💠 راهبرد سکوت فعال؛ اقتدار ایران در مدیریت محور مقاومت جمهوری اسلامی ایران در جایگاه کانونی و راهبردی محور مقاومت، بر پایه ساختار «وحدت ساحات» مدیریت هوشمندانه‌ای از ظرفیت‌ها و نیروهای این جبهه را دنبال می‌کند. در چارچوب این ساختار، هر بخش از محور مقاومت مأموریت خاص خود را در زمان و مکان مقتضی ایفا می‌کند و ضرورت ورود هم‌زمان همه اجزا به میدان، از ابتدا در این طراحی پیش‌بینی نشده است. بر همین اساس، در شرایط کنونی جنگ تحمیلیِ آمریکایی–صهیونیستی، ایران نیازی به فراخوانی سایر اعضای مقاومت برای یاری مستقیم نمی‌بیند. این تصمیم نه ناشی از انفعال یا کمبود حمایت، بلکه بیانگر توانمندی داخلی، تسلط میدانی و اعتماد به ذخایر راهبردی جبهه مقاومت است. چنین راهبردی در راستای یک افق بزرگ‌تر یعنی آزادسازی قدس و دفاع از مظلومان و آزادی‌خواهان جهان اتخاذ شده و از ابتدای شکل‌گیری محور مقاومت، مبنای حرکت آن بوده است. در این میان، ایران همواره به‌عنوان کشوری مستقل، مقتدر و الهام‌بخش در چشم ملت‌های آزاده و گروه‌های مقاومت شناخته می‌شود. نقش پیشتاز جمهوری اسلامی در الهام‌بخشی، حمایت و هدایت محور مقاومت، به‌ویژه در لحظات سرنوشت‌ساز، جایگاه راهبردی آن را بیش از پیش تثبیت کرده است. ازاین‌رو، باید هوشمندانه درک کرد که سکوت یا عدم ورود علنی برخی نیروهای مقاومت، نه نشانه‌ی ناتوانی یا فقدان اراده، بلکه بخشی از راهبرد ذخیره‌سازی قدرت و آمادگی برای مرحله‌ای تعیین‌کننده‌تر در نبرد نهایی است. تحلیل‌های سطحی و هیجانی، ظرفیت واقعی این جبهه‌ی فراگیر را نمی‌شناسند و ممکن است به برداشت‌های نادرست و تضعیف روحیه بینجامند. آنچه در این مسیر حیاتی است، اعتماد به حکمت راهبری جبهه مقاومت، حفظ انسجام و تداوم حرکت در مسیر تحقق اهداف والای آن است. #محور_مقاومت #ایران_مقتدر #آزادسازی_قدس #جنگ_ترکیبی ✍️ مهدی لطفی https://eitaa.com/MahdiLotfi_IR ••✾•🌿🌺🌿•✾• فصل حضور https://eitaa.com/faslehozur

🔺 از اطلاع دشمن تا آمادگی ما؛ راهبردی برای پیش از غافلگیری 🖊 محمدعلی رنجبر عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم در فضای امروز، یکی از کلیدی‌ترین پرسش‌های راهبردی این است: دشمن دقیقاً چه می‌داند؟ و قرار است با این دانسته‌ها چه کند؟ این پرسش، صرفاً کنجکاوی اطلاعاتی نیست؛ بلکه آغاز یک تفکر راهبردی برای جلوگیری از «غافلگیری بزرگ» است؛ اتفاقی که بسیاری از ناظران آن را نه محتمل، بلکه قریب‌الوقوع می‌دانند. 🔻 از ترس غافلگیری تا فرصت آمادگی سناریوی تهدید محدود به یک حوزه خاص نیست. دشمن ممکن است با ترکیبی از این ابزارها وارد شود: ▪️ ترور چهره‌های کلیدی ▪️ ایجاد بحران اجتماعی از مسیر جنگ روانی ▪️ تحریک قومیت‌گرایی و تجزیه‌طلبی ▪️ طراحی اغتشاش‌های زنجیره‌ای ▪️ حمله به زیرساخت‌های حساس انرژی، ارتباطات، حمل‌ونقل و فضای سایبری اما مسأله فقط وقوع این تهدیدها نیست؛ آنچه نگران‌کننده‌تر است، غافلگیر شدن ما در برابر آن‌هاست. 📡 دشمن چه می‌داند؟ می‌دانیم که دشمن امروز، صرفاً بر قدرت نظامی تکیه ندارد. او یک ماشین تحلیل اطلاعات است، و دانسته‌هایش درباره ما بر پایه: 🔹 شکاف‌های درون‌ساختاری 🔹 نارضایتی‌های انباشته اجتماعی 🔹 ناکارآمدی سیاست‌گذاری 🔹 نفوذ در رسانه‌ها و فضای مجازی 🔹 تضاد میان نخبگان بنا شده است. او دقیقاً می‌داند کجا، کی، و چگونه ضربه بزند، بدون آنکه مستقیماً در میدان دیده شود. او حتی یاد گرفته از نارضایتی داخلی، ابزار امنیتی بسازد و روایت خود را بر بستر واقعیات اجتماعی سوار کند. 🧭 چه کسی باید پیش‌دستی کند؟ در شرایط جنگ ترکیبی، امنیت دیگر فقط کار نهادهای اطلاعاتی نیست. مسئولیتِ آمادگی، چندلایه و بین‌رشته‌ای است: ▪️ نهادهای امنیتی و اطلاعاتی ▪️ نهادهای فرهنگی، رسانه‌ای و آموزشی ▪️ ساختارهای تصمیم‌سازی و سیاست‌گذاری ▪️ و مهم‌تر از همه: مردم و نخبگان مستقل در این میدان، سکوت، تعارف و انفعال، خطرناک‌تر از تهدید بیرونی است. 🛡 آیا وقت کمیته حقیقت‌یاب نرسیده؟ پیشنهاد مشخص این است: ✅ تشکیل یک کمیته ملی آسیب‌شناسی و راهبردنویسی برای بررسی تهدیدات قریب‌الوقوع و نقاط ضعف ساختاری در برابر جنگ ترکیبی. 📌 مدلی شبیه آنچه رژیم صهیونیستی بعد از جنگ ۳۳ روزه اجرا کرد. آن‌ها با آسیب‌شناسی صریح و عمیق، ظرف دو سال، بخش زیادی از ضعف‌های خود را ترمیم کردند. در حالی‌که ما گاه حتی پس از ضربه هم، تحلیل دقیق و جمع‌بندی ملی نداریم. 🔍 این کمیته باید بتواند: ▪️ تهدیدهای واقعی را شناسایی کند ▪️ نقاط نفوذ دشمن را ترسیم کند ▪️ نقاط ضعف خودی را بدون محافظه‌کاری فهرست کند ▪️ و از همه مهم‌تر: روایت خودی و ملی از تحولات را بازتولید و منتشر کند ✅ جمع‌بندی راهبردی: اگر ندانیم دشمن چه می‌داند، بالاخره خواهیم فهمید؛ اما نه در یک نشست کارشناسی، بلکه در میانه بحران، با بالاترین هزینه. 🔻 سیاست پیش‌دستی راهبردی، یعنی جای «قربانی‌شدن»، به بازی‌ساز بودن فکر کنیم. یعنی به‌جای انفعال، طراح شویم. و به‌جای ترس، آماده و آگاه باشیم. اکنون وقت تصمیم است؛ نه برای واکنش به حادثه، بلکه برای ساختن آینده‌ای هوشمند، دقیق و مقاوم. #بینش_راهبردی #امنیت_ملی #پیش‌دستی #غافلگیری_راهبردی #جنگ_ترکیبی @Binesh_Rahbordi ••✾•🌿🌺🌿•✾• فصل حضور https://eitaa.com/faslehozur