🔥🥀🔥🥀🔥🥀🔥🥀🔥🥀 🥀🔥🥀🔥🥀🔥 🔥🥀🔥 🥀 ♡﷽♡ رمان #شُعله🔥 #part274 توی همون حال الهه جواب سوالم رو داد: اره داداش خودم قرص فشارشو دادم به پرستارم گفتم گفت چیزی نیست کم کم بهتر میشه... رو کردم بهش و پرسیدم: آخه چی شد چرا اینطوری شد؟ واسه چی حالش بد شد؟ نگاهم نکرد و جوابی هم نداد فقط با حسرت سر تکون داد نگاهم برگشت طرف الهه اونهم با درموندگی نگاهم میکرد انگار جوابی نداشت فهمیدنش خیلی سخت نبود اونهمه اتفاقات تلخ پشت سر هم، ننگ خیانتی که خورد روی پیشونی متط جداییمون یکماه بعد از ازدواج، فهمیدن ماجرای فرزندخوندگی، رفتن من از خونه، همه و همه به قلب نازنینش فشار آورده بود... لابد امشب هم یکی از همون بحث های همیشگی سر آشتی و برگشتن من، یا سر دفاع از من و خیانت کار نبودم، در گرفته بود و آخرش شده بود این... شایدم این قلب اونقدر اوضاعش خرابه که بی بهانه لج کرده... هرچی که بود الان از پرسیدن جوابی دستگیدم نمیشد ترجیح دادم منم یه گوشه بشینم و دعا کنم مادرم سالم برگرده... هر از گاهی هم به حال حاج غفار نگاهی می انداختم که یه وقت اوضاعش خطرناک نشه... اصلا حواسم به ساعت نبود نمیدونم ساعت چند رسیدم و چند ساعت پشت در نشستیم یا چه ساعتی بود که دکتر بیرون اومد و گفت خطر رفع شده و همه نفس راحتی کشیدم نمیدونم چرا دلم گواهی بد میداد و همش منتظر یه خبر بد بودم منتظر از دست دادن... ولی با این خبر یکم دلم آروم گرفت... دکترا گفتن تا ۲۴ ساعت بیهوشه و بعد از ریکاوری میتونید ببینیدش چند روزی هم باید تحت نظر باشه... و من که هم نگرانیم از بین رفته بود و هم دیگه کاری ازم برنمیومد تصنیم گرفتم برگردم خونه، یه سری بزنم و صبح برگردم اون طوری که من از خونه خارج شدم و گفتم زنگ هم نزن حتما تا الان خیلی نگران شده... آخه چاره ای نبود معلوم نبود موقعیت اینجا چطوره و اگر زنگ میزد میتونستم جواب بدم یا نه... دلم نمیخواست تو این شرایط خانواده پاک روان با عروسش آشنا بشه! خودم بعدا کم کم یه فکری براش میکنم... رو کردم به آقاجون: دیدید که گفتن موندن شما اینجا هیچ فایده ای نداره... پاشید برسونمتون خونه فردا صبح برمیگردیم... بالاخره صداشو شنیدم: من میخوام بمونم... شاید چیزی لازم داشته باشه... _هرچی لازم باشه خودشون انجام میدن گفتن که الان همراه نمیخواد بیهوشه میخوای تا صبح رو صندلی بشینی با این پا دردت؟! به هر سختی بود بلندش کردم و همراه الهه تا پای ماشین بردم... توی راه هیچ کس حرف نمیزد سکوت مطلق... اما همین که جلوی در خونه نگه داشتم و گفتم خداحافظ چهره آقاجون درهم شد: مگه نمیای داخل؟ موندم چی بگم... فکر اینجاشو نکرده بودم: راستش یه کاری دارم که باید برم انجام بدم _این وقت شب؟! _باور کنید اگر واجب نبود میومدم _لج نکن پسر... _لج چیه آقاجون من کی باشم با شما لج کنم به جون مامان کار واجبیه به جون مامان رو که شنید کوتاه اومد و پیاده شد من هم قول و قرار فردا صبح رو گذاشتم و راه افتادم به سمت خونه... پرش به قسمت اول رمان👇🏻♥️🍂 https://eitaa.com/nonvalghalam/28941 ❌کپی به هر نحو حرام و موجب پیگرد قانونی ست❌ ○•○•••○•○•••○•○•••○•○ http://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7 ○•○•••○•○•••○•○•••○•○ 🥀 🔥🥀🔥 🥀🔥🥀🔥🥀🔥 🔥🥀🔥🥀🔥🥀🔥🥀🔥🥀