eitaa logo
محفل شعر قند پارسی
274 دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
252 ویدیو
90 فایل
ارتباط با ادمین‌های کانال : محمد محمدی‌رابع @shiraz_wound ارسال شعر ‌و مطلب : حسین کیوانی @h_keyvani
مشاهده در ایتا
دانلود
ایران من پاشو... دنیا برامون نقشه های تازه داره ایران من پاشو که خواب اندازه داره گلهای لاله لا به لای منجنیقه ایران من پاشو که این زخما عمیقه دنیا به خاک لاله گونت کرده پیله میخواد که از پا در بیای با هر وسیله روباهِ مکاره که با صدها بهونه امنیت این خاکُ می گیره نشونه تو کفش دنیا تا همیشه جای ریگه رخصت بده امر جهادُ بار دیگه حرفی بزن از داغ های پشت داغت قلبم کبابه واسه ی شاه چراغت اشکام سرازیره برا زخمای ایذه کی گفته واسه دشمنت راه گریزه؟ با هم صدایی خاک پاکِت، باده میشه حتما جواب دشمنی ها داده میشه تو چشم دنیا این حقیقت میره دودش هیشکی حریف مردم عاشق نبودش وقتی دلامون رو به روی ظلم سد شه دنیا فقط از نعشمون می تونه رد شه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🥀 بر شانه ی غروب، حرم گریه می کند در کوچه های شعر قلم گریه می کند تنها نه حافظیه و سعدیه با غزل در قامت قصیده اِرَم گریه می کند جای ملال نیست حریم حرم ولی دارد تمام صحن حرم  گریه می کند تصویر غم در آینه ی جام جم نشست تنها فقط نه جام، که جم گریه می کند نقٌاره ها نوای مصیبت نواختند مشهد عزا گرفته و بم گریه می کند قم خواهرانه ناله جانکاه می زند دارد دمشق، مادر غم، گریه می کند تنها  گلاب اشک نه در چشم قمصر است حتی ردیف شعر تَرَم گریه می کند
در حرم سردار ! پس از تو داغ‌ها را دیدیم دست ستم کلاغ‌ها را دیدیم ای شمع دل قبیله! ما در شیراز پرپر شدن چراغ‌ها را دیدیم ✍
🖤🖤🖤🖤🖤🖤 صورت آیینه ها در هم شکست بند بند سینه ی زائر گسست بال خونین کبوتر های ناز با دل مردم به موج خون نشست ک. قالینی نژاد_افروز
دوباره شاهچراغ و به وقت سبز اذان دوباره داغ شقایق رسیده وقت خزان دوباره خنجر کینه دریده قلب حرم دوباره تازه شد این داغ در نگاه زمان ک. قالینی نژاد_افروز
◼◼◼◼◼ جهان به حالت غم ،گرم داغ خواهد ماند و خون لاله ز خس، کنج باغ خواهد ماند تو پف کنی و بسوزی ز ریش تا ریشه و تا ابد مه ما شه چراغ خواهد ماند
سلام بر دوستان عزیز شاعر و همراهان خوش ذوق به خاطر شرایط فعلی شهرشیراز، این هفته جلسه ی محفل نداریم، به امید خدا، هفته آینده در خدمت عزیزان خواهیم بود.
محکومیت حادثه تروریستی حرم حضرت شاهچراغ پاییز فتنه رو سوی گل‌های باغ کرد قصد ستم به گلشن شاه چراغ کرد یک بار در چهارم آبان کشید تیغ مرداد را دوباره پُر از درد وداغ کرد کیوانی ۲۲مرداد ۱۴۰۲
🥀 دوباره شد دل من داغ‌دارِ شاهچراغ دوباره تیر ستم شد نثارِ شاهچراغ دوباره قصه‌ای از لاله‌های خونینش به گوش می‌رسد از لاله‌زارِ شاهچراغ دلم شبیه کبوتر دوباره پر زده است که باز روضه بخواند کنارِ شاهچراغ شمیم ناب شهادت گرفته است به خویش دوباره رایحه‌ی مُشک‌بارِ شاهچراغ چه روضه‌ای به لب پر کشیدگان بوده که رفته‌اند به عرش از جوارِ شاهچراغ دوباره قصه‌ی حاجت روا شدن از عشق دوباره شورِ شهادت، دوباره شاهچراغ خدا کند که به شاعر عنایتی بشود به‌ خون خویش بشوید غبارِ شاهچراغ
هدایت شده از پرویزن
FARZV_Volume 4_Issue 16_Pages 71-100.pdf
2.13M
"انعکاس نام و مرقد حضرت شاهچراغ در اشعار فارسی سده‌های هشتم تا دهم" محمد مرادی مجله‌ی فرهنگ رضوی ۱۳۹۵ شماره‌ی ۴ @mmparvizan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
کشتند جوانان حَرَم را این بار آن داعشیان کینه توز ِخونخوار در بخش خبر مجری بی بی سی شد فرماندهی اتاق جنگ کفار « پدرام اکبری »
"شاه‌داعی و قدیم‏‌ترین اشاره به شاهچراغ در شعر فارسی» بر اساس ابیات موجود در منظومه‌ها و دیوان‌ها، برای نخستین بار دو تن از شاعران مقیم در شیراز که گرایش‏‌های شیعی غالب دارند، در اشعارشان به مرقد و شخصیت احمدبن موسی‏(ع) اشاره کرد‏ه‏‌اند: یکی سید نظام‏‌الدین شاه‏‌داعی شیرازی(ف.870ه.ق) و دیگر منصور حافظ شیرازی که گویا از مریدان و معاصران شاه‏‌داعی بوده است. شاه‏‌داعی شیرازی که به عرفان شاه‏ نعمت‏‌الله ولی گرایش داشته، در کتاب قدسیات، در قطعه‏‌ای جداگانه که پنج بیت دارد، به ستایش «امام‏‌المعصومین احمدبن موسی‏ الرضا» پرداخته است: چو خواستی که به رویت شود در دل باز امـام احمـــد موسی‏‌الرضا وسیــلت ساز اگر نـه احمــــد مـوسی رضـا پنـاه شدی خـــراب بــودی احــــوال مـردم شیـراز... امید بنـد چـو داعـی به فیــض ایـن سیـد بـه شـرط آن کـه نهی سر برآستــان نیاز (دیوان: 85-86) شاید یکی از دلایل تمایل داعی به ستایش احمدبن موسی(ع)، نزدیکی محیط زندگی او به مرقد حضرت(ع) بوده؛ چنان‏که محل دفن او نیز موید آن است. شاه‏‌داعی در این ستایش علاوه بر این که از توسل یافتن به آن حضرت(ع) و طلب حاجات از آستان او حکایت می‏‌کند که به تایید شیرازنامه، شدالازار و مزارات شیراز، دست کم از سدۀ هشتم در شیراز معمول بوده، از آن حضرت با لقب «سید» و همچنین «امام» یاد و به شیوۀ عیسی جنید، آن حضرت را با نام احمدبن موسی‏‌الرضا معرفی کرده است. @mmparvizan
﷽ • ای پادشاه سایه ز درویش وامگیر • ناچار خوشه‌چین بود آن‌جا که خرمن است (شیخ اجل سعدی) ✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾ |⇦• اعلام برنامه - جلسه شعرخوانی انجمن ۵ بعدازظهر جمعه ۱۴۰۲/۰۵/۲۷ فرهنگسرای طاووسیه (بلوار بوستان، حدفاصل آرامگاه سعدی و باغ دلگشا) ✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾ انجمن شعر سعدی اسلام فهندژ [ @sheresaadi ]
🥀 تمام شهر در سوز و گداز است عزای لاله های شهر راز است شده حک در حرم با خطّ خونین در باغ شهادت باز باز است
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
«منصور حافظ: غزل‏‌سرای گمنام مذهبی شیراز و مدح احمدبن موسی(ع) » یکی از شاعران شاخص مذهبی در تاریخ شعر شیراز حدود ۱۰۰۰ غزل با موضوع ستایش رسول(ص) و امام علی(ع) و دیگر مضامین دینی و عرفانی سروده، منصور حافظ است. از اشعار منصور حافظ این‏‌چنین بر می‏‌آید که محیط زندگی‏‌اش، نزدیک مرقد احمدبن موسی(ع) بوده؛ او در اشعارش از ممدوحی به نام توران‏‌شاه نام برده که شاید قطب‏‌الدین تهمتن توران‏‌شاه از سلاطین جزیره‌ی هرمز 747تا 779 ه.ق.) یا جلال‏‌الدین توران‏‌شاه وزیر شاه شجاع(ف.786ه.ق) بوده باشد( دیوان منصور حافظ، 1378: نه تا دوازده)که از این منظر، بعید نیست برخی از اشعار منقبتی منصور حافظ پیش از شاه‏‌داعی و حتی در اواخر سده‌ی هشتم سروده شده باشد. منصور حافظ، از معدود شاعرانی است که تقریباً تمام سروده‏‌هایش را با مضامین مذهبی سروده، او در این اشعار بیش از همه به ستایش حضرت رسول(ص) و پس از او علی(ع) پرداخته و به‏‌ندرت از دیگر شخصیت‏‌های دینی یاد کرده است. او همچنین با استفاده عنوان‏‌های «شاه/ سلطان» و همچنین اسم «چراغ» صفت‏‌هایی متعدد برای رسول(ص) و علی(ع) ساخته است؛ چون: چراغ ازل، چراغ اولوالعزم، چراغ جسم و جان، چراغ چشم عالم و...(همان:489) برای رسول(ص) و سلطان نجف، شاه لافتی، شاه ولایت، شاه مردان و... (همان: 501-502) برای علی(ع). با این حال در حدود هزار غزل دیوان او، حتی یک‏بار به عنوان «شاه‏چراغ» اشاره نشده؛ هرچند نوع القاب دیوان او می‏‌تواند موید این باشد که به‌مرور زمینه‏‌های فرهنگی، عرفانی و ادبی برای ساخته شدن لقب «شاه‏چراغ» در شیراز فراهم شده است. او اولین شاعری است که با استفاده از عنوان شاه از آن حضرت یاد کرده و لقب‏‌های «شاه جهان» و «شه اولیا» را در خطاب ایشان به کار برده است: بهشت باقی ای منصور و عمر جاودان دریاب مزار احمد موسی رضا، شاه جهان دریاب (همان: 56) رو در مزار احمد موسی رضا نهد و آن‏جا تضرعی به شه اولیا کند (همان: 199) در اشعار منصور حافظ، عنوان «احمدبن موسی‏‌الرضا» بارها تکرار شده که نشان‏‌دهنده‌ی عمق ارادت شاعر به کرامات و آستان آن حضرت بوده است.(همان، 4، 109و378) او همچنین، بارها از حضور در مرقد مطهر حضرت و طلب استمداد و روشنی روح از آن مقام سخن گفته است(همان: 286). نکته‏‌ای که تاییدکننده‌ی رواج زیارت مرقد مطهر در زمان اوست: خاندان مصطفی هست از حرم دارالسلام روضه‌ی رضوان مزار احمد موسی رضا‌‌ (همان:12) همچنین شیراز را روشن از نور آن امام‏زاده‌ی جلیل می‏‌داند؛ نکته‏‌ای که شاید به نوع عمارت مرقد نیز اشاره داشته باشد: شیـراز اگـر ز ظلمت ظلـم است تیـره باز روشـن ز نـور احمـد مـوسی رضا شود (همان: 239) @mmparvizan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مداحی آنلاین - نماهنگ شاهچراغ.mp3
6.29M
یه خبر رسیده پر داغ خبر از حرم شاهچراغ که شکسته‌اند حرمتش رو خون زائرا ریخته تو باغ ▪️ ▪️ 🎙 🖤
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
بسم‌الله ✅ نکته‌ای چند: 🔺 شاعر انقلاب یا شاعر انقلابی؟ تفاوت‌های عمیقی بین این دو واژه است! به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنم: ۱. شاعر انقلاب در مدح و تأیید انقلاب به عنوان قدرتی که زیر پرچم آن زندگی می‌کند شعر می‌سراید، چون صرفه‌اش در این است، چه بسا اگر قدرت دیگری سر کار بود برای آن می‌سرود. اما شاعر انقلابی دل در گرو انقلاب دارد، دلسوز و همراه است، پیشرفت‌ها را می‌ستاید و کمبود‌ها را به نحو شایسته‌ای گوشزد می‌کند. ۲. شاعر انقلاب در پی چسباندن خود به افراد و مجموعه‌های منتسب به انقلاب است‌، برای به دست آوردن جایگاه و قدرت تلاش می‌کند، هدفش رسیدن به نام و نان است. اما شاعر انقلابی در پی انجام وظیفه‌اش در جبهه‌ی کنونی انقلاب است، برای خدمت به انقلاب و مردم تلاش می‌کند، هدفش رسیدن به رضای خدا و امام است. ۳. شاعر انقلاب از هر وسیله‌ای برای مطرح کردن خود استفاده می‌کند، چه بسا اگر به مسئولیتی رسید از آن برای ارضای خودخواهی‌هایش بهره‌ها می‌برد. اما شاعر انقلابی از هر موقعیتی برای تحقق آرمان‌های انقلاب استفاده می‌کند، با مسئولیت‌های اداری خیلی میانه‌ی خوبی ندارد ولی مسئولانه و متعهدانه برای انقلاب کار می‌کند. ۴. شاعر انقلاب در مدح انقلاب و منتسبانش محدود شده است، اما شاعر انقلابی افق‌های پیش روی انقلاب را می‌بیند و آن‌ها را برای مردم ترسیم می‌کند. ۵. شاعر انقلاب چون احتمالا سر سفره‌ی انقلاب جای خوبی نشسته است خیلی محتاط و محافظه‌کار‌ عمل می‌کند، مبادا جایگاهش به خطر بیفتد، از کنار تبعیض‌ها و ستم‌ها با تغافل عبور می‌کند. اما شاعر انقلابی در خط مقدم مبارزه است، از گلوله خوردن نمی‌ترسد، خودش و قلمش وقف انقلاب‌اند، از بیان تبعیض‌ها و ستم‌ها ابایی ندارد، چون آن را موجب تقویت انقلاب می‌داند حتی اگر تضعیف خودش را به همراه داشته باشد. ۶. شاعر انقلاب از وضع موجود راضی است، چون جایگاه دارد، رفاه دارد، به خیلی از اهدافش رسیده است‌ یا در شُرف رسیدن است، شاید اصلا آرمان‌های انقلاب برایش اهمیتی نداشته باشد. اما شاعر انقلابی تا رسیدن پرچم انقلاب به دست صاحب اصلی‌اش راضی نمی‌شود و برای بهبود شرایط همواره در تلاش و نبرد است. ۷. شاعر انقلاب ممکن است روزی ضدانقلاب شود، اما شاعر انقلابی ممکن است روزی شهید... کانال شاعران حوزوی
"نگاهی به دفتر ترنم داوودی سکوت/ قربان ولییی" قربان ولییی از شاعران توانمند دانشگاهی است که از خیل شاعران جریان سنتی و گاه نیمه‌سنتی، نامی شناخته شده دارد و در قالب غزل و مثنوی،  اشعاری درخشان سروده است. علت تمایز اشعار او، بیش از همه مضامین عرفانی منعکس در آن‌هاست که طراوت و عمقی خاص به سبک او بخشیده است. از  دفترهای متعدد شعر ولییی، شاید بتوان ترنّم داوودی سکوت را موفق‌ترین دانست. در این دفتر 121 غزل گنجانده شده و قوّت مضامین و شاعرانگی بسیاری از آن‌ها سبب شده، صاحب این دفتر به عنوان برترین مجموعه‌شعر، برگزیده‌ی جایزه‌ی قلم زرین شود. در کنار جلوه‌های رنگ‌رنگ و مثبت این دفتر که بارها از آن سخن گفته شده و دیگر بار و در مجالی مناسب‌تر باید از آن سخن گفت، در ژرف‌ساخت اشعار می‌توان چون هر شعر و دفتری دیگر، نقدهایی را متوجّه این مجموعه دانست. یکی از آسیب‌های پنهان این دفتر که در تصاویر،  مضامین و زبان قربان ولییی هم نشانه‌هایی از آن دیده می‌شود، کلیشگی برخی عناصر سازنده‌ی شعر است. برای نمونه در غزل‌های این دفتر نوعی کلیشگی در تعداد ابیات دیده می‌شود که با جوشندگی اصیل مضامین عرفانی در تضاد است؛ به‌طوری که 93 غزل این دفتر چهار تا شش بیت دارد. نکته‌ای که علاوه بر شبیه‌شدن طول ابیات(به‌ویژه در قالب 5 بیت با 39غزل)  قابلیت پیش‌بینی شکلی را در نگاه مخاطب افزونی می‌بخشد و احتمال کوششی بودن تجربه‌های عرفانی شاعر را نیز تقویت می‌کند؛ نکته‌ای که یوسف‌علی میرشکاک نیز در ویژه‌نامه‌ی شاعر، به آن اشاره کرده است. این کلیشگی را در وزن‌های انتخابی هم می‌توان دید. این تکرار وزنی بیش از همه مربوط به وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است با 55 بار تکرار؛ پس از آن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن در 20 غزل استفاده شده است. بسامد حدود 65 درصدی در کاربرد دو وزن تکرارشونده که به میزانی زیاد بیش از متوسط سنّت غزل فارسی کهن و معاصر است؛ کلیشگی‌ای که حتی در غزل شاعران شاخص سبک هندی نیز به این میزانِ تکرار، نمی‌توان دید. با وجود این ایرادها، غزل قربان ولییی دریچه‌ای متمایز با شعر دهه‌های اخیر را رو به افق‌های ذهن و زبان مخاطب گشوده است و می‌توان در نوع خود آن ها را نمونه هایی موفق از غزل معناگرا با رویکرد داستانی دانست که خواندن آن‌ها، به مخاطبان علاقه‌مند به غزل سنتی و نیمه‌سنتی پیشنهاد می‌شود. @mmparvizan
نامزدهای نهایی بخش ویژه( شاعرانی که تا به حال مجموعه غزل منتشر نکرده‌اند؛ اما مجموعه شعر چاپ نشده‌شان را جهت داوری در بخش ویژه به دبیرخانه‌ی جایزه ارسال کرده‌اند.) برگزیدگان مشترک: فاطمه سلیمانی و فرزانه شفیعی اعضای هیات داوران بخش ویژه جویا معروفی، احسان افشاری، حمید چشم‌آور، مرتضی لطفی و صابر قدیمی بودند. با اشاره به نزدیک بودن امتیازات آثار نهایی بخش ویژه و دشواری انتخاب، اعضای شورای سیاستگذاری جایزه نیز -در مطالعه‌ و امتیازدهی به آثار راه یافته به بخش نهایی- در کنار داوران دیگر شرکت داشته و در نهایت دو اثری که بیشترین آراء را کسب کرده‌اند، با حمایت انتشارات آنیما به چاپ خواهند رسید.
«بزرگش نخوانند اهل خرد که نام بزرگان به زشتی برد» مُحَقَّر بُوَد هر که در این قُماش هنر را ندیده ست در گاه و جاش ! چه بسیار مخفی شده بارها مُوَجَّه شده نزدِ اِدبار ها مقرر نموده ست تا در وجود! نباید سخن از هنرمند بود بدان، گفته ام هست کامل درست بسی تجربه دارم و نیست سُست اگر گفته یک روز شاعر چو قند که جای هنرمند باشد بلند َتَعَلُّق به آن دوره ی پیش داشت نه این مدعی و نه این کیش داشت نبود این همه عاشقِ رنگ و باد گَهی مرگ باشد گَهی زنده باد توانا شده هر که دارا شده وَ بازنده گردیده چون ما شده ! پدرام اکبری
*گوته و حافظ* [با یادی از خادم فرهنگ ایران و زبانشناس برجستهٔ روزگارِ ما * زنده‌یاد دکتر کوروش صفوی] * ▪️حافظ و گوته دو نقطهٔ اوج تاریخ روح آدمی بشمار می‌روند‌. حافظ برای ایرانیان و تمامی آنانی که به ادب پارسی عشق می‌ورزند، یکی از بزرگترین شاعران ایران است و گوته نیز بعنوان مهمترین شاعر آلمانی زبان از منزلتی والا برخوردار است‌. از زیباترین وقایع تاریخ ادب جهان، برخورد مسیر این دو ستارهٔ سخن با یکدیگر است. گوته به اندیشه‌های حافظ دست یافته و از وی به گونه‌ای بی‌نظیر متأثر گشته است. 🗞️ ▪️گوته اگرچه تحت تأثیر موضوعات گوناگونی قرار گرفته، آنچه را که در هنرش بکار برده است، آغشته به شخصیت خود ساخته و این نکته در مورد دیوان شرقی او نیز صادق است؛ دیوانی که زیباترین ثمرهٔ تحلیل او از شرق و نتیجهٔ مستقیم تجربهٔ روحی او با حافظ است. *سه رساله دربارهٔ حافظ، صص۱۹-۹* یوهان کریستف بورگل برگردان زنده‌یاد استاد کورش صفوی برشی از رادیو فرهنگ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
شیراز خاک کویت یا احمد بن موسی سرمست از سبویت یا احمدبن موسی دل های زائرانت همچون کبوترانت پر می زند به سویت یا احمد بن موسی آیینه دل ما غرق غبار غم هاست اینجاست روبرویت یا احمد بن موسی شیراز مشهد توست زیبا زمرقد توست خوشبو رود زبویت یا احمد بن موسی برآستان عشقت دل های دردمندان سرگرم گفتگویت یا احمد بن موسی شیراز این دل ما گر دارد آبرویی باشد زآبرویت یا احمد بن موسی شاه چراغ دل ها امشب مرا صدا کن تا پر کشم به سویت یا احمد بن موسی کیوانی
◼◼◼◼◼ جهان به حالت غم ،گرم داغ خواهد ماند و خون لاله ز خس، کنج باغ خواهد ماند تو پف کنی و بسوزی ز ریش تا ریشه و تا ابد مه ما شه چراغ خواهد ماند
در اقیانوس غدیر.pdf
949K
"در اقیانوس غدیر: گزیده‌اشعار نهمین جشنواره‌ی ملی شعر غدیر" مقدمه‌ای درباره‌ی تاریخچه‌ی شعر غدیر و با آثاری از: ابراهیم آرمات، قاسم بای، دانیال بهادرانی، سهیلا بیابانی، احسان بیات، فاطمه بیرانوند، ایوب پرندآور، آرش پورعلی‌زاده، سمیه تورجی، راضیه جبه‌داری، عاطفه جوشقانیان، مهدی جهاندار، سیده اعظم حسینی، مرتضی حیدری آل کثیر، مجتبی خرسندی، حسن خسروی وقار، اسماعیل خلیفه، علی‌رضا رجب علی‌زاده، امیر رسولی، علی رضوانی، محمد زارعی، حسن زرنقی، طیبه سلمانی‌نژاد، فاطمه سلیمان‌پور، سید اکبر سلیمانی، علی سلیمیان، خدابخش صفادل، سیدمسعود طباطبایی، مرتضی عابدپور لنگرودی، علی عابدی، فاطمه عارف‌نژاد، جعفر عباسی، هادی فردوسی، بهجت فروغی مقدم، ابراهیم قبله آرباطان، روح‌الله قناعتیان، علی کاوند، محسن کاویانی، زهرا محدثی خراسانی، لعیا محمدی، راضیه مظفری، علی مقدم، حیدر منصوری، معصومه مهری قهفرخی، فاطمه نانی‌زاد، رضا نیکوکار و حمید هنرجو @mmparvizan