🔴 این داستان: نزن دررو!
به نام خدا.
یکی از کارهای پیامبر رحمت (ص) تبلیغ جهانی اسلام بود و حضرت به این منظور، مُبَلِّغانی با نامه‌هایی از طرف خودشون به سرزمین‌های اطراف می‌فرستادن. یکی از این مبلّغ‌ها به اسم #حارث_بن_عمیر_أزدی پیش حاکم دولت غسّانی (واقع در شمال غربی عربستان و در همسایگی روم شرقی) رفت ولی حاکم اونجا یعنی #شرحبیل_بن_عمرو_غسّانی وقتی فهمید حارث، پیک رسول خداست، شهیدش کرد. به نقلی پیامبر (ص) دو نفر دیگه رو برای پیگیری ماجرا فرستادن اما شرحبیل اون دو نفر رو هم شهید کرد. به دنبال این واقعه، پیامبر (ص) سپاهی متشکل از سه هزار نفر رو به فرماندهی جعفر بن ابیطالب (#جعفر_طیّار) برای سرکوب دولت غسانی اعزام کردن. شرحبیل که دولتش با روم رابطه خوبی داشت از دولت مرکزی روم کمک خواست و در نتیجه صد هزار نفر رومی در سرمین موته جمع شدند و #جنگ_موته اتفاق افتاد.
پیامبر (ص) از قبل دستور داده بودن که مسلمین به کودکان صدمه نزنن و اونها رو ابتدا به اسلام و سپس پرداخت جزیه دعوت کنن و اگر نشد اون وقت وارد جنگ بشن. رومی‌ها این شرایط رو نپذیرفتن و جنگ شروع شد. در نتیجه این جنگ، فرمانده اصلی مسلمانان یعنی جعفر طیار پس از قطع دو دستش شهید شد و #زید_بن_حارثه (پدر اسامة بن زید) و #عبدالله_بن_رواحه که از طرف پیامبر (ص) بعد از جعفر به ترتیب به عنوان جانشین فرمانده انتخاب شده بودند نیز بعد از به دست گرفتن بیرق سپاه شهید شدند. پیامبر (ص) قبلا دستور داده بودن که در صورت شهادت این سه تن خود مسلمونا نفر بعدی رو به عنوان فرمانده انتخاب کنن. بنابراین خالدِ بن ولیدِ تازه مسلمان فرمانده شد. خالد که قبلا در صف کفار با مسلمین جنگیده بود و بعدا هم در کنار ابوبکر -خلیفه غاصب- مرتکب جنایات زیادی شد در این جنگ یک تدبیر نظامی موفق رو اجرا کرد.
خالد دستور داد عده‌ای از مسلمین برگردند و صبح‌هنگام با سر و صدا به لشکر اضافه شوند. این حرکت باعث شد رومی‌ها فکر کنن به تعداد مسلمین اضافه شده و چون روز قبل دلاوری‌های مسلمین رو دیده بودن، اضافه‌شدن تعداد مسلمین اونها رو از حمله مجدد منصرف کرد. بنابراین سپاه اسلام فرصت رو غنیمت شمرد و بعد از یک تا سه روز جنگیدن به مدینه عقب‌نشینی کرد. وقتی مسلمونا به مدینه برگشتن اهل مدینه به پیشوازشون نیومدن و اونها رو فَرّار (فراری از جنگ) می‌خوندن اما رسول خدا (صلی الله علیه و اله) ازشون پشتیبانی کردن و اونها رو کَرّار (بازگشت‌کننده به جنگ) نامیدن و در آینده همین اتفاق هم افتاد و جنگ مسلمین با رومی‌ها تکرار شد.
نبرد موته نشون داد اسلام از مقابله با ابرقدرت‌ها ترسی نداره و حتی با وجود عدم توازن تعداد لشکر و ساز و برگ نظامی اگه منافعش تهدید بشه حاضره در مقابل چنین قدرتهایی هم بایسته. همچنین باعث شد همه بفهمن که تعرّض به مسلمونا «هزینه» داره و بی پاسخ نمی‌مونه. این جنگ در نهایت مقدمه جنگ‌های آینده مسلمین با روم شرقی و فتح برخی از سرزمینها مثل شام شد.
پ. ن: آخرین حمله اسرائیل به ایران باعث شهادت چهار تن و احتمالا زخمی‌شدن تعدادی از هموطنامون شد. کاری به ریشه‌های این زد و خوردها و نیز اینکه چه جوری باید پاسخ بدیم ندارم. چون یا حالش نیست یا تخصصش. اما سؤال و نگرانی من اینه: آیا ما نمی‌خوایم پاسخ بدیم؟ در غیر این صورت ما چه جور مسلمونایی هستیم و چه جور می‌خوایم هزینه‌زا بودن این جنایات رو ثابت کنیم؟ تازه این دشمن خونخوار و اربابانش قبلا افراد زیادی از ما رو به بهانه‌های مختلف در خارج از مرزها یا حتی داخل کشور به شهادت رسوندن که جواب اونا رو هم ندادیم اما این دفعه این کشتار توام با تجاوز رسمی به کشورمون بود.
گفته میشه امیر مؤمنان (علیه السلام) هم با خوارج مدارا کرد تا وقتی که گروهی از خوارج با بی رحمی #عبدالله_بن_خَبّاب و همسر باردارش رو به جرم محبت به امام (ع) و تأیید اقدامات ایشون شهید کردن. این جنایت رو یکی از علل وقوع #جنگ_نهروان و درگیری حضرت با خوارج می‌دونن هر چند حضرت ابتدای جنگ با نصایح مشفقانه، عدّه‌ی فراوانی رو از مواضعشون برگردوندن و این افراد به سپاه امام ملحق شدن.
حالا سؤال من اینه: اگه پیامبر یا امام علی در این زمان بودن چه واکنشی از خودشون نشون می‌دادن؟
#محمدحسین_فیض_اخلاقی
#یادداشت 8 بهمن 1403
#عید_مبعث_مبارک
#تاریخی
@feyzefeyz 👈👈فیضِ فیض
