‌کاری نخبگانِ اسلامی بالأخص #متفکران_شیعی، ما اصلاً با این عنوانِ قرآنی آشنا نیستیم؛ از طرفی تا گفته می‌شود ایمانِ ولایی، بلافاصله در ذهن ما شیعیان اینطور تداعی می‌شود که یعنی ایمان داشتن به #واجدانِ_ولایت، یعنی اهل‌بیت (ع)؛ پس الحمدلله که ما به اهل‌بیت (ع) ایمان داریم، به عنوان امام قبول‌شان داریم؛ الحمدلله ماجرا حل است و همه‌چیز درست و سر جای خودش است. 🚨اما دوستان! عنایت داشته باشید، اینکه ما اهل‌بیت (ع) را قبول داریم؛ این صرفاً یک #اعتقاد است؛ این لزوماً #ایمان نیست! وقتی این اعتقاد در وجودِ ما ایمان می‌شود که اولاً صحیح و #بالقرآن باشد؛ دوماً بیاید در قلب و روح انسان، به عبارت دیگر در مرکز روحِ انسان که قلب است و سپس در روحِ او جریان پیدا کند؛ وقتی یک ایمان که نور هم هست؛ در قلب یا #مرکزِ روح آدمی بیاید؛ در او #حرکت به سمتِ موضوعاتِ مدّنظر إلهی ایجاد می‌کند! که اصطلاحاً به این جریانِ ایمان در روح یا این جریانِ روحی، #روحیه می‌گوییم. روحیه یعنی یک جریانِ روحی به سمتی خاص که وقتی ایجاد شد؛ شما را به همان سمتِ مدّنظر سوق می‌دهد و شما دیگر نمی‌توانید به مقولاتِ خداییِ موجود در آن نپردازید؛ بلکه به تبع همین روحیه قویاً عمل می‌کنید؛ به همان چیزهایی که قبلاً برای شما صرفاً اعتقاد بود؛ اکنون ایمان دارید؛ بلکه ایمانِ عملی دارید و محکم و استوار در همین مسیر عامل رفتارهای خدایی هستید! #ایمانِ_ولایی در قرآن، چیزی از این جنس مقولات است که اگر شما واجد شوید؛ خواسته یا ناخواسته به آن سمتِ مدّنظر خدا کشیده می‌شوید‌. 📌لذا ما باید قوی‌ترین و مرتفع‌ترین ایمانیاتِ قرآنی را دنبال که اوج مقولاتِ ایمانی در عالم، ضمیرِ «نا» یا همان #کلِمات و یا همان #صفاتِ_إلهی است که در عالی‌ترین فضای قابلِ وصف قرار دارند و خداوند در عالم، ابتدا #صفات را ایجاد کرد؛ و طبق سوره حمد و برخی روایات، اولین صفتی هم که خدا ایجاد کرد؛ #صفتِ_الله است که بحث‌های قرآنی دارد؛ سپس خداوند صفاتِ دیگر را از همین صفتِ الله که #صفتِ_جامع است؛ ایجاد کرد و به مجموعِ این صفات یا کلِمات، در قرآن فرمود: ضمیرِ «نا». 🔴اگر براساسِ آیات قرآن، خصوصاً آیه ۴۴ توبه، اخلاص ۲، حمد ۱، در ارتفاعاتِ عالم نگاه کنیم؛ در بالاترین جا بلحاظِ شأن نه بلحاظِ مکان، مادونِ #ذاتِ اقدسِ خدا، صفات قرار دارند؛ وقتی همین صفات برای اولین بار به سمتِ پایین جریان داده می‏شوند، به آن‌ها عنوانِ #أسماء داده می‌شود. اینکه «چرا حرکت داده می‏شوند؟ و چگونه حرکت؟» این‌ها را به مرور مطرح می‌کنیم. فی‌الحال بدانید که آن بالاها، #صفات قرار دارند؛ در خلالِ ارتفاعات که پایین می‌آیند؛ تبدیل به أسماء می‏شوند؛ و در اعماقِ عالم که می‏آیند؛ وقتی به دنیا می‌رسند و می‌خواهند #وظیفه‌ی‌ الحُسنایی را انجام دهند و دنیا را به سرزمینِ ظهور و بهشتِ الحُسنیٰ تبدیل کنند؛ به حسبِ وظیفه به آن‌ها #أسماءُ_الحُسنیٰ گفته می‏شود! تا اینجا دیده نمی‌شوند؛ هستند اما نامرئی، اولین جایی که در سیرِ فرود #مرئی شدند؛ در زمانِ موسی (ع) به شکلِ «مِن آیاتِنَا الکُبریٰ» بود و سپس در ۱۴۰۰ سال قبل، با جسم مبارک ۱۴ معصوم (ع) روی زمین تشریف آوردند. 🔻پس این سیرِ فرود ضمیرِ «نا» را در خلالِ ارتفاعات عنایت داشته باشید؛ وقتی گفته می‏شود ضمیرِ «نا»، از این به بعد بدانید که: #اول وجه صفاتیِ ضمیرِ «نا»، #دوم به سمت پایین، وجه أسمائیِ ضمیرِ «نا»، #سوم در محیطِ دنیا، وجه الأسماءُ الحُسناییِ ضمیرِ «نا»، #چهارم در همین محیطِ دنیا، وجه مِن آیاتِنَا الکُبراییِ ضمیرِ «نا» و #پنجم باز در همین محیطِ دنیا، وجه جسمانی و مادّیِ ضمیرِ «نا»، این سیرِ فرود را در ذهن داشته باشید. ‼️پس ضمیرِ «نا» در خلال ارتفاعات #پنج_مرحله دارد: ۱.صفاتی، ۲.أسمائی، ۳.أسماءُ الحُسنایی، ۴.مِن آیاتِنَا الکُبری و ۵.جسم مادّی. این وجوه همه یکی هم هستند؛ هیچ #دوئیتی بین‌شان نیست، یک نور درخلالِ ارتفاعات عالم است و هر کدام که بفرمایند: «ما»، درست است. اما یک موقع وجه صفاتی می‏فرماید: «ما»، یک موقع وجه أسمائی، یک موقع وجه أسماءُ الحُسنایی، یک موقع وجه مِن آیاتِنَا الکُبریای و یک موقع هم جسم مادّیِ اهل‏بیت (ع) می‌فرمایند «ما»، همه این‌ها مصداقِ ضمیرِ «نا» هستند. #ادامه_دارد... 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

🟢 ایمانِ ولایی به ضمیرِ «نا» [۸] ✍️... این بحثِ #صافّات که داریم مطرح می‌کنیم؛ دو سه جای قرآن آمده است؛ اما اگر فرم و تصویر آن را بخواهیم آشنا شویم؛ خدا در آیه ۴۱ نور، درباره پرندگان می‌فرماید: «وَ الطَّیرُ صافّاتٍ» و پرندگانِ صفّ به صفّ، باید تصویر را در این آیه دنبال کنیم. ‼️به عنوان مثال شما در طبیعت ایستاده‌اید؛ و دارید به آسمان نگاه می‌کنید؛ دسته‌ای پرنده در ارتفاعات دارند حرکت می‌کنند؛ اینکه همه با هم هماهنگ حرکت می‌کنند؛ این می‌شود: «الطَّیرُ صافّات» پس منظور از پرنده‌های صفّ به صفّ، پرنده‌هایی که پایین روی درخت‌ها هستند؛ نیست؛ چون اولاً گروه نیستند، دوماً پایین هستند، سوماً مقداری می‌پرند، فوراً فرود می‌آیند، مدام به صورت پراکنده این‌طرف و آن‌طرف می‌روند؛ لذا اینها «الطَّیرُ صافّات» نیستند! پس کدام پرنده‌ها مصداقِ این آیه‌اند؟! پرنده‌های آن بالا، آن‌ها صافّات‌اند! بظاهر پرنده‌ای از جنس زمین هستند؛ جسمی زمینی دارند، اما ساکنِ ارتفاعات‌اند. ساعت‌ها بایستید نگاه کنید؛ گویی اصلاً پایین نمی‌آیند؛ یک‌سره آنجا هستند، به ظاهر زمینی‌اند، اما اهل ارتفاع‌اند، جوری که تداعی می‌شود این‌ها ساکن آسمان‌اند. محققین برخی از پرندگانِ دریایی را که بررسی می‌کنند؛ می‌بینند شبانه‌روز در آسمان‌اند و فقط برای غذا پایین می‌آیند از توی دریا غذا می‌گیرند و دوباره بالا می‌روند، تمامِ زندگی‌شان آن بالاست؛ این خیلی برای دانشمندان جلب توجه کرده است. 🔹پس «وَ الطَّیرُ صافّات» پرندگانی هستند که کارشان #پرواز است؛ انگار جز پرواز، کار دیگری نمی‌کنند، به زمین نمی‌پردازند، نمی‌آیند روی زمین ساکن شوند؛ پیوسته در آسمان‌اند و #توقف‌شان در زمین بسیار محدود است؛ «الطَّیرُ صافّات» خیلی با هم هماهنگ‌اند. هم بالا هستند؛ هم با هم هستند؛ و دیدید دیگر، وقتی به این سمت می‌روند؛ یکی رهبر می‌شود بقیه دنبالش، سمت که عوض می‌شود؛ یکی دیگر #رهبر می‌شود؛ بقیه دنبالش، دوباره به یک سمت دیگر که می‌خواهند #حرکت کنند؛ یکی دیگر رهبر می‌شود و بقیه دنبالش؛ این در وجود پرندگان نهادینه است! بسته به شرایطِ مختلف یکی جلودار می‌شود و بقیه به دنبالش. جالب است توصیفی که ما از #أسماءِ_إلهی داریم هم همین‌طور است: ۱_أسماءِ خدا همه با هم هستند ۲_أسماءِ خدا از هم جدا نیستند ۳_أسماءِ مربوط به ارتفاعات بالا هستند ۴_طبقِ بسیاری از آیاتِ قرآن، بسته به شرایط مختلف یکی از أسماءِ خدا پیشرو یا #پیش‌قراول می‌شود و بقیه‌ی أسماء به دنبالش هستند و به‌شدت باهم هماهنگ ۵_ذره‌ای نسبت به همدیگر تکبر نمی‌کنند 🟢بحث صافّاتٍ درباره اهل‌بیت (ع)، مربوط به #ارتفاعاتِ مختلفِ عالم است؛ از فضای قابل وصف به پایین، تا آنجا که زمین نیست؛ یعنی تا برزخ، در تمام ارتفاعات، اهل‌بیت (ع) به عنوان ضمیرِ «نا»، صافّاتٍ هستند؛ و طبق قرآن مَثَلش «الطَّیرُ صافّات» است؛ ببینید چه مثال قشنگی خدا برای صافّات بودنِ ضمیرِ «نا» زده، ضمیرِ «نا»، همه‌شان، همیشه، همه‌جای عالم #حضور دارند! حتی در دنیا که می‌آیند؛ مثلاً در بحث رسالتِ رسول‌الله (ص)، ایشان رهبر می‌شوند؛ بقیه‌ی أسماء، تحت عنوانِ اهل‌بیتِ ایشان به دنبال‌شان، در بحثِ #مهدویت، امام مهدی (عج) جلودار می‌شوند؛ بقیه‌ی اهل‌بیت (ع) بدونِ تکبر به دنبالِ ایشان حرکت می‌کنند؛ تا جایی که امام صادق (ع) می‌فرمایند: «لَو أدرَكتُهُ لَخَدَمتُهُ أيّامَ حَياتي» [الغيبه، نعمانى، ص ۲۴۵] اگر من او را یعنی امام زمان (عج) را در زمانه‌ی خودش درک می‌کردم؛ تمامِ عمرم را در خدمت به او سپری مى‌كردم. #امام_حسین (ع) هم مشابه این را فرمودند که اگر او را درک کنم، تمام زندگی‌ام به او خدمت خواهم کرد! و در صحنه‌های مختلف رابطه اهل‌بیت (ع) این‌گونه است، یعنی وقتی نگاه می‌کنیم؛ همان #رفتار_صافّات را دارند. 📌این واژه‌ی صافّاتٍ در سوره صافّات واقعاً معجزه است؛ هم #جایگاهِ ضمیرِ «نا» را نشان می‌دهد؛ که این‌ها اهل ارتفاعات‌اند، هم رفتار را نشان می‌دهد که گروهی هستند؛ و هم اینکه با هم هستند و بسیار با هم هماهنگ‌اند. نشانه‌ی هماهنگی‌شان چیست؟ اینکه به مناسبت، یکی جلودار می‌شود؛ بقیه به دنبالش؛ در حرکت بعدی یکی دیگر جلودار می‌شود؛ بقیه به دنبالش، در یک کلام صافّات یا صافّون هستند. ضمن اینکه فضای زندگی «الطَّیرُ صافّات» #جوّ_زمین است، اما فضای حضورِ صافّاتٍ به معنای اهل‌بیت (ع)، حریمِ #واحدیّتِ خداست. در ارتفاعاتِ مختلف، در عوالم مختلف، به حسب شرایط چه چیزی در آن‌ها مشترک است؟ واحدیّتِ خدا، از واژه‌ی صافّاتٍ برمی‌آید که این‌ها بالا و پایینی نسبت به همدیگر ندارند؛ همه با هم و صفّ به صفّ هستند. 🔹پس #حالتِ صافّاتِ یا صافّونِ ضمیرِ «نا» در سوره صافّاتٍ، چیزی مربوط به ارتفاعات فراتر از آسمان‌هاست، در فضای لایتناهی، جایی‌که بندِ به #واحدیّتِ خداست نه بندِ به زمان و زمین. #ادامه_دارد... 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir