eitaa logo
فیضِ فیض
110 دنبال‌کننده
274 عکس
22 ویدیو
11 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 مرز باریک حب و بغض؛ مرز باریک بهشت و جهنم در قرآن و روایات تأکید فراوانی روی دوستی درست و دشمنی درست شده. دوستی و دشمنی فقط یک احساس قلبی نیست بلکه ریشه اعمال زبانی و کارهای جسمی ما هم هست. طبیعیه که وقتی کسی رو دوست داریم خود به خود زبان ما هم به سود محبوب می‌چرخه و کارهای زندگیمون هم به سمت محبوبون جهت می‌گیره. در واقع بسته به شدت دوستی به محبوب شبیه‌تر و شبیه‌تر میشیم. برای همین انتخاب دوست و دشمن فوق العاده حساسه و خدا در قرآن از ما خواسته خودش و دوستانش رو دوست داشته باشیم و از دشمنانش بیزار باشیم. یکی از علت‌هاش می‌تونه این باشه که خدا و بعد از خدا بندگان برگزیده‌ش سرچشمه تمام خوبی‌ها هستند و دوست داشتنشون به تعالی روح و کمالات اخلاقی ما کمک شایانی می‌کنه. چون ما خود به خود اونها رو الگوی زندگی خودمون قرار میدیم. علاقه به افراد یا فرهنگ خود به خود شباهت ایجاد می‌کنه. یک مثال جزئیش تاثیرپذیرفتن مردم ما از فرهنگ غربه که قبلا تو یادداشت «» بهش پرداختم. در تأیید شباهت‌پذیری از اقوام، روایت از معصوم داریم. از طرفی رضایت قلبی یا همون دوست داشتن همراهی با افراد نیک‌کردار و خواست قلبی برای انجام اعمال نیک در روایات اهل بیت علیهم السلام سفارش شده جوری که انگار خودمون هم اون عمل رو انجام داده‌ایم گر چه قرن‌ها یا کیلومترها فاصله داریم یا فاصله‌ای نداریم ولی مثلا به دلیل مالی توان ساخت یک بیمارستان خیریه رو نداریم اما با خودمون میگیم اگه پول داشتیم حتما چنین کاری می‌کردیم. جابر بعد از شهادت امام حسین علیه السلام حضرت رو زیارت کرد ولی خودش رو همراه حضرت دونست چون قلبا همراه امام بود گر چه به علت نابینایی توان یاری فیزیکی حضرت در عاشورا رو نداشت. مام برای همین میگیم «یا لیتنا کنا معک». برعکسشم هست. تو زیارت عاشورا کسانی که ظلم به امام حسین علیه السلام رو شنیدند و از این عمل رضایت داشتند لعنت شده‌اند. گر چه حتی مربوط به زمان ما باشند و اصلا امکان حضور فیزیکی در جبهه دشمنان امام رو نداشته باشند. بنابراین دوستی و دشمنی در واقع بهشت و جهنم ما رو می‌سازه. در زمانه ما هم مصادیق زیادی از این دوستی‌ها و دشمنی‌ها پیدا میشه. دوستی و دشمنی‌هایی که منجر به عمل درست و غلط مردم میشه. بعضی‌هاش خیلی روشنه و با این حال کسانی هستن که توش لنگ می‌زنن و بعضی‌هاش جزئیه. مثلا تو همین انتحابات. یکی طرفدار فلان حزبه و به افراد این حزب رای میده. اما ماجرا وقتی ناراحت‌کننده میشه که اون فرد اتفاقا روزنامه نگاره یا کانال داره و به خاطر دوستی با اون حزب میاد یه تهمت ناجوانمردانه به کاندیداهای حزب رقیب می‌زنه. یا اصلا تو محیط خونه میاد بیخودی تخریبش می‌کنه. در حالی که همیشه باید عدالت و انصاف رو رعایت کرد و هر چیزی رو هم نشر نداد! کلی‌تر مثل حملات اسرائیل به غزه یا برخی ایرانیا یا حملات روسیه به اوکراین. روشنه که باید مهاجمانی که زن و بچه بی گناه مردم رو می‌کشند و خاک یک ملت رو به توبره می‌کشن دوست نداشت و ازشون بیزار بود. ولی در کمال تاسف افرادی پیدا میشن که مثلا به علت اینکه اوکراین متحد آمریکاس و روسیه تا حدودی! دوست، مطلقا روسیه رو تطهیر می‌کنند. حداقل از ظاهر حرفا و کامنتا و لایکاشون که این برداشت میشه. در حالی که باید ظلم هر ظالم در هر جبهه‌ای که باشه حتی در یک جنگ واحد، حداقل قلبا محکوم کرد. یا از اون طرف، صرفا به دلیل اینکه اسرائیل دشمن ایرانه از اسرائیل و جنایتهاش پشتیبانی زبانی می‌کنند. گناه دیگه شونم اینه که مظلومین یا طرفداران مظلومینی که حرفاشونو می‌شنون با این حمایتها ناراحت و اذیت می‌کنن. طبیعیه که سر و کار اینا با کرام الکاتبینه! هزار تا مثال دیگه‌م می‌تونید بزنید. خلاصه تلاش و دعا کنیم که حب و بغض ما میزون باشه. ان شاءالله. یا علی. 12 اسفند 1402 @feyzefeyz 👈👈فیضِ فیض