eitaa logo
فرصت زندگی
204 دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
877 ویدیو
12 فایل
فرصتی برای غرق شدن در دنیایی متفاوت🌺 اینجا تجربیات، یافته‌ها و آنچه لازمه بدونین به اشتراک میذارم. فقط به خاطر تو که لایقش هستی نویسنده‌ از نظرات و پیشنهادهای شما دوست عزیز استقبال می‌کنه. لینک نظرات: @zeinta_rah5960
مشاهده در ایتا
دانلود
فرصت زندگی
#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_154 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 _شما به من وقت بدین موردشم میگم. م
🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 با اخم‌های درهم و صدای بلند عطیه را صدا زد. عطیه به سرعت از آشپزخانه بیرون آمد. _عطیه یه بار دیگه، فقط یه بار دیگه اون شوهر بی‌آبروت با آبروی من بازی کنه حرمت تو و فامیل بودنمونو میذارم کنار. میرم واسه بقیه چکام ازش شکایت می‌کنم. اصلاً اعلام سرقت چک می‌کنم میندازمش زندون خیال خودمو راحت می‌کنم که هر دفعه کارمندای بانک مسخره‌م نکن که اعتبار ندارم. _داداش لابد نداشته که جای چک‌و پر کنه. امیرحسین داد زد و شایسته از ترس از جا پرید. او را بغل ‌کردم و به اتاق بردم اما صداها بلند بود و آنجا هم شنیده می‌شد. شروع به بازی کردم تا لااقل حواسش پرت شود. _نداشته یا نخواسته بده؟ شایدم گفته گور بابای امیرحسین. چشمش کور مثل همیشه جاشو پر می‌کنه. بی‌آبروئه دیگه. اگه نباشه دست کم یه روز قبل بهم می‌گفت چک نره بانک و برگشت بخوره. _امیرحسین، شاهین به مشکل برخورده. تو هم اینقدر سر من داد نزن. خوشم نمیاد جلوی زنت ‌سر من داد می‌زنی. _خوشت نمیاد؟ خوشت میاد آبروی من بره؟ اصلاً واست مهمه که شوهرت داره با من چی‌کار می کنه؟ _آره مهمه. چی کار کنم خب؟ مگه کاری ازم برمیاد؟ _چطور ازت برمیاد مامانو آنتریک کنی روی خوش به زنم نشون نده. ازت بر نمیاد شوهرتو جمعش کنی؟ _باز شروع کردی؟ بازم می‌خوای زنتو واسه ما جا بندازی؟ صدای مادرشان باعث شد هر دو ساکت شوند. _بس کنید. با هر دوتونم. عطیه جمع کن پاشو برو تحمل جنگ و دعواتونو ندارم. چند دقیقه‌ای سکوت شد. بعد عطیه وارد اتاق شد. دست شایسته را کشید و با خود برد. از لای در نگاهی انداختم. امیرحسین روی مبل نشسته بود و سرش را بین دستانش گرفت. حال بدش بیداد می‌کرد. با رفتن عطیه به طرف اتاق آمد. از جلوی در کنار رفتم تا وارد شود. روی تخت که نشست، کنارش نشستم. دستانش را گرفتم. _حالت خوبه؟ امیرحسین ببینمت. جواب نداد و سر بلند نکرد اما نفس‌های عمیقش خبر از حال بدش می‌داد. مثل او ساکت شدم و سعی کردم با در آغوش گرفتنش آرامش را به او برگردانم. رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739
فرصت زندگی
#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_155 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 با اخم‌های درهم و صدای بلند عطیه ر
🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 چند دقیقه‌ای که گذشت سر بلند کرد و چشمان سرخش را دیدم. _هلیا یه مسکن واسم میاری؟ سرم خیلی درد داره. حالم داره بد میشه. بوسه‌ای به پیشانی‌اش زدم و از اتاق خارج شدم. مادرش نبود. چند لحظه‌ای صبر کردم اما خبری نشد. ناچار و با استرس به آشپزخانه رفتم. جای قرص‌ها را دیده بودم. مسکنی با یک لیوان آب برداشتم. خواستم از آشپزخانه خارج شوم که با مادرش روبرو شدم. با دیدنم اخمش را درهم کشید. _مگه نگفتم حق نداری بیای تو آشپزخونه؟ واسه چی اومدی به گند کشوندی اینجا رو؟ _امیرحسین حالش خوب نیست اومدم قرص ببرم واسش. صدایش را بلندتر کرد. _نباید می‌اومدی به هر دلیلی. حالا باید کل آشپزخونه رو بشورم. همین که اومدنت توی خونه رو تحمل می‌کنم بسمه. باز آمپرم بالا زد اما باز جای بروز نبود. لبم را بین دندان گرفتم و سعی کردم جواب‌هایی که برایش داشتم را فرو ببرم. بدون حرف راهم را گرفتم و به طرف اتاق رفتم. هنوز نرسیده بودم که امیرحسین با سرعت بیرون آمد. سوییچ و گوشی‌اش را از روی میز برداشت و رو به من کرد. _وسایلتو جمع کن بیا پایین منتظرتم. بعد رو به مادرش کرد. _کاش به اندازه عطیه یا حتی لیلی واست مهم بودم که وسواست مهمتر از حال بدم نمی‌شد برات. مامان هر چی این دختر هیچی بهت نمیگه تو هر روز یه بازی جدید سرش در میاری که چی؟ چیو می‌خوای نشون بدی؟ اگه یکی این کارو با عطیه می‌کرد برخوردش چی‌ بود؟ ها؟ تا حالا فکر کردی؟ همان طور خشکم زده بود که با دادش از جا پریدم. _چرا وایستادی برو آماده شو دیگه؟ رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هر انسانی یک طرح الهی دارد، همانطور که تصویر کامل درخت بلوط در دانهٔ آن وجود دارد الگوی حیات انسان نیز در هشیاری برتر او نقش دارد. در طرح الهی محدودیت وجود ندارد و همه‌چیز کامل است، پس سلامت کامل، ثروت کامل، محبت کامل، و بیان کامل نفس را دارا است. 📕 چهار اثر ✍🏻 ◈┈•✾❀طعم♥️زندگی❀✾•┈◈                                        @tamezendegi ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌
فرصت زندگی
#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_156 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 چند دقیقه‌ای که گذشت سر بلند کرد و
🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 همان طور خشکم زده بود که با دادش از جا پریدم. _چرا وایستادی برو آماده شو دیگه؟ سریع به اتاق رفتم‌. از این همه شوک و حرف بغضم ترکید. همان طور که وسایلم را جمع می‌کردم و آماده می‌شدم، اشک ریختم اما قبل از بیرون رفتن اشکم رو فرو بردم. به سرویس رفتم و آبی به صورتم زدم. از آن وضع که در آمدم. با مامان نفیسه خداحافظی کردم و خودم را به ماشینش رساندم. سرش را به پشتی صندلی تکیه داده بود و چشمانش را بسته بود. در طرف راننده را باز کردم و صدایش زدم. _امیرحسین جان برو اون‌طرف بشین خودم رانندگی می‌کنم. بی‌حرف پیاده شد. با همان حالت کنارم نشست و من جای او رانندگی کردم. به اولین داروخانه که رسیدم ماشین را نگه داشتم . تا خواستم پیاده شوم، چشمانش باز شد. _کجا میری؟ _برم یه مسکن واست بگیرم. الان میام. حرف دیگری نزد. دارو را به خوردش دادم. دوباره چشمانش را بست. بی‌هدف رانندگی می‌کردم تا آرام شود. نمی‌خواستم او را با آن حال به خانه‌ی خودمان ببرم. یک ساعتی رفتم تا آنکه کنار پارکی بزرگ ماشین را نگه داشتم. دستش را که گرفتم، چشمش را باز کرد و هومی گفت. _میای بریم توی پارک هوا بخوریم؟ _هلیا هیچی همرام نیست که کسی نشناستم. درد سر میشه. ماسکی جلویش گرفتم. _اینم ماسک از داروخونه گرفتم. عینکتم که توی داشبورده. لبخند کم جانی زد و ماسک را گرفت‌. عینک را بیرون آورد و پیاده شد. من فقط نگاهش کردم و دلم به حال خرابش سوخت. وقتی دیدم منتظرم مانده، پیاده شدم و با هم به پارک رفتیم. دستش را گرفتم. سعی کردم بدون هیچ حرفی فقط کنارش باشم. رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739
فرصت زندگی
#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_157 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 همان طور خشکم زده بود که با دادش ا
🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 کمی که راه رفتیم، حس کردم باید از آن حال و هوا بیرون بیاروم. پریدم جلویش. _امیرحسین بستنی می‌خری؟ با تعجب نگاهم کرد و من با شیطنت چشمم را لوچ کردم. _خب نگاه کن اون بچه چه‌جوری بستنی می‌خوره. دلم خواست. لبش به لبخند کش آمد. با او لبخند زدم و همراه با گفتن "خواهش" گردن کج کردم. _از دست تو دختر... باشه بشین همین جا برات بگیرم. چند دقیقه بعد با یک بستنی برگشت. به طرفم که گرفت. از او نگرفتم. _چرا نمی‌گیری؟ _تنهایی نمی‌خورم. واسه چی یه دونه گرفتی؟ _هلیا اذیت نکن دیگه. من نمی‌خورم. حسش نیست. _نخوری نمی‌خورم. رو برگرداندم و او همان طرف که رو کرده بودم، نشست. _هلیا خانومی، بگیر اذیت نکن. اصلاً می‌خوای همینو با هم بخوریم؟ داشتم سعی می‌کردم به خوردن غذای مشترک خودم را عادت بدهم. _باشه ولی به شرط اینکه بریم یه گوشه‌ی دنج درسم بخونیم. پوفی کرد و با هم بین شمشادها زیر درخت بزرگی جایی خلوت و پرت پیدا کردیم. با شوخی‌هایی که موقع خوردن بستنی مشترکمان به راه انداختم، حال و هوایش عوض شد‌. از درس خواندن خسته که شدیم، امیرحسین سرش را روی پایم گذاشت و دراز کشید. دستم بین موهایش حرکت می‌کرد که با صدای نگهبان پارک خلوتمان به هم ریخت. امیرحسین سر بلند کرد و نشست. _پاشین ببینم. این کارا درست نیست. _چه خبره عمو. زن و شوهریم یه جای خلوت نشستیم کاری به کسی داریم؟ جای عمومی که ننشستیم. سعی کردم خنده‌ام را کنترل کنم. مگر پارک هم جای غیرعمومی هم دارد؟ _جمع کنین ببینم. من از این حرفا زیاد می‌شنوم‌. برین پی کارتون. با سر وصدایش چند نفری جمع شدند. وسایلمان را جمع کردم و هر دو ایستادیم. _باشه بابا چرا داد می‌زنی؟ با جیغ دختری که دست در دست یک پسر برای تماشا جلو آمده بود، یادمان آمد که امیرحسین استتارش را برداشته بود. رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨ *آرزو می کنم 💫همه خوبی های دنیا ✨مال شما باشه 💫دلتون شاد باشه ✨غمی توی دلتون نشینه 💫خنده از لب قشنگتون پاک نشه ✨و دنیا به کامتون باشه 💫و اوقاتتون همیشه ✨بر مدار خوشبختی بچرخه •┈┈••✾•♥️•✾••┈┈• @koocheyEhsas •┈┈••✾•♥️•✾••┈┈•
فرصت زندگی
#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_158 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 کمی که راه رفتیم، حس کردم باید از
🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 _وای پرهام امیرحسین آزاده. با صدایش توجه بقیه را هم جلب کرد. امیرحسین گویان سریع خودش را رساند. امیرحسین پوفی کرد و سوییچ را به من داد. _برو تو ماشین سعی می‌کنم. زود بیام. کلافه خودم را عقب کشیدم تا از پارک خارج شوم و اطرافیانم را دیدم که به طرفش می‌رفتند. در ماشین مشغول درس خواندن بودم که رامین تماس گرفت. _سلام بر زنداداش کم‌پیدا. نه یعنی ناپیدا. _سلام آقا رامین. خوبین شما؟ خانواداه خوبن؟ _همه در صحت و سلامتیم. ملالی نیست جز دوری رفیق خل و فابمون که تو دزدیدی و پسش نمیدی. _جنس خریده شده پس داده نمی‌شود. کاری داشتین؟ _پ ن پول اضافه داشتم که زنگ بزنم بهت. _خب بفرمایید. _آها. امیرحسین کو؟ _آخ نگین که باز یادم اومد. نزدیک یه ساعته بین هوادارش گیر کرده. منم دارم تو ماشین درس می‌خونم. _شما داشتین با هم درس می‌خوندین؟ خیلی نامردین. من هیچی نخوندم. لااقل می‌گفتین بیام با هم بخونیم. _فکر کنم آه شما گرفته. تا می‌خوایم بخونیم یه چیزی پیش میاد. حرفم تمام نشده بود که در باز شد و امیرحسین سوار شد. سریع ماشین را به راه انداخت. _بیاین با خودش صحبت کنین. آخر تونست خودشو نجات بده و بیاد. گوشی را روی بلندگو گذاشتم و نگاهی به چهره کلافه‌اش کردم. حال ظهرش باعث شده بود که تحملش کم شود. _سلام داداش محبوب خودم. چه می‌کنی با مخلوط درس و هوادار؟ _رامین حوصله ندارم. هیچی نگو. _آخ آخ آخ. باز که قاطی کردی. چی شده؟ _ظهر از بانک زنگ زدن گفتن چکت برگشت خورده. _باز شاهین جاشو پر نکرد؟ _آره. دیگه نمی‌دونم چی‌کار کنم باهاش. فکر کنم از اول خودم اون مغازه رو براش می‌خریدم و به نامش می‌کردم بهتر بود. لااقل آبروم حفظ می‌شد. رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739
فرصت زندگی
#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_159 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 _وای پرهام امیرحسین آزاده. با صدای
🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 گوشی را به دست دیگرم دادم و دست آزادم را روی پایش گذاشتم و فشاری دادم تا با احساس حضورم کمی آرام‌تر شود. _بی‌خیال بابا من که بهت گفتم تا چکاش پاس نشده حسابتو پر بذار. اون از رو برو نیست. فقط تو ضایع میشی. _یه چیز میگیا. مگه سر گنج نشستم. به خاطر چکایی که به جاش پر کردم الان نمی‌تونم بقیه پیش پرداخت خونه رو بدم و تحویلش بگیرم. بدیش اینه خواهرمم از اون بدتر به روی خودش نمیاره. امروز یه دعوای اساسی‌ هم با اون داشتم. _جدی؟ پس باید حالت خیلی بد باشه. دیگه با کی دعوا کردی؟ لبخندی به لبش آمد. نگاهی به من انداخت و دوباره به خیابان خیره شد. _اگه دعوای با مامان و نگهبان پارکو فاکتور بگیری دیگه هنوز هیشکی. _امیرحسین می‌خواستم بگم میام پیشتون با شما درس بخونم اما پشیمون شدم. امروز طرف منم نیا. می‌ترسم نفر بعدی من باشم. شلیک خنده‌‌اش باعث شد خیالم بابت او راحت شود. با او بی‌صدا خندیدم. خودم جوابش را دادم. _ما داریم میریم خونه‌ی ما. می‌خواین شمام بیاین اونجا واسه درس خوندن. امیرحسین جلوی مادرخانومش دعوا نمی‌کنه هنوز. با چشم‌ غره‌ی امیرحسین لپش را کشیدم و او نگاهی پر از تعجب و محبت انداخت. با صدای رامین به خودمان آمدیم. _دیگه حالا که اصرار می‌کنین چاره‌ای نیست میام دیگه. امیرحسین مرا مخاطب قرار داد. _واسه خودت مهمون دعوت می‌کنی، پس حلما چی؟ این دیوونه بیاد که با سر و صداش ‌اون بیچاره از درس خوندن می‌افته. _آهای این و اون به درخت میگنا. من که راه افتادم. این حرفام حالیم نیست. به هوای تو واحد برداشتم. نامردیه بری پیش زنت و منو ول کنی. شیرمو حلالت نمی‌کنم. _برو بابا دیوونه بودی، بدتر شدی. _تو ادامه بده من که دارم می‌رسم. رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739